“Ang Imong Hari Nagaanhi”

“Pagmaya sa hilabihan uyamot, Oh anak nga babaye sa Sion; pagsinggit, Oh anak nga babaye sa Jerusalem: ania karon, ang imong hari nagaanhi kanimo: siya matarung man ug adunay kaluwasan; mapaubsanon, nagakabayo sa asno, bisan sa usa ka nati sa asno.” Zac. 9:9.TK 809.1

Lima ka gatus ka mga tuig wala pa matawo si Kristo, ang manalagna nga si Zacarias nagtagna sa pag-anhi sa Hari sa Israel. Kini nga tagna karon natuman. Siya nga sa dugay na midumili sa harianong pasidungog karon moanhi sa Jerusalem sumala sa gisaad nga manununod sa trono ni David.TK 809.2

Sa nahaunang adlaw sa semana nga si Kristo mihimo sa Iyang madaugong pagsulod sa Jerusalem. Mga panon sa katawhan nga nanagpunsisok sa pagtan-aw Kaniya sa Betania karon miuban Kaniya, maikagon sa pagsaksi sa pagdawat Kaniya. Daghang mga tawo paingon sa ciudad aron pagsaulog sa Pasko, ug kini miduyog sa katawhan nga nagtambong kang Jesus. Ang tibuok kinaiyahan daw nagkalipay. Ang mga kakahoyan nabistihan sa malunhawng mga dahon, ug ang ilang mga bulak naghatag sa usa ka talandugon nga kahumot sa kahanginan. Usa ka Si Jesus mihimo sa Iyang madaugon nga pagsulod sa Jerusalem nagasakay sa usa ka nati nga asno. Ang malipayong panon midawat sa Magtutudlo pinaagi sa pagsinggit ug mga panghimaya. bag-ong kinabuhi ug kasadya nagpabuhi sa mga tawo. Ang paglaum sa bag-o nga ginharian migitib na usab.TK 809.3

Nagatuyo sa pagsakay sulod sa Jerusalem, si Jesus mipadala sa duha sa Iyang mga tinon-an aron sa pagdala ngadto Kaniya sa usa ka asno ug sa iyang nati. Sa Iyang pagkatawo ang Manluluwas nagsalig sa pagkamaabiabihon sa mga langyaw. Ang pasungan diin siya maghigda usa ka hinulaman nga pahulayan. Karon, bisan tuod ang mga baka sa usa ka libo ka kabungturan Iya, Siya nagasalig sa kaluoy sa usa ka langyaw alang sa usa ka mananap diin mosulod sa Jerusalem ingon nga iyang Hari. Apan ang Iyang pagkadios gipadayag pagusab, bisan pa sa ginagmay nga mga direksyon nga gihatag sa Iyang mga tinon-an alang sa maong sugo. Sumala sa Iyang gitagna, ang pangalyupo, “Gikinahanglan sila sa Ginoo, ” gihatag dayon. Si Jesus mipili alang sa Iyang paggamit sa nati nga asno diin wala pay tawo nga nakasakay. Ang mga tinon-an, uban sa malipayong kadasig, mibuklad sa ilang mga bisti sa ibabaw sa mananap, ug gipalingkod ang ilang Agalon sa ibabaw niini. Kutob dinhi si Jesus kanunay nagpanaw nga maglakaw, ug ang mga tinon-an sa sinugdan nangahibulong nga Siya karon mipili sa pagsakay. Apan ang paglaum mihayag sa ilang mga kasingkasing uban sa malipayong hunahuna nga Siya hapit na mosulod sa kapitolio, mag-anunsio sa Iyang kaugalingon nga Hari, ug mokuha sa Iyang harianong gahum. Samtang diha sa ilang sugo ilang gipahibalo ang masilakong pagpaabut ngadto sa mga higala ni Jesus, ug ang kahinam mikaylap sa layo ug duol, nga nagapatubo sa mga pagpaabut sa katawhan sa labing taas nga kahimtang.TK 810.1

Si Kristo misunod sa batasan sa Judeo alang sa usa ka harianong pagsulod. Ang mananap nga Iyang gisakyan mao ang sakyanan sa mga hari sa Israel, ug ang tagna nanagna nga sa ingon niana ang Mesias moabuf sa Iyang ginharian. Wala pa gani Siya mahilingkod sa nating asno nga ang usa ka kusog nga singgit sa kadaugan migisi sa kahanginan. Ang panon sa katawhan mi-abiabi Kaniya ingon nga Mesias, ilang Hari. Si Jesus midawat karon sa pagsimba nga Siya wala kaniadto motugot, ug ang mga tinon-an midawat niini ingon nga kamatuoran sa ilang malipayong mga paglaum nga matuman pinaagi sa pagtan-aw Kaniya nga mapahiluna sa trono. Ang panon sa katawhan nakabig nga ang takna sa pagluwas kanila haduol na. Sa ilang panghanduraw sila nakakita sa mga kasundalohang Romanhon nga giabug gikan sa Jerusalem, ug ang Israel sa makausa pa usa ka kinaugalingon nga nasud. Ang tanan malipayon ug ikag; ang mga tawo nag-indigay sa paghatag Kaniyag pagtahud. Sila dili makapasundayag sa katahum ug kaanindot sa gawas, apan sila mihatag Kaniya sa pagsimba sa malipayong mga kasingkasing. Wala sila makaarang sa pagpresentar Kaniya sa mga mahal nga mga gasa, apan ilang gibuklad ang ilang mga bisti sa gawas ingon sa alpombra sa Iyang dalan, ug ila usab gibakbakan sa dahon sa mga sanga sa kahoy nga oliva ug palma sa dalan. Sila maka-una sa pasunding nga madaugon sa walay harianong mga bandila, apan sila miputol sa nagakatag nga mga sanga sa palma, simbolo sa kadaugan sa Kinaiyahan, ug giwarawara sa itaas uban sa lanog nga mga paghimaya ug mga hosana.TK 810.2

Samtang sila nagpadayon, ang panon sa katawhan sa kanunay nagdaghan pinaagi niadtong nakadungog sa pag-abut ni Jesus ug midali pagduyog sa pasunding. Mga magtatan-aw sa kanunay misagol sa pundok, ug mangutana, Kinsa kini? Unsay kahulogan niining kaguliyang? Silang tanan nakabati kang Jesus, ug nagpaabut Kaniya nga moadto sa Jerusalem; apan sila nahibalo nga Siya kutob dinhi nagpaluya sa tanang panlibasug sa pagbutang Kaniya sa trono, ug sila nahibulong sa daku sa pagkasayud nga mao kini Siya. Sila nangatingala kon unsay nakapahimo niini nga kausaban diha Kaniya nga nakapahayag nga ang Iyang ginharian dili niining kalibutana.TK 811.1

Ang ilang mga pagpangutana napahilum pinaagi sa usa ka singgit sa kadaugan. Sublisubli gihimo kini sa maikagon nga panon sa katawhan; gibanus kini sa mga katawhan sa layo, ug gipalanog gikan sa naglibut nga kabungturan ug kapatagan. Ug karon ang pasunding giduyogan sa mga pundok sa katawhan gikan sa Jerusalem. Gikan sa panon sa katawhan nga natigum aron sa pagtambong sa Pasko, linibo ang misugat sa pag-abiabi ni Jesus. Sila misugat Kaniya uban sa giwarawara nga mga sanga sa palma ug sa usa ka pagsinggit sa usa ka balaang alawiton. Ang mga saserdoti sa templo nagpatunog sa trompeta alang sa halad sa gabii, apan dihay pipila lang nga mitubag, ug ang mga pangulo misulti sa usag usa uban sa kahadlok, “Ang kalibutan miduyog Kaniya.”TK 812.1

Wala sukad sa Iyang yutan-ong kinabuhi nga si Jesus mitugot sa maong pagpasundayag. Siya sa klaro nakakita sa sangputanan. Kini magadala Kaniya ngadto sa krus. Apan maoy Iyang tuyo nga sa katilingban Siya mopresentar sa Iyang kaugalingon ingon nga Manunubos. Siya mihandum sa pagtawag sa pagtagad sa sakripisyo nga maoy mopurongpurong sa Iyang bulohaton sa nahulog nga kalibutan. Samtang ang katawhan nanagkatigum sa Jerusalem aron sa pagsaulog sa Pasko, Siya ang gisimbolo nga Kordero, pinaagi sa usa ka boluntario nga buhat naggahin sa Iyang kaugalingon ingon nga halad nga sakripisyo. Gikinahanglan sa Iyang iglesia sa sunod-sunod nga mga katuigan sa paghimo sa Iyang kamatayon alang sa mga sala sa kalibutan usa ka suheto sa tanan nilang pamalandong ug pagtuon. Ang matag kamatuoran nga nadugtong niini kinahanglan pamatud-an sa walay duhaduha. Gikinahanglan nianang panahona, nga ang mga mata sa mga tawo matumong didto Kaniya; ang mga hitabo nga nag-una sa Iyang dakung sakripisyo kinahanglan mahimong usa nga magatawag sa pagtagad sa sakripisyo sa iyang kaugalingon. Human sa maong pasundayag ingon sa miduyog sa Iyang pagsulod sa Jerusalem, ang tanang mga mata mosunod sa Iyang kusog nga pagpadayon sa katapusang talan-awon.TK 812.2

Ang mga nanghitabo nga nahidugtong kauban niining madaugon nga pagsakay mahimong hilisgutan sa matag dila, ug modala kang Jesus sa tanang mga hunahuna. Human sa Iyang paglansang, daghan ang mohinumdum niini nga mga hitabo sa ilang kadugtongan sa Iyang paghusay ug kamatayon. Sila mataral sa pagsusi sa mga tagna, ug makabig nga si Jesus mao ang Mesias; ug sa tanang kayutaan mga kinabig sa pagtuo mopilopilo.TK 813.1

Niining usa ka madaugon nga talan-awon sa Iyang yutan-ong kinabuhi, ang Manluluwas tingali nagpadayag nga inubanan sa mga langitnong mga manulonda, ug gipahibalo pinaagi sa trompeta sa Dios; apan ang maong pagpasundayag supak unta sa katuyoan sa Iyang bulohaton, supak sa balaod nga naggahum sa Iyang kinabuhi. Siya nagpabilin nga maminatud-on sa bahin nga Iyang gidawat. Ang lulan sa katawhan Iyang kinahanglan pas-anon hangtud ang Iyang kinabuhi gikahatag alang sa kinabuhi sa kalibutan.TK 813.2

Kini nga adlaw, nga daw sa mga tinon-an maoy gipurongpurongan nga adlaw sa ilang mga kinabuhi, malandungan unta sa kadulom kon sila pa unta nasayud nga kini nga talan-awon sa kasadya mao lamay usa ka pasiuna ngadto sa pag-antus ug kamatayon sa ilang Agalon. Bisan tuod nga Siya nagsublisubli pagsulti kanila sa Iyang seguro nga sakripisyo, apan sa malipayon nga kadaugan sa presente sila nangalimot sa Iyang masulob-ong mga pulong, ug milantaw sa unahan sa Iyang mainuswagon nga paghari sa trono ni David.TK 813.3

Bag-o nga mga dugang gihimo kanunay sa pasunding, ug uban sa pipila nga dili mahilakip, ang tanang miduyog niini nakakuha sa pagdasig sa takna, ug mitabang sa pagpadaku sa mga hosana, nga milanog ug milanog pag-usab gikan sa usa ka bungtod ngadto sa usa ug gikan sa usa ka walog ngadto sa usa. Ang mga singgit mitugbaw nga mapadayonon, “Hosana sa Anak ni David: Bulahan siya nga mianhi sa ngalan sa Ginoo; Hosana sa kahitas-an.”TK 814.1

Wala sukad kaniadto nga ang kalibutan nakakita sa samang madaugong pasunding. Dili kini sama niadtong mga bantugang manlulupig sa kalibutan. Walay panon sa nagbangotan nga mga bihag, ingon nga mga ganti sa harianong kaisug, nahimong bahin sa talan-awon. Apan libut sa Manluluwas mao ang mga mahimayaong mga ganti sa Iyang mga kahago sa gugma alang sa makasasala nga tawo. Didto ang mga bihag nga Iyang gipangluwas gikan sa gahum ni Satanas, nanagdayeg sa Dios tungod sa ilang pagkaluwas. Ang mga buta nga Iyang gi-ulian sa ilang igtatan-aw nag-una. Ang mga amang kansang mga dila Iyang gibuhian nagsinggit sa labing makusog nga mga hosana. Ang mga pi-ang kinsa Iyang giayo nalibutan sa kalipay, nga maoy mga labing aktibo sa pagbali sa mga palma ug giwarawara sila atubangan sa Manluluwas. Mga balong babaye, ug mga ilo nagpatugbaw sa ngalan ni Jesus alang sa mga buhat sa kaluoy kanila. Ang mga sanlahon nga Iyang gipanghinloan nagbukhad sa ilang walay buling nga mga bisti sa Iyang dalan, ug misinggit Kaniya ingon nga Hari sa himaya. Kadtong mga tawo nga napukaw sa Iyang tingog gikan sa katulog sa kamatayon diha kauban sa panon. Si Lazaro, kansang lawas nakakitag kadunot sa lubnganan, apan karon nagakalipay sa kusog sa mahimayaong pagkahamtong, nag-una sa mananap nga gisakyan sa Manluluwas.TK 814.2

Daghang mga Fariseo misaksi sa talan-awon, ug nagdilaab sa kasina ug dautang hunahuna, naninguha sa pagliso sa presente nga pagbati. Uban sa tanan nilang awtoridad sila misulay sa pagpahilum sa mga tawo; apan ang ilang mga pangalyupo ug mga paghulga nakapadugang hinuon sa kadasig. Sila nahadlok nga kining panon sa katawhan, sa kusog sa ilang gidaghanon, maghimo kang Jesus nga hari. Ingon nga usa ka katapusang panlimbasug sila midotdot lusot sa panon ngadto diin ang Manluluwas, ug gisukna Siya uban sa mabadlongon ug mahulgaong mga pulong: “Agalon, badlonga ang imong mga tinon-an.” Sila mipahayag nga ang maong mga pasundayag supak sa balaod, ug dili pagatugotan sa mga awtoridad. Apan sila nahilum sa tubag ni Jesus, “Sultihan ko kamo, nga kon kini sila nagpakahilum pa, ang mga bato mao ang managsinggit.” Kadtong talanawon sa pagdaug maoy tinudlo sa Dios sa Iyang kaugalingon. Kini gitagna sa manalagna, ug ang tawo walay gahum sa pag-usab sa katuyoan sa Dios. Kon ang mga tawo napakyas pa sa pagpalapos sa Iyang piano, Siya unta mihatag sa usa ka tingog ngadto sa dili buhi nga mga bato, ug ila untang isinggit ang Iyang Anak uban sa mga pag-abiabi sa pagdayeg. Samtang ang napahilum nga mga Fariseo mi-atras, ang mga pulong ni Zacarias gikuha sa ginatus ka mga tingog: “Pagmaya sa hilabihan uyamot, Oh anak nga babaye sa Sion; pagsinggit, Oh anak nga babaye sa Jerusalem: ania karon ang imong hari nagaanhi kanimo: siya matarung man, ug adunay kaluwasan; mapaubsanon, ug nagakabayo sa asno, bisan usa ka nati sa asno.”TK 815.1

Sa dihang midangat ang pasunding sa ibabaw sa bungtod, ug hapit na molugsong sa ciudad, si Jesus mihunong, ug ang tanang panon sa katawhan uban Kaniya. Sa ilang atubangan naghay-ad ang Jerusalem sa iyang himaya, karon gilimisan sa kahayag sa nag-aginod nga adlaw sa pagsalop. Ang templo nakadani sa tanang mga mata. Sa iyang halangdon nga katanum kini nagbarug ibabaw sa tanan, daw nagatudlo paingon sa langit daw sa nagatudlo sa tanang mga tawo sa mao lamang nga matuod ug buhi nga Dios. Ang templo dugay nang nahimong garbo ug himaya sa nasud nga Judeo. Ang mga Romanhon usab nagmapasigarbohon sa iyang pagkamatahum. Ang usa ka hari nga gitudlo sa mga Romanhon naghiusa kauban sa mga Judeo aron sa pagtukod pag-usab ug pagtahum niini, ug ang emperador sa Roma nagdayandayan niini kauban sa iyang mga gasa. Ang iyang kusog, kadato, ug pagkatahum nakapahimo niini nga usa sa mga katingalahan sa kalibutan.TK 816.1

Samtang ang adlaw sa kasadpan nagabulit ug nagapatahum sa kalangitan, ang iyang masilakong himaya nagdan-ag sa putli nga puti nga marmol sa mga bongbong sa templo, ug naggilakgilak sa iyang hinalopan sa bulawan nga mga haligi. Gikan sa tumoy sa bungtod diin si Jesus ug ang Iyang mga sumosunod nagbarug, nakabaton kini sa panagway sa usa ka daku nga tinukod sa niebe, nga gibutangan sa bulawan nga mga ibubungan. Sa pultahan sa templo adunay usa ka punoan sa paras nga bulawan ug salapi, uban sa mga dahon ug dagku nga mga pongpong sa ubas binuhat sa batid kaayo nga mga magkukulit. Kini nga deboho nagrepresentar sa Israel ingon nga usa ka mainuswagon nga paras. Ang bulawan, ang salapi, ug buhing lunhaw gikomboya uban sa talag saon nga pagpili ug hilabihan ka tahum nga pagkabuhat; samtang kini milikos nga angayan kaayo libut sa puti ug naggilakgilak nga mga haligi, nagkatkat uban sa masinaw nga gagmayng bagon sa sanga ngadto sa bulawanong dayandayan, kini nakakuha sa katahum sa talisalop nga adlaw, nagasidlak ingon sa hinulaman nga himaya gikan sa langit.TK 816.2

Si Jesus nagtan-aw sa talan-awon, ug ang daku nga panon sa katawhan nagpahilum sa ilang mga singgit, nahi-ugnok sa kalit nga panan-awon sa katahum. Tanang mga mata miliso ngadto sa Manunubos, nagapaabut sa pagtan-aw sa Iyang panagway sa pagdayeg nga sila sa ilang kaugalingon nagbati. Apan inay kini sila nakakita sa usa ka panganud sa kagul-anan. Sila nangahibulong ug nangabalo sa pagtan-aw sa Iyang mga mata nga puno sa mga luha, ug ang Iyang lawas miduyan sama sa usa ka kahoy atubang sa dakung bagyo, samtang ang usa ka tiyabaw sa kasakit migikan sa Iyang nanagkurog nga mga ngabil, daw sama nga gikan sa kinahiladman sa usa ka nadugmok nga kasingkasing. Daw unsa nga talanawon kini alang sa mga manulonda! ang ilang hinigugma nga Komandante anaa sa agulo sa mga luha! Daw unsa nga talan-awon kini alang sa nalipay nga panon sa kataw-han nga uban sa mga pagsinggit sa kadaugan ug pagwarawara sa mga sanga sa palma nagkuyog Kaniya ngadto sa mahimayaong ciudad, diin sila dakung kahinam naglaum nga Siya hapit nang mohari! Si Jesus nakahilak sa lubnganan ni Lazaro, apan kadto usa ka diosnon nga kasubo diha sa simpatiya sa tawhanong kaalaut. Apan kining kalit nga kagul-anan sama sa usa ka nota sa pagtiyabaw sa dakung madaugong koro sa awit. Taliwala sa talan-awon sa kalipay, diin ang tanan naghatag Kaniyag pagsimba, ang Hari sa Israel diha sa paghilak; dili hilum nga mga luha sa kalipay, apan mga luha ug agulo sa dili mapahunong nga kasakit. Ang panon sa katawhan giabut sa usa ka kalit nga kangiub. Ang ilang mga pagdayeg nahilum. Daghan mihilak diha sa simpatiya kauban sa usa ka kasubo nga dili nila masabut.TK 817.1

Ang mga luha ni Jesus dili maoy pag-una sa Iyang kaugalingong pag-antus. Sa Iyang atubangan mao ang Getsemane, diin dili madugay ang kalisang sa usa ka dakung kangitngit molandong Kaniya. Ang pultahan sa mga karnero makita, diin pinaagi niini sulod sa mga katuigan ang mga mananap nga isakripisyo sa halad gipaagi. Kini nga pultahan sa dili madugay mabuksan alang Kaniya, ang daku nga Gisimbolo sa mga halad, ngadto sa Iyang sakripisyo alang sa mga sala sa kalibutan kining tanang mga halad gitudlo. Duol niini ang Kalbaryo, dapit sa Iyang umalabut nga pag-antus. Apan dili tungod niining mga pahinumdum sa Iyang walay kaluoy nga kamatayon nga ang Manunubos mihilak ug mi-agulo sa kasubo sa espiritu. Ang Iya dili hinakug nga kasubo. Ang hunahuna sa Iyang kaugalingong kasakit wala makahasul nianang dungganon, masakripisyohon-sa-kaugalingon nga kalag. Mao ang talan-awon sa Jerusalem nga milagbas sa kasingkasing ni Jesus—Jerusalem nga misalikway sa Anak sa Dios ug miyam-id sa Iyang gugma, nga midumili sa pagkakabig pinaagi sa Iyang gamhanan nga mga milagro, ug hapit na mokuha sa Iyang kinabuhi. Siya nakakita kon unsa siya sa iyang sala sa pagsalikway sa iyang Manunubos, ug maunsa unta siya kon midawat pa Kaniya nga mao lamay makaayo sa iyang samad. Siya mianha aron sa pagluwas kaniya; unsaon Niya pagtugyan kaniya?TK 818.1

Ang Israel usa ka kinaloy-an nga katawhan; ang Dios naghimo sa ilang templo nga Iyang puloy-anan; kini “matahum sa gitas-on, ang kalipay sa tibuok yuta.” Sal. 48:2. Ang rekord sa kapin sa usa ka libo ka mga tuig sa pag-amoma ug malolotong gugma ni Kristo, sama sa pagdala sa usa ka amahan sa iyang bugtong anak, atua didto. Niana nga templo ang mga manalagna nakabungat sa ilang solemni nga mga pasidaan. Didto ang nagasunog nga insensariohan giwarawara, samtang ang insenso, gisagol uban sa mga pag-ampo sa magsisimba, misaka ngadto sa Dios. Didto ang dugo sa mga mananap mi-agay, nagsimbolo sa dugo ni Kristo. Didto si Jehova nagpakita sa Iyang himaya ibabaw sa lingkoranan sa kaluoy. Didto ang mga saserdoti nanagdumala sa serbisyo, ug ang katahum sa simbolo ug sa seremoniya nagpadayon sa mga katuigan. Apan kining tanan kinahanglan adunay katapusan.TK 818.2

Si Jesus mi-isa sa Iyang kamot,—nga sa masubsub nakapanalangin sa mga masakiton ug nanag-antus, —ug gibabadbabad paingon sa kastigohonon nga ciudad, sa naputolputol nga mga pulong sa kasubo misinggit: “Kon unta bisan karon nahibalo pa lamang ikaw, sa mga butang nga maoy pasikaranan sa kalinaw! — ‘‘Dinhi ang Manluluwas mihunong, ug wala ibungat nga mao unta ang kahimtang sa Jerusalem kon siya pa unta midawat sa tabang nga gihandum sa Dios nga ihatag kaniya,—ang gasa sa Iyang hinigugmang Anak. Kon ang Jerusalem nasayud pa kon unsa ang iyang pribilihiyo sa pagkahibalo, ug mituo sa kahayag nga gipadala kaniya sa langit, siya unta motindog diha sa garbo sa kauswagan, ang rayna-sa mga ginharian, gawas sa iyang kusog sa hinatag sa Dios nga gahum. Wala untay armadong mga sundalo nga magatindog sa iyang mga ganghaan, walay mga Romanhong mga bandila nga magkayab gikan sa iyang mga padir. Ang mahimayaong kaugmaon nga makapanalangin unta sa Jerusalem kon gidawat pa niya ang Manunubos mitindog atubangan sa Anak sa Dios. Siya nakakita nga unta pinaagi Kaniya maayo ang iyang balatian nga grabe, maluwas gikan sa kaulipnan, ug matukod ingon nga dakung ciudad sa yuta. Gikan sa iyang mga padir ang pati sa pakigdait mo adto unta sa tanang kana suran. Siya unta mahimong korona sa himaya sa kalibutan.TK 819.1

Apan ang hayag nga hulagway kon maunsa unta ang Jerusalem milubad gikan sa igtatan-aw sa Manluluwas. Siya nakaila kon unsa siya karon ilalum sa yugong Romanhon, nagadala sa pagyam-id sa Dios, tagana sa hukom sa silot Niya. Siya mikuha sa naputol nga hilo sa Iyang pagbalata: “Apan natago kini karon gikan sa imong mga mata. Kay ikaw pagahiabtan ra sa mga adlaw nga ang imong mga kaaway magapakural ug yuta libut kanimo, ug ikaw pagalikusan ug pagapiiton sa tanang dapit, ug igapusdak ikaw sa yuta, ikaw ug ang imong mga kabataan sa sulod kanimo; ug dili na ikaw binlan ug usa ka bato nga magpatong sa bato: kay ikaw wala man makaila sa panahon sa pagduaw kanimo.”TK 820.1

Si Kristo mianhi aron pagluwas sa Jerusalem kauban sa iyang mga anak; apan ang garbo sa Fariseo, pagkasalingkapaw, kasina, ug dautang hunahuna nakapasanta Kaniya gikan sa paghimo sa Iyang katuyoan. Si Jesus nasayud sa makalilisang nga silot nga moduaw sa laglagonon nga ciudad. Iyang nakita ang Jerusalem nga gilibutan uban sa mga kasundalohan, ang gisulong nga mga pumupuyo naabug ngadto sa gutom ug kamatayon, mga inahan nangaon sa patay nga mga lawas sa ilang kaugalingong mga kabataan, ug ang mga ginikanan ug mga anak nag-ilogay sa katapusang hiwa sa pagkaon gikan sa usa ug usa, ang kinaiya nga gugma nalaglag tungod sa nagakutkut nga sakit sa gutom. Iyang nakita nga ang pagkagahi sa mga Judeo, sumala sa gipamatuod sa ilang pagsalikway sa Iyang kaluwasan, magahatud kanila sa pagdumili sa pagpasakup ngadto sa mosulong nga mga kasundalohan. Iyang nakita ang kalbaryo, diin Siya pagabayawon, puno sa mga krus sama ka baga sa mga kahoy sa lasang. Iyang nakita ang makaluluoy nga mga pumupuyo nag-antus sa mga pagsakit sa ihawan, pinaagi sa paglansang, ang mga matahum mga palasyo nangaguba, ang templo nalumpag, ug ang iyang daku nga mga padir nalumpag nga walay usa ka bato nga nagatongtong ibabaw sa usa, samtang ang ciudad gidaro sama sa usa ka uma. Angay gayud ang Manluluwas mohilak sa kasakit tungod sa makahahadlok nga talan-awon.TK 820.2

Ang Jerusalem maoy bata sa Iyang pag-amoma, ug maingon sa usa ka maloloy-ong amahan nagabangotan sa iyang sukwahi nga anak, mao usab si Jesus mihilak ibabaw sa iyang hinigugma nga ciudad. Unsaon Ko pagbiya kanimo? Unsaon Ko pagtan-aw kanimo nga natugyan ngadto sa kalaglagan? Tugotan Ko ba ikaw diay sa pagpuno sa kopa sa imong pagkadautan? Ang usa ka kalag may usa ka bili nga, kon itandi niini, ang mga kalibutan mo-unlod sa walay kahulogan; apan ania ang tibuok nasud nga mawala. Sa diha nga ang nagdali nga adlaw sa kasadpan moagi na gikan sa igtatan-aw sa mga langit, ang adlaw sa grasia sa Jerusalem motapus. Samtang ang pasunding naghunong sa ibabaw sa Olivo, dili pa ulahi sa Jerusalem sa paghinulsul. Ang manulonda sa kaluoy nagpiko sa iyang mga pako aron sa pagkanaug gikan sa bulawanong trono aron paghatag dapit sa hustisya ug dali nga pag-abut sa hukom. Apan ang dakung kasingkasing sa gugma ni Kristo nagpangalyupo gihapon alang sa Jerusalem, nga miyam-id sa Iyang mga kaluoy, misaway sa Iyang mga pasidaan, ug hapit na mohumod sa iyang mga kamot sa Iyang dugo. Kon ang Jerusalem mohinulsul pa lang dili pa ulahi. Samtang ang katapu-san nga mga bidlisiw sa adlaw nalangan pa sa templo, sa torre, ug sa ibubungan, dili ba ang usa ka manulonda mohatud kaniya ngadto sa gugma sa Manluluwas, ug santaon ang kalaglagan? Matahum ug dili balaan nga ciudad, nga nagbato sa mga manalagna, nga misalikway sa Anak sa Dios, nga nagsira sa iyang kaugalingon pinaagi sa iyang pagkadili mahinulsulon sa mga talikala sa kaulipnan, — ang iyang adlaw sa kaluoy hapit na matapusl Apan usab ang Espiritu sa Dios nagsulti sa Jerusalem. Sa dili pa mosalop ang adlaw, lain nga pagpamatuod gihimo ngadto kang Kristo. Ang tingog sa saksi gibayaw, nagtubag sa pagtawag gikan sa usa ka matagnaong kagahapon. Kon ang Jerusalem mamati sa pagtawag, kon siya modawat sa Manluluwas nga mosulod sa iyang mga ganghaan, siya maluwas pa.TK 821.1

Mga report midangat sa mga pangulo sa Jerusalem nga si Jesus nagakaduol sa ciudad uban sa daghang pundok sa katawhan. Apan wala silay pag-abiabi sa Anak sa Dios. Sa kahadlok sila nangguia sa pagsugat Kaniya, nagalaum sa pagbungkag sa mga katawhan. Samtang ang pasunding hapit na manaug sa Bukid sa mga Olivo, kini gisugat sa mga pangulo. Sila nangutana sa masamok nga pagkalipay. Samtang sila nangutana, “Kinsa kini?” ang mga tinon-an, puno sa espiritu sa pagdasig, mitubag niini nga pangutana. Sa maayong pagkalitok nga mga tingog ilang gisubli ang mga tagna mahitungod kang Kristo: Si Adan mosulti kaninyo, Mao kini ang kaliwat sa babaye nga mosamad sa ulo sa bitin.TK 822.1

Pangutan-a si Abraham, siya mosulti kaninyo, Mao kini “si Melchisedec, nga hari sa Salem,” Hari sa Pakigdait. Gen. 14.18.TK 822.2

Si Jakob mosulti kaninyo, Siya mao si Shiloe sa banay sa Judah.TK 822.3

Si Isaias mosulti kaninyo, “Emmanuel,” “Kahibulongan, Magtatambag, Dios nga Makagagahum, Amahan nga walay Katapusan, Principe sa Pakigdait.” Isa. 7:14; 9:6.TK 822.4

Si Jeremias mosulti kaninyo, Ang Sanga ni David, “Si Jehova ang among pagkamatarung.” Jer. 25:6.TK 823.1

Si Daniel mosulti kaninyo, Siya mao ang Mesias.TK 823.2

Si Oseas mosulti kaninyo, Siya si “Jehova ang Dios sa mga panon; si Jehova mao ang iyang halandumon nga ngalan.” Oseas 12:5.TK 823.3

Si Juan Bautista mosulti kaninyo, Siya mao “ang Cordero sa Dios nga magakuha sa sala sa kalibutan.” Juan 1:29.TK 823.4

Ang daku nga Jehova nagpahayag gikan sa Iyang trono, “Kini mao ang akong Anak nga pinalangga.” Mat. 3:17.TK 823.5

Kami, ang Iyang mga tinon-an, mopahayag, Mao kini si Jesus, ang Mesias, ang Prinsipe sa kinabuhi, ang Manunubos sa kalibutan.TK 823.6

Ug ang prinsipe sa mga kagamhanan sa kangitngit moila Kaniya, nga magaingon, “Nakaila baya ako kinsa ikaw, ang Balaan sa Dios.” Marcos 1:24.TK 823.7