Chrystus objawia Boga uczniom

Rozważmy słowa, które Jezus wypowiedział podczas ostatniej wieczerzy w nocy przed ukrzyżowaniem. Zbliżała się godzina próby i Chrystus chciał pocieszyć swych ciężko doświadczonych i narażonych na pokusy uczniów, mówiąc:SS3 183.7

“Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzcie w Boga i we mnie wierzcie! W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce. (...) Rzekł do niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz, jakże możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie. Gdybyście byli mnie poznali i Ojca mego byście znali; odtąd go znacie i widzieliście go. Rzekł mu Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a wystarczy nam. Odpowiedział mu Jezus: Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widział, widział i Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słowa, które do was mówię, nie od siebie mówię, ale Ojciec, który jest we mnie, wykonuje dzieła swoje”. Jana 14,1-10.SS3 183.8

Uczniowie jeszcze nie zrozumieli słów Chrystusa, w których wyjaśnił swój stosunek do Boga Ojca. Wiele z Jego nauk wciąż pozostawało dla nich czymś niejasnym, ciemnym. Zadawali wiele pytań, które świadczyły o ich nieznajomości Bożego stosunku zarówno do nich, jak i do ich obecnych i przyszłych spraw. Chrystus pragnął, aby uczniowie mieli jaśniejszą, dokładniejszą wiedzę o Bogu.SS3 184.1

“To powiedziałem wam w przypowieściach — rzekł — nadchodzi godzina, gdy już nie w przypowieściach będę do was mówił, lecz wyraźnie o Ojcu oznajmię wam”. Jana 16,25.SS3 184.2

Gdy w Dniu Pięćdziesiątnicy Duch Święty został wylany na uczniów, zrozumieli prawdy, o których Chrystus mówił w przypowieściach.SS3 184.3

Nauki, które wydawały im się tak bardzo tajemnicze, stały się teraz jasne. Zrozumienie, jakie otrzymali wraz z zesłaniem Ducha Świętego, napełniło ich wstydem z powodu dawniejszych zarozumiałych teorii. Ich domysły i komentarze były głupstwem w porównaniu z poznaniem rzeczy niebieskich, które teraz posiedli. Prowadził ich Duch i światło rozjaśniło ich dawniej mroczne umysły.SS3 184.4

Jednak obietnica Chrystusa dana uczniom jeszcze się całkowicie nie spełniła. Otrzymali całą wiedzę o Bogu taką, jaką byli w stanie znieść, ale całkowite spełnienie obietnicy, że Chrystus w pełni przedstawi im Ojca było sprawą przyszłości. Tak samo jest dzisiaj. Nasze poznanie Boga jest tylko częściowe i niedoskonałe. Gdy walka wreszcie się zakończy i Syn Człowieczy, Jezus, wyzna przed Ojcem swoje wierne sługi, tych, którzy w świecie grzechu dawali o nim prawdziwe świadectwo, wtedy wyraźnie zrozumieją to, co teraz jest dla nich tajemnicze.SS3 184.5

Chrystus zabrał ze sobą do nieba swoje przemienione człowieczeństwo. Tym, którzy Go przyjmują, daje prawo stania się dziećmi Bożymi, by w końcu Bóg mógł ich przyjąć jako swoich dziedziców, a oni by zamieszkali z Nim na wieki. Jeżeli tu na ziemi dochowają Bogu wierności, w końcu “oglądać będą Jego oblicze, a imię jego będzie na ich czołach”. Objawienie 22,4.SS3 184.6

A na czym polega szczęście niebios, jeśli nie na oglądaniu Boga? Co może przynieść grzesznikowi, zbawionemu dzięki łasce Chrystusa, większą radość, jeśli nie spoglądanie na twarz Boga i świadomość, że On jest jego Ojcem?SS3 185.1