8— لوتر در برابر دادگاه

امپراتوری جدید چارلز پنجم بر تخت سلطنت آلمان صعود نموده بود و نمایندگان روم برای ارائه تبریکات و وادار نمودن پادشاه برای استفاده از قدرتش بر علیه اصلاحات عجولانه به حضورش شتافتند. از طرف دیگر انتخابگرِ ساکسونی که چارلز برای احراز سلطنت تا حد زیادی به او مدیون بود از او تقاضا نمود تا بدون دادن فرصت به لوتر برای شنیدن نظریه اش اقدامی بر علیه او نکند. بدین ترتیب امپراتور در موقعیتی اضطراب آور و موضع سرافکندگی قرار گرفته بود. پیروان پاپ از چیزی جز فرمان امپراتور برای اعدام لوتر راضی نخواهند شد. انتخابگر به شکل قاطع اع ام کرده بود که « نه اعلی حضرت امپراتور و نه کس دیگری نشان نداده که نوشته های لوتر تکذیب شده اند؛ » بنابراین وی تقاضا نمود « که به دکتر لوتر امان نامه ارائه شود تا در برابر دادگاهی از مردان پارسا، عالم و قضات بیطرف حضور یابد. ^{1D’Aubigne, b. 6, ch. 11.}”NA 139.1

توجه کلیه افراد طرفین به شورای دولت آلمان که بلافاصله بعد از جلوس چارلز به تخت سلطنت در شهر وُرْمز ^{2 Worms.} تشکیل یافت جلب شد. سوالات مهم سیاسی و اشیاء مورد علاقه برای بحث در شورای ملی فراهم شده بود؛ این اولین بار بود که شاهزادگان آلمانی با پادشاه جوان در شورای مشورتی روبرو می شدند. بزرگان کلیسا و دولتی از همه نقاط کشور آمده بودند. حکام مدنی اشراف زاده، قدرتمند و غیور در مورد حقوق موروثی خود و شاهزادگان کلیسایی مطمئن و واقف بر برتری قدرت و درجات خود، شوالیه های باوقار و م زم های مسلح شان و سفرا از سرزمین های دور و نزدیک همه در وُرْمز ا جمع شدند. با وجود این موضوعی که در این اجتماع بزرگ عمیق ترین توجه را به خود جلب می کرد کار این اص ح گر ساکسونی بود. اNA 139.2

چارلز قب به انتخابگر توصیه کرده بود که لوتر را همراه خود با قول ا حفاظت و وعده بحث آزاد با افراد خبره در مورد سوالات مورد نظر به شورا بیاورد. لوتر علاقمند بود که در برابر امپراتور حاضر شود. س متی او در این ا زمان آسیب دیده بود ولی برای انتخابگر نوشت: « اگر در س متی نتوانم به ا وُرْمز بروم مایلم با وجود بیماری ام مرا به آنجا حمل کنند. چون اگر امپراتور مرا فرا می خواند شک ندارم که این دعوت خود خداست. اگر میل دارند در قبال من خشونت بکار ببرند و احتمالش زیاد است )زیرا این برای تعلیم به آنها نیست که مرا احضار نموده اند( من این امر را به دست خداوند می سپارم. او که سه جوان را در کوره آتشین حفظ نمود هنوز زنده است و حکومت می کند. اگر او مرا حفظ نکند جانم ارزش زیادی ندارد. بگذار فقط از قرار گرفتن انجیل در معرض اهانت افراد شریر جلوگیری کنیم و بگذار خون خود را در این راه بریزم از ترس اینکه پیروز شوند. « من قدرت تصمیم گیری ندارم که آیا زندگی یا مرگ من به نجات همه کمک خواهد کرد …. ممکن است از من انتظار هر چیزی را داشته باشی …. جز فرار و انکار عقاید. من قادر به فرار نیستم و انکار به مراتب کمتر. ^{3 D’Aubigne, b. 7, ch. 1.} ”NA 140.1

وقتی خبر اینکه لوتر می بایست در برابر شورا ظاهر شود در وُرْمز انتشار یافت هیجانی عمومی به وجود آمد. آلیندر نماینده پاپ که این ^4Aleander. مسئله به طور خاص به او سپرده شده بود دلواپس و عصبانی شد. او دید که نتیجه برای موقعیت پاپ مصیبت بار خواهد بود. برقراری تحقیق در موردی که پاپ پیش از این حکم محکومیت صادر نموده بود اهانت به اقتدار پاپ مقتدر محسوب میشد. اضافه بر این او نگران بود که استدلال های قدرتمند و فصیح این مرد ممکن است بسیاری از شاهزادگان را از طرفداری پاپ برگرداند. بنابراین او به طریق خیلی جدی چارلز را در مقابل حضور لوتر در وُرْمز ملامت کرد. در همین زمان حکم تکفیر لوتر انتشار یافت؛ و این موضوع همراه با اعتراضات نماینده پاپ امپراتور را وادار به تسلیم نمود. او نامه ای به انتخابگر نوشت که اگر لوتر عقایدش را انکار نکند باید در ویتِنبرگ بماند.NA 140.2

آلیندر ناراضی از این پیروزی با تمام قدرت و حیله گری کوشید تا محکومیت لوتر را به دست آورد. او با پافشاری بر اینکه شایستگی هدف بهتری را داشت موضوع را به توجه شاهزادگان، اسقف ها و اعضای دیگر شورا آورد و لوتر را به « فتنه، سرپیچی، بی دینی و کفر » متهم نمود. ولی حرارت و شوری که نماینده پاپ از خود نشان داد به سادگی روحی که او را بر می انگیخت نمایان ساخت. « نفرت و انتقام خیلی بیشتر از شوق و ذوق و تقوا محرک اوست نکاتی بود که شنیده می شد. » اکثریت اعضای شورا ^{5 D’Aubigne, b. 7, ch. 1.} بیش از پیش تمایل به بررسی موضوع لوتر از روی لطف داشتند.NA 141.1

آلیندر با اشتیاقی مضاعف به امپراتور اصرار ورزید که حکم پاپ را به اجرا در آورد. ولی تحت قوانین آلمان این امر بدون توافق شاهزادگان امکان پذیر نبود؛ و چارلز بالاخره مغلوب از اصرار زیاد نماینده پاپ از او خواست دعوی خود را به شورا ارائه دهد. « روز پر شکوهی برای نماینده پاپ بود. شورا شورایی عظیم و موضوع حتی عظیم تر بود. آلیندر در قبال روم اقامه دعوی می کرد…. مادر و معشوقه ی همه کلیساها. » او باید قلمرو شاهزادگی پطرس را در برابر قلمروهای شاهزادگان جمع شده دنیای مسیحی ثابت نماید. « او فصاحت کلام داشت و به عظمت موقعیت بپاخاست. مشیت الهی چنین ترتیب داد که روم قبل از اینکه محکوم شود با قادرترین سخنرانان خود در برابر عظیم ترین دادگاه ها حضور یافته و اقامه دعوی نماید. ^{6 Wylie, b. 6, ch. 4.} ” طرفداران اص ح طلب با کمی توهم متنظر نتیجه ا سخنرانی آلیندر بودند. انتخابگر ساکسونی غایب بود ولی به دستورش بعضی از مشاورانش شرکت کردند تا از سخنرانی نماینده پاپ یادداشت بردارند.NA 141.2

آلیندر با تمام قدرت دانش و سخنوری، خود را در مقام نابود کننده حقیقت قرار داد. او پشت سر هم بر علیه لوتر به عنوان دشمن کلیسا و دولت، زندگان و مردگان، روحانیون و عوام، اعضای شوراها و مسیحیان وُرْمز اتهام زد. او اع م کرد « اشتباهات لوتر به اندازه کافی، » بعنوان مجوز برای ا سوزاندن « صد هزار مرتد کافی است. » او در خاتمه سعی کرد همه پیروان ایمان اصلاحات را مورد اهانت قرار دهد: « این لوتری ها چه کسانی هستند؟ گروهی از آموزگاران گستاخ، کشیشان فاسد، راهبان هرزه، وکلای جاهل و اشراف پست با افراد عادی که آنها را به راه غلط هدایت نموده فاسد کرده اند. صاحب نظران کاتولیک چقدر در شماره، قدرت و صلاحیت برتر از آنها هستند! حکمی متفق القول از این شورای برجسته، ساده دلان را روشن نموده، بی احتیاط ها را هشدار داده، دو دل ها را مصمم و ضعیفان را قدرت خواهد بخشید. ^{7 D’Aubigne, b. 7, ch. 3.} »NA 141.3

در همه اعصار حامیان حقیقت با چنین اسلحهای مورد تهاجم قرار گرفته اند. هنوز هم همان استدلال ها بر ضد همه کسانی که شهامت ارائه تعالیم ساده و مستقیم کلام خدا را بر خ ف اشتباهات داشته اند عرضه می شود. « این وُعاظ ا تعالیم جدید چه کسانی هستند؟ » فریاد برمی آورند که مشتاق پیروی از دیانت عوام پسند هستند. « آنها بی سوادند، معدود و از پایین ترین طبقه مردم. با وجود این مدعی هستند که حقیقت را دارند و قوم برگزیده خدا هستند. آنها نادان و فریب خورده اند. کلیسای ما چقدر در شماره و نفوذ برتر است! چه تعداد افراد تحصیل کرده و بزرگ در میان ما هست! چقدر قدرت در طرف ما وجود دارد! » اینها استدلال هایی هستند که تأثیری بسزا بر دنیا گذاشتهاند؛ ولی این دلایل همانقدر که در زمان لوتر بی اساس بودند الان هم بی اساس اند.NA 142.1

اصلاحات طبق تصور عده بسیاری با لوتر خاتمه نیافت و باید تا پایان تاریخ این دنیا ادامه یابد. لوتر در انعکاس نوری که خدا اجازه تابشش را بر او داده بود نسبت به دیگران کاری بزرگ برای انجام دادن داشت؛ در حالیکه او همه نوری که باید به دنیا داده شود را دریافت نکرده بود. از آن زمان تاکنون نور جدید مداوم بر کتب مقدس تابیده است و حقایق جدید پیوسته شکوفا شده اند.NA 142.2

خطابه نماینده پاپ تأثیری عمیق بر شورا گذاشت. لوتر در آنجا حاضر نبود تا با حقایق واضح و متقاعد کنندهٔ کلام خدا قهرمان پاپ را مغلوب سازد. هیچ اقدامی برای دفاع از اص ح طلب صورت نگرفت. نه فقط ا گرایشی عمومی برای محکوم کردن لوتر و تعالیمش بلکه در صورت امکان ریشه کن کردن بدعت بوجود آمد. روم از مطلوب ترین فرصت برای دفاع از موقعیت خود لذت برده بود. آنچه که می توانست در تأیید موقعیت خودش بگوید گفته بود، ولی این پیروزی ظاهری نشانه ی شکست بود. پس از این تضاد بین حق و باطل هنگامی که در جدال آشکارا وارد معرکه شوند واضح تر دیده خواهد شد. روم هرگز از آن روز به بعد با امنیت قبلی نخواهد ایستاد.NA 142.3

در حالی که اکثر اعضای شورا در تسلیم لوتر به انتقام روم تردید نخواهند داشت عده زیادی از آنها فساد موجود در کلیسا را دیدند و اکراه داشتند و مشتاق جلوگیری از سوء استفاده هایی بودند که مردم آلمان در نتیجه فساد و طمع سازمان کلیسایی متحمل می شدند. سفیر پاپ حکومت پاپ را در مطلوب ترین تصویر ارائه کرده بود. اکنون خداوند یکی از اعضای شورا را تحت تأثیر قرار داد تا تصویری حقیقی از اثرات حکومت استبدادی پاپ ارائه دهد. دوک جورج ساکسونی با استحکامی باشکوه در آن شورای شاهزادگان ^{8 Duke George of Saxony.} ایستاد و با دقتی وحشت آور حیله ها و پلیدی های کلیسای روم و نتایج شوم آن را مشخص نمود. در خاتمه او چنین گفت:NA 143.1

« اینها برخی از سوء استفاده هایی هستند که بر ضد روم فریاد بر می آورند. شرمساری کنار گذاشته شده است و تنها هدف شان ... پول، پول و پول است…. تا حدی که وعاظی که باید حقیقت را تعلیم دهند چیزی جز سخنان دروغ ارائه نمی دهند و آنها نه فقط مجاز شمرده می شوند بلکه پاداش دریافت می کنند زیرا هرچه دروغ هایشان بزرگتر در نتیجه درآمد بیشتر خواهد بود. از این چشمه فاسد است که چنین آب های آلوده جریان دارد. فساد دست خود را بسوی طمع دراز می کند. ... افسوس، افتضاح بوجود آمده توسط روحانیون است که عده زیادی از فقرا را به محکومیت ابدی سوق می دهد. اصلاحی کلی باید اجرا گردد. ^{9 D’Aubigne, b. 7, ch. 4.}»NA 143.2

نکوهشی قابل تر و پرقدرت تر در مورد سوء استفاده های پاپ ها را نمی توانست خود لوتر ارائه کرده باشد؛ و حقیقت اینکه گوینده از دشمنان مصمم اص ح طلب بود اثر بیشتری بر سخنان او داشت. اNA 143.3

اگر چشم های شورا باز شده بود فرشتگان خدا را در میانشان می دیدند که اشعه های نور بر تاریکی اشتباهات شان تابانده و اذهان و قلوب را برای دریافت حقیقت باز می نمودند. قدرت خدای حقیقت و حکمت بود که حتی دشمنان اصلاحات را کنترل می نمود و بدین ترتیب راه را برای انجام کار بزرگی که در شرف انجام بود باز می کرد. مارتین لوتر حاضر نبود ولی صدای کسی بزرگتر از لوتر در شورا شنیده شده بود.NA 143.4

کمیته ای توسط شورا منصوب شد تا فهرستی از ظلم های پاپ ها بر ضد مردم آلمان تهیه نماید. این فهرست صد و یک فقره ای به همراه تقاضایی برای تصحیح بلافاصله این سوء استفاده ها به امپراتور تسلیم شد. درخواست کنندگان گفتند: « چه تلفات جان های مسیحی، چه غارت هایی، چه احجاف هایی در مجموعهی افتضاحاتی که رهبر روحانی دنیای مسیحی در آنها احاطه شده است! وظیفه ماست که از بی احترامی و تباهی ملت مان جلوگیری کنیم. به همین دلیل ما با کمال تواضع مصرانه از شما درخواست می کنیم تا برای اصلاحات کلی دستوری صادر فرمایید و اجرای آن را به عهده بگیرید. ^{10 مأخذ قبلی} »NA 144.1

شورا اکنون حضور اص ح طلب را در برابر شورا طلبید. امپراتور با ا وجود التماس ها، اعتراضات و تهدیدات آلیندر بالاخره موافقت نمود و لوتر به حضور در برابر شورا احضار شد. همراه با احضاریه، امان نامه ای نیز با تضمین برگشت او به مکانی امن صادر شد. اینها را قاصدی که مأموریت انتقال لوتر به وُرْمز را بر عهده داشت به ویتنبرگ آورد.NA 144.2

دوستان لوتر وحشت زده و مضطرب شدند. آنها آگاه به تعصب و دشمنی بر علیه او بودند و واهمه داشتند که حتی امان نامه ی او مراعات نخواهد شد و از او خواهش کردند زندگی اش را به خطر نیاندازد. او جواب داد: « پیروان پاپ جز محکومیت و مرگ من علاقه ای به رفتن من به وُرْمز ندارند پس اشکالی ندارد. نه برای من بلکه برای کلام خدا دعا کنید.... مسیح روح خود را به من خواهد داد تا بر این خادمان ناراستی پیروز شوم. در طی حیاتم آنها را خوار شمردم؛ بوسیله مرگم بر آنها پیروز خواهم شد. آنها در وُرْمز در خصوص وادار کردن من به انکار عقاید مشغولند و انکار عقاید من چنین خواهد بود: قب گفتم که پاپ نماینده مسیح ا است؛ اکنون ادعا می کنم که او دشمن خداوند ما و رسول شیطانی است. ^{11 مأخذ قبلی، کتاب ، فصل .۶ ۷}”NA 144.3

بنا نبود لوتر مسافرت خطرناک را تنها در پیش بگیرد. بجز قاصد امپراتور، سه نفر از دوستان ثابت قدمش مصمم به همراهی او شدند. مِلانگتون ^{12 Melanchthon.} مشتاقانه علاقمند به همراهی او بود. قلب او به قلب لوتر بسته شده بود و آرزو داشت در صورت لزوم حتی تا زندان و مرگ از وی پیروی کند. ولی تقاضای او رد شد. چنانچه لوتر نابود شود امیدهای اصلاحات می باید بر شانه های این همکار جوان قرار گیرد. لوتر در زمان وداع از مِلانگتون گفت: « اگر برنگشتم و دشمنانم مرا بکشند تعلیم را ادامه بده و در حقیقت ثابت بمان. به جای من کار کن…. اگر زنده ماندی، مرگ من نتیجه ای نخواهد داشت. ^{13 D’Aubigne, b. 7, ch. 7.} » شاگردان و شهروندانی که برای دیدن خداحافظی لوتر آمده بودند خیلی متأثر شدند. عده ای که قلبشان با انجیل لمس شده بود با گریه با وی خداحافظی کردند. بدین شکل اص ح طلب و همراهانش از ویتنبرگ خارج شدند. اNA 144.4

آنها در طی سفر مشاهده کردند که ذهن مردم از احساس به وقوع پیوستن واقعه ای بد مضطرب است. در بعضی شهرها احترامی برایشان قائل نشدند. وقتی شب هنگام در شهری توقف کردند کشیشی دوستانه با نشان دان عکسی از اص ح طلب ایتالیایی که به شهادت رسیده بود وحشت خود ا را به لوتر ابراز داشت. روز بعد شنیدند که نوشته های لوتر در وُرْمز محکوم شده اند. قاصدهای سلطنتی حکم امپراتور را اع م نموده و از مردم تقاضا می ا کردند که آثار قید شده را به مقامات تسلیم کنند. قاصد از امنیت جان لوتر در شورا واهمه داشت و چنین با خود اندیشید که شاید لوتر در تصمیمش متزلزل شده است پس از او پرسید که آیا می خواهد راه را ادامه بدهد و او در جواب گفت: « حتی اگر رفتنم در هر شهری غدغن شود من ادامه خواهم داد. ^{14 مأخذ قبل} »NA 145.1

لوتر را در اِرفورت ^{15 Erfurt.} با احترام پذیرفتند. او احاطه شده با انبوه تحسین کنندگان از خیابان هایی گذشت که غالباً با کیسه گدایی اش از آنها گذشته بود. او از اتاق خود در صومعه بازدید کرد و به تقلاهایی فکر کرد که بوسیله آن اکنون نوری آلمان را سیل آسا در بر می گرفت که بر قلب او تابیده شده بود. اصرار شد که او در آنجا موعظه کند. ممانعتی در انجام این امر شده بود ولی قاصد به او اجازه داد و راهبی که روزگاری به بارکش صومعه تبدیل شده بود اکنون پشت منبر رفت.NA 145.2

او از کلام مسیح برای جمعیت حاضر صحبت کرد، « صلح بر شما باد. »او گفت، « فلاسفه، دکترها و نویسنده ها سعی کرده اند راه به دست آوردن حیات ابدی را به انسان ها بیاموزند ولی موفق نشده اند. من اکنون به شما خواهم گفت: … خدا یک شخص را که خداوند عیسی مسیح است از مردگان قیام داد تا مرگ را نابود کند، گناه را ریشه کن سازد و دروازه های جهنم را ببندد. این است کار نجات…. مسیح پیروز شده است! این خبری شادی آفرین است؛ و ما با کار او نجات می یابیم و نه با کار خودمان…. خداوند ما عیسی مسیح فرمود، صلح بر شما باد؛ به دستهایم بنگرید؛’ خداوند می ‘ گوید، یعنی اینک ای انسان! این من هستم، تنها من که گناه تو را برگرفته ام و تو را نجات داده ام؛ و اکنون تو صلح داری. »NA 145.3

او در ادامه نشان داد که ایمان حقیقی با زندگی مقدس نمایان می گردد. « نظر به اینکه خدا ما را نجات داده است کارهایمان را آن چنان که مورد قبول اوست ترتیب بدهیم. آیا ثروتمند هستی؟ بگذار دارایی ات به نیازهای فقرا برسد. آیا فقیر هستی؟ بگذار خدماتت مورد قبول ثروتمندان باشد. اگر زحمت تو فقط برای خودت مفید است خدمتی که وانمود می کنی برای خدا انجام میدهی یک دروغ است. ^{16D’Aubigne, b. 7, ch. 7.}”NA 146.1

مردم چون طلسم شدگان به او گوش می دادند. نان حیات در اختیار این جان های گرسنه گذاشته شد. مسیح در حضورشان مافوق پاپ ها، نمایندگان پاپ ها، امپراتورها و پادشاهان برتری داده شد. لوتر اشاره ای به وضعیت خطرناک خود ننمود. او سعی نکرد خود را هدف اندیشه و ترحم سازد. او در تفکر راجع به مسیح از خود گذشته بود. او پشت مرد جلجتا مخفی شد و فقط سعی بر این داشت که عیسی را به عنوان نجات دهندهٔ انسان خاطی معرفی کند.NA 146.2

هنگامی که اصلاح طلب به سفرش ادامه میداد همه جا با توجه فراوان روبرو میشد. مردم مشتاق در اطرافش ازدحام میکردند و صداهای دوستانه او را از هدف یاران روم آگاه میساخت. برخی گفتند: « آنها تو را خواهند سوزاند و بدنت را به خاکستر تبدیل خواهند کرد آن چنانکه با هاس کردند. » لوتر جواب میداد، « اگر آتشی از وُرْمز تا ویتنبرگ روشن کنند که شعله هایش به آسمان برسد من به اسم خداوند از میان آن خواهم گذشت؛ من در برابرشان ظاهر خواهم شد؛ من داخل دهان این هیولا خواهم شد و دندانهایش را در حال اعتراف خداوند عیسی مسیح خواهم شکست. ^{17 مأخذ قبل} »NA 146.3

خبر نزدیک شدن او به وُرْمز آشوبی عظیم ایجاد کرد. دوستان او نگران امنیتش بودند؛ دشمنان از عدم موفقیت خواسته شان واهمه داشتند. ت ش ا های مصرانه ای برای منصرف کردن او از ورود به شهر صورت گرفت. او به تحریک پیروان پاپ وادار شد تا به قصر یک شوالیه دوستانه وارد شود همانجا اع م شد، همه مشکلات به شکل دوستانه حل خواهند شد. ا دوستان کوشیدند تا با توصیف خطراتی که او را تهدید می کردند وحشت او را برانگیزند. همه تلاشهای شان با شکست روبرو شد. لوتر کماکان ثابت قدم اع م کرد، « حتی اگر به تعداد کاشی های روی بام خانه ها دیو در وُرْمز ا باشد باز هم وارد آن خواهم شد. ” ^{18 مأخذ قبل} NA 146.4

در حین ورودش به وُرْمز جمعیت عظیمی برای خوش آمدگویی جمع شده بودند. چنین گروهی حتی برای استقبال از خود امپراتور جمع نشده بود. هیجان شدید بود و از میان جمعیت صدای تیز و غم انگیزی نوحه تشیع جنازه سر داد تا هشداری برای لوتر باشد که چه چیزی در انتظار اوست. او در حالی که از کالسکه اش پیاده می شد گفت، « خدا مدافع من خواهد بود. »NA 147.1

پیروان پاپ باور نداشتند که لوتر واقعاً برای حضور در وُرْمز اقدام خواهد کرد و ورودش آنها را مبهوت کرده بود. امپراتور بلافاصله مشاوران خود را احضار نمود تا ببینند چه خط مشی را انتخاب نماید. یکی از اسقف های پیرو سخت پاپ اع م کرد: « ما به شکل طولانی در این مورد مشورت کرده ایم. بگذار ا اعلی حضرت امپراتور بلافاصله از شر این مرد خ ص شود. آیا سیگیسموند ا جان هاس را نسوزاند؟ ما در قید دادن یا مراعات کردن امان نامه به یک مرتد نیستیم. » امپراتور گفت: « خیر، ما باید به وعده خود وفا کنیم. ^{19 مأخذ قبل، کتاب ، فصل . ۷ ۸}” بنابراین تصمیم گرفته شد که به اص ح طلب اجازه صحبت داده شود. اNA 147.2

تمام شهر مشتاق دیدار این مرد فوق العاده بود و طولی نکشید که گروهی از زائران محل اقامتش را پر کردند. لوتر به دشواری از بیماری اخیرش بهبود یافته بود؛ او از مسافرتی که دو هفته تمام طول کشیده بود خسته بود و باید برای مقابله با وقایع خطیر روز بعد آماده می شد و به استراحت و سکوت احتیاج داشت. ولی اشتیاق دیدن او آنچنان زیاد بود که فقط توانست چند ساعت از استراحت لذت ببرد وقتی اشراف، شوالیه ها، کشیش ها و شهروندان مشتاقانه دور او جمع شدند. در میان آنان تعداد زیادی از اشراف که با شجاعت از امپراتور تقاضای اص ح سوء استفاده های روحانیون ا را کرده بودند و طبق گفته لوتر، « توسط پیام من آزاد شده بودند » هم حضور داشتند. ^{20 Martyn, page 39.} دشمنان و همچنین دوستان آمدند تا نظری بر راهب بی باک بیاندازند؛ ولی او آنها را با آرامش ثابت پذیرفت و با وقار و حکمت جواب های آنها را داد. رفتارش با ثبات و شجاعانه بود. صورت رنگ پریده و لاغرش که نشان از کار و بیداری اش داشت حالتی دوستانه و حتی خوشحال داشت. جدیت و اشتیاق عمیق کلامش قدرتی به او داد که حتی دشمنانش نمی توانستند در برابر آن کام ایستادگی کنند. هم دوستان و هم دشمنان ا حیرت زده بودند. برخی متقاعد بودند که تأثیری الهی همراهش است؛ دیگران همانطور که فریسیان در مورد عیسی گفتند، اع م کردند « او دیو دارد. » اNA 147.3

لوتر روز بعد برای حضور در پارلمان احضار شد. یکی از افسران امپراتوری مأمور هدایت او به تالار ملاقات بود؛ با این وجود او به زحمت توانست به آنجا برسد. تمام خیابان ها پر از ناظرانی بود که اشتیاق دیدن راهبی را داشتند که شهامت ایستادگی در برابر اقتدار پاپ را داشت.NA 148.1

در حالی که او برای ورود به حضور قضات آماده بود ژنرالی سالخورده، قهرمان نبردهای متعدد دوستانه به او گفت: « راهب بیچاره، راهب بیچاره تو اکنون ایستادگی شریف تری خواهی داشت از آنچه من یا هر فرمانده دیگری در خونین ترین جبهه های جنگ مان داشته ایم. ولی اگر دعوی تو عادلانه است و تو از آن مطمئن هستی به نام خدا پیش برو و از چیزی نترس. خدا تو را ترک نخواهد کرد. ^{21 D’Aubigne, b. 7, ch. 8.} ”NA 148.2

سرانجام لوتر در برابر شورا ایستاد. امپراتور بر تخت نشسته بود؛ و اطراف او را عالی رتبه ترین شخصیت های امپراتوری گرفته بودند. هیچ کس هرگز پیش از این در برابر چنین اجتماع پر ابهتی از بزرگان که مارتین لوتر باید بخاطر ایمانش جوابگو میبود قرار نگرفته بود. « این اجتماع به نفسه پیروزی چشمگیر بر ضد پاپ را نشان می داد. پاپ این مرد را محکوم کرده بود و اکنون او در برابر دادگاهی قرار می گرفت که با این عمل خود را برتر از پاپ قرار میداد. پاپ او را تحت تحریم قرار داده بود و او را از تمام جامعه بشری محروم ساخته بود؛ و با وجود آن او با زبانی حاکی از احترام در محضر با عظمت ترین مجلس در جهان پذیرفته شده بود. پاپ او را به سکوت دائمی محکوم نموده بود حال آنکه او قرار بود در برابر هزاران شنونده آگاه از دورترین نقاط دنیای مسیحی صحبت کند. یک انق ب بزرگ به خاطر لوتر حاصل شده بود. روم پیش از ا این داشت از تخت خود نزول می کرد و این صدای یک راهب بود که موجب این تحقیر شده بود. ^{22 مأخذ قبل} »NA 148.3

اصلاح طلب با تولد محقر در برابر این جمع قدرتمند و پر القاب بهت زده و شرمنده شده بود. عده ای از شاهزادگان احساسات او را درک نموده به او نزدیک شدند و یکی از آنها نجوا کرد و گفت: « از کسانی که جسم را می کشند اما قادر به کشتن روح نیستند، مترسید. » دیگری گفت: « وقتی به خاطر من در برابر حکام و پادشاهان آورده شوید توسط روح پدر آسمانی تان آنچه باید بگویید به شما داده خواهد شد. » بدینسان کلام مسیح برای تقویت خادمش در ساعت مصیبت توسط مردان بزرگ دنیا داده شد.NA 149.1

لوتر به جایگاهی مستقیماً در برابر تخت امپراتور هدایت شد. سکوتی عمیق بر حضار حکمفرما شد. آنگاه مأمور امپراتور ایستاد و با اشاره به مجموعه ای از نوشته های لوتر از اص ح طلب خواست به دو سؤال جواب بدهد آیا خود را ا مؤلف آنها اع م می کند و آیا آماده است پیشنهادات ارائه شده در آنها را انکار ا نماید. لوتر پس از خوانده شدن تیتر نوشته ها در جواب سؤال نخست اظهار داشت که این نوشته ها از آن اوست. او گفت، « در مورد سؤال دوم، نظر به اینکه این سؤال در مورد ایمان و نجات جان هاست و در این مورد پای کلام خدا، عظیم ترین و پرارزش ترین گنج موجود در آسمان و زمین در میان است بدون تفکر و تأمل جواب دادن محتاطانه نخواهد بود. ممکن است بیشتر از آنچه موقعیت می طلبد و یا بیشتر از خواست حقیقت تصدیق کنم و بدین ترتیب بر خ ف گفته مسیح: « هر که مرا نزد مردم انکار کند، من نیز در حضور پدر خود ا که در آسمان است، او را انکار خواهم کرد » )انجیل متی فصل ۱۰ آیه ۳۳ ( گناه بورزم. به همین دلیل با تمام تواضع از حضور اعلی حضرت امپراتور تقاضا دارم که به من زمان داده شود تا بدون تخطی در برابر کلام خدا جواب بدهم. ^{23 D’Aubigne, b. 7, ch. 8.}»NA 149.2

لوتر در ارائه این تقاضا حکیمانه عمل کرد. تصمیمش شورا را متقاعد کرد که او از روی هوای نفس یا تحرک آنی عمل نکرده بود. چنین آرامش و خویشتنداری از کسی که خود را جسور و مصالحه ناپذیر نشان داده بود دور از انتظار بود و نیرویش را افزود و او را پس از آن قادر ساخت تا با احتیاط، قاطعیت، حکمت و وقاری که موجب تعجب و یأس دشمنانش میشد جواب بدهد و گستاخی و غرور آنها را توبیخ نماید.NA 149.3

بنا بود روز بعد برای تسلیم پاسخ نهایی حاضر شود. برای مدتی قلبش درمانده شد وقتی به نیروهایی اندیشید که بر ضد حقیقت همگام شده اند. ایمانش متزلزل گشت؛ ترس و لرز بر او استیلا یافت و وحشت همه وجودش را فرا گرفت. خطرات در برابرش تکثیر شدند؛ ظاهراً دشمنانش داشتند پیروز میشدند و قوای ظلمت غالب آمده بودند. ابرهایی اطراف او را گرفتند و به نظر می رسید او را از خدا جدا نمودند. او مشتاق تعهدی بود که خداوندِ لشکرهای آسمانی با او خواهد بود. او در دلتنگی روح، خود را به صورت بر زمین انداخت و آن ناله های شکسته و جان گداز که هیچ کس جز خدا نمی تواند آنها را کام درک کند سر داد. اNA 150.1

او ملتمسانه گفت، « ای خدای قادر و ابدی، این دنیا چقدر وحشتناک است! اینک دهانش را گشوده تا مرا ببلعد و اعتماد کمی بر تو دارم…. اگر فقط به قدرت این دنیاست که باید اعتماد کنم، همه چیز تمام شده است….ساعت آخر من رسیده است، محکومیت من صادر شده است…. ای خدا مرا بر ضد همه حکمت این دنیا یاری کن. این کار را تو فقط انجام بده؛ ... زیرا این کار من نیست بلکه از آن توست. من اینجا کاری برای انجام دادن ندارم، چیزی نیست که با این بزرگان دنیا مجادله کنم…. ولی آرمان از آن توست،...و این آرمانی صادق و ابدی است. ای خداوند کمکم کن! خدای وفادار و تغییرناپذیر اعتمادم را بر هیچ انسانی نمی گذارم... آنچه از انسانهاست بی ثبات است؛ و آنچه از انسانها بیاید شکست خواهد خورد…. تو مرا برای این کار انتخاب کردی... به خاطر عیسی مسیح محبوبت که مدافع، سپر و قلعه پر قدرت من است در کنارم بایست. ^{24 مأخذ قبل} ”NA 150.2

خدای حکیم اجازه داده بود تا لوتر در خطر بودن جان خود را متوجه شود و به قدرت خود متکی نشود و جسورانه به سوی خطر بشتابد. ولی ترس از عذاب شخصی و اکراه از شکنجه یا مرگ نبود که صریحاً در انتظارش بود که او را غرق در وحشت نمود. او به این بحران رسیده بود و ناتوانی خود را برای روبرو شدن با آن حس می کرد. به خاطر ضعفش ممکن بود آرمان حقیقت خسارت ببیند. نه به خاطر امنیت خود بلکه برای پیروزی انجیل او با خدا تق میکرد. تقلایش با خدا چون تق ی اسرائیل )یعقوب( در آن ا ا شب در کنار نهر دور افتاده، اضطراب و جدال روح او بود. مانند اسرائیل. بر خدا چیره شد. در بیچارگی محض خود، ایمانش به مسیح رهایی بخشِ قادر بسته شد. او با این اطمینان که تنها در برابر شورا حضور نخواهد یافت تقویت شد. آرامش به جانش بازگشت و از اینکه اجازه یافت کلام خدا را در برابر حکام ملت ها ج ل دهد شادمان شد. اNA 150.3

لوتر با توکل بر خدا برای تق ی پیش رویش آماده شد. او درباره طرح ا جوابش فکر کرد، قسمتی از نوشته های خود را بررسی کرد و از کتب مقدس دلایل متناسب برای تثبیت عقایدش را انتخاب نمود. سپس با گذاشتن دست چپ خود بر کتاب مقدس که در برابرش باز بود، دست راست خود را به سوی آسمان بالا برد و عهد بست که « به انجیل وفادار بماند و ایمانش را آزادانه اعتراف نماید حتی اگر شهادت خود را با خونش مهر نماید. ^{25 مأخذ قبل} ”NA 151.1

وقتی مجدداً به حضور شورا راهنمایی شد در صورتش اثری از ترس یا شرمندگی نداشت. آرام و صلح آمیز ولی با وقار و شریف در برابر بزرگان زمین چون شاهد خدا ایستاد. مأمور امپراتور خواست تصمیمش مبنی بر اینکه آیا تمایل به انکار تعالیمش دارد را اع م کند. لوتر جوابش را با لحنی آرام و متواضع، ا بدون خشونت یا هیجان داد. رفتارش محجوب و از روی احترام بود؛ با این وجود از خود اعتماد و خوشحالی را نمایان کرد که موجب حیرت شورا شد.NA 151.2

لوتر گفت، « امپراتور عظیم الشان، شاهزادگان نام آور و سروران مهربان، من امروز مطابق با دستوری که دیروز دریافت کردم در برابر شما حضور یافته ام و اعلی حضرتا و سروران عالی نسب به رحمت های الهی استدعا دارم از روی فیض و لطف به دفاعیه از آرمانی که اطمینان دارم منصفانه و حقیقت است گوش فرا دهید. اگر به علت جهالت، آداب و اصطلاحات دادگاه را نقض بنمایم تقاضا دارم که مرا ببخشید؛ زیرا من در کاخ های پادشاهان بزرگ نشدهام بلکه در انزوای یک صومعه. ^{26 مأخذ قبل} »NA 151.3

آ6نگاه به سوال مراجعه نموده گفت که آثار چاپ شده اش همه از یک نوع نیستند. در بعضی از آنها ایمان و اعمال نیکو را مورد بحث قرار داده است و حتی دشمنانش آنها را نه فقط بی ضرر بلکه مفید اع م نموده اند. انکار اینها ا محکوم نمودن حقایقی خواهد بود که همه اقرار کرده اند. گروه دوم شامل نوشته هایی است که درباره فساد و سوء استفاده های پاپ هاست. انکار کردن این دسته استبداد روم را تقویت نموده و دری گشادتر را برای شرارت های بیشتر و بزرگتر باز می کند. او در گروه سومِ کتاب هایش افرادی را مورد حمله قرار داده بود که از شرارت های فعلی دفاع کرده بودند. او در این خصوص اعتراف کرد که بیشتر از حد نصاب خشونت نشان داده است و مدعی به مصون بودن از اشتباه نیست ولی حتی این کتاب ها را نمی توانست انکار کند زیرا چنین کاری دشمنان حقیقت را جسور خواهد کرد و فرصت خواهند یافت تا قوم خدا را با بی رحمی بیشتر شکست دهند. NA 151.4

او ادامه داد، « با این وجود من انسان محض هستم و نه خدا، بنابراین از خودم مانند مسیح دفاع خواهم کرد. اگر خطا گفتم، بر خطایم شهادت ده.’ ‘ ... بواسطه رحمت خدا از اعلی حضرت امپراتور و شما شاهزادگان بسیار برجسته و مردم از همه طبقات استدعا دارم از نوشته های انبیاء و رسولان به من نشان بدهید که من اشتباه کرده ام. به محض اینکه متقاعد شوم که خطا کرده ام از همه اشتباهاتم برخواهم گشت و اولین شخصی خواهم بود که کتاب هایم را به کام آتش بیاندازم.NA 152.1

« امیدوارم آنچه تاکنون گفته ام به وضوح نشان بدهد که من به دقت خطراتی را که خود را با آنها مواجه می سازم بررسی کرده ام؛ ولی هرگز هراسان نشده ام و شادم از اینکه می بینم انجیل اکنون به مانند ایام پیشین باعث مشکلات و نفاق شده است. این سیرت و سرنوشت کلام خداست. عیسی مسیح فرمود: نیامده ام تا صلح بیاورم، بلکه تا شمشیر بیاورم.’ ‘ خدا در توصیه هایش شگفت انگیز و در عین حال ترسناک است؛ مواظب باشید که به فرض خاموش کردن نفاق، کلام مقدس خدا را جفا نرسانید و بر خود سیل وحشتناکِ خطرات برطرف نشدنی، بلایای فعلی و نابودی ابدی نیاورید…. من ممکن است نمونه های متعددی از کلام خدا ذکر کنم. ممکن است درباره فراعنه، پادشاهان بابل و اسرائیلی بگویم که هرگز اعمالشان نسبت به موقعی که با مشاوره به ظاهر حکیمانه برای تقویت قلمرو خویش کوشیدند مؤثرتر به نابودی خودشان کمک نکرد. خدا کوه ها ‘ را منتقل می کند و آنها این را نمی دانند.’ ^{27 مأخذ قبل} »NA 152.2

لوتر به زبان آلمانی صحبت کرده بود؛ اکنون تقاضا شد که همان مطالب را به زبان لاتین بازگو نماید. گرچه از ت ش پیشین خسته شده بود ا ولی موافقت کرد و سخنرانی خود را مجدداً با همان وضوح و نیروی بار نخست ارائه نمود. مشیت خدا در این مورد نظارت داشت. ذهن عده ی زیادی از شاهزادگان چنان با اشتباه و خرافات کور شده بود که در سخنرانی نخست قدرت استدلال لوتر را نفهمیدند؛ ولی تکرار، آنها را قادر به درک واضح نکات ارائه شده نمود.NA 152.3

آنهایی که سرسختانه چشم هایشان را در برابر نور بسته بودند و مصمم بودند که متقاعد به حقیقت نشوند از قدرت کلام لوتر عصبانی شدند. وقتی وی سخنرانی را پایان داد سخنگوی پارلمان با عصبانیت گفت: « شما سؤالی را که از شما پرسیده شد جواب نداده اید…. از شما خواسته شده تا جوابی صریح و دقیق بدهید... آیا عقایدتان را انکار خواهید کرد یا خیر؟ »NA 153.1

اصلاح طلب جواب داد: « نظر به اینکه اعلی حضرت عظیم الشأن، عالی جنابان برجسته از من جوابی واضح، ساده و دقیق می خواهید چنین جوابی را به شما خواهم داد و آن این است: من ایمان خود را نمی توانم به پاپ و یا شورا تسلیم نمایم زیرا چون روز واضح است که آنها پیوسته اشتباه کرده اند و در تناقض با یکدیگر بوده اند. پس مگر اینکه با شهادت کتب مقدس و یا با استدلال واضح، یا توسط فقره هایی که نقل قول نموده ام و بسته بودن وجدانم با کلام خدا متقاعد گردم در غیر اینصورت من نمی توانم و انکار نخواهم کرد زیرا صحبت کردن بر ضد وجدان برای یک مسیحی خطرناک است. این موضع من است کار دیگری از دستم بر نمی آید. خدا مرا کمک کند. آمین. ^{28 مأخذ قبل.} »NA 153.2

بدین ترتیب این مرد صالح بر شالوده کلام خدا ایستاد. نور آسمانی صورتش را درخشان نمود. عظمت و پاکی سیرتش، آرامش و شادی قلبش، بر همگان آشکار گشت هنگامی که بر ضد قدرت عقیده نادرست شهادت داد و تصدیق کرد برتری ایمانی که بر دنیا غلبه می یابد.NA 153.3

تمام شورا برای مدتی با حیرت ساکت بودند. لوتر در نخستین جوابش با صدایی آرام، با حالتی احترام آمیز و حتی متواضعانه صحبت کرده بود. پیروان روم این حالت را نشانه فروکش کردن شجاعتش دانستند. آنها درخواست به تأخیر انداختن جواب را مقدمه ای بر انکار عقایدش برشمردند. خود چارلز به حالتی نیمه اهانت وار ضعف جسمی، لباس ساده و سادگی سخنرانی راهب را ملاحظه کرده اع م نمود: « این راهب هرگز از من بدعت گذار نخواهد ا ساخت. » شجاعت و استقامتی که به نمایش گذاشت و همچنین قدرت و وضوح استدلالش همه را غرق حیرت ساخت. امپراتور که از روی تحسین تحریک شده بود فریاد کشید: « این راهب با قلبی دلیر و شجاعتی تزلزل ناپذیر صحبت می کند. » عده ی زیادی از شاهزادگان آلمانی با دیده غرور و شادی به این نماینده ملت خود نگریستند.NA 153.4

طرفداران روم مغلوب شده بودند؛ آرمان شان در نامساعدترین وجهه ظاهر شده بود. آنها سعی کردند قدرت خود را نه با توسل به کتب مقدس بلکه با توسل به تهدید، استدلال همیشگی روم را حفظ نمایند. سخنگوی پارلمان گفت: « اگر عقایدت را انکار نکنی امپراتور و حکام ولایت های امپراتوری مشاوره خواهند کرد که چه تصمیمی بر علیه یک مرتد اص ح ناپذیر اتخاذ کنند. » اNA 154.1

دوستان لوتر که با شادی فراوان به دفاعیه باشکوه او گوش داده بودند از این کلام بر خود لرزیدند؛ ولی خود دکتر با آرامش گفت: « بگذار خدا مددکار من باشد چون چیزی را انکار نخواهم نمود. ^{29 مأخذ قبل.}” NA 154.2

او را از پارلمان به بیرون هدایت کردند در حالیکه شاهزادگان با هم مشورت میکردند. چنان احساس شد که بحران بزرگی رخ داده است. امتناع مداوم لوتر به تسلیم ممکن بود تاریخ کلیسا را برای همه اعصار تغییر بدهد. تصمیم گرفته شد به او فرصتی دوباره برای انکار عقایدش داده شود. برای آخرین بار او را به شورا احضار کردند. مجدداً پرسیده شد که آیا تعالیمش را انکار خواهد نمود. او گفت، « من جواب دیگری جز آنچه داده ام ندارم. » بدیهی بود که نمی شد او را با وعده ها و یا تهدیدات مجبور به تسلیم به خواسته روم نمود.NA 154.3

رهبران پیرو پاپ سرافکنده شدند از اینکه قدرت شان که باعث لرزشِ پادشاهان و اَشراف بود بواسطه یک راهب متواضع تحقیر شده است؛ آنها مشتاق بودند او را با شکنجه دادن متوجه غضب خویش سازند. ولی لوتر با درک خطر با همه با آرامش و وقار مسیحی صحبت کرده بود. سخنانش عاری از تکبر، شور و هیجان و ریا بودند. او خود و همچنین مردان بلند مرتبه ی احاطه کننده اش را فراموش کرده بود و فقط احساس می کرد در حضور کسی است که عظمت نامحدودش برتر از پاپ ها، اسقف ها، پادشاهان و امپراتورهاست. مسیح بواسطه شهادت لوتر با قدرت و شکوه صحبت کرده بود که برای زمان حاضر دوست و دشمن را به حیرت و وحشت انداخته بود. روح خدا در این شورا حاضر بود و قلب رؤسای امپراتوری را تحت تأثیر قرار داده بود. تعدادی از شاهزادگان با شهامت عدالتِ آرمان لوتر را تأیید کرده بودند. عده زیادی متقاعد به حقیقت شده بودند؛ ولی برای برخی دیگر تأثیرات دریافت شده مداوم نبودند. طبقهی دیگری وجود داشت که در آن زمان اعتقاداتشان را ابراز نکردند ولی با تحقیق در کتب مقدس برای زمان آینده حامیان بدون ترس اصلاحات شدند.NA 154.4

فردریکِ انتخابگر با اشتیاق انتظار حضور لوتر در برابر پارلمان را کشیده بود و با احساساتی عمیق به خطابه اش گوش داد. با شادی و غرور شجاعت، ثبات و خونسردی دکتر را دیده بود و تصمیم گرفت محکم تر از او دفاع کند. او طرفین در مباحثه را مقایسه کرد و مشاهده کرد که چگونه حکمت پاپ ها، پادشاهان و اسقف ها بواسطه قدرت حقیقت بی ارزش شده بود. قلمرو پاپ چنان شکست خورده بود که در بین همه ملت ها و همه اعصار احساس خواهد شد.NA 155.1

هنگامی که نماینده پاپ تأثیر سخنرانی لوتر را درک کرد، خیلی بیشتر از سابق برای امنیت قدرت روم ترسید و تصمیم گرفت از کلیه امکانات تحت اختیارش برای نابودی اص ح طلب استفاده کند. با تمام سخنوری و مهارت ا سیاسی که بخاطرش شهرت یافته بود حماقت و خطر از دست دادن دوستی و حمایت مقر روم را به بخاطر یک راهب ناچیز به امپراتور جوان ارائه کرد.NA 155.2

گفتارش بی تأثیر نبود. چارلز روز بعد از جواب لوتر باعث شد پیامی به شورا ارائه شود، اعلامیه ای مبنی بر تصمیم او در پیروی از خط مشی سابقش در حفظ و نگهداری مذهب کاتولیک ارائه نمود. نظر به اینکه لوتر از انکار اشتباهات خود امتناع ورزیده بود پس سخت ترین اقدامات بر علیه او و تعالیم کفرآمیزش باید اتخاذ گردد. « یک راهب تنها، تحت تأثیر حماقت شخصی خود بر علیه ایمان دنیای مسیحی برخاسته است. برای فرونشاندن چنین بی ایمانی من سلطنت، خزانه ها، دوستان، بدن، خون، روح و جان خود را قربانی خواهم نمود. من در شرف مرخص کردن لوتر آگوستینی هستم، او را از بوجود آوردن کوچک ترین بی نظمی در میان مردم منع نمودم؛ آنگاه بر عیله او و پیروانش به عنوان مرتدهای یاغی حکم اخراج از کلیسا داده و نابودی آنها را به هر وسیله مجاز دانستم. از اعضای هر ایالت دعوت می کنم تا مانند مسیحیان وفادار رفتار نمایند. ^{30 مأخذ قبل، کتاب ، فصل . ۷ ۹} » با این وجود امپراتور اع م کرد ا که امان نامه لوتر باید مراعات شود و قبل از اینکه اقداماتی بر علیه او انجام گیرد باید به او اجازه داده شود تا در امنیت به خانه خود برسد.NA 155.3

دو نظریه مخالف از طرف اعضای شورا با اصرار ارائه شد. فرستادگان و نمایندگان پاپ مجدداً لغو امان نامه اص ح طلب را مطالبه کردند. آنها ا گفتند، « رودخانه راین باید پذیرای خاکستر او باشد همانطور که یک قرن پیش خاکستر جان هاس را پذیرفته بود. ^{31 مأخذ قبل.} » ولی شاهزادگان آلمان گرچه خودشان پیرو پاپ و دشمنان قسم خورده لوتر بودند بر علیه تخلفی اینچنین از ایمان عمومی به عنوان لکه ای بر عزت ملت اعتراض کردند. آنها به مصیبت هایی که متعاقب مرگ هاس اتفاق افتاده بودند اشاره کرده و اع م نمودند شهامت تقاضای تجدید چنین شرارت های وحشتناکی را بر ا سر آلمان و امپراتور جوان ندارند.NA 156.1

خود چارلز به این پیشنهاد رذل پاسخ داد: « چنانچه شرف و ایمان از تمام دنیا رخت ببندد آنها باید در قلب شاهزاده ها پناه یابند. ^{32 مأخذ قبل.} » او کماکان توسط دشمنان سرسخت لوتر، پیروان پاپ بیشتر ترغیب شد تا با اص ح ا طلب مانند رفتار سیگیسموند با هاس رفتار شود و او را به رحمت کلیسا بسپارند؛ ولی چارلز پنجم با به خاطر آوردن منظره هاس در شورای عمومی که به زنجیرهایش اشاره نموده بود و تعهد به وعده یادآوری شده به پادشاه اع م ا کرد: « من دوست نخواهم داشت که مانند سیگیسموند شرمنده شوم. ^{33 Lenfant, vol. 1, p. 422.}”NA 156.2

با وجود این چارلز عمداً حقایق ارائه شده توسط لوتر را رد کرده بود. او نوشت: « من برای تقلید از سرمشق اجدادم عزم جدی دارم. ^{34D’Aubigne, b. 7, ch. 9.}” او تصمیم گرفته بود که پا فراتر از مسیر رسم حتی برای پیروی از حقیقت و عدالت نگذارد. چون پدرش سیستم پاپ ها را پشتیبانی نموده بود او نیز آن را با وجود تمام بی رحمی ها و فسادش پشتیبانی خواهد نمود. بدین ترتیب او موضع خود را اتخاذ نمود و از پذیرفتن هر نور در مقابل آنچه اجدادش پذیرفته بودند و یا بجا آوردن هر وظیفه ای که آنها بجا نیاورده بودند سر باز زد.NA 156.3

عده زیادی امروزه به آداب و رسوم اجدادشان متوسل می شوند. وقتی خداوند نور بیشتری برایشان می فرستد و از پذیرش آن خودداری می کنند چون به اجدادشان نرسیده و توسط آنها نیز پذیرفته نمی شود. ما در موقعیتی که پدران ما بودند قرار داده نمی شویم؛ در نتیجه وظایف و مسئولیت های ما مانند ایشان نیستند. ما با توجه به سرمشق پدرانمان برای تعیین وظیفه مان به جای کاوش شخصی خویش در کلام حقیقت مورد تأیید خدا نخواهیم بود. وظیفه مان بزرگتر از وظیفه اجدادمان است. ما در برابر نوری که آنها دریافت کردند و آنچه که به عنوان میراث به ما سپرده اند و همچنین نور اضافی که از کلام خدا بر ما می تابد پاسخگو هستیم.NA 156.4

مسیح به یهودیان بی ایمان فرمود: « اگر نیامده و با ایشان سخن نگفته بودم، گناه نمی داشتند؛ اما اکنون دیگر عذری برای گناهشان ندارند. » انجیل یوحنا فصل ۱۵ آیه ۲۲ . همان قدرت الهی توسط لوتر با امپراتور و شاهزادگان آلمان صحبت کرده بود؛ و هنگامی که نور از کلام خدا درخشید روح او برای آخرین بار به عده زیادی در آن شورا التماس کرد. به همان نحوی که پیلاتُس قرنها پیش اجازه داد که غرور و عوام پسندی قلبش را در برابر نجات دهندهٔ عالم ببندد؛ به همان نحوی که فِلیکْسِ لرزان به قاصد حقیقت گفت، « فع کافی است! می توانی بروی. در فرصتی دیگر باز تو را فرا ا خواهم خواند؛ » و همانطور که آگْریپاس مغرور اعتراف کرد « تقریباً مرا ترغیب کردی که مسیحی بشوم » )اعمال رسولان فصل ۲۴ آیه ۲۵ و فصل ۲ ۶ آیه ۲۸ ( ولی از پیام های فرستاده شده از آسمان روی گرداندند چارلز پنجم هم تسلیم حکم غرور و تدبیر دنیوی شده تصمیم به رد کردن حقیقت گرفت.NA 157.1

شایعات نقشه های ضد لوتر بطور گسترده توزیع شدند و هیجان عظیمی در سراسر شهر بوجود آورد. اص ح طلب دوستان زیادی بدست آورده بود ا که با علم به بی رحمی خائنانه روم نسبت به کلیه کسانی که شهامت برم ا کردن فساد آن را داشته اند تصمیم گرفتند که لوتر نباید قربانی شود. صدها تن از اشراف برای محفاظت از او متعهد شدند. تعداد آنهایی که آشکارا پیام امپراتور را حمل بر تسلیم ضعیف به قدرت کنترل کننده روم کردند کم نبودند. بر در خانه ها و مکان های عمومی اعلامیه های برخی مبنی بر محکومیت و برخی مبنی بر حمایت از لوتر نصب شدند. بر یکی از آنها صرفاً کلمات پر معنی مرد حکیم نوشته شده بود: « وای بر تو ای سرزمینی که پادشاهت غلامی بیش نیست. » جامعه فصل ۱۰ آیه ۱. ابراز احساسات عمومی ۶ به نفع لوتر در سراسر آلمان امپراتور و همینطور شورا را متقاعد نمود که هرگونه بی عدالتی نسبت به لوتر آرامش امپراتوری و حتی استحکام تخت سلطنتی را به خطر خواهد انداخت. NA 157.2

فردریک ساکسونی احساسات واقعی خود در قبال اص ح طلب را ا بدقت پنهان کرده و مطالعه محتاطانه ی خود را حفظ نمود و در عین حال با هوشیاری خستگی ناپذیر همه حرکات او و همچنین دشمنانش را تحت نظر داشت. ولی عده زیادی بودند که سعی در پنهان کردن همدردی خود نسبت به لوتر نداشتند. شاهزادگان، کُنت ها، اشخاص برجسته و نجیب زاده ها چه روحانی و چه غیرروحانی او را ملاقات کردند. اسپالاتین ^{35 Spalatin.} نوشت، « اتاق کوچک دکتر فضای کافی برای کلیه بازدیدکنندگان نداشت. ^{36Martyn, vol. 1, p. 404.}” نگاه مردم آنچنان بود که گویا او مافوق انسان هاست. حتی کسانی که ایمان به تعالیمش نداشتند جز تحسین بخاطر اصالت عالی اش که او را بجای تخلف از وجدانش به پذیرش مرگ هدایت کرد نداشتند.NA 158.1

تلاش های جدی برای بدست آوردن موافقت لوتر به سازش با روم انجام گرفت. اشراف و شاهزادگان به او اشاره کردند که اگر قضاوت خود را مصرانه بر ضد قضاوت کلیسا و شورا قرار دهد به زودی از امپراتوری اخراج خواهد شد و دفاعی از خود نخواهد داشت. لوتر به این درخواست اینچنین پاسخ داد: « انجیل مسیح را بدون ایجاد رنجش نمی توان موعظه کرد…. پس چرا ترس و یا نگرانی از خطر مرا از خداوند و آن کلام الهی که تنها حقیقت است جدا کند؟ خیر؛ من ترجیح میدهم بدن و خون و حیاتم را از دست بدهم. ^{37 D’Aubigne, b. 7, ch. 10.}»NA 158.2

مجدداً اصرار شد که او به قضاوت امپراتور تسلیم شود و آنگاه از چیزی هراسان نخواهد بود. او در جواب گفت، « با تمام قلبم موافقم که امپراتور، شاهزادگان و حتی پست ترین مسیحی نوشته های مرا امتحان و قضاوت کند؛ ولی فقط به یک شرط که کلام خدا را برای معیار بپذیرند. مردم چیزی جز اطاعت از آن برای انجام ندارند. وجدان مرا به خشونت و تندی تهدید نکنید چون به کتب مقدس بسته و متکی شده است. ^{38 مأخذ قبل.} ”NA 158.3

در مقابل تقاضای دیگری چنین گفت: « من موافقم از امان نامه ام صرف نظر کنم. خودم و جانم را به دست امپراتور تسلیم کنم ولی کلام خدا را هرگز. ^{39 مأخذ قبل.}” او موافقت خود مبنی بر تسلیم شدن به شورای عمومی را مشروط به اینکه شورا مطابق با کتب مقدس تصمیم بگیرد اع م نمود و اضافه نمود، « هر مسیحی با ا توجه به کلام خدا و ایمان می تواند قاضی خوبی در سطح پاپ باشد با وجود حمایت یک میلیون شورا از او. ^{40Martyn, vol. 1, p. 410.} » دوستان و دشمنان بالاخره متقاعد شدند که ت ش های بیشتر برای مصالحه بی فایده خواهد بود. اNA 158.4

چنانچه اص ح طلب در یک مورد تسلیم شده بود شیطان و لشکریان او ا پیروزی را بدست می آوردند. ولی استقامت تزلزل ناپذیرش وسیله ای برای رهایی کلیسا و شروع عصری تازه و بهتر شد. نفوذ این مرد تنها که شجاعت اندیشیدن و عمل کردن برای خود را داشت بر کلیسا و دنیا اثر گذاشت نه فقط در عصر خودش بلکه برای تمام نسل های آینده. وفاداری و پایداری اش همه کسانی را که از سرگذشتی مشابه خواهند گذشت تا آخر زمان تقویت خواهد نمود. قدرت و ج ل خدا مافوق شورای انسانها و بر فراز قدرت ا نیرومند شیطان ایستاد.NA 159.1

لوتر خیلی زود با اقتدار امپراتور دستور گرفت تا به خانه برگردد و او می دانست که خبر محکومیتش به سرعت به همه جا خواهد رسید. ابرهای تهدید آمیز بر طریقش آویخته بودند؛ ولی وقتی وُرْمز را ترک کرد قلبش مملو از شادی و آرامش بود. او گفت، « خود شیطان قلعه پاپ را حفاظت می کرد؛ ولی مسیح شکافی بزرگ در آن ایجاد کرد و شیطان مجبور به اعتراف شد که خداوند از او قوی تر است. ^{41D’Aubigne, b. 7, ch. 11.}” NA 159.2

لوتر به امپراتور نوشت پس از خروج از شهر وی همچنان مشتاق است که استقامتش حمل به تمرد نشود. او گفت، « خدا که تفتیش کننده قلب هاست شاهد من است که من مشتاقانه آماده ام که در تجلیل و یا تحقیر، در حیات یا در مرگ از اعلی حضرت اطاعت کنم و بدون استثناء کلام خدا که انسان به آن زیست می کند را نگاه دارم. در تمام امور این زندگی فعلی وفاداری من پابرجا خواهند ماند زیرا بدست آوردن یا از دست دادن در اینجا تأثیری بر نجات ندارد. ولی در مورد منافع ابدی خدا نخواهد خواست که انسان تسلیم انسان شود. زیرا چنین تسلیم شدن در امور روحانی عبادت حقیقی است که فقط خالق را جایز می باشد. ^{42 مأخذ قبل} »NA 159.3

در مسافرت از وُرْمز استقبال لوتر حتی تملق آمیزتر از زمان ورودش به آنجا بود. روحانیون شاهزاده به راهب طرد شده از کلیسا خوش آمد گفتند و حکام مدنی به مردی که توسط امپراتور تقبیح شده بود احترام گذاشتند. به او اصرار کردند که موعظه کند و بر خ ف ممانعتی که از طرف امپراتور شده بود به ا پشت منبر رفت. او گفت، « من هرگز به زنجیر بستن کلام خدا را تأیید نکردم و خودم نیز این کار را نخواهم کرد. ^{43 Martyn, vol. 1, p. 420.} »NA 160.1

چیزی از غیبتش در وُرْمز نگذشته بود که پیروان پاپ امپراتور را وادار به صدور حکمی بر ضد لوتر کردند. لوتر در این حکم به عنوان « خود شیطان در شکل انسان و ملبس به ردای راهب ها » متهم شد. ^{44 D’Aubigne, b. 7, ch. 11.} دستور داده شده بود که به محض پایان اعتبار امان نامه اش اقداماتی برای خاتمه دادن به کارش صورت گیرد. همه افراد از پناه دادن، دادن غذا و نوشیدنی و یا برای کمک و یا تقویت به کلام یا عمل در مکان عمومی و یا خصوصی منع شدند. او را هر جا که باشد باید دستگیر کرد و به مقامات تحویل داد. پیروانش را نیز باید به زندان انداخت و دارایی شان را ضبط نمود. نوشته هایش نابود گردند و بالاخره همه کسانی که مخالف این حکم عمل کنند شامل محکومیت آن نیز خواهد شد.NA 160.2

انتخابگر ساکسونی و شاهزادگان دوستان صمیمی لوتر پس از عزیمت او از وُرْمز آنجا را ترک کرده بودند و حکم امپراتور تأییدیه شورا را دریافت نمود. اکنون پیروان روم خوشحال بودند و سرنوشت اصلاحات را مختومه قلمداد کردند.NA 160.3

خدا در این ساعت خطر راه فراری برای خادمش مهیا کرد. چشمی مراقب حرکات لوتر را تعقیب میکرد و قلبی شریف و صادق تصمیم به رهانیدنش گرفته بود. واضح بود که روم به هیچ چیزی به جز مرگ او راضی نمی شد؛ او فقط با اختفاء می توانست از آرواره های شیر نجات یابد. خدا به فردریک ساکسونی حکمت عطا کرد تا نقشه ای برای حفظ اص ح طلب طرح نماید. ا هدف انتخابگر با کمک دوستان صادق اجرا گردید و لوتر به شکلی مؤثر از نظر دوست و دشمن مخفی گشت. او را در سفر قاپیده از همراهانش جدا کردند و از میان جنگل به سرعت به قلعه وارتبُرگ ^45Wartburg. یک قلعه ی نظامی دور افتاده در کوهستان منتقل کردند. دستگیری و همینطور اختفایش چنان مرموز بود که حتی خود فردریک برای مدتی طولانی نمی دانست که کجا پنهان شده است. این بی خبری بدون نقشه نبود؛ تا زمانی که انتخابگر اطلاعی از محل اختفا نداشت نمی توانست راز را آشکار کند. او خود را راضی کرد که اص ح ا طلب در امان است و با این علم رضایت خاطر داشت.NA 160.4

بهار، تابستان و پاییز گذشت و اکنون زمستان رسیده بود و لوتر کماکان یک زندانی باقی ماند. آلیندر و همراهانش از اینکه نور انجیل به نظر خاموش می شد خوشحال بودند. ولی به جای این اص ح طلب چراغش را از مخزن ا حقیقت پر می کرد؛ و نورش بنا بود با پرتوی درخشان تری بدرخشد.NA 161.1

لوتر در امنیت دوستانه وارتبُرگ برای مدتی جهت آزادی از حرارت و آشوب جدال خوشحال بود. ولی وی نمی توانست برای مدت طولانی از سکوت و آرامش رضایت پیدا کند. او به زندگی فعال و مخالفت سخت عادت داشت و قادر نبود تاب عدم فعالیت را بیاورد. در آن ساعات منزوی وضع کلیسا به نظرش آمد و در یأس فریاد برآورد، « افسوس! کسی در این روز آخر غضب خدا نیست که چون دیوار در برابر خداوند بایستد و اسرائیل را نجات دهد. ^{46D’Aubigne, b. 9, ch. 2.}” دوباره افکارش بر خودش متمرکز شد و ترسید که به ترسو بودن برای کناره گیری از جدال متهم شود. آنگاه خود را به خاطر سستی و تن پروری سرزنش نمود. با این وجود در عین حال روزانه بیش از توان یک انسان کار می کرد. قلمش هرگز عاطل و باطل نماند. در حالی که دشمنانش از به سکوت محکوم شدن او به خود می بالیدند ولی با شواهد ملموس مبنی بر اینکه او هنوز فعال است مات و مبهوت شده بودند. تعدادی از مقالات به قلم او در سرتاسر آلمان منتشر شدند. او همچنین با ترجمه عهد جدید به زبان آلمانی خدمت بزرگی به هموطنانش انجام داد. او از پاتموس صخره ی خود تقریباً به مدت یک سال تمام به موعظه انجیل و سرزنش گناهان و اشتباهات آن زمان ادامه داد.NA 161.2

ولی فقط برای حفظ لوتر از غضب دشمنانش و حتی ارائه زمان آرامش برای کار مهمش نبود که خدا خادمش را از صحنه زندگی در م ء عام کنار ا کشیده بود. نتایجی به مراتب پرارزش تر از این می باید بدست بیاید. لوتر در تنهایی و گمنامی پناهگاه کوهستانی اش از حمایت دنیوی و تمجید انسانی حفظ شده بود. او بدین ترتیب از غرور و اعتماد به نفسی که اغلب به علت موفقیت بوجود می آید نجات یافته بود. او با رنج کشیدن و تحقیر دوباره آماده شده بود تا با امنیت بر اوج گیج کننده ارتفاعی که چنین ناگهانی ارتقاء یافته بود راه برود.NA 161.3

وقتی مردم در آزادی که حقیقت به بار می آورد شادی می کنند آنها متمایل به ستودن کسانی می شوند که خدا برای گسستن زنجیرهای اشتباه و خرافات به کار برده است. شیطان سعی دارد افکار و محبت مردم را از خدا منحرف و بر عوامل انسانی متمرکز کند؛ او آنها را به تکریم تنها وسیله راهنمایی می کند تا دستی را که همه وقایع مشیت الهی را هدایت می نماید نادیده بگیرند. غالباً رهبران دینی که چنین تمجید شده و مورد احترام قرار می گیرند اتکای خود را به خدا نادیده می گیرند و به اتکای به خود هدایت می شوند. در نتیجه آنها در جستجوی کنترل ذهن و وجدان مردم هستند که به جای نگریستن به کلام خدا به دریافت راهنمایی از آنها تمایل دارند. کار اص ح اغلب به خاطر روحیه حمایت کنندگان که به آن تسلیم میشوند ا کند می شود. خدا آرمان اصلاحات را از این خطر حفظ خواهد کرد. او میل داشت که این کار نه نشان انسان بلکه خدا را دریافت کند. چشمهای مردم به سوی لوتر به عنوان بیان کننده حقیقت چرخیده بود؛ او کنار گذاشته شد تا همه چشمها به سوی مؤلف ابدی حقیقت معطوف شود.NA 162.1