Świadectwo Jezusa objawia wieczną miłość Bożą — 3 listopad

“Ja, Jan, brat wasz i uczestnik w ucisku i w Królestwie, i w cierpliwym wytrwaniu przy Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu zwiastowania Słowa Bożego i świadczenia o Jezusie”. Objawienie 1,9.TC 314.1

Przez tego, który jest “bratem w ucisku”, Chrystus objawił swemu ludowi straszliwy konflikt, jaki czeka ich przed Jego powtórnym przyjściem. Zanim sceny zaciekłych zmagań zostały odsłonięte przed nimi, przypomniano im, że inni wierzący także pili ten kielich i byli ochrzczeni chrztem cierpienia. Ten, który podtrzymuje ziemskich świadków prawdy, nie porzuci swego ludu w tym ostatnim boju.TC 314.2

W czasach zaciekłych prześladowań i wielkiej ciemności, gdy wydawało się, że szatan triumfuje nad wiernymi świadkami Bożymi, Jan — człowiek podeszłym wieku — został zesłany na miejsce odosobnienia. Został odłączony od towarzyszy wiary i odebrano mu możliwość pracy w dziele ewangelii. Jednak nikt nie był w stanie odłączyć go od obecności Bożej. Pustkowie będące miejscem jego zesłania okazało się dla niego bramą niebios. Jan napisał: “W dzień Pański” — w dzień święty, który Bóg pobłogosławił i odłączył jako swój szczególny dzień — “popadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił: To, co widzisz, zapisz w księdze i wyślij do siedmiu zborów (...). I obróciłem się, aby zobaczyć, co to za głos, który mówił do mnie; a gdy się obróciłem, ujrzałem siedem złotych świeczników, a pośród tych świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego”. (...)TC 314.3

Chrystus przechadza się pośród siedmiu złotych świeczników. Symbolizuje to Jego więź ze zborami. On trwa w łączności ze swym ludem. (...) Choć jest Najwyższym Kapłanem i Pośrednikiem w świątyni w górze, to jednak przechadza się także wśród zborów na ziemi. (...)TC 314.4

Gdy Duch Święty spoczął na proroku, ujrzał on otwarte drzwi do nieba i usłyszał głos wzywający go, by wejrzał w to, co stanie się później. Jan pisze: “A oto tron stał w niebie, na tronie zaś siedział ktoś; a Ten, który na nim siedział, podobny był z wyglądu do kamienia jaspisowego i karneolowego”. Usługujący aniołowie otaczali Go, czekając gorliwie na Jego rozkazy, a tęcza Bożej obietnicy — jak widział Jan — znak przymierza z Noem, otaczała tron na wysokościach świadcząc o Bożym zapewnieniu miłosierdzia dla każdego skruszonego, wierzącego człowieka. Jest ona wiecznym świadectwem, że “tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny”. Zwiastuje całemu światu, że Bóg nigdy nie zapomni o swoim ludzie zmagającym się ze złem. — Manuscript 100, 1893.TC 314.5