Jedność w Jezusie Chrystusie

Kiedy we wrześniu 1904 roku byłam obecna na obradach Generalnej Konferencji, moje myśli były całkowicie skoncentrowane na jedności, jaka powinna panować w naszym działaniu. Nie mogłam być obecna na wszystkich zebraniach, lecz w nocy przed moimi oczami przeciągały scena za sceną i czułam, że naszym braciom i siostrom w różnych miejscowościach powinnam przynieść pewne poselstwo.SS3 267.6

Moje serce jest przepełnione smutkiem, gdy widzę, jak my, mając tak wspaniałe możliwości rozwinięcia naszych sił i zdolności, by stać na najwyższym poziomie, zadowalamy się tym, że jesteśmy karłami w dziele Chrystusowym.SS3 267.7

Bóg życzy sobie, by wszyscy Jego słudzy dorośli do wymiarów pełni Chrystusowej. Gdzie jest życie, tam jest wzrost, a wzrost jest oznaką sił żywotnych. Słowa i uczynki są dla świata żywym dowodem tego, czego dokonuje chrześcijaństwo w naśladowcach Chrystusa.SS3 268.1

Gdy wykonujecie swą pracę, a nie ma na nią wpływu słowna sprzeczka czy krytyka innych osób, zdobędziecie wolność, światło i moc, co instytucjom i przedsiębiorstwom, w których jesteście zatrudnieni, da dobrą opinię i wpływ.SS3 268.2

Pomyślcie o tym, że nie stoicie na mocnym gruncie, gdy jesteście zdenerwowani i obciążacie siebie tym, iż chcecie naprawić każdego człowieka z waszego otoczenia. Jeżeli ulegniecie pokusie krytykowania bliźnich, będziecie wyciągać ich błędy i pomniejszać ich pracę, możecie być pewni, że nie wypełniacie swojego zadania ani szlachetnie, ani dobrze.SS3 268.3

W dzisiejszym czasie każdy mąż na odpowiedzialnym stanowisku i każdy członek zboru muszą swoją pracę uzgodnić z naukami Słowa Bożego. Naszą bezustanną czujnością, żarliwą modlitwą, słowami i czynami podobnymi do Chrystusowych chcemy pokazać światu, jakim chce Bóg widzieć swój Kościół.SS3 268.4

Ze swego wysokiego stanowiska Chrystus, król chwały, Majestat nieba, widział stan człowieka na ziemi. Odczuwał głębokie współczucie dla grzesznej i słabej istoty ludzkiej i przyszedł na świat, by objawić jej Boga. Opuścił niebiański pałac, przyodział swą boskość człowieczeństwem, przyszedł na świat, by za nas wypracować doskonały charakter. Nie zamieszkał wśród bogatych. Urodził się w ubóstwie, pochodził z niskiego stanu i żył w pogardzanym mieście, w Nazarecie. Skoro tylko dorósł do tego, że mógł pracować i posługiwać się narzędziami, dzielił trud troski o rodzinę.SS3 268.5

Chrystus upokorzył samego siebie, by stanąć na czele ludzkości, spotykać się z pokusami i znosić napaści, na jakie narażeni są ludzie. Musiał dowiedzieć się, co ludzie znoszą od niepokonanego wroga, by wiedzieć, jak może kuszonym przyjść z pomocą.SS3 268.6

Chrystus jest mianowany naszym sędzią. Ojciec nie jest sędzią, nie są nim aniołowie. Ten, kto wziął na siebie naturę ludzką i prowadził na ziemi bezgrzeszne życie, ma sądzić nas. Będziecie bracia o tym pamiętać? Będziecie pamiętać o tym wy, kaznodzieje? Chcecie ten fakt stale mieć w pamięci wy, ojcowie i matki? Chrystus stał się człowiekiem, by móc być naszym sędzią. Nikt z was nie został wyznaczony do tego, by sądzić bliźnich. Wszystko, co możecie uczynić, to utrzymywać w karności samych siebie. Błagam was w imieniu Jezusa, zachowujcie Jego przykazania i nigdy nie siadajcie na stołku sędziego. Ustawicznie brzmi w moich uszach poselstwo: “Zejdź z sędziowskiego stołka. Zejdź i bądź pokorna”.SS3 268.7

Nigdy nie było takiego jak dzisiaj czasu, by najważniejszą rzeczą było samozaparcie i codzienne dźwiganie krzyża. Jak daleko chcemy ćwiczyć się w samozaparciu?SS3 269.1