Perspektywa wierzących

Nie wszyscy ludzie na tym świecie stanęli po stronie wroga, przeciwko Bogu. Nie wszyscy okazali się nielojalni. Jest jeszcze trochę tych, którzy pozostali wierni Bogu, o których Jan pisze: “Tu się okaże wytrwanie świętych, którzy przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa”. Objawienie 14,12. Wkrótce rozegra się ostatnia walka między tymi, którzy służą Bogu, a tymi, którzy Mu nie służą. Wkrótce wszystko, co może być poruszone, runie, a wszystko, co niewzruszone, pozostanie.SS3 198.6

Szatan jest pilnym czytelnikiem Biblii. Wie, że jego czas jest krótki i usilnie się stara, by na każdym kroku przeciwdziałać dziełu Pana na ziemi. Jest rzeczą niemożliwą w jakikolwiek sposób wyobrazić sobie doświadczenia ludu Bożego, który będzie żył na ziemi w czasie, gdy niebiańska chwała połączy się z powtórzeniem prześladowań z przeszłości. Będą oni chodzić w świetle bijącym od tronu Bożego. Aniołowie Boży będą utrzymywać ustawiczną łączność między niebem a ziemią. Szatan natomiast, otoczony złymi aniołami, będzie twierdził, że jest Bogiem, i czynić będzie rozmaitego rodzaju dziwa i cuda, by zwieść, jeżeli się da i gdzie to będzie możliwe, również wybranych. Lud Boży nie znajdzie wtedy swojej pewności w dokonujących się cudach, ponieważ szatan będzie podrabiał cuda, które będzie czynił. Atakowane i doświadczane dzieci Boże znajdą moc i oparcie w znaku, o którym jest mowa w II Mojż. 31, 12-18. Będą się opierać na żywym słowie: “Napisano”. Jest to jedyna podstawa, na której mogą stać bezpiecznie. Ci, którzy złamali przymierze z Bogiem, będą w dniu tym bez Boga i bez nadziei.SS3 199.1

Czciciele Boga będą się szczególnie wyróżniać zachowywaniem czwartego przykazania, ponieważ jest ono znakiem twórczej mocy Boga i świadectwem Jego prawa do hołdu, czci i uwielbienia. Niewierzący natomiast wyróżniać się będą obaleniem pamiątki Twórcy i wywyższeniem na jej miejsce instytucji Rzymu. Przy końcu tego boju całe chrześcijaństwo podzieli się na dwie wielkie grupy: jedni to ci, którzy zachowują przykazania Boże i wiarę Jezusową, drudzy zaś to ci, którzy oddają pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjęli jego znamię. Chociaż Kościół i państwo połączą swe siły, by zniewolić wszystkich i sprawią, że “mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i niewolnicy, otrzymają znamię na swojej prawej ręce albo na swoim czole” (Objawienie 13,16), to jednak lud Boży nie przyjmie tego znamienia. Prorok z Patmos widział “jakby morze szkliste zmieszane z ogniem, i tych, którzy odnieśli zwycięstwo nad zwierzęciem i jego posągiem, i nad liczbą imienia jego; ci stali nad morzem szklistym, trzymając harfy Boże. I śpiewali pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka”. Objawienie 15,2.3.SS3 199.2

Lud Boży czekają straszliwe pokusy i próby. Duch walki podburza narody od jednego krańca ziemi po drugi. Jednak wśród czasu nadchodzącego utrapienia — czasu udręki, jakiej nigdy jeszcze nie było odkąd ludzie są na ziemi — wybrany lud Boży trwać będzie niewzruszenie. Szatan i jego zastępy nie są w stanie zniszczyć dzieci Bożych, ponieważ będą ich strzec doskonalsi i silniejsi aniołowie.SS3 199.3

*****

Sądy Boże — Pan odbiera ziemi swe osłaniające ją ramię i wkrótce nastąpią śmierć i zniszczenie, wzmagające się przestępstwo i okrutna, rozbestwiona zaciekłość, skierowana przeciwko bogaczom wywyższającym się ponad biednych. Wszyscy, którzy nie znajdują się pod opieką Boga, nigdzie nie znajdą bezpiecznego miejsca. Wykształceni mężowie wykorzystują zdolności wynalazcy na przygotowanie najpotężniejszej broni, by ranić i zabijać. — Testimonies for the Church VIII, 50 (1904).SS3 199.4

*****

Wkrótce ogarnie narody niepokój i udręka, które nie ustaną aż przyjdzie Jezus. Bardziej niż kiedykolwiek przedtem musimy się trzymać razem i służyć Temu, kto przygotował swój tron w niebie i którego królestwo panuje nad wszystkim. Bóg nie opuści swego ludu, nasza siła polega na tym, że jesteśmy przy Nim.SS3 200.1

Wyroki Boże zawisły nad ziemią. Wojny i wrzawa wojenna, zagłada ognia i powodzi, wszystko to wyraźnie mówi, że czas utrapienia, które wzmagać się będzie aż do końca, jest bardzo blisko, tuż przed drzwiami. — The Review and Herald, 24 listopad 1904.SS3 200.2

*****

Ród wybrany — Bóg mówi do swego ludu: “Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego się nie dotykajcie; a Ja przyjmę was i będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan Wszechmogący”. “Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości”. 2 Koryntian 6,17.18; 1 Piotra 2,9. Dzieci Boże mają się tym wyróżniać, że służą Bogu w pełni, całym sercem, nie przypisując sobie żadnej czci, ale pamiętając, że w najbardziej uroczystym przymierzu zobowiązali się służyć Panu i tylko Jemu.SS3 200.3

“I rzekł Pan do Mojżesza: Powiedz synom izraelskim: Zaiste, przestrzegać będziecie sabatów moich, gdyż to jest znakiem między mną a wami po wszystkie pokolenia wasze, abyście wiedzieli, żem Ja Pan, który was poświęcam. Przestrzegajcie więc sabatu, bo jest dla was święty. Kto go znieważy, poniesie śmierć, gdyż każdy, kto wykonuje weń jakąkolwiek pracę, będzie wytracony spośród swego ludu. Sześć dni będzie się pracować, ale w dniu siódmym będzie sabat, dzień całkowitego odpoczynku, poświęcony Panu. Każdy, kto w dniu sabatu wykona jakąkolwiek pracę, poniesie śmierć. Synowie izraelscy będą przestrzegać sabatu, zachowując sabat w pokoleniach swoich jako przymierze wieczne. Między mną a synami izraelskimi będzie on znakiem na wieki, bo w sześciu dniach stworzył Pan niebo i ziemię, a dnia siódmego odpoczął i wytchnął”. 2 Mojżeszowa 31,12-17.SS3 200.4

Czy słowa te nie charakteryzują nas jako wybranego ludu Bożego? Czy nie mówią nam, że tak długo, jak długo trwać będzie czas, mamy obowiązek czcić sobotę przez wszystkie pokolenia jako “przymierze wieczne”.SS3 200.5

Sobota nic nie straciła ze swego znaczenia. I dzisiaj jest ona znakiem pomiędzy Bogiem i Jego ludem, i będzie nim na zawsze. — Testimonies for the Church IX, 17.18 (1909).SS3 201.1