Wala Pamati-a ang Tambag

Sa walay pagpanumbaling sa tanang gisulti ug gisulat mahitungud sa iyang kahinungdanon, adunay daghan gihapon nga dili nagatagad sa pagpaugnat sa lawas. Ang uban mitubo sa labiang katambok tungud kay ang lawas gibabagan; ang uban nahimong maniwang ug maluya tungud kay ang ilang mga gahum nga buhi nahutdan sa pagsalibay sa sobra nga kalan-on. Ang atay gibug-atan sa iyang buhat sa paghinlo sa dugo sa daghang mga hugaw, ug ang sangputan mao ang sakit. Kadto kinsang mga batasan anaa sa puloy-anan kinahanglan, kon motugot ang panahon, magpaugnat sa kusog matag adlaw sa gawas sa puloy-anan, bisan sa mainit kun mabugnaw nga panahon. Ang paglakaw labing maayo kay sa pagkabayo sa mananap kun pagsakay sa auto ug uban pa nga sakyanan, kay kini nagadala sa pagpaugnat sa mga kusog. Ang mga baga mapugos ngadto sa makaayong buhat, sanglit dili man mahimo sa paglakaw matul-id nga dili magpadaku kanila.MPP 132.2

Kanang ehersisyoha mahimong sa daghang hitabo labing maayo alang sa panglawas kay sa tambal. Ang mga doktor masabog magtambag sa ilang mga tinambalan magpanaw sa kadagatan, moadto sa uban tinubdan, kun pagduaw sa nagkalainlaing dapit aron pagbalhin sa kainit, nga kon sa kasagarang hitabo sila mokaon sa mapinugnganon, ug maghimo sa malipayon, lawasnong pagpaugnat sa kusog, sila mahiulian sa maayong panglawas, ug makadaginot sa panahon ug salapi. (MH—234-240.)MPP 133.1