Kapitulo 35—Ang Nagakahaduul nga Kalaglagan

Ang nag-unang mga katuigan sa paghari ni Joacim napuno sa mga pasidaan mahitungod sa nagakahaduul nga kalaglagan. Ang pulong ni Jehova nga ginasulti sa mga manalagna hapit na matuman. Ang Asirianhon nga gahum ngadto sa amihanan, nga dugay na nga labing gamhanan, dili na magmando sa mga nasud. Ang Egipto nga didto sa habagatan, diha sa kang kinsang gahum wala magpulos ang hari sa Juda sa iyang pagbutang sa iyang pagsalig, sa wala madugay magdawat sa usa ka siguro nga pagsanta. Sa wala paabuta ang usa ka bag-ong gahum sa kalibutan, ang gingharian sa Babilonia, nagasubang ngadto sa silangan ug sa matulin nagalandong sa tanang uban nga mga nasud.MH 381.1

Sa sulod sa pipila ka mugbo nga mga katuigan ang hari sa Babilonia mao ang pagagamiton ingon nga ginamiton sa kaligutgut sa Dios ibabaw sa dili mahinulsolon nga Juda. Sa makadaghan ang Jerusalem pagatugyanan ug gahum ug pagasudlon sa magalikus nga mga kasundalohan ni Nabucodonosor. Ang pundok gisundan ug laing pundok— sa sinugdan pipila lamang, apan sa ulahi mga linibo na ug mga napulo ka mga kaliboan—ang pagadad-on ingon nga bihag ngadto sa yuta sa Shinar, aron didto magpuyo sa pinilit nga pagkahininglan. Si Joacim, si Joachin, ug si Sedechias—silang tanan nga mga hari nga Judiyo sa ilang bahin nangahimong mga ulipon sa hari sa Babilonia, ug ang tanan mao ang moalsa. Nagdugang ang kapintas sa mga hampak nga ginapahamtang sa masukolon nga nasud, hangtud nga sa katapusan ang tibuok yuta nahimong usa ka kagun-oban, ang Jerusalem nahimong biniyaan ug gisunog sa kalayo, ang templo nga tinukod ni Salomon pagalaglagon, ug ang gingharian sa Juda mapukan, nga dili na gayud makaokupar sa kanhing tilindugan niini taliwala sa mga nasud sa yuta.MH 381.2

Kadtong maong mga panahon sa kausaban, nga napuno sa katalagman ngadto sa nasud nga Israelihanon, gitiman-an ug daghang mga mensahe gikan sa Langit pinaagi ni Jeremias. Sa ingon niini si Jehova naghatag sa mga anak sa Juda ug igo nga higayon sa pagpalingkawas sa ilang kaugalingon gikan sa mga kaabinan nga magalambigit sa Egipto, ug sa paglikay sa pagpakiglalis sa mga punoan sa Babilonia. Samtang nagahaduul ang gihulga nga katalagman, iyang gitudloan ang katawhan pinaagi sa usa ka pasunod nga mga sambingay nga misangput na, nagalaum nga sa ingon niini mapukaw sila ngadto sa usa ka pagbati mahitungod sa ilang katungdanan ngadto sa Dios, ug sa pagpadasig usab kanila sa pagpadayon sa hinigala nga relasyon sa kagamhanan sa Babilonia.MH 381.3

Aron sa pag-ilustrar sa kaimportante sa pagtugyan sa tuman nga pagkamadnumanon sa mga kinahanglanon sa Dios, gitigum ni Jeremias ang pipila ka mga Rechabita ngadto sa usa sa mga lawak sa templo ug gipahimutang ang bino sa ilang atubangan, ug nagdapit kanila sa pag-inom. Sumala sa ginapaabut, nasugat niya ang pagtutol ug dninuod nga pagdumili. “Dili kami mang-inom ug bino,” mipahayag sa malig-on ang mga Rechabita, “kay si Jonadab ang anak ni Rechab nga among amahan nagsugo kanamo, nga nagaingon; Dili kamo mag-inom ug bino, ni kamo, ni ang inyong mga anak nga lalaki, sa walay katapusan.”MH 382.1

“Unya midangat ang pulong ni Jehova kang Jeremias nga nagingon, Mao kini ang giingon ni Jehova sa mga panon, ang Dios sa Israel; Umadto ka, ug suginli ang mga tawo sa Juda ug ang mga pumoluyo sa Jerusalem: Dili ba kamo modawat ug pagtudlo sa pagpatalinghu” sa Akong mga pulong? Nagaingon si Jehova. Ang mga pulong ni Jonadab ang anak nga lalaki ni Rechab, nga siya nagsugo sa iyang mga anak nga lalaki sa dili pag-inom ug bino, natuman; ug hangtud niining adlawa sila wala moinom, kay sila nanagsugot sa sugo sa ilang amahan.” Jeremias 35:6, 12-14.MH 382.2

Ang Dios naninguha niini sa pagdala ngadto sa tataw nga pagkalahi sa pagkamadnumanon sa mga Rechabita sa dili pagsugot ug sa pagsukol sa Iyang katawhan. Ang mga Rechabita nagsugot sa sugo sa ilang amahan ug karon nagdumili nga mabuyo ngadto sa paglapas. Apan ang mga tawo sa Juda wala magpatalinghug ngadto sa mga pulong ni Jehova, ug tungod niana hapit sila mag-antus sa Iyang mga paghukom nga labing mapig-ot.MH 382.3

“Ako nagsuld kaninyo, nga mibangon pagsayo ug misulti,” si Jehova mipahayag, “apan kamo wala magpatalinghug Kanako. Ako nga gipa- dala usab kaninyo ang tanan Ko nga mga sulogoon, ang mga manalagna, nga mibangon pagsayo ug nagpadala kanila, nga nagaingon, Bumalik kamo karon ang tagsatagsa ka tawo gikan sa iyang daotang dalan, ayoha ninyo ang inyong mga buhat, ug ayaw pagsunod sa laing mga dios sa pagalagad kanila, ug kamo magapuyo sa yuta nga gihatag Ko kaninyo ug sa inyong mga amahan: apan kamo wala magpakiling sa inyong mga igdulongog, ni magpatalinghug Kanako. Tungod kay ang mga anak ni Jonadab ang anak nga lalaki ni Rechab, nakatuman sa sugo sa ilang amahan nga iyang gisugo kanila; apan kini nga katawhan wala magpatalinghug Kanako: busa mao kini ang giingon ni Jehova, ang Dios sa mga panon, ang Dios sa Israel; Ania karon, dad-on Ko batok sa Juda ug sa tanang mga pumoluyo sa Jerusalem ang tanang kadaotan nga gibungat Ko batok kanila: kay Ako misulti kanila, apan sila wala managpatalinghug; ug Ako mitawag kanila, apan sila wala motubag.” Mga bersikulo 14-17.MH 382.4

Sa diha nga ang mga kasingkasing sa katawhan mahumok ug mabuntog sa nagapilit nga inpluwensya sa Balaan nga Espiritu, sila mamati sa tambag; apan sa diha nga sila molingiw gikan sa tambag hangtud mokubol ang ilang mga kasingkasing, itugot sila ni Jehova nga madala sa ubang mga inpluwensya. Sa ilang pagdumili sa kamatuoran, sila modawat sa kabakakan, nga mahimong usa ka lit-ag ngadto sa ilang kaugalingong kalaglagan.MH 383.1

Naghangyo ang Dios sa Juda sa dili paghagit Kaniya ngadto sa pagkasuko, apan sila wala mamad. Ang hukom gibungat batok kanila. Sila maoy pagadad-on nga binihag ngadto sa Babilonia. Ang mga Kaldeanhon maoy pagagamiton ingon nga mga ginamiton sa Dios sa Iyang paghampak sa Iyang masupilon nga katawhan. Ang mga pagantos sa mga katawhan sa Juda maoy katumbas sa kahayag nga diha kanila ug sa mga pasidaan nga ilang gitamay ug gisalikway. Dugay na nga gilangan sa Dios ang Iyang mga paghukom, apan karon Iyang paduawon ang Iyang disgusto sa ibabaw kanila ingon nga usa ka katapusan nga singkamot sa pagsanta kanila diha sa ilang daotan nga paagi.MH 383.2

Ibabaw sa balay sa mga Rechabita gipakanaug ang nagpadayon nga panalangin. Ang manalagna mipahayag sa pagingon, ” I ungod kay nagtuman kamo sa sugo ni Jonadab nga inyong amahan, ug nagbantay sa tanan niyang mga tulomanon, ug nagbuhat sa tanan sumala sa iyang gisugo kaninyo: busa mao kini ang giingon ni Jehova sa mga panon, ang Dios sa Israel; si Jonadab ang anak nga lalaki ni Rechab dili pagakabsan ug tawo nga motindog sa Akong atubangan sa walay katapusan.” Mga bersikulo 18, 19. Sa ingon niini ang Dios nagtudlo sa Iyang katawhan nga ang pagkamatinumanon ug ang pagkamasinugtanon mosalamin sa Juda diha sa panalangin, bisan ingon nga ang mga Rechabita napanalanginan tungod sa ilang pagkamasinugtanon ngadto sa sugo sa ilang amahan.MH 383.3

Ang leksyon niini maoy alang kanato. Kong ang mga gikinahanglan sa usa ka maayo ug maalamon nga amahan, nga naggamit sa labing maayo ug labing masangputon nga paagi sa pagsiguro sa iyang kaliwatan batok sa mga kadaotan sa pagkadili mapugnganon, takus sa estrikto nga pagsugot, sa pagkatinuod ang pagbulot-an sa Dios pagailhon sa labi pa ka daku nga kataha ingon nga Siya balaan pa kay sa tawo. Ang atong Magbubuhat ug atong Komander, sa gahum nga dili masukod, makalilisang diha sa paghukom, nagatinguha nga pinaagi sa tagsatagsa ka paagi madala ang katawhan sa pag-ila ug sa paghinulsol sa ilang mga sala. Pinaagi sa baba sa Iyang mga alagad Iyang pagatagnaon ang mga katalagman sa pagkasukihan; Iyang patunggon ang tingog sa pasidaan ug sa matinumanon magabadlong sa sala. Ang Iyang katawhan magpadayon diha sa kauswagan pinaagi lamang sa Iyang mahigugmaong kalolot, pinaagi sa matukawon nga pagbantay sa pinili nga mga ahensya. Siya dili makahimo sa pagpasidungog ug sa pagbantay sa usa ka katawhan nga nagsalikway sa Iyang tambag ug nagtamay sa Iyang mga pagbadlong. Sulod sa usa ka panahon Siya makapugong sa Iyang mabaluson nga mga paghukom; apan Siya dili kanunay makapugong sa Iyang kamot.MH 384.1

Ang mga anak sa Juda naapil niadtong gipahayagan sa Dios nga nagingon, “Kamo mahimo nga usa ka gingharian sa mga sacerdote, ug usa ka balaan nga nasud.” Exodo 19:6. Sa iyang pangalagad si Jeremias wala gayud kawad-i sa panan-aw sa kahinungdanon kaayo sa kabalaan sa kasingkasing diha sa nagkalainlain nga mga relasyon sa kinabuhi, ug ilabina diha sa pagalagad sa labing hataas nga Dios. Sa tataw iyang nakita nga daan ang kapukanan sa gingharian ug ang usa ka pagkatibulaag sa mga pumoluyo sa Juda taliwala sa mga nasud; apan uban sa mata sa pagtoo iyang natan-aw sa unahan niini ngadto sa mga panahon sa pagpahiuli. Nagabagting diha sa iyang mga igdulungog mao ang diosnon nga saad: “Tigumon Ko ang salin sa Akong panon gikan sa tanang mga yuta dim didto giabug Ko sila, ug dad-on Ko sila pag-usab ngadto sa ilang mga tonl....Ania karon, ang mga adlaw moabut na, miingon si Jehova, nga Ako magapatindog alang kang David usa ka matarung nga Sanga, ug usa ka Hari nga magahan ug mag-uswag, ug magapakanaug ug paghukom ug husdsya diha sa yuta. Sa Iyang mga adlaw ang Juda pagaluwason, ug ang Israel magapuyo nga gawas sa mga kadaot: ug mao kini ang Iyang ngalan nga ipatawag Kaniya, SI JEHOVA ANG .AMONG PAGKAMATARUNG.” Jeremias 23:3-6.MH 384.2

Sa ingon niini ang mga tagna sa magaabut nga paghukom gisambogan ug mga saad sa katapusan ug mahimayaon nga kaluwasan. Sila nga magpili sa paghimo sa ilang pakigdait uban sa Dios ug magkmabuhi sa balaan nga mga kinabuhi taliwala sa nagdagsang nga apostasya, makadawat ug kusog alang sa tagsatagsa ka pagsulay ug makahimo sa pagsaksi alang Kaniya uban sa kusganon nga gahum. L g diha sa mga katuigan nga umalabut ang kaluwasan nga mabuhat alang kanila mosaylo sa kabantug nga nabuhat alang sa mga anak sa Israel sa panahon sa Exodo. Ang mga adlaw nagaabut, si Jehova nagpahayag pinaagi sa Iyang manalagna, sa diha nga “dili na sila magaingon pa, si Jehova buhi, nga nagdala sa mga anak sa Israel gikan sa yuta sa Egipto; kondili, si Jehova buhi, nga nagdala ug nagtultul sa kaliwatan sa balay sa Israel gikan sa amihanan nga yuta, ug gikan sa tanang mga yuta diin giabug Ko sila; ug sila magapuyo diha sa ilang kaugalingon nga yuta.” Mga bersikulo 7, 8. Ingon niini ang kahibulongang mga tagna nga gibungat ni Jeremias sulod sa nagakatak-op nga mga tuig sa kasaysayan sa gingharian sa Juda, sa diha nga ang mga taga-Babilonia nagasaka ngadto sa pagmando sa kalibutan, ug bisan pa gani nagadala sa ilang nagalikus nga mga kasundalohan batok sa mga kuta sa Sion.MH 385.1

Sama sa labing mananoy nga hum kining maong mga saad sa kaluwasan ningdapat sa mga igdulungog kanila nga malahutayon diha sa ilang pagsimba ni Jehova. Didto sa mga puloy-anan sa mga adunahan ug sa mga kabus, diin ang mga tambag sa usa ka Dios nga nagtuman sa pakigsaad gikatahaan, ang mga pulong sa manalagna ginasublisubli. Bisan ang mga anak naukay sa hilabihan, ug diha sa ilang masagupon nga mga hunahuna nahimo ang malungtaron nga mga hunahuna.MH 385.2

Ang ilang matarung nga pagbantay sa mga sugo sa Balaan nga mga Kasulatan, diha sa mga adlaw sa pangalagad ni Jeremias nakadala ngadto kang Daniel ug sa iyang mga kauban sa mga higayon sa pagbayaw sa matuod nga Dios diha sa atubangan sa mga nasud sa yuta. Ang mga pahimangno nga nadawat niining mga anak nga Hebreohanon didto sa mga puloy-anan sa ilang mga ginikanan, maoy naghimo kanila nga kusganon sa pagtoo ug mapinadayonon sa ilang pagalagad sa buhi nga Dios, ang Magbubuhat sa mga langit ug sa yuta. Sa sayo nga mga adlaw sa paghan ni Joacim, sa unang higayon nga gihugpaan ug gibuntog ni Nabucodonosor ang Jerusalem, ug gidala ni Daniel ug ang iyang mga kauban, ug sa mga uban pa nga piniling mga bihag alang sa pagalagad didto sa palasyo sa Babilonia, gisulayan sa hilabihan ang pagtoo sa mga bihag nga Hebreo. Apan sila nga nakakat-on sa pagbutang sa ilang pagsalig diha sa mga saad sa Dios nakakaplag niining maong mga saad sa igo sa tanan diha sa matag-eksperensya nga niini sila gitawag sa pagsagubang sulod sa ilang hamubong pagpuyo diha sa usa ka langyaw nga yuta. Ang mga Kasulatan nagmatuod ngadto kanila nga usa ka giya ug usa ka pugong.MH 385.3

Ingon nga usa ka maghuhubad sa kahulogan sa mga paghukom nga hapit na magsugod sa pagkahiagum sa Juda, sa mapasidungganon si Jeremias mitindog sa paglaban sa hustisya sa Dios ug sa Iyang maloloy-on nga mga larawan bisan diha sa labing mapig-ot nga mga hampak. Sa walay pagkakapoy nangabudlay ang manalagna. Matinguhaon sa pagkab-ot sa tanang mga matang, iyang gilapdan ang liyok sa iyang inpluwensya ngadto sa unahan sa Jerusalem ngadto sa nagalibut nga mga kayutaan pinaagi sa masubsub nga mga pagduaw ngadto sa nagkalainlain nga mga dapit sa gingharian.MH 386.1

Diha sa iyang mga pamatuod ngadto sa iglesya, si Jeremias kanunay nagpasabut ngadto sa mga pagtulun-an sa basahon sa kasugoan nga gipasidunggan pag-ayo ug gibayaw sulod sa paghan ni Josias. Iyang gibag-o pagpasantup sa kahinungdanon sa pagpadayon sa usa ka relasyon sa pakigsaad uban sa maloloy-on sa tanan ug mapuanguron nga Dios ldnsa nga sa ibabaw sa mga kinatumyan sa Sinai nagsuld sa mga sugo sa Dekalogo. Ang mga pulong ni Jeremias sa pagpasidaan ug sa pagpakiluoy nakaabut sa tanang dapit sa gingharian, ug ang tanan may kahigayonan sa pagkasayud sa kabubut-on sa Dios mahitungod sa nasud.MH 386.2

Ang manalagna nagpadn-aw sa kamatuoran nga ang atong langitnon nga Amahan magatugot nga mahulog ang Iyang mga paghukom, “aron ang mga nasud makaila nga sila mga tawo lamang.” Salmo 9:20. “Kong magalakaw kamo batok Kanako, ug kamo dili magpatalinghug Kanako,” si Jehova mipasidaan sa Iyang katawhan, “Ako, bisan Ako, ...magpatlaag kaninyo taliwala sa mga nasud, ug ibton Ko ang espada sa ulahi ninyo, ug ang inyong yuta mangatumpag, ug mangalaglag ang inyong mga lungsod.” Levitico 26:21, 28, 33.MH 386.3

Niadtong mao nga panahon nga ang mga mensahe sa umalabut nga kalaglagan giawhag sa ibabaw sa mga prinsipe ug sa katawhan, ang ilang hari, nga si Joachim, nga mao unta ang usa ka maalamon nga espintuhanong pangulo, nga mag-una sa pagsugid sa sala diha sa repormasyon ug maayong mga binuhatan, naggamit hinoon sa iyang panahon diha sa hinakog nga pangalipayan. “Ako magabuhat ug halapad nga balay ug hamugaway nga mga lawak,” siya mipahayag; ug kining balaya, “pagakisamihan sa cedro, ug pagapintalan sa mapula” (Jeremias 22:14), ug kini gitukod sa salapi ug sa kahago nga nabatnan pinaagi sa panglimbong ug sa pagdaugdaug.MH 387.1

Naaghat ang kasuko sa manalagna, ug tungod niini nakabungat siya ug paghukom ibabaw sa han nga walay pagtoo. “Alaut kadtong nagatukod sa iyang balay pinaagi sa dili-pagkamatarung, ug sa iyang mga lawak pinaagi sa dili hustisya,” siya mipahayag; “nga naggamit sa pagalagad sa iyang isigkatawo sa walay mga suhol, ug dili mohatag kaniya sa ivang bayad.... Magahari ka ba tungod kay ikaw nanlimbasug sa paglabaw pinaagi sa cedro? Wala ba ang imong amahan magkaon ug mag-inom, ug magbuhat ug hustisya, ug pagkamatarung, unya maayo kadto kaniya? Siya naghukom sa katungod sa mga kabus ug sa hangol; unya maayo kadto kaniya: dili ba kini maoy pag-ila Kanako? nagaingon si Jehova. Apan ang imong mga mata ug ang imong kasingkasing dili alang sa unsa kondili sa kaibug, ug alang sa pagpaagay sa dugo nga inocente, ug alang sa pagdaugdaug ug sa pagpanlupig aron buhaton kini.MH 387.2

“Busa mao kini ang giingon ni Jehova mahatungod kang Joacim ang anak nga lalaki m Josias, han sa Juda; Sila dili managbakho tungod kaniya, nga managingon, Ah akong igsoon nga lalaki! Ah! igsoon nga babaye! Sila dili managbakho tungod kaniya, nga magaingon, Ah, ginoo! Kun Ah!, ang iyang himaya! Siya igalubong ingon sa paglubong sa usa ka asno, ginaguyod ug ginasalibay sa gawas sa ganghaan sa Jerusalem.” Mga bersikulo 13-19.MH 387.3

Sa sulod sa pipila ka mga tuig kining makalilisang nga paghukom mao ang ipaduaw kang Joacim; apan si Jehova sa Iyang kaluoy unahon Niya pagpahibalo ang nasud nga dili mahinulsolon mahitungod sa Iyang natumbok nga katuyoan. Sa ikaupat nga tuig sa paghari ni Joacim “si Jeremias nga manalagna misulti ngadto sa tanang mga katawhan sa Juda, ug ngadto sa tanang mga pumoluyo sa Jerusalem,” nga nagaingon nga sulod sa kapin sa kaluhaan ka tuig, “gikan sa ikanapulo’g tulo ka tuig ni Josias, ...bisan hangtud niining adlawa,” siya nagsaksi sa tinguha sa Dios sa pagluwas, apan ang iyang mga mensahe ginatamay. Jeremias 25:2, 3. Ug karon ang pulong ni Jehova ngadto kanila mao kini:MH 387.4

“Mao kini ang giingon ni Jehova sa mga panon; Tungod kay kamo wala managpatalinghug sa Akong mga pulong, ania karon ipadala ug ipakuha Ko ang tanang mga banay sa amihanan, nagaingon si Jehova, ug ipadala Ko si Nabucodonosor nga hari sa Babilonia, Akong alagad, ug dad-on Ko sila batok niining yutaa, ug batok sa mga pumoluyo niini, ug batok niining tanan nga mga nasud nga nanaglibut; ug pagalaglagon Ko gayud sila, ug himoon Ko sila nga usa ka makapahibolong ug pagasitsitan uban ang pagbiaybiay, ug mahimong mga biniyaan nga walay katapusan. Labut pa kuhaon Ko gikan kanila ang tingog sa kasadya ug ang tingog sa kalipay, ang tingog sa kaslonon nga lalaki ug ang tingog sa kaslonon nga babaye, ang dinaguok sa mga galingan, ug ang kahayag sa kandila. Ug kining tibuok nga yuta mahimong usa ka biniyaan, ug usa nga makapahibulong; ug kining mga nasura managalagad sa han sa Babilonia sulod sa kapitoan ka tuig.” Mga bersikulo 8-11.MH 388.1

Bisan pa nga ang hukom sa kalaglagan tin-aw nga pagkabungat, ang makapalisang nga kahulogan niini halos wala masabti sa mga katawhan nga nakadungog mini. Aron mahimo ang halalom pa nga mga pagpasantup, si Jehova naninguha sa pag-ilustrar sa kahulogan sa mga pulong nga gisulat. Iyang gisugo si Jeremias sa pagpahisama sa dadangatan sa nasud ngadto sa pagpahubas sa usa ka kopa nga napuno sa bino sa diosnon nga kaligutgut. Taliwala sa unani; nakainom mini nga kopa sa pagkaalaut mao ang “Jerusalem, ug ang mga siyudad sa Juda, ug ang mga hari niini.” Ang uban magpakigambit sa sama nga kopa—”si Faraon ang hari sa Egipto, ug ang iyang mga sulogoon, ug ang iyang mga prinsipe, ug ang tanan sa iyang katawhan,” ug daghan pang ubang mga nasud sa yuta—hangtud nga ang katuyoan sa Dios matuman na. Tan-awa ang leremias 25.MH 388.2

Aron sa pag-ilustrar sa dugang pa sa kinaiya sa magadasondason nga pag-abut nga mga paghukom, ang manalagna gisugo nga “magkuha sa mga anciano sa katawhan, ug sa mga anciano sa mga sacerdote; ug umadto sa walog sa anak ni Hinom,” ug didto, tapus sa pag-usisa pag-usab sa apostasya sa Juda, iyang pagapusgayon ang “usa ka banga nga yutang kolonon sa usa ka magkukolon,” ug magpahayag alang kang Jehova, sa kang kinsa siya usa ka alagad, nga magaingon, “Sa ingon niini dugmokon Ko kini nga katawhan ug kining siyudara, sama sa usa nga nagadugmok sa kolon sa magkukolon nga dili na matibuok pag-usab.”MH 388.3

Gihimo sa manalagna sumala sa gisugo kaniya. Unya, sa paghibalik ngadto sa siyudad, siya mitindog diha sa sawang sa templo ug mipahayag nga madungog sa tanang katawhan nga nagingon, “Mao kini ang giingon ni Jehova sa mga panon, ang Dios sa Israel: Ania karon, igapadala Ko kining siyudara ug sa tanang mga lungsod niana, ang tanang kadaotan nga gibungat Ko batok kaniya; tungod kay gipatikig nila ang ilang mga liog, aron sila dili makadungog sa Akong mga pulong.” Tan-awa ang Jeremias 19.MH 389.1

Ang mga pulong sa manalagna, imbis magdala ngadto sa pagsugid ug sa paghinulsol, nakahagit sa kasuko niadtong mga hataas sa pagbulot-an ug ingon nga usa ka sangputanan si Jeremias gitunginahan sa iyang kagawasan. Bisan pa ug gibilanggo ug gibutang diha sa mga sipohan, ang manalagna nagpadayon sa pagsulti sa mga mensahe sa Langit ngadto kanila nga nagpabilin. Ang iyang tingog dili mapahilom pinaagi sa panglutos. Siya mipahayag nga ang pulong sa kamatuoran “mao ang diha sa akong kasingkasing ingon sa usa ka nagasiga nga kalayo nga natuob sa akong mga kabukogan, ug ako gikapuyan sa pagpugong ug dili na makaantos.’ Jeremias 20:9.MH 389.2

Hapit mao kining higayona nga si Jehova nagsugo kang Jeremias sa pagpasulat ang mga mensahe nga gitinguha niya nga dad-on ngadto kanila kang kinsang kaluwasan ang iyang kasingkasing kanunay nga nangandoy. “Kumuha ka ug usa ka linukot sa usa ka basahon,” si Jehova mimando sa Iyang alagad, “ug isulat niini ang tanang mga pulong nga gisulti Ko kanimo batok sa Israel ug batok sa Juda, ug batok sa tanang mga nasud, sukad sa adlaw sa Akong pagsulti kanimo, sukad sa mga adlaw ni Josias, bisan pa hangtud niining adlawa. Tingali nga ang balay sa Juda mamati sa tanang mga kadaotan nga gitinguha Ko nga pagabuhaton kanila; aron sila mobalik ang tagsatagsa kanila gikan sa daotan niyang dalan; aron Ako makapasaylo sa ilang pagka- daotan ug sa ilang mga sala.” Jeremias 36:2, 3.MH 389.3

Agi ug pagsugot niini nga sugo, gitawag ni Jeremias ang iyang maunongon nga higala, nga si Baruch nga eskriba, ug gidikta ang “tanang mga pulong m Jehova, nga Iyang gipamulong kaniya.” Bersikulo 4. Kining maong mga pulong sa maampingon gisulat diha sa usa ka rolyo nga papel ug naghimo ug usa ka solemni nga badlong alang sa sala, usa ka pasidaan sa siguro nga sangputanan sa walay bugto nga apostasya, ug usa ka mainiton nga pangaliya alang sa pagbiya sa pagkadaotan.MH 390.1

Sa diha nga ang pagsulat natapus, si Jeremias, nga usa pa gihapon ka binilanggo, mipadala kang Baruch sa pagbasa sa linukot ngadto sa mga katawhan nga nanagtigum pa diha sa templo atol sa usa ka nasudnon nga adlaw sa pagpuasa, “sa ikalima nga tuig ni Joacim ang anak ni Josias, nga hari sa Juda, sa ikasiyam ka bulan.” “Tingali kaha,” matud pa sa manalagna, “nga ipasala mla ang ilang pangamuyo sa atubangan ni Jehova ug ang tagsatagsa mobalik gikan sa iyang daotan nga dalan: kay daku ang kasuko ug kaligutgut nga gipamulong ni Jehova batok niini nga katawhan.” Mga bersikulo 9, 7.MH 390.2

Mituman si Baruch, ug ang linukot gibasa sa atubangan sa tanang katawhan sa Juda. Tapus niini gipatawag ang eskriba sa atubangan sa mga prinsipe aron sa pagbasa sa mga pulong ngadto kanila. Sila namati uban sa dakung kaikag ug nagsaad sa pagpahibalo sa hari mahitungod sa ilang nadungog, apan nagtambag sa eskriba sa pagtago sa iyang kaugalingon, kay sila nangahadlok nga ang hari magsalikway sa pamatuod ug magtinguha sa pagpatay kanila nga nag-andam ug naghatud sa mensahe.MH 390.3

Sa diha nga si Hari Joacim gisultihan sa mga prinsipe sa gibasa ni Baruch, dihadiha siya mimando nga ipadala ang linukot sa iyang atubangan ug ipabasa kini nga madungog niya. Ang usa ka harianong nga sulogoon, nga si Jehudi, maoy nagkuha sa linukot ug misugod sa pagbasa sa mga pulong sa pagbadlong ug sa pagpasidaan. Panahon kadto sa tingtugnaw, ug ang hari ug ang iyang mga kauban sa nasud, ang mga prinsipe sa Juda, nagtigum palibot sa hinaling nga kalayo. Usa ka diyutay nga bahin lamang ang nabasa, sa diha nga ang hari, nga wala mokurog sa katalagman nga nagabitay sa ibabaw sa iyang kaugalingon ug sa iyang katawhan, milabnit sa linukot ug sa usa ka salimoang nga kalagot “giputol kini pinaagi sa sipol ug giitsa ngadto sa kalayo nga diha sa abuhan, hangtud nga ang tanang linukot naugdaw.” Bersikulo 23.MH 390.4

Ang hari, bisan ang iyang mga prinsipe wala mangahadlok “ni ilang gigisi ang ilang mga saput.” Hinoon, may mga prinsipe nga “nagpakiluoy sa hari nga dili unta niya sunogon ang linukot: Apan siya wala gayud magpatalinghug kanila.” Ingon nga nasunog na ang sinulat, ang kasilag sa daotan nga hari mipunta batok kang Jeremias ug kang Baruch, ug dihadiha iyang gipakuha sila; “apan sila gitagoan ni Jehova.” Mga bersikulo 24-26.MH 391.1

Sa pagdala ngadto sa pagpaalinggat sa mga magsisimba sa templo, ug sa mga prinsipe ug sa hari, ang sinulat nga tambag nga diha sa tinuktukan nga linukot, ang Dios sa maloluy-on nagtinguha sa pagpasidaan sa mga tawo sa Juda alang sa ilang kaayohan. “Tingali nga,” Siya miingon, “ang balay sa Juda mamati sa tanang kadaotan nga gitinguha Ko nga pagabuhaton kanila; aron sila mobalik ang tagsatagsa kanila gikan sa daotan niyang dalan; aron Ako makapasaylo sa ilang pagkadaotan ug sa ilang sala.” Bersikulo 3. Ang Dios maluoy sa mga tawo nga nagapakigbugno diha sa kabuta sa pagkadaotan; Siya nagapaninguha sa pag-iwag sa nangitngitan nga panabut pinaagi sa pagpadala ug mga badlong ug mga hulga nga gilaraw aron ang labing gipasidunggan magbati sa ilang pagkawalay alamag ug sa pagkayugot sa ilang mga kasaypanan. Nagapaninguha Siya sa pagtabang sa mahimut-anon sa kaugalingon nga mahimong dili matagbaw sa ilang mga nakab-ot nga walay bili ug mangita sa espintuhanon nga panalangin pinaagi sa usa ka suod nga kadugtongan sa langit.MH 391.2

Ang piano sa Dios dili ang pagpadala ug mga mensahero nga magapahimuot ug magaulog-ulog sa mga makasasala; Siya dili magahatud ug mga mensahe sa kalinaw aron sa pagduyan sa mga dili-binalaan ngadto sa kalibutanon nga kasigurohan. Sa baylo niini, Iyang igabutang ang mabug-at nga mga lulan diha sa mga tanlag sa sayop ug binuhatan ug palagbasan ang iyang kalag sa maidlot nga mga udyong sa pag-ila sa sala. Ang nagaalagad nga mga manolunda magpresentar nganha kaniya sa makahahadlok nga mga paghukom sa Dios, aron sa pagpalalum sa pagbati sa panginahanglan ug sa pagaghat sa maghingutas nga hilak nga magaingon, “Unsay kinahanglan pagabuhaton ko aron ako maluwas?” Buhat 16:30. Apan ang Kamot nga magapaubos ngadto sa abug, magabadlong sa sala, ug magapakaulaw sa mapahitas-on ug sa mapangandoyon, mao ang Kamot nga magatuboy sa usa nga mahinulsolon ug nadapatan. Uban sa labing halalum nga kaluoy Siya nga nagatugot nga mahulog ang hampak, nagapangutana, “Unsay buot mo nga Akong pagabuhaton nganha kanimo?”MH 391.3

Sa diha nga ang tawo nakasala batok sa usa ka balaan ug maluloyon nga Dios, walay dalan nga hilabihan ka dungganon kay sa paghinulsol sa tininuod ug magsugid sa iyang mga sayop diha sa mga luha ug sa kapaitan sa kalag. Kini ginakinahanglan kaniya sa Dios; Siya dili magadawat sa bisan unsa nga ubos pa kay sa usa ka nadugmok nga kasingkasing ug usa ka mahinulsolon nga espintu. Apan si Han Joacim ug ang iyang mga ginoo, diha sa ilang pagkamapahitas-on ug pagkagarboso, nagdumili sa imbitasyon sa Dios. Wala silay gusto mamati sa pasidaan, ug maghinulsol. Ang mapasayloon nga higayon nga gitanyag ngadto kanila niadtong higayon sa pagsunog sa balaan nga linukot, mao ang ilang katapusan. Ang Dios nagpahayag nga kong niadtong higayona sila magdumili sa pagpatalinghug sa Iyang tingog, Iyang ipahamtang kanila ang makahahadlok nga balos nga silot. Sila nagdumili sa pagpatalinghug, ug Iyang gibungat ang Iyang katapusan nga mga paghukom sa ibabaw sa Juda, ug Iyang pagaduawon uban sa linain nga kaligutgut ang tawo nga sa mapahitas-on nagtuboy sa iyang kaugalingon batok sa Labing Gamhanan.MH 392.1

“Mao kini ang giingon ni Jehova mahitungod kang Joacim nga hari sa Juda; Wala siyay mausa nga palingkoron sa trono ni David: ug ang iyang patay nga lawas igasalibav sulod sa adlaw ngadto sa init, ug sulod sa kagabhion ngadto sa tun-og. Ug Ako magasilot gayud kaniya ug sa iyang kaliwatan ug sa iyang mga sulogoon tungod sa ilang kasal-anan; ug dad-on Ko sa ibabaw nila, ug sa ibabaw sa mga pumopuyo sa Jerusalem, ug sa ibabaw sa mga tawo sa Juda, ang tanang kadaotan nga gipamulong Ko batok kanila.” Jeremias 36:30, 31.MH 393.1

Ang pagsunog sa linukot dili mao ang katapusan sa butang. Ang sinulat nga mga pulong mas madali nga makuha kay sa pagsaway ug sa pasidaan nga anaa niana ug sa tulin-nga-nagaabut nga mga paghukom nga gibungat sa Dios batok sa masukolon nga Israel. Apan bisan ang sinulat nga linukot gipakopyahan. “Magkuha ka pag-usab ug laing linukot,” misugo si Jehova sa Iyang alagad, “ug isulat diha ang tanang mga pulong nga diha sa unang linukot, nga gisunog ni Joacim nga hari sa Juda.” Ang talaan sa mga tagna mahitungod sa Juda ug sa Jerusalem nahimong abo; apan ang mga pulong buhi gihapon diha sa kasingkasing ni Jeremias, “ingon sa usa ka nagapulaw nga kalayo,” ug ang manalagna gitugotan sa paghimo ug hulad sa butang nga sa dakung kalipay laglagon unta sa naligutgut nga tawo.MH 393.2

Sa gikuha ang lain nga linukot, gihatag m Jeremias kini ngadto kang Baruch, “nga maoy nagsulat didto gikan sa baba ni Jeremias sa tanang mga pulong sa basahon nga gisunog ni Joacim nga hari sa Juda: ug dihay gidugang labut pa kamla nga daghang samang mga pulong.” Mga bersikulo 28, 32. Ang kaligutgut sa tawo naninguha sa pagsanta sa mga kabudlay sa manalagna sa Dios; apan ang mao gayud nga paagi nga gigamit ni Joacim sa iyang pagpaningkamot sa pagpugong sa inpluwensya sa alagad ni Jehova, naghatag ug dugang higayon sa paghimo nga matin-aw sa diosnong mga kinahanglanon.MH 393.3

Ania karon sa atong kaadlawan ang espiritu sa pagsupak sa pagbadlong, nga maoy misangput ngadto sa panglutos ug sa pagka- bilanggo ni Jeremias. Daghan ang nagdumili sa pagpatalinghug sa ginasublisubli nga mga pasidaan, nga gipalabi hinoon ang pagpamati ngadto sa bakakong mga magtutudlo nga nagaulog-ulog sa ilang pagpaaron-ingnon ug wala magbalibali sa ilang daotan nga binuhatan. Sa adlaw sa kasamok kini sila walay siguro nga dangpanan, walay panabang nga gikan sa langit. Ang pinili nga mga sulogoon sa Dios kinahanglan makigtagbo uban sa kaisug ug sa pailob sa mga pagsulay ug sa mga pag-antos nga mahiaguman nila pinaagi sa pagpakaulaw, sa walay pagtagad, ug sa pagtuis. Kinahanglan sila magpadayon sa pagbuhat nga matinumanon sa buluhaton nga gihatag sa Dios kanila, nga magahinumdum kanunay nga ang mga manalagna sa karaan ug ang Manluluwas sa katawhan ug ang Iyang mga apostoles nag-antos usab sa pangdagmal ug sa panglutos tungod sa Pulong.MH 393.4

Maoy tuyo sa Dios nga si Joacim mamati sa mga tambag ni Jeremias ug sa ingon niini makapahimuot diha sa mga mata ni Nabucodonosor ug malingkawas ang iyang kaugalingon sa daghang kasub-anan. Ang batan-on nga hari nakapanumpa sa pagsugot sa han sa Babilonia, ug kong nagpabilin pa siya nga matinuoron sa iyang saad madaug unta niya ang pagtahud sa mga nasud, ug mosangput unta kini ngadto sa bililhong mga higayon alang sa pagkakabig sa mga kalag.MH 394.1

Sa gibugalbugalan ang talagsaon nga mga katungod nga gitugot kaniya, sa tinuyoan gisunod sa hari sa Juda ang dalan nga iyang kaugalingon nga pinili. Iyang gilapas ang pulong sa pagpasidungog ngadto sa hari sa Babilonia, ug misukol. Kini maoy nakadala kaniya ug sa iyang gingharian ngadto sa usa ka masigpit kaayo nga dapit. Gipadala batok kaniya ang “mga panon sa mga Caldeanhon, ug mga panon sa mga Sinanhon, ug sa mga panon sa mga Moabnon, ug mga panon sa mga anak sa Ammon,” ug wala siyay gahum sa pagsanta nga dili mahugpaan ang yuta niining maong mga maghuhugpa. 2 Hari 24:2. Sulod sa pipila ka mga tuig iyang gitak-opan ang iyang makaluluoy nga paghari diha sa kaulawan, sinalikway sa Langit, wala higugmaa sa iyang katawhan, ug gitamay sa mga han sa Babilonia kinsang pagsalig iyang gibudhian—ug ang tanan nagumikan sa iyang makamatay nga sayop diha sa pagliso gikan sa katuyoan sa Dios sumala sa gipadayag sa Iyang natudlo nga mensahero.MH 394.2

Si Joachin [nailhan usab nga Jeconias, ug Conias], ang anak nga lalaki ni Joacim, naglingkod sa trono sa tulo ka bulan lamang ug napulo ka adlaw, sa diha nga siya miampo ngadto sa mga kasundalohan sa Caldea nga, tungod sa pag-alsa sa hari sa Juda, sa makausa pa nagalikus sa napalad nga siyudad. Niining tungora “gidala ni Nabucodonosor, ngadto sa Babilonia si Joachin, ug ang inahan sa hari, ug ang mga asawa sa hari, ug ang iyang mga punoan, ug ang mga kadagkuan sa yuta,” kapid-an ka libo ang gidaghanon, kuyog sa “mga batid sa buluhaton, ug ang mga panday sa puthaw, usa ka libo.” Uban niini kanila gidala sa hari sa Babilonia ang “tanan nga mga bahandi sa balay ni Jehova, ug ang mga bahandi sa balay sa hari.” 2 Hari 24:15, 16, 13.MH 394.3

Ang gingharian sa Juda nga nahapay sa gahum ug gikuhaan sa kusog niini sa mga katawhan ug sa bahandi, gitugotan lamang gihapon sa pagtindog ingon nga usa ka bulag nga gobyerno. Sa ulo niini gibutang ni Nabucodonosor si Mathanias, ang usa ka batan-on nga anak nga lalaki ni Josias, nga nagausab sa iyang ngalan ngadto sa Sedechias.MH 395.1