Objawienie dane Janowi

O Gabrielu Zbawiciel mówi w Apokalipsie Jana, że wyjawił ją “za pośrednictwem zesłanego anioła swojego słudze swemu Janowi”. Objawienie 1,1. Janowi zaś anioł oznajmił:PA 171.5

— “Jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków”. Objawienie 22,9.PA 171.6

Cudownie jest pomyśleć, że anioł zajmujący następne po Synu Bożym miejsce wybrany został do objawienia grzesznym ludziom zamiarów Boga. — Życie Jezusa 74-75.PA 172.1

Bóg miał dla niego szczególne zadanie do wykonania. Szatan usiłował zahamować to dzieło, więc pobudził swoich przedstawicieli, by zabili Jana. Ale Bóg posłał swojego anioła i cudownie ocalił apostoła. Ci, którzy ujrzeli przejaw działania wielkiej mocy Bożej w wyratowaniu Jana, nie mogli się otrząsnąć ze zdumienia, a wielu zostało przekonanych, że Bóg ochronił swojego sługę, a jego świadectwo o Jezusie jest prawdą. Ci, którzy usiłowali zabić Jana, obawiali się podjąć kolejną próbę odebrania mu życia, więc przeżył i mógł nadal cierpieć dla Jezusa.PA 172.2

Jan został fałszywie oskarżony przez swoich wrogów i skazany na uwięzienie na bezludnej wyspie. Tam Pan posłał swojego anioła, by objawić Janowi wydarzenia, które nastąpią na ziemi, oraz stan Kościoła aż do końca świata — jego upadki, jak również stanowisko, jakie musi zająć Kościół, by spełnić wolę Bożą i ostatecznie zwyciężyć.PA 172.3

Niebiański anioł przybył do Jana w swoim majestacie. Jego oblicze jaśniało doskonałą chwałą nieba. Objawił on Janowi sceny o ogromnej doniosłości dla Kościoła Bożego, w tym niebezpieczną walkę, jaką będzie musiał stoczyć lud Boży. Jan widział, że wierzący przejdą przez ciężkie próby, dzięki czemu zostaną wybieleni i wypróbowani, aż staną się zwycięzcami i zbawionymi w chwale królestwa Bożego. Oblicze anioła promieniowało radością i było pełne chwały, gdy ukazał on Janowi ostateczny triumf Kościoła Bożego.PA 172.4

Jan z największą radością patrzył na ostateczne zwycięstwo Kościoła, a uniesiony niesamowitą chwałą tej sceny z szacunkiem i bojaźnią padł do stóp anioła, oddając mu cześć. Anioł natychmiast podniósł go i upomniał łagodnie, mówiąc:PA 172.5

— “Nie czyń tego! Jam współsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jezusa, Bogu oddaj pokłon! A świadectwem Jezusa jest duch proroctwa”. Objawienie 19,10.PA 172.6

Następnie anioł ukazał Janowi niebiańskie miasto w całej jego wspaniałości i oślepiającej chwale. Jan był zachwycony i onieśmielony pięknem miasta. Zapomniawszy o wcześniejszym upomnieniu udzielonym przez anioła, znowu upadł do jego stóp, oddając mu pokłon, a niebiański przybysz ponownie upomniał go:PA 172.7

— “Nie czyń tego! Jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów księgi tej, Bogu oddaj pokłon!” Objawienie 22,9. — Spiritual Gifts I, 130-131.PA 173.1

Chrystus, Królewski Posłaniec, przyszedł do Jana, gdy ten był na wyspie, i udzielił mu swego najwspanialszego objawienia. — The Signs of the Times, 3 marzec 1890.PA 173.2

Potężny Anioł [z Objawienia 10], który pouczył Jana, to nie kto innych jak Jezus Chrystus. Stawiając prawą stopę na morzu a lewą na lądzie, wskazał na swoją rolę, jaką odegra w ostatnich scenach wielkiego boju z szatanem. Takie stanowisko oznacza Jego najwyższą władzę nad całym światem. Walka nasila się coraz bardziej z wieku na wiek i tak będzie aż do ostatnich scen, gdy mistrzowskie działania mocy ciemności osiągną swój szczyt. Szatan zjednoczony ze złymi ludźmi zwiedzie cały świat i Kościoły, które nie przyjęły miłości prawdy. Ale Potężny Anioł wzywa, by zwrócić na Niego uwagę. Woła potężnym głosem. Pokazuje moc i władzę swojego głosu tym, którzy zjednoczyli się z szatanem w oporze wobec prawdy. — SDA Bible Commentary VII, 971.PA 173.3