Słowo do Czytelnika

Opublikowanie w 1958 r. tomu 1 i 2 “Wybranych poselstw” zapewniło okazję przedstawienia kościołowi rad, które stały się szczególnie znaczące od czasu, gdy Ellen White wydała 9 tom “Testimonies” w roku 1909. Zawartość tomu 1 i 2 obejmowała materiały ukazujące się w artykułach z “Review and Herald”, “The Youth's Instructor” i “Signs of the Times”, w broszurach, których nakład został wyczerpany, oraz w manuskryptach i listach E. G. White. Zostały one opublikowane w całości lub w części, zależnie od znaczenia ich wkładu dla jakiejś szczególnej dziedziny rady. Tematy takie jak natchnienie, natura Chrystusa i sprawiedliwość przez wiarę zostały uzupełnione kilkoma różnymi i ogólnymi radami, które, na skutek upływu czasu, stały się szczególnie cenne wobec problemów fanatyzmu, wywrotowych ruchów oraz stosowania środków leczniczych. Tomy te stały się ważnym źródłem książek uzupełniających “Testimonies” i książek dotyczących specjalistycznych rad.WP3 11.1

W ciągu minionych dwóch dziesięcioleci artykuły Ellen G. White z “Review and Herald” i “Signs of the Times” zostały ponownie opublikowane w formie kopii, zapewniając w ten sposób duży zasób wartościowych materiałów, które dotychczas nie były ogólnie dostępne. W tych dwóch dziesięcioleciach rutynowe badania w kartotekach manuskryptów i listów Ellen G. White wyłoniły pewne niezwykłe pomocne materiały. Niektóre z nich zostały opublikowane jako artykuły w “Adventist Review”, podczas gdy inne stały się częścią dokumentów do studiów zebranych dla komitetów dociekających pewnych doktryn lub pytań dotyczących polityki kościoła.WP3 11.2

Badanie przeprowadzone przez studentów kończących naukę zwróciło uwagę na kilka wybranych wypowiedzi ze źródeł będących manuskryptami E. G. White, które wydawały się wnosić pewien wkład ponad to, co było już w druku. Staranna analiza materiału dotyczącego wydarzeń ostatnich dni także przyczyniła się do lepszego zrozumienia pewnych aspektów tego tematu, co jest cennym materiałem dla adwentystów dnia siódmego. Nasilone zaniepokojenie w ostatnich latach w kwestii natchnienia oraz zainteresowanie dotyczące sposobu, w jaki przygotowywane były książki E. G. White, doprowadziło do zgromadzenia adekwatnych wypowiedzi, z których niektóre są nowe, a niektóre dobrze znane.WP3 11.3

Te połączone źródła natchnionych rad dostarczyły materiałów dla “Wybranych poselstw”, tom 3. Przygotowanie takich książek jest zgodne z oczekiwaniem Ellen White, że w późniejszych latach po jej śmierci jej źródła literackie, publikowane i niepublikowane, dostarczą materiałów, które będą służyły potrzebom wzrastającego kościoła. Do roku 1938 materiały te mieściły się w skarbcu manuskryptów połączonym z biurem w Elmshaven, blisko jej domu w Kalifornii. Od tego czasu były one przechowywane w skarbcu The White Estate w siedzibie Generalnej Konferencji w Waszyngtonie, D. C. Oczekiwaniem Ellen White było, aby jej manuskrypty i listy doradcze dostarczały poszerzającego się zakresu pomocy dla kościoła. Pisała o tym w roku 1905: “Z pomocą Boga staram się pisać listy, które będą pomocą nie tylko dla tych, do których są adresowane, ale dla wielu innych, którzy ich potrzebują.” — Letter 79, 1905.WP3 12.1

Manuskrypt dla tego tomu został opracowany za pozwoleniem i pod kierunkiem członków Rady Zarządzającej The Ellen G. White Estate, w biurach The White Estate w Waszyngtonie, D. C., przez formalnie zatrudniony personel.WP3 12.2

Czytelnik zauważy, że istnieje różnica w formacie z części na część, a czasami wewnątrz części. W każdym przypadku stosowano format, który jak sądzono był najlepszy dla przedstawienia materiału. Procedura ta jest podobna do tej, jaką zastosowano w dwóch wcześniejszych tomach tej serii. Źródło każdej pozycji podane jest na końcu wybranego fragmentu. W większości przypadków obejmuje to datę napisania lub pierwszej publikacji.WP3 12.3

Członkowie personelu, którzy przygotowali to opracowanie, starali się, gdziekolwiek to możliwe, włączyć materiały z cytowanych dokumentów, aby dostarczyć Czytelnikowi właściwy kontekst. Istnieją pewne wypowiedzi, dla których więcej, tła wydawałoby się wskazane, jednak oryginalny kontekst nie zawiera niczego więcej, co jest istotne lub co byłoby użyteczne, gdyby zostało dodane. Jest to cecha pism Ellen White dobrze znana Radzie Zarządzającej i personelowi. Prawda, jednakże, jest prawdą, i w wielu przypadkach musi stać sama bez drugoplanowego kontekstu.WP3 12.4

W jakichś dwudziestu czy więcej przypadkach, wybrane pozycje niosą w oryginalnym tekście nazwiska osób zainteresowanych. W kilku przypadkach, gdzie żadne zaufanie nie zostałoby zdradzone, nazwisko pozostawiono w tekście. W większości przypadków, w miejscu nazwiska zastosowano pierwsze litery, rozpoczynając od litery a w pierwszym przypadku i biegnąc kolejno przez większość alfabetu. Pomiędzy użytą pierwszą literą a nazwiskiem zainteresowanej osoby nie ma żadnego związku.WP3 12.5

Oby ten tom, przedstawiający tak ważne informacje i rady w wielu dziedzinach, był źródłem szczególnej użyteczności, błogosławieństwa i zachęty dla kościoła — jest to szczerym życzeniem wydawców i Członków Rady Zarządzającej The Ellen G. White Estate, inc.WP3 12.6