Ang Tingog sa Kamingawan
- Pasiuna
- “Ang Dios Kauban Nato”
- Ang Piniling Katawhan
- “Ang Kahupnganan sa Panahon”
- Nganha Kaninyo Usa ka Manluluwas
- Ang Pagtugyan
- “Among Nakita ang Iyang Bituon”
- Ingon nga Bata
- Ang Pagduaw Panahon sa Pasko
- Mga Adlaw sa Pakigbisug
- Ang Tingog sa Kamingawan
- Ang Bautismo
- Ang Tentasyon
- Ang Kadaugan
- “Among Nakap/agan ang Mesiyas”
- Didto sa Kombira sa Kasal
- Sa Iyang Templo
- Si Nicodemus
- “Siya Magauswag”
- Didto sa Atabay ni Jacob
- “Gawas kon Makakita Ka’g mga Ilhanan ug mga Kahibulongan”
- Ang Betsata ug ang Sanhedrin
- Ang Pagkabilanggo ug Kamatayon ni Juan
- “Ang Ginharian sa Dios Haduol Na”
- “Dili Ba Kini ang Anak sa Panday?”
- Ang Pagtawag sa Dap/in sa Dagat
- Didto sa Capernaum
- “Ikaw Makahimo Paghinlo Kanako”
- Levi-Mateo
- Ang Adlawng Sabado
- “Iyang Giordinahan ang Napulo ug Duha
- Ang Sermon Didto sa Bukid
- Ang Centurion
- “Kinsa Ba ang Akong mga Igsuong La/ake?”
- Ang Pagdapit
- “Hum, Hunong”
- Ang Hikap sa Pagtuo
- Ang Unang mga Ebanghelista
- Umari Pahulay Kadiyot
- “Kamoy Maghatag Kanila ug Pagkaon”
- Usa ka Gabii sa Ibabaw sa Lanaw
- Ang Krisis Didto sa Galilea
- Ang Tradisyon
- Ang mga Babag Gipangguba
- Ang Matuod nga llhanan
- Ang Nagaunang Paglandong sa Krus
- “Siya Nausab ang Panagway”
- Pagministerio
- Kin say Labing Daku?
- Sa Fiesta sa mga Tabernakulo
- Taliwala sa mga Lit-ag
- ‘Ang Kahayag sa Kinabuhi”
- Ang Langitnong Magbalantay sa Karnero
- Ang Katapusan nga Panaw Gikan sa Galilea
- Ang Maayong Samariahanon
- Ang Dili Pagpasundayag sa Gawas
- Nagapanalangin sa mga Kabataan
- “Usa Pa ka Butang ang Imong Nakulang”
- “Lazaro, Gula Ngari”
- Mga Pagbanhig sa mga Saserdoti
- Ang Balaod sa Bag-ong Ginharian
- Zaqueo
- Ang Bangkiti sa Balay ni Simon
- “Ang Imong Hari Nagaanhi”
- Usa ka Laglagonon nga Katawhan
- Ang Templo GihinloanPag-usab
- Ang Away
- Mga Tung/o sa mga Fariseo
- Sa Gawas sa Sawang
- Sa Bukid sa mga Olibo
- “Sa Labing Gagmay Niining Akong mga Igsuon”
- Usa ka Ulipon sa mga Ulipon
- “Sa Handumanan Nako”
- “Kinahanglan Dili Magkaguol ang Inyong Kasingkasing”
- Getsemani
- Atubangan ni Annas ug sa Hukmanan ni Caipas
- Judas
- Sa Lawak-Hukmanan ni Pilato
- Kalbaryo
- “Natapus Na”
- Sa Lubnganan ni Jose
- “Ang Ginoo Nabanhaw”
- “Nganong Nagahilak Ikaw?”
- Ang Panaw Paingon sa Emmaus
- “Ang Kalinaw Magauban Kaninyo”
- Daplin sa Dagat Makausa Pa
- “Pan/akaw Kamo, Tudloi ang Tanang mga Nasud”
- “Ngadto sa Akong Amahan, ug Inyong Amahan”
Search Results
- Results
- Related
- Featured
- Weighted Relevancy
- Content Sequence
- Relevancy
- Earliest First
- Latest First
- Exact Match First, Root Words Second
- Exact word match
- Root word match
- EGW Collections
- All collections
- Lifetime Works (1845-1917)
- Compilations (1918-present)
- Adventist Pioneer Library
- My Bible
- Dictionary
- Reference
- Short
- Long
- Paragraph
No results.
EGW Extras
Directory
Ang Tingog sa Kamingawan
Gikan sa taliwala sa mga matinumanon sa Israel, kinsa dugay nang paghulat sa umalabut nga Mesiyas, ang magouna ni Kristo mitindog. Ang tigulang saserdote si Sakarias ug ang iyang asawa si Elisabet mga “matarung sila sa atubangan sa Dios;” ug sa ilang mahilu-mon ug balaang mga kinabuhi ang kahayag sa pagtuo midan-ag sama sa bituon sa taliwala sa kangitngit niadtong dautang mga adlaw. Niining diosnong magtia-yon gihatag ang saad sa usa ka anak lalake, kinsa “mo-lakaw sa atubangan sa Ginoo sa pag-andam sa Iyang mga dalan.”TK 107.1
Si Sakarias nagpuyo “sa bongturon nga lungsod sa Judea,” apan siya miadto sa Jerusalem aron pag-alagad sa usa ka semana sa templo, usa ka serbisyo nga giki-nahanglan kaduha sa usa ka tuig gikan sa mga saserdote sa kada bahin. “Ug nahitabu, samtang siya naghi-mo sa iyang katungdanan sa pagka saserdote sa atubangan sa Dios sumala sa sumbanan sa iyang bulohaton, sumala sa batasan sa katungdanan sa mga saserdote, ang iyang bahin mao ang pag sunog sa insenso sa iyang pag-adto sa templo sa Ginoo.”TK 107.2
Siya nagatindog sa atubangan sa bulawang altar diha sa balaang dapit sa sangtuario. Ang panganod sa insenso uban sa mga pag-ampo sa Israel misaka sa atubangan sa Dios. Dihadiha siya nakasabut sa langitnong presensia. Usa ka manulonda sa Ginoo “nagtindog sa tuong kiliran sa halaran.” Ang kahimtang sa manulonda nagpakita sa pabor, apan si Sakarias wala makama-tikod niini. Sa daghang mga tuig siya nag-ampo alang sa pag-anhi sa Manluluwas; karon ang langit nagpadala sa iyang sulogoon sa pagpahibalo nga kining mga pag-ampo haduol na nga matubag; apan ang kalooy sa Dios daw daku ra alang kaniya nga matagad. Siya napuno sa kahadlok ug pagkondinar sa kaugalingon.TK 107.3
Apan siya gisugat sa malipayong pagpasalig: “Ayaw kahadlok, Sakarias: kay ang imong pag-ampo nadungog; ug ang imong asawa si Elisabet magaanak kanimo sa usa ka batang lalake, ug imong pagatawgon ang iyang ngalan si Juan. Ug ikaw makabaton sa kalipay ug pag-maya; ug daghan ang mangalipay sa iyang pagkatawo. Kay siya mahimong gamhanan sa atubangan sa Ginoo, ug dili magainum bisan bino ni maisug nga ilimnon; ug siya mapuno sa Espiritu Santo. . . . Ug daghan sa mga anak sa Israel mapabalik ngadto sa Ginoo nga ilang Dios. Ug siya magauna sa atubangan Niya diha sa espiritu ug gahum ni Elias, aron pagpabalik sa mga kasingkasing sa mga amahan ngadto sa ilang mga anak, ug sa masukihon ngadto sa kaalam sa mga matarung; aron pag andam sa usa ka katawhan nga inandam alang sa Ginoo. Ug si Sakarias miingon ngadto sa manulonda, Unsaon nako kini paghibalo? kay ako tigulang na nga tawo, ug ang akong asawa naluya na sa mga katuigan.”TK 108.1
Si Sakarias nahibalo kaayo giunsa si Abraham nga sa iyang tigulang panuigon usa ka bata gihatag tungod kay siya mituo Kaniya nga matinumanon kinsa nagsaad. Apan sa usa ka higayon ang tigulang saserdote mitu-mong sa iyang hunahuna sa kaluyahong tawhanon. Siya nahikalimot nga kon unsa ang gisaad sa Dios, Siya ma-kahimo sa pagbuhat niini. Unsa ka kalainan sa taliwala mining kulang sa pagtuo ug sa matam-is, sama-sa-batang pagtuo ni Maria, ang dalaga sa Nasaret, kinsang tubag ngadto sa kahibulongang pahibalo sa manulonda mao, “Ania karon ang dalagang-ulipon sa Ginoo; magamao ka-nako sumala sa imong pulong”! Luk. 1:38.TK 108.2
Ang pagkatawo sa anak lalake ngadto kang Sakarias, sama sa pagkatawo sa anak ni Abraham, ug kang Maria, nagatudlo sa dakung espirituhanong kamatuoran, usa ka kamatuoran nga kita mahinay sa pagkat-on ug andam sa paghikalimot. Sa atong kaugalingon malisud ang paghimo sa bisan unsang maayo nga butang; apan kanang dili nato mahimo himuon pinaagi sa gahum sa Dios sa tagsatagsa ka matinugyanon ug matinuhoon nga kalag. Pinaagi sa pagtuo nga ang anak sa saad gihatag. Pinaagi usab sa pagtuo nga ang espirituhanong kinabuhi ihatag, ug kita makahimo sa pagbuhat sa mga bulohaton sa pagkamatarung.TK 109.1
Alang sa pangutana ni Sakarias, ang manulonda mi-ingon, “Ako si Gabriel, nga nagatindog sa atubangan sa Dios; ug ako gipadala aron sa pagsulti kanimo, ug pag-pakita kanimo niining malipayong balita.” Lima ka ga-tus ka tuig wala pa niini, si Gabriel nagpahibalo ngadto kang Daniel sa panahon sa tagna nga magaabut ngadto sa pag-anhi ni Kristo. Ang kahibalo nga ang katapusan niining panahona duol nakatandog ni Sakarias sa pag-ampo alang sa pag-anhi sa Mesiyas. Karon ang maong mensahero kang kinsa ang tagna gihatag miabut aron sa pagpahibalo sa iyang katumanan.TK 109.2
Ang mga pulong sa manulonda, “Ako mao si Gabriel, nga nagatindog sa atubangan sa Dios,” nagpakita nga siya nagkupot ug usa ka katungdanan nga hataas ug du-ngog sa korte sa langitnon. Sa iyang pag-anhi nga may mensahe kang Daniel, siya miingon, “Walay lain nga na-gakupot kauban nako niining mga butanga, apan si Miguel (Kristo) ang inyong Prinsipe.” Dan. 10:21. Alang kang Gabriel ang Manluluwas nagsulti diha sa Pinadayag, nag-ingon nga “Iyang gipadala ug gipamatud-an kini pinaagi sa Iyang manulonda ngadto sa Iyang sulogoon nga si Juan.” Pin. 1:1. Ug ngadto kang Juan ang manulonda nagpahibalo, “Ako masigkaulipon nimo ug sa imong mga igsuong manalagna.” Pin. 22:9, R.V. Kahibu-longang hunahuna nga ang manulonda nga nagtindog nga sunod ang dungog sa Anak sa Dios mao ang napili sa pag-abli sa katuyoan sa Dios ngadto sa makasasalang mga tawo.TK 109.3
Si Sakarias nagpakitag pagduhaduha sa mga pulong sa manulonda. Dili siya makasulti pag-usab hangtud nga sila matuman. “Ania karon,” miingon ang manulonda, “ikaw mahimong amang, . . . hangtud sa adlaw nga kining mga butanga mahitabu, tungod kay ikaw wala mo-tuo sa akong mga pulong, nga matuman sa ilang panahon.” Maoy katungdanan sa saserdote niining serbisyo ang pag-ampo alang sa pasaylo sa publiko ug mga sala sa tibuok nasud, ug sa pag-anhi sa Mesiyas; apan sa diha nga si Sakarias misulay sa paghimo niini, dili siya makabungat ug usa ka pulong.TK 110.1
Sa migula sa pagpanalangin sa katawhan, “siya mi-sinyas ngadto kanila, ug nagpabilin nga dili makasulti.” Sila naghulat sa dugay, ug nagsugod pagkahadlok, tinga-li siya gikastigo pinaagi sa paghukom sa Dios. Apan samtang siya migula gikan sa balaang dapit, ang iyang dagway nagdan-ag sa himaya sa Dios, “ug sila nagtuo nga siya nakakita ug panan-awon didto sa templo.” Si Sakarias nagpahibalo ngadto kanila unsa ang iyang nakita ug nadungog; ug “sa diha nga natapus ang mga adlaw sa iyang pag-alagad, migikan siya paingon sa iyang kaugalingong balay.”TK 110.2
Dihadiha human matawo ang sinaad nga bata, ang dila sa amahan giluagan, “ug siya misulti, ug midayeg sa Dios. Ug ang kahadlok miabut sa tanan nga nagpuyo pa-libut kanila: ug tanan kining mga sugilon gipalanog sa tanang bungtod nga lungsod sa Judea. Ug ang tanan nga nakabati kanila nagpahiluna niini kanila sa ilang mga kasingkasing, miingon, Unsang matanga sa bata kini siya!” Kini tanan nakadala sa atension ngadto sa pag-anhi sa Mesiyas, diin si Juan maoy mag-andam sa dalan.TK 110.3
Ang Espiritu Santo mipabilin kang Sakarias, ug ni-ining mga matahum mga pulong siya mitagna sa bulo-haton sa iyang anak:TK 111.1
“Ikaw, anak, pagatawgon nga manalagna sa Labing Hataas:
Kay ikaw magauna sa atubangan sa Ginoo pag-an-dam sa Iyang mga agianan;
Aron paghatag ug kahibalo sa kaluwasan ngadto sa Iyang katawhan
Pinaagi sa pagpasaylo sa ilang mga sala,
Pinaagi sa malumong kalooy sa atong Dios;
Diin ang Adlawng-migula gikan sa kahitas-an miduaw kanato,
Aron paghatag kahayag ngadto kanila nga naglingkod sa kangitngit ug diha sa landong sa kamatayon,
Aron paggiya sa atong mga tiil ngadto sa dalan sa kalinaw.”TK 111.2
“Ug ang bata mitubo, ug nagpadayon paglig-on diha sa espiritu, ug didto sa desierto hangtud sa adlaw sa iyang pagpadayag ngadto sa Israel.” Sa wala pa matawo si Juan, ang manulonda nag-ingon, “Siya mahimong gam-hanan sa atubangan sa Ginoo, ug dili magainum sa bi-no ni maisug nga ilimnon; ug siya mapuno sa Espiritu Santo.” Ang Dios nagtawag sa anak ni Sakarias sa da-kung bulohaton, ang labing daku nga natugyan sa mga tawo. Aron sa paghuman niining buhata, kinahanglan anaa kaniya ang Ginoo pagbuhat kauban niya. Ug ang Espiritu sa Dios mouban niya kon siya mosunod sa sugo sa manulonda.TK 111.3
Si Juan molakaw ingon nga mensahero ni Jehoba, sa pagdala ngadto sa tawo sa kahayag sa Dios. Siya maghatag sa bag-ong tumong sa ilang mga hunahuna. Siya magpasabut kanila sa pagkabalaan sa mga tulomanon sa Dios, ug sa ilang kinahanglan sa Iyang hingpit nga pag-kamatarung. Kana nga mensahero kinahanglan balaan. Siya magamao ang templo nga pagapuy-an sa Espiritu sa Dios. Aron sa pagtuman sa iyang misyon, kinahang-lan siya magbaton sa maayong kahimtang sa panglawas, ug pangutok ug espirituhanong kusog. Busa gikinahang-lan alang kaniya ang pagpugong sa iyang pagkaon ug pagbati. Kinahanglan siya makahimo sa pagpugong sa tanan niyang galamhan nga makatindog sa taliwala sa mga tawo nga dili matarug sa nagapalibut nga kahigayonan sama sa mga bato ug mga kabukiran sa kamingawan.TK 111.4
Sa panahon ni Juan Bautista, ang kahangol sa bahandi, ug ang gugma sa kahamugaway ug pagpasunda-yag nahimong mikaylap. Ang kalipayan sa unod, pagkom-bira ug pag-inum, nakahimo sa hinungdan sa balatian sa panglawas ug nakapaubos, nagbanhod sa espirituhanong igbalati, ug nakapakunhod sa pagtagad sa sala. Si Juan motindog nga repormador. Pinaagi sa iyang kinabuhi nga dili moinum ug bino ug yanong pamiste iyang mabadlong ang mga nagsubrang pagkinabuhi sa iyang panahon. Busa ang mga pagmando nga gihatag sa mga ginikanan ni Juan, usa ka leksiyon sa pagkamapinugnga-non pinaagi sa manulonda gikan sa trono sa langit.TK 112.1
Sa pagkabata ug pagkabatan-on ang kinaiya maoy madaling mapatik. Ang gahum sa pagmando sa kaugalingon mahimong makuha. Sa kiliran sa daub kalayo sa balay ug sa mga tigum sa banay may mga inpluwensia nga nakuha kinsang resulta magapabilin sama sa walay katapusan. Labaw sa bisan unsa nga natural nga abili-dad, ang mga batasan nga napalig-on sa sayong mga tu-ig magdesider kon ang tawo magmadaugon kun maka-daug sa gubat sa kinabuhi. Ang pagkabatan-on mao ang panahon sa pagpugas. Kini nagdesider sa kinaiya sa pag-ani, alang niining kinabuhia ug sa kinabuhing umalabut.TK 112.2
Ingon nga manalagna, si Juan maoy “magpabalik sa mga kasingkasing sa mga amahan ngadto sa mga anak, ug sa mga sukihan ngadto sa kaalam sa matarung; aron pag-andam sa mga tawo nga naandam alang sa Ginoo.” Sa pagpangandam sa dalan sa unang pag-anhi ni Kristo, siya usa ka tinugyanan alang niadtong moandam sa mga tawo alang sa ikaduhang pag-anhi sa Ginoo. Ang kalibutan nahatag ngadto sa pagpahimuot sa kaugalingon. Ang mga sayop ug mga sugilanong dili tinuod nagpasulabi. Ang mga lit-ag ni Satanas sa paglaglag sa mga kalag gi-pilopilo. Ang tanan nga gustong maghingpit sa pagkaba-laan diha sa pagkahadlok sa Ginoo magtuon sa mga leksiyon sa pagkamapinugnganon ug pagkontrolar sa kaugalingon. Ang mga gana sa pagkaon ug mga pagbati kinahanglan ibutang sa paggahum sa hataas nga kagamha-nan sa hunahuna. Kining pagdesiplina sa kaugalingon gikinahanglan sa kalig-on sa utokan ug espirituhanong panglantaw nga makahimo kanato sa pagsabut ug pag-bansay sa mga sagradong kamatuoran sa pulong sa Dios. Alang niining katarungan ang temperansia nakakaplag sa iyang dapit sa buhat sa pagpangandam alang sa ikaduhang pag-anhi ni Kristo.TK 113.1
Sa natural nga han-ay sa mga butang, ang anak ni Sakarias mahimo untang makatuon sa pagkasaserdote. Apan ang pagbansay sa mga tunghaan sa mga rabbi dili makapaangay kaniya sa iyang buhat. Ang Dios wala mag-padala kaniya sa mga magtutudlo sa tiolohiya aron ma-kakat-on unsaon paghubad sa mga Kasulatan. Iya siyang gitawag ngadto sa desierto, aron nga siya makakat-on sa kinaiyahan ug sa Dios sa kinaiyahan.TK 113.2
Usa ka mamingawng dapit diin iyang nakaplagan ang iyang puloy-anan, sa taliwala sa mga kabungturan nga walay kabalilihan ug kakahoyan, mga ihalas nga mga kimba, ug batoong mga langob. Apan mao kini ang iyang gipili ang paglikay sa kalipayan ug kahamugaway sa kinabuhi alang sa malisud nga disiplina sa kamingawan. Dinhi ang palibut niya riahiangay sa mga batasan sa pagkayano ug pagdumili sa kaugalingon. Dili mabalda sa kaalingisig sa kalibutan, dinhi makahimo siya pag-tuon sa mga leksiyon sa kinaiyahan, ug sa pinadayag, ug sa pagmando sa Dios. Ang mga pulong sa manulonda ngadto kang Sakarias usahay ginasubli ngadto kang Juan pinaagi sa iyang mga ginikanan nga mahadlokon sa Dios. Gikan sa pagkabata ang iyang bulohaton gipahiluna sa iyang atubangan, ug siya misugot sa balaang kaakohan. Alang kaniya ang kamingaw sa desierto usa ka pagdawat sa paglikay sa katilingban diin ang pagduda, kaku-lang sa pagtuo, ug ang walay kaputli nahimong nagalu-kop. Wala niya saligi ang iyang kaugalingong gahum sa pagbatok sa tentasyon, ug nagpalayo gikan sa kanunay nga paghibalag sa sala, kay tingali siya mawad-an sa pag-bati sa hilabihang pagkamakasasala.TK 113.3
Gididikar ngadto sa Dios ingon nga Nasaretnon gikan sa pagkatawo, iyang gihimo ang pakigsaad alang sa kaugalingong hataas-kinabuhi sa pagtugyan. Ang iyang saput sama sa mga karaang manalagna, usa ka biste nga balhibo sa kamelyo, nga gipunggan sa panit nga bakos. Siya mikaon sa “dulon ug ihalas nga dugos” nga makaplagan sa kamingawan, ug nag-inum sa putling tubig gikan sa mga kabungturan.TK 114.1
Apan ang kinabuhi ni Juan wala gamita sa walay buhat, sa mangiub nga pagdumili sa kaugalingon, kun sa hinangol nga pag-inusara. Gikan sa usa ka panahon ngadto sa laing panahon siya miadto sa pagpakigtipon sa mga tawo; ug siya gihapon interesado nga naniid kon unsa ang nagapanlabay sa kalibutan. Gikan sa iyang ma-hilum nga gipuy-an siya nagbantay sa mga hitabu nga nangagi. Uban sa panan-aw nga gidan-agan sa diosnong Espiritu siya nagtuon sa mga batasan sa mga tawo, aron nga siya makasabut unsaon sa pag-abut sa ilang mga kasingkasing sa mensahe sa langit. Ang lulan sa iyang bulohaton diha kaniya. Sa pag-inusara, pinaagi sa pagpamalandong ug pag-ampo, iyang gipaninguha ang pagba-kus sa iyang kalag alang sa bulohaton-sa-tibuok-kinabuhi sa atubangan niya.TK 114.2
Bisan sa kamingawan, wala siya makalikay sa ten-tasyon. Sumala sa maarangan, iyang gitakpan ang tanang agianan diin si Satanas makasulod, bisan pa niini siya kanunay nga gitagbo sa manunulay. Apan ang iyang espirituhanong pagtagad matin-aw; siya nakapatubo sa ku-sog ug desisyon sa kinaiya, ug pinaagi sa tabang sa Espiritu Santo nakahimo siya sa pag-ila sa mga pagpaduol ni Satanas, ug pagbatok sa iyang gahum.TK 115.1
Si Juan nakakaplag sa kamingawan nga iyang tung-haan ug iyang sangtuario. Sama kang Moises sa taliwala sa kabukiran sa Midian, gitakpan siya sa presensia sa Dios, ug gilibutan sa katinoan sa Iyang gahum. Dili maoy iyang bahin ang pagpuyo, sama sa dakung lider sa Israel, sa taliwala sa solemning kahalangdon sa mamingawng bukid; apan sa atubangan niya mao ang mga mahabog mga dapit sa Moab, unahan sa Jordan, nagsulti alang Kaniya nga nagpahiluna sa mga kabukiran, ug gilikusan sila sa kusog. Ang mangitngit ug makalilisang talan-awon sa kinaiyahan diha sa iyang puloy-anan sa kamingawan sa matin-aw naghulagway sa kahimtang sa Israel. Ang mabungahon nga parrasan sa Ginoo nahimong mamingawng dapit. Apan ibabaw sa desierto ang mga langit midungo nga matin-aw ug matahum. Ang mga panganod nga mitigum, mangitngit uban ang makusog nga hangin, naarkohan sa balangaw sa saad. Busa ibabaw sa pagka-ubos sa Israel misilang ang sinaad nga himaya sa pagmando sa Mesiyas. Ang panganod sa kasuko naliyokan pinaagi sa balangaw sa Iyang saad-sa-kalooy.TK 115.2
Nag-inusara sa mahilum nga kagabhion iyang giba-sa ang saad sa Dios ngadto kang Abraham sa kaliwat nga dili maihap sama sa mga bituon. Ang kahayag sa kaadla-won, nagtabon sa kabukiran sa Moab, nagsulti alang Kaniya kinsa maoy “kahayag sa kabuntagon, diha nga mosilang ang adlaw, bisan sa buntag nga walay mga panganod.” 2 Sam. 23:4. Ug sa kadan-ag sa kaudtohon iyang nakita ang katahum sa Iyang mga pinadayag, sa diha nga “ang himaya sa Ginoo igapakita, ug ang tanang mga unod makakita niini paghiusa.” Isa. 40:5.TK 115.3
Uban sa katingala ug sa natuboy nga espiritu iyang gisusi diha sa mga linukot sa tagna ang pagpadayag sa pag-anhi sa Mesiyas,—ang sinaad nga binhi nga mosamad sa ulo sa serpente; Siloh, “ang maghahatag sa kalinaw,” kinsa mopakita sa atubangan sa hari mohunong sa pagmando sa trono ni David. Karon ang panahon miabut na. Ang usa ka Romanhong magmamando naglingkod sa pa-lasyo sa ibabaw sa Bukid sa Sion. Pinaagi sa segurong pulong sa Ginoo, human na matawo si Kristo.TK 116.1
Ang malipayong paghulagway ni Isaias sa himaya sa Mesiyas maoy iyang pagtuon sa adlaw ug sa gabii,—ang Sanga gikan sa gamot ni Jesse; usa ka Hari nga magman-do diha sa pagkamatarung, maghukom “nga pariho alang sa mga mapuangoron sa yuta;” “usa ka tagoanan gikan sa bagyo; . . . ang landong sa dakung bato diha sa ma-laayng yuta;” Ang Israel dili na pagatawgon “Sinalik-way,” ni ang iyang yuta “Kamingawan,” apan pagatawgon sa Ginoo, “Akong kalipay,” ug ang iyang yuta “Beu-la.” Isa. 11:4; 32:2; 62:4, margin. Ang kasingkasing sa mamingawong nadistiero napuno sa mahimayaong pa-nan-awon.TK 116.2
Iyang gitan-aw ang Hari sa Iyang katahum, ug ang kaugalingon nakalimtan. Iyang nakita ang kagahum sa pagkabalaan, ug nagbati sa iyang kaugalingon nga walay mahimo ug dili angay. Siya andam sa paglakaw ingon nga mensahero sa Langit, wala malingla sa tawo, tungod kay siya nagtan-aw sa Dios. Makatindog siya nga tarung ug walay kahadlok sa atubangan sa yutan-ong mga magmamando tungod kay siya miyukbo sa ubos sa atubangan sa Hari sa mga hari.TK 116.3
Si Juan wala makasabut sa bug-os sa kinaiya sa ginharian sa Mesiyas. Siya naglantaw alang sa Israel nga pagaluwason gikan sa mga kaaway sa nasud; apan ang pag-anhi sa Hari diha sa pagka matarung ug ang pag-tukod sa Israel ingon nga balaang nasud, mao ang da-kung tuyo sa iyang paglaum. Pinaagi niana mituo siya nga matuman ang tagna nga gihatag sa iyang pagkatawo,—TK 116.4
“Aron pagpahinumdum sa Iyang balaang pakigsa-ad; . . .
Nga kita ingon nga naluwas gikan sa kamot sa atong mga kaaway Makaalagad Kaniya sa walay kahadlok,
Diha sa pagkabalaan ug pagkamatarung sa atubangan Niya, sa tanang mga adlaw sa atong kinabuhi.”TK 117.1
Iyang nakita ang iyang mga katawhan nga nalim-bongan, natagbaw-sa-kaugalingon, ug nahikatulog diha sa ilang mga sala. Siya naghandum sa pagbangon kanila ngadto sa balaang kinabuhi. Ang mensahe nga gihatag sa Dios nga iyang pagadad-on gihimo aron sa pagpahigmata gikan sa ilang kutulogon, ug maka-himo kanila sa pagkurog tungod sa ilang dakung kada-utan. Sa dili pa ang binhi sa maayong balita makakap-lag sa pundohanan, ang yuta sa kasingkasing kinahanglan nga bungkagon. Sa dili pa sila mangitag pag-ayo gikan kang Jesus, sila pagapamatahon sa ilang katalag-man gikan sa mga samad sa sala.TK 117.2
Ang Dios dili magpadala sa mga sinugo aron pag ulo-ulo sa makasasala. Dili Siya mopadala sa mensahe sa pakigdait aron sa paglingaw sa dili-balaan ngadto sa makatalagmanong kasegurohan. Iyang gipahiluna ang mabug-at nga lulan sa tanlag sa masalaypon, ug gitud-yok ang kalag sa mga udyong sa pagpakasala. Ang mga manulonda nga nanag-alagad nagpresentar ngadto kaniya sa makahahadlok nga mga paghukom sa Dios aron pagpalalum sa pagbati sa kinahanglan, ug pagpadali sa pagsinggit, “Unsa man ang akong himuon aron malu-was?” Unya ang kamot nga napaubos diha sa abog, mo-tuboy sa mahinulsulon. Ang tingog nga nakabanlong sa sala, ug nagbutang sa garbo ngadto sa kaulawan lakip ang ambisyon, mangutana uban sa malumong kalooy, “Unsa man ang Imong gusto nga Akong buhaton kani-mo?”TK 117.3
Sa pagsugod sa pagbuhat ni Juan, ang nasud diha sa kahimtang sa kabalaka ug kakulang sa katagbaw na-gakaduol sa rebolosyon. Diha nga gipapahawa si Arki-laus, ang Judea nadala diritso ilalum sa pagmando sa Roma. Ang kapintas ug pagpasuborno sa mga gober-nador nga Romanhon, ug sa ilang tinuyong paningka-mot sa pagpasunod sa mga simbolong diwatahan ug mga pamatasan, nakapadagkot sa kagubot, nga napa-long diha sa dugo sa linibo ka mga maisugon sa Israel. Tanan kini nakapalig-on sa kasuko sa nasud batok sa Roma, ug nakapadugang sa paghandum nga mahimong gawas gikan sa iyang gahum.TK 118.1
Sa taliwala sa kasamok ug kagubot, usa ka tingog nabati gikan sa kamingawan, usa ka tingog nga malig-on, apan puno sa paglaum: “Maghinulsol kamo; kay ang ginharian sa langit nia na.” Uban sa bag-o, kahibulo-ngang gahum kini nakatandog sa mga tawo. Ang mga manalagna nagtagna sa pag-anhi ni Kristo ingon nga hitabu nga halayo pa; apan may pahibalo nga anaa na. Ang paginusarang pagpadayag ni Juan nakapadala sa hunahuna sa nanagpatalinghog kaniya balik ngadto sa mga karaang mga magtatan-aw. Diha sa iyang kahim-tang-pamatasan ug panapot daw susama siya sa manalagna nga si Elias. Uban sa espiritu ug gahum ni Elias siya nagkondinar sa kahugawan sa nasud, ug mibad-long sa mikaylap nga mga sala. Ang iyang mga pulong matin-aw, malantip, ug makadani. Daghan ang mituo kaniya nga usa sa mga manalagna nga nabanhaw gikan saTK 118.2
Si Juan Bautista nagkinabuhi sa yanong pagkinabuhi. Siya wala magpasu-labi sa iyang kaugalingon ug ang iyang mga pagwali nakapalihok sa mga nasud sa paghinulsol. mga minatay. Ang tibuok nasud napalihok. Daghang pa-non sa mga tawo miadto sa kamingawan.TK 118.3
Si Juan nagpahibalo sa pag-abut sa Mesiyas, ug gi-tawag ang mga tawo sa paghinulsol. Ingon nga simbolo sa paglinis gikan sa sala, iya silang gibautismohan didto sa mga tubig sa Jordan. Busa pinaagi sa may kahulogang leksiyong makita, siya nagpahayag nga kadtong nag-ang-kon nga mga piniling mga tawo sa Dios namansahan sa sala, ug nga kon walay pagputli sa kasingkasing ug ki-nabuhi sila walay bahin sa ginharian sa Mesiyas.TK 120.1
Mga prinsipe ug mga rabbi, mga sundalo, mga ma-niningil sa buhis, ug mga mag-uoma mianha sa pagpa-talinghog sa manalagna. Sa usa ka panahon ang solem-ning pasidaan gikan sa Dios nakapahadlok kanila. Dag-han ang nadala sa paghinulsol, ug midawat sa bautismo. Mga tawo sa tanang matang mitugyan ngadto sa mga tulomanon sa Bautista, aron mahiapil sa ginharian nga iyang gipahibalo.TK 120.2
Daghan sa mga eskribas ug mga Pariseo mianha na-nagsugid sa ilang mga sala, ug naghangyo sa bautismo. Sila nagtuboy sa ilang kaugalingon nga maayo pa sa ubang tawo, ug nagdala sa mga tawo sa pagdawat sa hataas nga hunahuna sa ilang pagkabalaan; karon ang makasasalang tinago sa ilang mga kinabuhi nabuksan. Apan si Juan natandog pinaagi sa Espiritu Santo nga daghan niining mga tawhana walay tinuod nga pagsubo sa ilang sala. Sila nag-alagad lamang sa panahon. Ingon nga higala sa manalagna, sila naglaum nga makakaplag ug pabor sa umalabut nga Prinsipe. Ug pinaagi sa pagdawat sa bautismo sa mga kamot niining popolar nga batan-ong magtutudlo, naghunahuna sila nga mapalig-on ang ilang inpluwensia sa mga tawo.TK 120.3
Si Juan miatubang nila uban sa masakit nga pa-ngutana, “O kaliwatan sa mga bitin, kinsa man ang nag-pasidaan kaninyo pagkalagiw gikan sa kasuko nga umalabut? Busa magdala kamo ug mga bunga angay sa paghinulsol: ug ayaw paghunahuna sa pag-ingon sa inyong kaugalingon, Ania kanamo si Abraham nga among ama-han: kay ako magaingon kaninyo, nga ang Dios maka-himo niining mga bato pagpatindog ug mga anak ngadto kang Abraham.”TK 120.4
Ang mga Judiyo nasayop sa paghubad sa saad sa Dios sa walay katapusang pabor alang sa Israel: “Mao kini ang giingon sa Ginoo, nga mihatag sa adlaw nga mohayag sa panahon sa adlaw, ug sa mga sugo sa bulan ug mga bituon nga kahayag sa gabii, nga nagbahin sa dagat sa pagngulob sa iyang mga balud; Ang Ginoo sa mga panon ang Iyang ngalan: Kon kanang mga kasu-goan mopahawa sa atubangan Ko, miingon ang Ginoo, unya ang kaliwat sa Israel mohunong usab gikan sa pag-kanasud sa atubangan Ko sa walay katapusan. Busa mi-ingon ang Ginoo; Kon ang langit sa itaas masukod, ug ang mga patukoranan sa yuta masusi sa ilalum, Ako usab nga isalikway ang tanang kaliwat sa Israel tungod sa tanan nga ilang nahimo, miingon si Jehoba.” Jer. 31:35-37. Ang mga Judiyo nagtagad niining natural nga pag-sunod sa kaliwatan gikan kang Abraham nga naghatag kanila sa pag-angkon niining saad. Apan wala nila ma-kita ang mga kondisyon nga gipatin-aw sa Dios. Sa wala pa ihatag ang saad, Siya miingon, “Akong ibutang ang Akong balaod sa ilang sulod nga bahin, ug isulat kini sa ilang kasingkasing; ug Ako mahimong ilang Dios, ug sila mahimong Akong katawhan. . . . Kay Akong paga-pasayloon ang ilang mga kalapasan, ug dili Ko hinum-duman pag-usab ang ilang sala.” Jer. 31:33, 34.TK 121.1
Alang sa mga tawo kansang mga kasingkasing ang Iyang balaod nasulat, ang pabor sa Dios naseguro. Sila nausa kauban Niya. Apan ang mga Judiyo nagpahimu-lag sa ilang kaugalingon gikan sa Dios. Tungod sa ilang mga sala sila nag-antus ilalum sa Iyang mga paghukom. Mao kini ang hinungdan sa ilang pagka ulipon sa diwa-tahang nasud. Ang ilang mga hunahuna nangitngitan sa paglapas, ug tungod sa mga panahong miagi ang Ginoo naghatag kanila sa dakung pabor, mibalibad sila sa ilang mga sala. Ilang giulo-ulohan ang ilang kaugalingon nga sila labaw sa ubang mga tawo, ug nakaangkon sa Iyang mga panalangin.TK 121.2
Kining mga butanga “gisulat alang sa pagpahimangno kanato, kang kinsa ang katapusan sa kalibutan miabut.” 1 Kor. 10:11. Unsa kasubsob nga kita nasayop sa pag-hubad sa mga panalangin sa Dios, ug mag-ulo-ulo sa a-tong kaugalingon nga kita maoy may pabor sa pila ka maayo dinhi kanato! Ang Dios dili makahimo alang kanato nianang gusto Niyang pagahimuon. Ang Iyang mga gasa gigamit aron pagdugang sa atong pagtagbaw-sa-ka-ugalingon, ug pagpagahi sa atong mga kasingkasing diha sa kakulang sa pagtuo ug sa sala.TK 122.1
Si Juan nagpahibalo ngadto sa mga magtutudlo sa Israel nga ang ilang garbo, pagkahakog, ug kapintas nag-pakita kanila nga kaliwatan sa mga bitin, usa ka maka-matay nga tunglo ngadto sa katawhan, inbis nga mga anak sa matarung ug masinulondon nga Abraham. Bi-san pa sa kahayag nga ilang nadawat gikan sa Dios, ma-ngil-ad pa sila sa mga diwatahan, kang kinsa sila nag-bati nga labaw. Nahikalimot sila sa bato diin sila gikuha, ug sa bangag sa dakung lungag diin sila ginakalot. Ang Dios wala magsalig kanila aron sa katumanan sa Iyang tuyo. Sa gitawag Niya si Abraham pagawas gikan sa mga diwatahang mga tawo, mao man usab makatawag Siya sa uban alang sa Iyang serbisyo. Ang ilang mga kasingkasing tingali karon makita nga walay kinabuhi sama sa mga bato sa desierto, apan ang Iyang Espiritu makapabuhi kanila sa pagbuhat sa Iyang kabubut-on, ug modawat sa katumanan sa Iyang saad.TK 122.2
“Ug karon usab,” miingon ang manalagna, “ang atsa napahiluna sa gamot sa mga kahoy: busa ang tagsatag-sa ka kahoy nga dili modala sa maayong bunga pagaput-lon, ug ilabay ngadto sa kalayo.” Dili sa iyang ngalan, apan pinaagi sa iyang bunga, mao ang pag-ila sa bili sa kahoy. Kon ang bunga walay hinungdan, ang ngalan dili makaluwas sa kahoy sa pagkalaglag. Si Juan nagpa-hibalo sa mga Judiyo nga ang ilang pagbarug sa atubangan sa Dios pagadesidihan pinaagi sa ilang batasan ug kinabuhi. Ang propisyon walay bili. Kon ang ilang kina-buhi ug batasan dili uyon sa balaod sa Dios, dili sila Iyang katawhan.TK 122.3
Ilalum sa iyang masusihon-sa-kasingkasing mga pu-long, ang iyang mga magpapatalinghog natandog. Mianha sila kaniya uban sa pangutana, “Unsa man ang among himuon?” Siya mitubag, “Siya nga dunay duha ka kupo, ipabahin niya ngadto kaniya nga walay usa; ug siya nga adunay pagkaon, mao gihapon ang iyang pa-gahimuon.” Ug iyang gipasidan-an ang mga maniningil sa buhis batok sa paglca walay hustisia, ug ang mga sun-dalo batok sa kagubot.TK 123.1
Ang tanan nga mahimong mga sumosunod sa ginharian ni Kristo, siya miingon, mohatag alang sa katinoan sa pagtuo ug paghinulsol. Ang kalooy, pagkamaminatud-on, ug pagkamatinumanon makita sa ilang kinabuhi. Sila mag-alagad sa mga nagkinahanglan, ug magdala sa ilang mga halad ngadto sa Dios. Ilang panalipdan ang mga way salipdanan, ug maghatag sa sumbanan sa kabuotan ug kalooy. Busa ang mga sumosunod ni Kristo maghatag ug kamatuoran sa nakausab nga gahum sa Espiritu Santo. Sa inadlaw nga kinabuhi, hustisia, kalooy, ug ang gug-ma sa Dios maoy makita. Kay kon wala kini mahisama lang sila sa tahop nga ihatag ngadto sa kalayo.TK 123.2
“Ako sa pagkamatuod magbautismo kaninyo sa tu-big ngadto sa paghinulsol,” miingon si Juan; “apan Siya nga magaanhi sunod kanako labaw pa kanako, kansang sapin dili ako makahimo sa pagsul-ob: Siya magabau-tismo kaninyo sa Espiritu Santo ug sa kalayo.” Mat. 3: 11, R.V. margin. Ang manalagna nga si Isaias nagpahi-balo nga ang Ginoo maglinis sa Iyang katawhan gikan sa ilang mga kalapasan “pinaagi sa espiritu sa paghu-kom, ug pinaagi sa espiritu sa pagsunog.” Ang pulong sa Ginoo sa Israel mao, “Akong ipahiluna ang Akong kamot diha kanimo ug pug-on nga mahigawas ang imong saling hugaw, ug kuhaon ang tanan nimong hugawng metal.” Isa. 4:4; 1:25. Alang sa sala, bisan asa makap-lagi, “ang atong Dios usa ka magalamoy nga kalayo.” Heb. 12:29. Sa tanan nga motugyan sa Iyang gahum ang Espiritu sa Dios magalamoy sa sala. Apan kon ang tawo magpabilin sa sala, mahimo silang mailhan kuban niini. Unya ang himaya sa Dios, nga maglaglag sa sala, mag-laglag usab kanila. Si Jakob, human sa iyang gabii sa pagbugno sa Manulonda, nakaingon, “Akong nakita ang Dios nawong ug nawong, ug ang akong kinabuhi nata-goan.” Gen. 32:30. Si Jakob nakasala sa dakung sala sa iyang gibuhat kang Esau; apan siya naghinulsol. Ang iyang mga kalapasan gipasaylo, ug ang iyang mga sala na-linisan; busa makaantus siya sa pagpadayag sa presen-sia sa Dios. Apan bisan asa ang mga tawo moabut sa atubangan sa Dios samtang sa kinabubut-on nagtago sa dautan, sila pagalaglagon. Sa ikaduhang pag-anhi ni Kristo ang mga dautan pagalamyon “uban sa Espiritu sa Iyang baba,” ug malaglag “sa kahayag sa Iyang pag-abut.” 2 Tes. 2:8. Ang kahayag sa himaya sa Dios, nga mibahinbahin sa kinabuhi ngadto sa mga matarung, ma-oy mopatay sa mga dautan.TK 123.3
Sa panahon ni Juan Bautista, si Kristo hapit na mag-pakita ingon nga magpapahayag sa kinaiya sa Dios. Ang Iyang presensia makapakita sa mga tawo sa ilang sala. Sa diha lamang nga sila gusto nga palinis gikan sa sala nga makahimo sila pagpakig-uban Kaniya. Kadto lamang ang mga putli sa kasingkasing ang makapabilin sa Iyang atubangan.TK 124.1
Busa ang Bautista mipahibalo sa mensahe sa Dios ngadto sa Israel. Daghan ang mituman sa iyang instruk-sion. Daghan ang misakripisyo sa tanan aron makatuman. Daghang mga tawo ang misunod niining bag-ong magtutudlo gikan sa usa ka dapit ngadto sa laing dapit, ug dili lamang pila ang mihupot sa paglaum nga siya tingali mao ang Mesiyas. Apan samtang nakita ni Juan nga ang mga tawo nakabig ngadto kaniya, iyang gipa-ngita ang tanang higayon sa pagtudlo sa ilang pagtuo ngadto nga maoy moanhi.TK 124.2