Zakończenie

Temat odkupienia jest tym, w który pragną wejrzeć aniołowie. Będzie on przedmiotem studiów i pieśni odkupionych przez nieskończone wieki wieczności. Czy zatem nie zasługuje on na nasze uważne rozmyślania i studiowanie już teraz? — Bible Echo, 1 styczeń 1888.PA 212.6

Wczytując się w stronice Biblii, [jej czytelnik] może obcować z najszlachetniejszymi ludźmi, jacy żyli na ziemi, i usłyszeć głos Wiekuistego przemawiającego do ludzi. Wgłębiając się i rozmyślając nad ich sprawami, “w które sami aniołowie wejrzeć pragną” (1 Piotra 1,12), człowiek może obcować z nimi jak z przyjaciółmi. Może również kroczyć śladami Nauczyciela Niebiańskiego i przysłuchiwać się Jego słowom, gdy przemawiał do ludu na stokach górskich, równinach i na morzu. Będący w ścisłej łączności z Bogiem człowiek żyje na ziemi w niebiańskiej atmosferze i może nieść ulgę kuszonym i nieszczęśliwym. Dzieląc się z nimi swoimi doznaniami, może budzić nadzieję i pragnienie świętobliwego życia. Człowiek taki zbliża się coraz bardziej do Boga. Podobny jest do męża z czasów biblijnych, którego każdy krok przybliżał do progu wieczności, aż kiedyś otworzy się przed nim brama niebieska i będzie mógł wejść przez nią. Nie będzie tam obcym przybyszem. Będą go witać radosne głosy świętych, głosy istot, które niepostrzeżenie towarzyszyły mu na ziemi. Głosy te nie będą mu obce. Znał je. Nauczył się je kochać już tu na ziemi. Przez Słowo Boże obcował z niebem, będzie się więc czuł w tym niezwykłym i nowym otoczeniu jak u siebie w domu. — Wychowanie 89.PA 212.7

Pan pragnie, byśmy dobrze rozumieli, że potężni posłańcy odwiedzający nas świat mieli istotny udział we wszystkich dokonaniach, które zwykliśmy uważać za własne. Te niebiańskie istoty to usługujący aniołowie, którzy nierzadko występują pod postacią ludzi. Jako nieznajomi rozmawiają z tymi, którzy pełnią dzieło Boże. W odludnych miejscach towarzyszyli im w niebezpiecznych podróżach. Na statkach miotanych falami aniołowie w ludzkiej postaci wypowiadali słowa pocieszenia, by uśmierzyć lęk i natchnąć nadzieją w godzinie niebezpieczeństwa, a pasażerowie sądzili, że to jedni z nich, których nie zdarzyło się im wcześniej spotkać. — The Upward Look 84.PA 213.1

Zachowujmy w sercu cenne Boże obietnice, abyśmy mogli wypowiadać słowa, które będą pociechą i wzmocnieniem dla bliźnich. W ten sposób możemy się nauczyć języka niebiańskich aniołów, którzy, jeśli będziemy wierni, staną się naszymi towarzyszami na całą wieczność. — The Youth's Instructor, 10 styczeń 1901.PA 213.2

W przyszłym życiu zrozumiemy sprawy, które tutaj wprawiają nas w zakłopotanie. Uświadomimy sobie, jak wielkiego mamy pomocnika i jak aniołowie Boży byli posyłani, aby strzegli nas, gdy szliśmy drogami wskazanymi przez Słowo Boże. — W atmosferze niebios 257.PA 213.3

Każda odkupiona istota ludzka zrozumie służbę aniołów w swoim życiu. Jakżeż to będzie cudownie prowadzić rozmowę z aniołem, który strzegł nas od pierwszego dnia życia, ochraniał nasz każdy krok i osłaniał nas w niebezpieczeństwie, który był z nami w dolinie śmierci i zapamiętał nasze miejsce spoczynku oraz pierwszy powita nas w poranku dnia zmartwychwstania! Cudownie będzie poznać Bożą interwencję w ziemskim życiu pojedynczego człowieka i współdziałanie nieba w każdym dobrym czynie na rzecz ludzkości. — Wychowanie 213.PA 213.4