Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Η Τελικη Παγκοσμια Συρραξη - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Κεφάλαιο 32 - Σατανικές Παγίδες

    Η μεγάλη διαμάχη που άρχισε εδώ και έξη περίπου χιλιάδες χρόνια ανάμεσα στο Χριστό και στο Σατανά πρόκειται σε λίγο να τελειώσει. Γι’ αυτό και ο πονηρός εντείνει τις προσπάθειές του προκειμένου να ματαιώσει το έργο του Χριστού γιά τη σωτηρία του ανθρώπου και να παγιδέψει ψυχές στα βρόχια του. Ο αντικειμενικός σκοπός του είναι να κρατήσει τους ανθρώπους αμετανόητους στο σκότος μέχρι να τελειώσει το μεσιτικό έργο του Σωτήρα, οπότε θα εκλείψει κάθε εξιλαστικό μέσο γιά την αμαρτία.TΠ88 619.1

    Όταν δεν καταβάλλονται ιδιαίτερες προσπάθειες γιά την αντιμετώπισή του, όταν αδιαφορία επικρατεί στην εκκλησία και στον κόσμο, ο Σατανάς δεν ανησυχεί αφού δεν υπάρχει κίνδυνος να στερηθεί εκείνους που ήδη σέρνει αιχμάλωτους στο άρμα του. Όταν όμως η προσοχή στρέφεται πρός τα αιώνια συμφέροντα και οι ψυχές διερωτώνται: «Τι πρέπει να κάνω γιά να σωθώ;” τότε αυτός σπεύδει επί τόπου, προσπαθώντας να συναγωνισθεί τη δύναμη του Χριστού και να εξουδετερώσει την επιρροή του Αγίου Πνεύματος.TΠ88 619.2

    Η Γραφή αναφέρει ότι κάποτε, όταν οι άγγελοι του Θεού ήρθαν να παρουσιασθούν μπροστά στο Θεό, μεταξύ τους παρουσιάσθηκε και ο Σατανάς (Ιώβ 1:6), όχι γιά να υποκλιθεί μπροστά στον Αιώνιο Βασιλιά, αλλά γιά να προάγει τα κακοπήβουλα σχέδιά του εναντίον των δικαίων. Με τον ίδιο αντικειμενικό σκοπό παραβρίσκεται και εκεί όπου οι άνθρωποι συναθροίζονται γιά να λατρεύσουν το Θεό. Αν και αόρατος, εργάζεται με κάθε μεθοδεία γιά να επικρατήσει στα πνεύματα των προσκυνητών. Με έμπειρη στρατηγική τέχνη καταστρώνει από πρίν τα σχέδιά του. Παρακολουθώντας τον κήρυκα του Θεού να ερευνά τις Γραφές, επισημαίνει το θέμα που εκείνος προτίθεται να αναπτύξει στο ακροατήριό του. Τότε ο εχθρός επιστρατεύει όλη του την ευφυΐα και την πανουργία ώστε να κυριαρχήσει στην περίσταση και το κήρυγμα να μή εγγίσει ψυχές που παρουσιάζουν ιδιαίτερη αδυναμία σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο. Αυτούς που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη να ακούσουν το κήρυγμα θα τους εμποδίσει με κάποια επείγουσα εμπορική συναλλαγή όπου η παρουσία τους είναι απαραίτητη, ή με οποιονδήποτε τρόπο θα τους σταματήσει από του να ακούσουν τα λόγια που θα μπορούσαν να αποβούν γι’ αυτούς «οσμή ζωής διά ζωήν.»TΠ88 619.3

    ’Αλλοτε πάλι ο Σατανάς παρακολουθεί τους δούλους του Θεού ενώ υποφέρουν γιά το πνευματικό σκοτάδι που σκεπάζει τον κόσμο. Ακούει τις ένθερμες προσευχές τους γιά τη χορήγηση θεϊκής δύναμης και χάρης ώστε να αποτινάξουν οι άνθρωποι την ακατανίκητη έλξη της αδιαφορίας, της αμέλειας και της νωθρότητας. Τότε, με ανανεωμένο ζήλο, χειρίζεται τα τεχνάσματά του. Παρασύρει τους ανθρώπους σε αχαλίνωτη όρεξη ή σε οποιονδήποτε τομέα αισθησιακής ακράτειας, ναρκώνοντας έτσι τις αισθήσεις τους σε σημείο που να μή είναι σε θέση να δώσουν προσοχή στα πράγματα ακριβώς που έχουν ανάγκη να προσέξουν.TΠ88 620.1

    Ο Σατανάς γνωρίζει πολύ καλά ότι όλους όσους κατορθώσει να οδηγήσει στην παραμέληση της προσευχής και της μελέτης των Γραφών, θα τους καταβάλει με τις επιθέσεις του. Γι’ αυτό και εφευρίσκει όλων των ειδών τα τεχνάσματα γιά να απορροφήσει τη σκέψη. Ανέκαθεν υπήρξε μία τάξη ανθρώπων με φαινομενική ευλάβεια που αντί να καταγίνονται με τη γνώση της αλήθειας, καθιστούν θρησκεία τους το να ανακαλύπτουν ελαττώματα στο χαρακτήρα ή λάθη στην πίστη εκείνων που δεν συμφωνούν μαζί τους. Αυτοί γίνονται το δεξί χέρι του Σατανά. Και δεν είναι λιγοστοί οι κατήγοροι των αδελφών. Τη δραστηριότητά τους την αναπτύσσουν εκεί όπου εργάζεται ο Θεός και όπου οι δούλοι Του Του απονέμουν ειλικρινή υποταγή. Σκόπιμα διαστρέφουν τα λόγια και τα έργα αυτών που εκτιμούν την αλήθεια και την ακολουθούν. Παριστάνουν τους πιό ειλικρινείς, τους πιό ζηλωτές και τους πιό γεμάτους αυταπάρνηση δούλους του Χριστού σαν να είναι « πλανώντες ή πλανώμενοι.» Η δουλειά τους είναι να παραποιούν τα ελατήρια κάθε αληθινής και ευγενικής πράξης, να διασπείρουν υπόνοιες και να διεγείρουν υποψίες στη σκέψη των αφελών. Όλα τα μέσα που μπορούν να σοφιστούν τα χρησιμοποιούν γιά να παραστήσουν κάθε τι το αγνό και ενάρετο σαν ύπουλο και παραπλανητικό.TΠ88 620.2

    Δεν είναι ανάγκη όμως να εξαπατηθεί από τα άτομα αυτά κανείς. Εύκολα διακρίνεται τίνος οπαδοί είναι, τίνος το παράδειγμα ακολουθούν και τίνος τα έργα εκτελούν. «Από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς.» (Ματθαίου 7:16.) Η μέθοδός τους είναι παρόμοια με αυτή που μεταχειρίζεται ο Σατανάς, ο φαρμακερός συκοφάντης, ο «κατήγορος των αδελφών ημών.» (Αποκάλυψη 12:10.)TΠ88 621.1

    Ο δεινός απαταιώνας διαθέτει μεγάλες εφεδρικές δυνάμεις έτοιμες να χαλκεύουν κάθε είδος πλάνης με σκοπό να παγιδεύουν ψυχές. Σοφίζονται κάθε λογής αιρέσεις που να προσαρμόζονται με τα ιδιαίτερα γούστα και τις ικανότητες αυτών που επιβουλεύεται να καταστρέψει. Το σχέδιό του είναι να μπάσει στην εκκλησία στοιχεία ανειλικρινή, μη αναγεννημένα που ενισχύουν την αμφιβολία και την απιστία και γίνονται εμπόδιο σε όλους όσους ποθούν να ιδούν την πρόοδο του έργου του Θεού καθώς και την ατομική τους πρόοδο. Πολλοί, χωρίς να κατέχονται από ειλικρινή πίστη γιά το Θεό ή γιά το λόγο Του, συναινούν με ορισμένες μόνο αρχές της αλήθειας και θεωρούνται Χριστιανοί. Με αυτό το μέσο κατορθώνουν να παρουσιάζουν τις δικές τους πλάνες σαν Γραφικές δοξασίες.TΠ88 621.2

    Η γνώμη ότι δεν έχει σημασία τι ακριβώς πιστεύουν οι άνθρωποι είναι ένα από τα πιό επιτυχημένα τεχνάσματα του Σατανά. Αυτός γνωρίζει ότι η αλήθεια την οποία δέχεται κανείς με αγάπη εξαγιάζει την ψυχή εκείνων που τη δέχονται. Γι’ αυτό και προσπαθεί διαρκώς να αντικαταστήσει την αλήθεια με ψευδείς θεωρίες, με μυθεύματα, με ένα διαφορετικό ευαγγέλιο. Από μιάς αρχής οι δούλοι του Θεού είχαν να αγωνισθούν εναντίον των ψευτοδασκάλων, όχι απλώς σαν ανθρώπους κακοήθεις, αλλά σαν εισηγητές πλανών που αποβαίνουν θανατηφόρες γιά την ψυχή. Ο Ηλίας, ο Ιερεμίας και ο Παύλος, σταθεροί και απτόητοι αντέδρασαν εναντίον εκείνων που απομάκρυναν τους ανθρώπους από το λόγο του Θεού. Το φιλελεύθερο αυτό φρόνημα, που δεν αποδίδει καμία σπουδαιότητα στην ορθότητα της θρησκευτικής πίστης, δεν βρήκε καμία υποστήριξη από μέρους των αγίων εκείνων υπερασπιστών της αλήθειας.TΠ88 621.3

    Οι αόριστες και φαντασιώδεις ερμηνείες της Γραφής και οι διάφορες αντιφατικές θεωρίες της θρησκευτικής πίστης που απαντώνται στο χριστιανικό κόσμο, είναι έργο του μεγάλου μας αντιπάλου που συγχέει τα πνεύματα των ανθρώπων ώστε να μη μπορούν να διακρίνουν την αλήθεια. Η ασυμφωνία και η διαίρεση των εκκλησιών της Χριστιανωσύνης οφείλονται κατά το μεγαλύτερο μέρος στην επικρατούσα συνήθεια να διαστρεβλώνονται οι Γραφές προκειμένου να υποστηριχθεί κάποια προσφιλής θεωρία. Αντί να μελετούν το λόγο του Θεού με προσοχή και με ταπείνωση ψυχής με σκοπό να γνωρίσουν το θέλημά Του, πολλοί επιζητούν μόνο να ανακαλύψουν κάτι το εκκεντρικό και αλλόκοτο μέσα σ’ αυτόν.TΠ88 622.1

    Αποβλέποντας να υποστηρίξουν στρεβλές διδαχές ή αντιχριστιανικές συνήθειες, μερικοί πιάνονται από ορισμένα χωρία της Γραφής, αποσπώντας τα από το γενικό τους πλαίσιο και κάποτε αναφέροντας το μισό μόνο εδάφιο γιά να δώσουν βάση στην άποψή τους, ενώ το άλλο παραλειπόμενο μισό θα αποδείκνυε εντελώς το αντίθετο. Με την πανουργία του φιδιού κατοχυρώνονται πίσω από αποσυνδεμένες εκφράσεις, επίτηδες διαλεγμένες γιά την ικανοποίηση των δικών τους σαρκικών επιθυμιών. Έτσι πολλοί από πρόθεση διαστρέφουν το λόγο του Θεού. Άλλοι πάλι, προικισμένοι με μία γόνιμη φαντασία, καταπιάνονται με τους αριθμούς και τα σύμβολα του Αγίου Πνεύματος και τα ερμηνεύουν σαν αποκυήματα της φαντασίας τους, ελάχιστη δίνοντας σημασία στη Γραφή με την αυτοερμήνευτη μαρτυρία της. Κατόπιν παρουσιάζουν τους παραλογισμούς τους αυτούς γιά βιβλικές διδασκαλίες.TΠ88 622.2

    Κάθε φορά που η μελέτη της Γραφής γίνεται χωρίς πνεύμα ταπεινοφροσύνης, προσευχής και επι δεκτικότητας γιά μάθηση, και αυτές ακόμη οι πιό σαφείς και απλές, όπως και οι δυσκολότερες περικοπές της θα παρουσιασθούν αποχωρισμένες από την πραγματική τους έννοια. Οι παπικοί αρχηγοί εκλέγουν τα χωρία εκείνα της Γραφής που εξυπηρετούν καλύτερα τους σκοπούς τους, τα ερμηνεύουν όπως τους συμφέρει, και κατόπιν τα παρουσιάζουν στους ανθρώπους, στερώντας τους το προνόμιο να μελετήσουν οι ίδιοι τη Βίβλο γιά να καταλάβουν τις θεϊκές της αλήθειες. Ολόκληρη η Βίβλος πρέπει να τεθεί στη διάθεση του λαού όπως ακριβώς είναι γραμμένη. Θα ήταν προτιμότερο γι’ αυτούς να μη είχαν καμία βιβλική καθοδήγηση, παρά να δεχθούν μία τέτοια χονδροειδή παραποίηση των Γραφών.TΠ88 622.3

    Η Βίβλος προορίζετο να αποβεί ο οδηγός όλων εκείνων που επιθυμούν να γνωρίσουν το θέλημα του Δημιουργού τους. Ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους το βέβαιο λόγο της προφητείας. Άγγελοι, ακόμη και ο ίδιος ο Χριστός, ήρθαν γιά να καταστήσουν γνωστά στο Δανιήλ και στον Ιωάννη τα όσα «πρέπει να γίνωσι ταχέως.» Τα σημαντικά θέματα που αφορούν τη σωτηρία μας δεν περιβάλλονται από μυστήριο. Δεν αποκαλύφθηκαν με τρόπο που να σαστίζουν ή να αποπλανούν τους ειλικρινείς ερευνητές της αλήθειας. Στον προφήτη Αββακούμ ο Κύριος λέγει: «Γράψον την όρασιν, και έκθεσον [κατάστησε απλή] αυτήν, ... ώστε τρέχων να αναγινώσκη τις αυτήν.» (Αββακούμ 2:2.) Ο λόγος του Θεού είναι απλός γιά όλους όσους τον μελετούν με προσευχή. Κάθε πραγματικά ειλικρινής ψυχή θα οδηγηθεί στο φώς της αλήθειας. « Φώς σπείρεται δια τον δίκαιον.» (Ψαλμοί 97:11.) Και καμία εκκλησία δεν μπορεί να προοδεύσει στην αγιωσύνη αν τα μέλη της δεν ερευνούν με ζήλο να βρούν την αλήθεια όπως θα ερευνούσαν γιά ένα κρυμμένο θησαυρό.TΠ88 623.1

    Το σύνθημα Φιλελευθερισμός τυφλώνει τους ανθρώπους ώστε να μη διακρίνουν τα τεχνάσματα του αντιπάλου τους, ενώ εκείνος ακατάπαυστα εργάζεται με μεθοδικότητα γιά να εκπληρώσει το σκοπό του. Η επιτυχία του στο να αντικαταστήσει τη Βίβλο με ανθρώπινες θεωρίες, παραμερίζει το νόμο του Θεού και οι εκκλησίες βρίσκονται σκλαβωμένες με τα δεσμά της αμαρτίας ενώ ισχυρίζονται ότι είναι ελεύθερες.TΠ88 623.2

    Γιά πολλούς η επιστημονική έρευνα αποβαίνει κατάρα. Με τις διάφορες επιστημονικές και τεχνολογικές ανακαλύψεις, ο Θεός επέτρεψε να περιβληθεί ο κόσμος με ένα άπλετο φώς. Αλλά και οι δεινότερες ακόμη μεγαλοφυΐες, αν στις έρευνές τους δεν καθοδηγούνται από το λόγο του Θεού, περιέρχονται σε σύγχυση προσπαθώντας να εξακριβώσουν τη σχέση ανάμεσα στην επιστήμη και στην αποκάλυψη.TΠ88 623.3

    Η ανθρώπινη γνώση, τόσο στον υλικό όσο και στον πνευματικό τομέα, είναι ατελής και μεροληπτική γι’ αυτό ακριβώς πολλοί αδυνατούν να εναρμονίσουν τις επιστημονικές γνώσεις τους με τα Γραφικά δεδομένα. Πολλοί παραδέχονται τις απλές θεωρίες και εικασίες σαν επιστημονικά ντοκουμέντα και φρονούν ότι ο λόγος του Θεού πρέπει να δοκιμασθεί με βάση τις διδαχές της «ψευδωνύμου γνώσεως.» (Α’ Τιμοθέου 6:20.) Ο Δημιουργός και τα έργα Του ξεπερνούν τα όρια της αντίληψής τους και επειδή αδυνατούν να τα ερμηνεύσουν σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους, αποφαίνονται ότι η Βιβλική εξιστόρηση είναι αναξιόπιστη. Εκείνοι που αμφισβητούν την αξιοπιστία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, πολύ συχνά προχωρούν άλλο ένα βήμα και αμφιβάλλουν και γι’ αυτή την ύπαρξη του Θεού, συνταυτίζοντας την ανωτέρα δύναμη με τη φύση. Αφήνοντας να τους ξεφύγει η άγκυρα, ανεμοδέρνονται πάνω στα βράχια της απιστίας.TΠ88 624.1

    Πολλοί μ’ αυτό τον τρόπο δελεάζονται από τον πονηρό και αποπλανώνται από την πίστη. Οι άνθρωποι βάλθηκαν να ξεπεράσουν τον Πλάστη τους στη σοφία. Η ανθρώπινη φιλοσοφία προσπάθησε να διεισδύσει και να εξακριβώσει μυστήρια που ουτε στους ατελεύτητους αιώνες δεν πρόκειται να αποκαλυφθούν. Αν ήθελαν μόνο οι άνθρωποι να ερευνήσουν και να κατανοήσουν τα όσα ο Θεός γνωστοποίησε γιά τον εαυτό Του και γιά τις προθέσεις Tου, θα είχαν σχηματίσει μία τέτοια γνώμη γιά τη δόξα, το μεγαλείο και τη δύναμη του Κυρίου, ώστε θα αναγνώριζαν πόσο ασήμαντοι είναι οι ίδιοι και θα έμεναν ικανοποιημένοι με όσα έχουν αποκαλυφθεί γιά το καλό το δικό τους και των παιδιών τους.TΠ88 624.2

    Αριστούργημα πραγματικό των σατανικών παραπλανήσεων είναι ο αιχμαλωτισμός της ανθρώπινης σκέψης με έρευνες και συμπεράσματα πάνω σε θέματα που ο Θεός ποτέ δεν γνωστοποίησε και ούτε προτίθεται να καταστήσει νοητά γιά μας. Αυτό ακριβώς στοίχισε στον Εωσφόρο τη θέση του στον ουρανό. Δυσαρεστημένος επειδή όλα τα απόρρητα του Θεού δεν του είχαν γνωστοποιηθεί, καταφρόνησε εντελώς ότι του είχε αποκαλυφθεί σαν καθήκον του στην περίωπτη θέση που απολάμβανε. Ενσταλάζοντας την ίδια δυσαρέσκεια στους υποτελείς αγγέλους του, προκάλεσε την πτώση τους. Τώρα προσπαθεί να εμποτίσει με το ίδιο πνεύμα τη σκέψη των ανθρώπων γιά να τους κάνει να περιφρονήσουν και αυτοί τις σαφείς εντολές του Θεού.TΠ88 624.3

    Όσοι απαξιούν να δεχθούν τις σαφείς και αιχμηρές αλήθειες της Γραφής, ψάχνουν διαρκώς να βρούν μυθεύματα τερπνά, κατάλληλα να καθησυχάσουν τη συνείδηση. Όσο λιγότερο πνευματικές είναι οι διδαχές αυτές, οσο λιγότερη απαιτούν ταπείνωση και αυταπάρνηση, τόσο προθυμότερα γίνονται αποδεκτές. Τα πρόσωπα αυτα θυσιάζουν την αξία των διανοητικών δυνάμεων στο βωμό των σαρκικών επιθυμιών. Υπέρμετρα σοφοί κατά την κρίση τους ώστε να καταδεχθούν να ερευνήσουν τη Γραφή με ταπείνωση ψυχής και με ένθερμη προσευχή γιά θεία καθοδήγηση, μένουν ανυπεράσπιστοι μπροστά στην πλάνη. Πρόθυμος ο Σατανάς να ικανοποιήσει την επιθυμία της ψυχής τους, τους πασάρει με επιτηδειότητα στη θέση της αλήθειας τις δικές του τις απάτες. Έτσι κατόρθωσε ο παπισμός να επιβληθεί στη σκέψη των ανθρώπων. Και οι Διαμαρτυρόμενοι ακολουθούν και αυτοί τον ίδιο δρόμο όταν απορρίπτουν την αλήθεια επειδή συνεπάγεται σταυρό. Όλοι όσοι παραμελούν το λόγο του Θεού γιά να μελετήσουν ότι τους βολεύει και ότι τους συμφέρει ώστε να μη διαφέρουν από τον υπόλοιπο κόσμο, θα καταλήξουν να ασπασθούν ολέθριες αιρέσεις που θα εκλάβουν γιά θρησκευτικές αλήθειες. Κάθε μορφή πλάνης που μπορεί να συλλάβει ο νούς θα υιοθετηθεί από όσους εσκεμμένα απορρίπτουν την αλήθεια. Όποιος δέχεται μία πλάνη δεν θα δυσκολευθεί να δεχθεί και άλλες. Μιλώντας γιά μία τάξη ανθρώπων « οίτινες δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας διά να σωθώσι, » ο απόστολος Παύλος λέγει: « Δια τούτο θέλει πέμψει επ’ αυτούς ο Θεός ενέργειαν πλάνης, ώστε να πιστεύσωσιν εις το ψεύοος, διά να κατακριθώσι πάντες οι μη πιστεύσαντες εις την αλήθειαν, αλλ’ ευαρεστηθέντες εις την αδικίαν.» (Β’ Θεσσαλονικείς 2:10-12.) Έχοντας μία τέτοια προειδοποίηση κατά νού, επιβάλλεται να προσέχομε τι είδους διδασκαλίες ασπαζόμαστε.TΠ88 625.1

    Ανάμεσα στα πιό επιτυχημένα τεχνάσματα του μεγάλου απαταιώνα είναι οι παραπλανητικές διδαχές και τα ψεύτικα θαύματα του πνευματισμού. Μετασχηματισμένος σε άγγελο φωτός, ο πονηρός ρίχνει τα δίχτυα του εκεί όπου ελάχιστα τον υποπτεύονται. Αν μόνο μελετούσαν οι άνθρωποι το Βιβλίο του Θεού με ένθερμη προσευχή γιά την κατανόησή του, δεν θα εγκαταλείπονταν στο σκότος παρασυρόμενοι από τα ρεύματα των ψευτοδιδασκαλιών. Απορρίπτοντας όμως την αλήθεια, πέφτουν θύματα του ψεύδους.TΠ88 626.1

    ’Αλλη επικίνδυνη πλάνη είναι η δοξασία που αρνείται τη θεότητα του Χριστού και ισχυρίζεται ότι πρίν από την ενανθρώπισή Του σ’ αυτό τον κόσμο δεν υφίστατο ο Χριστός. Τη θεωρία αυτή τη δέχεται με ευμένεια μία μεγάλη κατηγορία ανθρώπων που διατείνονται ότι πιστεύουν στη Βίβλο. Και όμως η θεωρία αυτή άμεσα αντιτίθεται πρός τις απλούστερες ακόμη δηλώσεις του Σωτήρα μας γιά τη σχέση Του πρός τον Πατέρα, γιά το θεϊκό Του χαρακτήρα και γιά την προΰπαρξή Του. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή χωρίς την εκ προμελέτης διαστροφή των Αγίων Γραφών. ‘Οχι μόνο υποβιβάζει την ανθρώπινη αντίληψη ως πρός το έργο της σωτηρίας, αλλά υποσκάπτει και την πίστη στη Βίβλο σαν θεία αποκάλυψη. Την καθιστά όχι μόνο πιό επικίνδυνη, αλλά και πιό δυσκολοεφάρμοστη. Αν οι άνθρωποι απορρίπτουν τη μαρτυρία της θεόπνευστης Γραφής σχετικά με τη θεότητα του Χριστού, τότε κάθε συζήτηση του θέματος με αυτούς περιττεύει επειδή κανένα επιχείρημα, οσοδήποτε αναντίρρητο, είναι ικανό να τους πείσει. « Ο φυσικός όμως άνθρωπος δεν δέχεται τα του Πνεύματος του Θεού διότι είναι μωρία εις αυτόν, και δεν δύναται να γνωρίσει αυτά, διότι πνευματικώς ανακρίνονται.» (Α’ Κορινθίους 2:14.) Κανείς από όσους παραδέχονται αυτή την πλάνη δεν μπορεί να έχει ορθή αντίληψη γιά το χαρακτήρα και την αποστολή του Χριστού, ή γιά το μεγάλο σχέδιο του Θεού σχετικά με τη σωτηρία του ανθρώπου.TΠ88 626.2

    Μία άλλη επιδέξια και κακόβουλη πλάνη είναι η δοξασία που κερδίζει διαρκώς έδαφος ότι ο Σατανάς δεν υφίστανται σαν προσωπική οντότητα και ότι ο τίτλος χρησιμοποιείται στη Γραφή απλώς και μόνο γιά να περιγράψει τις πονηρές σκέψεις και επιθυμίες των ανθρώπων.TΠ88 627.1

    Η διδασκαλία που τόσο διατυμπανίζεται από δημοφιλείς άμβωνες ότι η δευτέρα παρουσία του Χριστού πραγματοποιείται γιά τον κάθε άνθρωπο κατά την ώρα του θανάτου, είναι άλλο ένα τέχνασμα γιά να στρέψει την προσοχή των ανθρώπων μακρυά από την προσωπική παρουσία Του πάνω στα σύννεφα του ουρανού. Χρόνια τώρα ο Σατανάς επαναλαμβάνει: «Ιδού εν τοις ταμίοις είναι,» (Ματθαίου 24:23-26,) και πολλές ψυχές έχουν χαθεί παγιδευμένες σ’ αυτό το δόκανο της απάτης.TΠ88 627.2

    Και πάλι η σοφία του κόσμου διδάσκει ότι η προσευχή δεν είναι απαραίτητη. Επιστήμονες ισχυρίζονται ότι δεν μπορεί να δοθεί πραγματική απάντηση στην προσευχή, αφού αυτό θα αποτελούσε παράβαση των φυσικών νόμων. Θα ήταν ένα θαύμα • και θαύματα δεν υπάρχουν στο φυσικό κόσμο. Λέγουν ότι το σύμπαν διοικείται από ορισμένους νόμους και ότι ο ίδιος ο Θεός δεν προβαίνει σε καμία ενέργεια αντίθετη πρός τους νόμους αυτούς. Παρουσιάζουν μ’ αυτό τον τρόπο το Θεό να δεσμεύεται από τους ίδιους Του τους νόμους, σαν να ήταν ποτέ δυνατόν η εφαρμογή των θεϊκών νόμων να αποκλείει τη θεϊκή ελευθερία. Μία τέτοια διδαχή αντιτίθεται στη μαρτυρία των Αγίων Γραφών. Δεν έγιναν μήπως θαύματα από το Χριστό και τους αποστόλους Του; Ο ίδιος σπλαχνικός Σωτήρας ζεί και σήμερα και είναι το ίδιο πρόθυμος να εισακούσει την προσευχή της πίστης όπως και όταν ορατός κυκλοφορούσε ανάμεσα στους ανθρώπους. Τα φυσικά στοιχεία συνεργάζονται με τα υπερφυσικά. Αποτελεί μέρος του σχεδίου του Θεού να μας χαρίζει σαν απάντηση της πιστής προσευχής αυτό που δεν θα μας παραχωρούσε αν δεν το ζητούσαμε με προσευχή.TΠ88 627.3

    Αναρίθμητες είναι οι πλανεμένες δοξασίες και οι αλλοπρόσαλλες εικασίες που επικρατούν στις εκκλησίες του Χριστιανισμού. Αδύνατο είναι να υπολογισθούν τα επιζήμια αποτελέσματα που προκύπτουν από τη μετακίνηση των οροθεσίων των καθορισμένων από το λόγο του Θεού. Ελάχιστοι από αυτούς που ριψοκινδυνεύουν ένα τέτοιο πράγμα περιορίζονται στην απόρριψη μιάς μόνο αλήθειας. Οι περισσότεροι εξακολουθούν να παραμερίζουν τις αρχές της αλήθειας τη μία μετά την άλλη, μέχρι που καταντούν τελείως άπιστοι.TΠ88 627.4

    Οι πλάνες που παρουσιάζει η δημοφιλής θεολογία οδήγησαν στο σκεπτικισμό πολλές ψυχές που θα μπορούσαν να έχουν πιστέψει στις Γραφές. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να παραδεχθούν διδαχές τόσο τρομερά ασυμβίβαστες με τη δική τους αντίληψη γιά τη δικαιοσύνη, την ευσπλαχνία και την καλοκαγαθία. Και αφού οι δοξασίες αυτές αποτελούν μέρος της Γραφικής διδασκαλίας, αρνούνται να δεχθούν τη Γραφή σαν λόγο του Θεού.TΠ88 628.1

    Αυτό ακριρώς επιδιώκει να κατορθώσει ο Σατανάς. Τίποτε δεν επιθυμεί περισσότερο από του να υποσκάψει την εμπιστοσύνη του ανθρώπου στο Θεό και στο λόγο Του. Ο Σατανάς βρίσκεται επικεφαλής της μεγάλης παράταξης όλων αυτών των δυσπιστούντων και εξασκεί όλη του τη δύναμη προκειμένου να δελεάσει περισσότερες ψυχές γιά να πυκνώσει τις τάξεις του. Οι αμφισβητήσεις θεωρούνται του συρμού. Γιά μία πολυπληθή μερίδα ανθρώπων, ο λόγος του Θεού κατήντησε να υποβλέπεται με δυσπιστία γιά τον ίδιο λόγο που υποβλέπεται και ο Συγγραφέας του: επειδή αποδοκιμάζει και καυτηριάζει την αμαρτία. Αυτοί που αρνούνται να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του, βάλθηκαν να ανατρέψουν το κύρος του. Είτε διαβάζουν τη Γραφή, είτε ακούν τα διδαγματά της όπως εκτίθενται απο τον ιερό άμβωνα, ο μοναδικός σκοπός τους είναι να ανακαλύπτουν σφάλματα στη Γραφή ή στο κήρυγμα. Πολλοί καταλήγουν στην άπιστια αποζητώντας να βρούν κάποια δικαιολογία γιά την παραμέληση του καθήκοντος. Άλλοι ασπάζονται αρχές σκεπτικισμού από υπεροψία ή από νωθρότητα. Άνθρωποι που αγαπούν υπερμετρα την ευμάρεια ώστε να αναδειχθούν κάνοντας κάτι το αξιέπαινο που απαιτεί μόχθο και αυταπάρνηση, στοχάζονται να αποκτήσουν φήμη σαν μεγάλες διάνοιες με τις επικριτικές απόψεις τους κατά της Γραφής. Υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία ο περιορισμένος νούς, ο μη φωτισμένος με τη θεϊκή σοφία, αδυνατεί να συλλάβει. Τότε βρίσκει αφορμή να τα επικρίνει. Και γιά πολλούς η υποστήριξη της απιστίας και του σκεπτικισμού αποτελεί ηθική αρετή. Κάτω όμως από τη φαινομενική ειλικρίνεια, τα άτομα αυτά γιά κίνητρα έχουν τη μεγάλη τους αυτοπεποίθηση και την υπεροψία. Πολλοί βρίσκουν ευχαρίστηση να ανακαλύπτουν στη Γραφή κάτι που να σαστίζει τη σκέψη των άλλων. Στην αρχή μερικοί μπλέκονται σε επικριτικές και αντιφατικές συζητήσεις μόνο και μόνο επειδή τους αρέσει να λογοφέρουν. Δεν αντιλαμβάνονται ότι μ’ αυτό τον τρόπο παγιδεύονται στο δόκανο του κυνηγού. Αλλά μιά και εξέφρασαν τη δυσπιστία τους μπροστά στους άλλους, θεωρούν ότι πρέπει να εμμένουν στην άποψή τους. Έτσι γίνονται ένα με τους ασεβείς και με τα ίδια τους τα χέρια φράζουν τις πύλες του Παραδείσου.TΠ88 628.2

    Ο λόγος του Θεού παρέχει ικανοποιητική απόδειξη γιά το θεϊκό του χαρακτήρα. Οι μεγάλες αλήθειες που αφορούν τη σωτηρία μας παρουσιάζονται με σαφήνεια. Ο καθένας μπορεί να τις κατανοήσει γιά τον εαυτό του με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος το οποίο ο ουρανός υπόσχεται σε όσους το εκζητούν με ειλικρίνεια. Ο Θεός έχει χορηγήσει στους ανθρώπους ένα γερό θεμέλιο πάνω στο οποίο να στηρίξουν την πίστη τους.TΠ88 629.1

    Μολαταύτα το περιορισμένο ανθρώπινο μυαλό αδυνατεί να κατανοήσει κατά βάθος τα σχέδια και τις προθέσεις του Άπειρου Θεού. Με την έρευνα δεν θα μπορέσομε ποτέ να ανακαλύψομε το Θεό. Δεν πρέπει να αποτολμήσομε με θρασύ χέρι να σηκώσομε την αυλαία που καλύπτει τη μεγαλειότητά Του. Ο απόστολος αναφωνεί: «Πόσον ανεξερεύνητοι είναι αι κρίσεις Αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί Αυτού! » (Ρωμαίους 11:33.) Πρός το παρόν είμαστε σε θέση να καταλάβομε την απέναντί μας συμπεριφορά Του καθώς και τα κίνητρα που Τον ωθούν ώστε να διακρίνομε μία ανυπολόγιστη αγάπη και ευσπλαχνία συνυφασμένη με μία δύναμη απεριόριστη. Ο ουράνιος Πατέρας μας κατευθύνει τα πάντα με σοφία και δικαιοσύνη και δεν χρειάζεται ούτε να δυσπιστούμε ούτε να δυσανασχετούμε, αλλά οφείλομε να υποκλιθούμε μπροστά Του με ευλαβική υποταγή. Αυτός θα μας αποκαλύψει τόσο μόνο από τις προθέσεις Του όσο είναι απαραίτητο να γνωρίζομε γιά το καλό μας. Από εκεί και πέρα ας έχομε εμπιστοσύνη στο χέρι Του το παντοδύναμο και στην καρδιά Του την ξέχειλη από αγάπη.TΠ88 629.2

    Αν και ο Θεός χορήγησε άφθονα απτά στοιχεία γιά τη θεμελίωση της πίστης, ποτέ όμως δεν θα σηκώσει την κάθε παρείσακτη αφορμή γιά δυσπιστία. Όλοι όσοι γυρεύουν αφορμές γιά να αμφιβάλλουν θα τις βρούν. Από το άλλο μέρος, όσοι δεν συγκατανεύουν να δεχθούν και να ακολουθήσουν το λόγο του Θεού αν δεν αφαιρεθεί προηγουμένως κάθε αντίρρηση και δεν εξαφανισθεί η παραμικρή αιτιολογία γιά αμφιβολία, αυτοί δεν θα έρθουν ποτέ στο φώς.TΠ88 630.1

    Η δυσπιστία πρός το Θεό είναι η φυσιολογική απόρροια της μη αναγεννημένης καρδιάς που βρίσκεται σε εχθρική στάση απέναντι Του. Η πίστη όμως εμπνέεται από το Άγιο Πνεύμα και ευδοκιμεί αποκλειστικά εκεί όπου υποθάλπεται. Κανείς δεν μπορεί να αποκτήσει στερεά πίστη χωρίς να καταβάλει επίμονες προσπάθειες. Η απιστία αυξάνει όταν ενθαρρύνεται. Όταν λοιπόν οι άνθρωποι, αντί να εμμένουν στα αποδεικτικά στοιχεία τα χορηγημένα από το Θεό γιά τη θεμελίωση της πίστης τους, επιδίδονται στο να αναζητούν αμφισβητήσεις και ψεγάδια, θα βρίσκουν τις αμφιβολίες τους διαρκώς πιό δικαιολογημένες.TΠ88 630.2

    Αλλ’ όμως εκείνοι που αμφιβάλλουν γιά τις υποσχέσεις του Θεού και δεν έχουν εμπιστοσύνη στη διαβεβαίωση της χάρης Του, Τον προσβάλλουν. Και με την επιρροή τους, αντί να ελκύσουν άλλους στο Χριστό, τείνουν να τους απομακρύνουν από Αυτόν. Αυτοί είναι δένδρα άκαρπα που απλώνουν από άκρη σ’ άκρη τα σκιερά κλωνάρια τους, αποστερώντας τον ήλιο και από τα άλλα τα φυτά και προκαλώντας το μαρασμό και το θάνατό τους κάτω από τον παγερό τους ίσκιο. Το ισόβιο έργο των ανθρώπων αυτών θα παρουσιασθεί σαν ένας αιώνιος μάρτυρας κατηγορίας. Οι σπόροι της αμφιβολίας και του σκεπτικισμού που σπέρνουν τώρα, θα καρποφορήσουν δίχως άλλο.TΠ88 630.3

    Ένα μόνο πράγμα έχουν να κάνουν όσοι πραγματικά επιθυμούν να απαλλαγούν από τις αμφιβολίες. Αντί να αμφισβητούν και να λεπτολογούν πάνω σε θέματα που δεν τους είναι κατανοητά, ας δώσουν προσοχή στο φώς που τους έχει χορηγηθεί και τότε θα δεχθούν περισσότερο ακόμη φώς. Ας εκτελέσουν όλα τους τα καθήκοντα όπως ακριβώς τα αντιλαμβάνονται, και τότε θα μπορέσουν να καταλάβουν και να εκτελέσουν και εκείνα ακόμη γιά τα οποία έχουν τώρα αμφιβολίες.TΠ88 631.1

    Ο Σατανάς είναι σε θέση να κιβδηλοποιήσει την αλήθεια σε τέτοιο σημείο, ώστε δεν είναι διόλου δύσκολο να αποπλανηθούν εκείνοι οι οποίοι θέλουν να πλανηθούν, θέλουν να αποτραβηχθούν από την αυταπάρνηση και τη θυσία που απαιτεί η αλήθεια. Του είναι όμως αδύνατο να αιχμαλωτίσει και μια ακόμη ψυχή όταν αυτή ειλικρινά επιθυμεί με κάθε θυσία να γνωρίσει την αλήθεια. Ο Χριστός είναι η αλήθεια και το «φώς το οποίον φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον.» (Ιωάννη 1:9.) Το Πνεύμα της αληθείας έχει σταλεί γιά να οδηγήσει τους ανθρώπους στην αλήθεια. Και οι δηλώσεις: « Ζητείτε και θέλετε ευρεί,» και « Εάν τις θέλει να κάμη το θέλημα Αυτού θέλει γνωρίσει περί της διδαχής,» (Ματθαίου 7:7, Ιωάννη 7:17,) πάνω στο κύρος του Υιού του Θεού στηρίζονται.TΠ88 631.2

    Ελάχιστα οι οπαδοί του Χριστού υποπτεύονται τις πλεκτάνες που ο Σατανάς και τα στρατεύματά του καταστρώνουν εναντίον τους. Εκείνος όμως που έχει το θρόνο Του στον ουρανό, ανατρέπει όλα αυτά τα τεχνάσματα και εργάζεται γιά την εκπλήρωση των δικών Του στοχαστικών σκοπών. Ο Κύριος επιτρέπει να δοκιμασθεί ο λαός Του μέσα στις οδυνηρές φλόγες του πειρασμού, όχι γιατί βρίσκει καμία ευχαρίστηση στη θλίψη και στην αγωνία τους, αλλά επειδή η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη γιά την εξασφάλιση της τελικής τους νίκης. Δεν θα ήταν συνεπής ως πρός την ίδια Του τη δόξα αν τους διαφύλαττε από τον κάθε πειρασμό. Και τούτο επειδή ο αποκλειστικός σκοπός της δοκιμασίας είναι να τους ικανώσει να αντισταθούν σε όλα τα δελεάσματα του πονηρού.TΠ88 631.3

    Ούτε οι πονηροί άνθρωποι ούτε οι δαίμονες μπορούν να εμποδίσουν το έργο του Θεού ή να αποκρύψουν την παρουσία Του από το λαό Του, αν ο λαός αυτός με ταπεινή και συντριμμένη καρδιά ομολογήσει και εγκαταλείψει τις αμαρτίες του και με πίστη εκζητήσει τις υποσχέσεις Του. Θα μπορέσουν να υπερνικήσουν κάθε πειρασμό, κάθε αντιδραστική επιρροή—καλυμμένη η ακάλυπτη—«ουχί διά δυνάμεως, ουδέ διά ισχύος, αλλά διά του Πνεύματός Μου, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων.» (Ζαχαρίας 4:6.)TΠ88 631.4

    « Οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι επί τους δικαίους, και τα ώτα Αυτού εις την δέησιν αυτών ... και τις θέλει σας κακοποιήσει εάν γίνητε μιμηταί του αγαθού;” (Α’ Πέτρου 3:12, 13.) Όταν ο Βαλαάμ, δελεασμένος από τις πλουσιοπάροχες αμοιβές που του έταξαν, μεταχειρίζονταν τις μαγείες του εναντίον του Ισραήλ και εξευμενίζοντας με θυσίες τον Κύριο προσπαθούσε να επιφέρει την κατάρα πάνω στο λαό Του, το Πνεύμα του Θεού εμπόδισε το κακό που η ψυχή του λαχταρούσε να προφέρει και ο Βαλαάμ βρέθηκε αναγκασμένος να φωνάξει: «Πως να καταρασθώ τον οποίον ο Θεός δεν καταράται; ... Είθε να αποθάνω κατά τον θάνατον των δικαίων, και το τέλος μου να ήναι όμοιον με το τέλος αυτού.» (Αριθμοί 23:8, 10.) Μετά την προσφορά και δεύτερης θυσίας, ο ασεβής προφήτης διακήρυξε: «Ιδού, ευλογίαν παρέλαβον και ευλόγησε και εγώ δεν δύναμαι να μετατρέψω αυτήν. Δεν εθεώρησεν ανομίαν εις τον Ιακώβ, ουδέ είδε διαστροφήν εις τον Ισραήλ. Κύριος ο Θεός αυτού είναι μετ’ αυτού και αλαλαγμός Βασιλέως είναι μεταξύ αυτών.» « Βεβαίως ουδεμία γοητεία δεν ισχύει κατά του Ιακώβ, ουδέ μαντεία κατά του Ισραήλ κατά καιρόν θέλει λαληθή περί του Ιακώβ, και περί του Ισραήλ, τι κατόρθωσεν ο Θεός! (Αριθμοί 23:20-21, 23.) Παρ’ όλα αυτά, γιά τρίτη φορά στήθηκαν τα θυσιαστήρια και γι’ άλλη μία φορά ο Βαλαάμ προσπάθησε να προφέρει την κατάρα. Με τα απρόθυμα όμως χείλη του προφήτη το Πνεύμα του Θεού διακήρυξε την ευημερία του εκλεκτού λαού Του και επέπληξε την παραφροσύνη και την κακία των εχθρών τους: «Ευλογημένος ο ευλογών σε, και κατηραμένος ο καταρώμενός σε.» (Αριθμοί 24:9.)TΠ88 632.1

    Ο λαός του Ισραήλ ήταν την εποχή εκείνη πιστός στο Θεό. Και όσο εξακολουθούσαν να εκδηλώνουν υπακοή στο νόμο Του, καμία απολύτως δύναμη, ούτε επίγεια ούτε καταχθόνια, μπορούσε να ισχύσει εναντίον τους. Αλλά η κατάρα που ο Βαλαάμ εμποδίσθηκε να προφέρει κατά του λαού του Θεού, ξέσπασε τελικά επάνω τους όταν αυτός κατόρθωσε να τους παρασύρει στην αμαρτία. Παραβαίνοντoς τις εντολές του Θεού, αποχωρίσθηκαν τότε από Αυτόν και εγκαταλήφθηκαν έρμαια στη δύναμη του καταστροφέα.TΠ88 633.1

    Ο Σατανάς γνωρίζει πολύ καλά ότι και η πιό αδύναμη ψυχή, όταν στηρίζεται στο Χριστό, είναι ισχυρότερη από όλα τα στρατεύματα του σκότους και ότι αν αυτός αποκαλύπτετο, θα αντιμετωπίζετο ανάλογα και θα απωθείτο. Γι’ αυτό και προσπαθεί να αποσπάσει τους στρατιώτες του σταυρού από το ισχυρό οχύρωμά τους, ενώ αυτός ενεδρεύει με τις δυνάμεις του, έτοιμος να καταστρέψει όλους εκείνους που ριψοκινδυνεύουν να βάλουν πόδι στο δικό του το έδαφος. Η μόνη μας ασφάλεια είναι η ταπεινή εξάρτησή μας από το Θεό και η υπακοή μας σε όλες γενικά τις εντολές Του.TΠ88 633.2

    Χωρίς την προσευχή κανένας δεν είναι ασφαλής ούτε γιά μία μέρα, ούτε γιά μίa ώρα. Ιδιαίτερα θα έπρεπε να επικαλούμαστε τη βοήθεια του Κυρίου γιά σοφία να κατανοήσομε το λόγο Του. Μέσα σ’ αυτόν παρουσιάζονται οι σκευωρίες του πειραστή καθώς και τα μέσα τα απαιτούμενα γιά την επιτυχή απόκρουσή του. Ο Σατανάς είναι άφθαστος στο να αναφέρει με μεγάλη μαεστρία τις Άγιες Γραφές, ερμηνεύοντας όπως τον συμφέρει ορισμένα εδάφια με τα οποία ελπίζει να προκαλέσει την πτώση μας. Πρέπει να μελετούμε τη Γραφή με ταπεινοφροσύνη, χωρίς ποτέ να χάνομε την εξάρτησή μας από το Θεό. Ενώ οφείλομε διαρκώς να φυλαγόμαστε από τα τεχνάσματα του Σατανά, πρέπει αδιάκοπα να προσευχόμαστε: « Μη φέρης ημάς εις πειρασμόν.»TΠ88 633.3

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents