Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Mga Manalagna ug Mga Hari - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Kapitulo 42—Ang Tinuod Ngo Kabantugan

    Sa ginatuboy ngadto sa kinatas-an nga kalibutanon nga dungog, ug naila bisan sa mga Sinulat nga tinuktukan sa Espiritu Santo ingon nga “usa ka hari sa mga hari” (Ezequiel 26:7), si Nabucodonosor usahay nagpaangkon ngadto sa kaluoy ni Jehova sa himaya sa iyang gingharian ug sa kaambong sa iyang pagmando. Mao kana ang kahimtang tapus sa iyang damgo sa dakung larawan. Ang iyang hunahuna hilabihan nga pagkainpluwensya niini nga panan-awon ug sa hunahuna nga ang Gingharian sa Babilonia, bisan kini kaniadto unibersal, sa katapusan kini mapukan, ug ang ubang mga gingharian maoy magagahum, hangtud nga sa katapusan ang tanang yutan-ong mga gahum pagapulihan sa usa ka gingharian nga dili na gayud malaglag.MH 460.1

    Ang hamili nga hunahuna ni Nabucodonosor mahitungod sa katuyoan sa Dios bahin sa mga nasud nawala sa panan-aw sa ulahi sa iyang eksperensya; apan sa diha nga ang iyang mapahitas-on nga espiritu napaubos diha sa atubangan sa katawhan diha sa kapatagan sa Dura, sa makausa pa siya maiila nga ang ginghanan sa Dios maoy “usa ka gingharian nga walay katapusan, ug ang iyang dominio nagagikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan.” Ingon nga usa ka diwatahan pinaagi sa pagkatawo ug sa pagbansay, ug pangulo sa usa ka diwatahang katawhan, siya may dala sa pagkatawo nga pagbari sa husrisya ug katarung, ug ang Dios nakahimo sa paggamit kaniya ingon nga usa ka galamiton alang sa pagsilot sa mga masinupakon ug alang sa katumanan sa diosnon nga katuyoan. “Ang mabangis sa mga nasud (Ezequiel 28:7), gihatag kang Nabucodonosor, tapus sa mga katuigan sa mapailubon ug nagkaupos nga kabudlay, sa pagbuntog sa Tiro; ang Egipto usab nahulog nga usa ka tukbonon sa iyang madaugon nga mga kasundalohan; ug samtang iyang gidugang ang nagsunodsunod nga mga nasud ngadto sa gingharian sa Babilonia, iyang gipuno ang dugang pa niya nga dungog ingon nga labing Kining kapituloha gisukad bantugan nga han sa maong panahon.MH 460.2

    Dili ikatingala nga ang malampuson nga hari, nga hilabihan nga pagkaambisyoso, ug hilabihan nga pagkamapagarbohon-ug-espiritu, nga matintal sa pagtipas gikan sa dalan sa pagkamapainubsanon, nga mao lamang ang magatultul ngadto sa tinuod nga pagkabanrugan. Diha sa mga kal-ang taliwala sa iyang mga gubat sa pagpanaug iyang gihatagan ug dakung pagtagad ang pagpalig-on ug pagpatahum sa iyang kaulohan, hangtud nga sa kadugayan ang siyudad sa Babilonia nahimong labaw nga himaya sa iyang gingharian, “ang bulawanong siyudad,” “ang dalayegon sa tibuok nga yuta.” Ang iyang kasibut ingon nga usa ka magtutukod, ug ang iyang dagkung mga kalampusan sa paghimo sa Babilonia nga usa sa mga kahibulongan sa kalibutan, nagsilbi sa iyang garbo, hangtud nga siya diha sa grabe nga katalagman sa pagdaot sa iyang kaagi ingon nga usa ka manggialamon nga hari kinsa ang Dios makapadayon sa paggamit ingon nga usa ka galamiton sa pagpatuman sa diosnon nga katuyoan.MH 461.1

    Sa mahigugmaong-kalolot ang Dios naghatag sa hari ug lain pa nga damgo, sa pagpasidaan kaniya mahitungod sa iyang katalagman ug mahitungod sa lit-ag nga gipahiluna alang sa iyang pagkapukan. Diha sa usa ka panan-awon sa kagabhion, nakita ni Nabucodonosor ang usa ka dakung kahoy nga nagtubo diha sa taliwala sa yuta, ang iyang tumoy nagpaibabaw ngadto sa mga langit ug ang mga sanga niini nagakaylap ngadto sa mga kinatumyan sa yuta. Ang mga panon sa gagmay ug sa dagku nga mga hayop nga gikan sa kabukiran ug sa mga kabungtoran nagpahimulos sa pagpasilong ilalom sa landong niini, ug ang mga kalanggaman sa kahanginan naghimo sa ilang mga salag diha sa mga sanga niini. “Ang iyang mga dahon matahum, ug daghan man ang mga bunga niini, ug kini kalan-on alang sa ngatanan:...ug ang tanang unod ginapakaon gikan niana.”MH 461.2

    Samtang ang hari nagtutok sa mahabog nga kahoy, iyang nakita ang “usa ka Magbalantay,” bisan “ang Usa nga Balaan,” nga miduul sa kahoy ug diha sa usa ka makusog nga tingog misinggit sa pagingon:MH 461.3

    “Tag-a ang kahoy, ug puda ang mga sanga, uyoga ang iyang mga dahon, ug kataga ang iyang bunga: papahawaa ang mga mananap gikan sa ilalom niya, ug ang mga langgam gikan sa iyang mga sanga: Bisan pa niini, ibilin ang tuod sa iyang mga gamut diha sa yuta, bisan pa uban ang usa ka pikit nga puthaw ug tumbaga, sa mahumok nga balili sa kapatagan; ug ipahumod kini sa yamog sa langit: ug ang iyang bahin ipauban sa mga mananap diha sa balili sa yuta: pailisi ang iyang kasingkasing gikan sa kasingkasing sa tawo, ug hatagi siya sa kasingkasing sa usa ka mananap; ug ipaagi kaniya sa ingon niini sa makapito. Ang maong hukom sugo man sa mga magbalantay, ug sa pagpangayo pinaagi sa pulong sa mga balaan: sa tuyo nga ang mga buhi managpakaila nga ang Labing Halangdon Uyamot nagadumala sa gingharian sa mga tawo, ug nagahatag niana kang bisan kinsa nga Iyang hiuyonan, ug nagapahaluna niana sa labing ubos sa mga tawo.”MH 461.4

    Sa nasamukan siya sa hilabihan sa damgo, nga sa dayag usa ka panagna sa kalisdanan, ang hari nagsulti niini pag-usab ngadto “sa mga mago, sa mga maglalamat, sa mga Caldeanhon, ug sa mga mulomanalagna;” apan bisan pa nga ang damgo tataw kaayo, walay usa sa manggialamon nga mga tawo nga nakahubad niini.MH 462.1

    Sa makausa pa dinhi niining diwatahan nga nasud, kinahanglan ipanghimatuod ang kamatuoran nga sila lamang nga nahigugma ug may kahadlok sa Dios ang makasabut sa mga tinago sa gingharian sa langit. Sa iyang kalibog ang hari nagpakuha kang Daniel, ang usa ka tawo nga gitahud tungod sa iyang katarong ug pagkamaunongon ug tungod sa iyang wala-hitupngi nga kaalam.MH 462.2

    Sa diha nga si Daniel nagtindog diha sa presensya sa hari, ingon nga tubag ngadto sa harianon nga pagpatawag kaniya, si Nabucodonosor miingon, “Oh Beltsasar, pangulo sa mga mago, tungod kay ako nasayud nga ang espiritu sa mga balaang dios anaa kanimo, ug walay tinago nga nagasamok kanimo, suginli ako sa mga panan-awon sa akong damgo nga akong nakita, ug ang kahulogan niini.” Tapus sa pag-asoy sa damgo, si Nabucodonosor miingon: “Oh Belt-sasar, ipahayag mo ang iyang kahulogan sanglit ang tanang mga tawo nga manggialamon sa akong gingharian dili makahimo sa pagtug-an kanako sa kahulogan: apan ikaw makahimo man; kay ang espiritu sa balaan nga mga dios anaa kanimo.”MH 462.3

    Alang kang Daniel ang kahulogan sa damgo tataw kaayo, ug ang kahulogan niini nakapapugwat kaniya. Siya “nahimong amang sa makadiyut ug ang iyang mga hunahuna naglibog kaniya.” Sa nakita ang pagduhaduha ug ang pagsagmuyo ni Daniel, ang hari mipahayag sa iyang kaluoy alang sa iyang alagad. “Beltsasar,” siya miingon, “ayaw palibug sa damgo o sa iyang kahulogan.”MH 462.4

    “Ginoo ko,” si Daniel mitubag, “ang damgo alang kanila nga nagadumot kanimo, ug ang kahulogan niini ngadto sa imong mga kabatok.” .Ang manalagna nakaamgo nga diha kaniya natungtung ang solemni nga katungdanan sa pagpadayag ngadto kang Nabucodonosor sa paghukom nga hapit na mahulog kaniya tungod sa iyang garbo ug pagkamahitas-on. Kinahanglan hubaron ni Daniel ang damgo sa pinulongan nga masabut sa hari; ug bisan pa ang makahahadlok nga kahulogan mini maoy nakapaduhaduha kaniya diha sa amang nga kahibulong, apan bisan pa mini kinahanglan iyang ipahayag ang kamatuoran, bisan unsa ang mahitabo kaniya.MH 462.5

    Unya gipahibalo ni Daniel ang mando sa Makagagahum. “Ang kahoy nga imong nakita,” siya miingon, “nga mitubo ug nga maligon, kansang kahabugon miabut sa langit, ug makita sa tanang dapit sa kalibutan; kansang mga dahon matahum, ug ang bunga niya daghanan, ug siya kalan-on sa ngatanan; nga sa ilalom niya ang mga mananap sa kapatagan nagapuyo, ug sa kansang mga sanga ang mga langgam sa kalangitan nagabutang sa ilang mga puloy-anan: Mao man kini ikaw, Oh hari, ang mitubo ug nahimong malig-on: kay ang imong pagkadaku mitubo, ug rruabut sa langit, ug ang imong dominio ngadto sa kinatumyan sa yuta.MH 463.1

    “Ug sanglit ang hari nakakita sa usa ka Magbalantay ug Usa nga Balaan nga mikunsad gikan sa langit, ug nagaingon, Puda ang kahoy, ug laglaga siya; apan ibilin ang tuod sa mga gamut mana diha sa yuta, bisan uban ang usa ka pikit nga puthaw ug tumbaga, sa malunhaw nga balili sa kapatagan; ug humda sa yamog sa langit, ug ang iyang bahin ipauban sa mga mananap sa kapatagan, hangtud nga ipaagi ibabaw kaniya sa makapito; mao lam ang kahulogan, Oh han, ug mao kini ang sugo sa Halangdon Uyamot nga gipakanaug batok sa akong ginoo nga han: nga ikaw pagaabugon gikan sa mga tawo, ug ang imong puloy-an igatipon sa mga mananap sa kapatagan, ug mapugos ka sa pagkaon sa balili sama sa mga baka, ug mahumod ikaw sa yamog sa langit, ug sa makapito ipaagi kana kanimo, hangtud makaila ikaw nga ang Halangdon Uyamot nagahan sa gingharian sa mga tawo, ug nagahatag niini ngadto kang bisan kinsa nga Iyang hing-uyonan. Ug sanglit nga sila nagsugo sa pagpabilin sa tuod sa mga gamut sa kahoy; ang imong gingharian magapabilin gayud kanimo, sa tapus ikaw makaila nga ang Kalangitan nagahari diay.”MH 463.2

    Ingon nga nahubad sa matinumanon ang damgo, si Daniel nagsugyot sa mapahitas-on nga han sa paghinulsol ug mobalik ngadto sa Dios, nga pinaagi sa pagbuhat sa matarung iyang malikayan ang gihulga nga kadaotan. “Oh hari,” nangamuyo ang manalagna, “dawata ang akong tambag, ug putla ang imong mga sala pinaagi sa pagkamatarung, ug lugtasa ang imong mga pagkadaotan pinaagi sa pagpakita ug kaluoy sa mga kabus; kong ugaling palungtaron mo ang imong kalinaw.”MH 463.3

    Sulod sa usa ka panahon ang handumanan sa pasidaan ug sa tambag sa manalagna malig-on diha kang Nabucodonosor; apan ang kasingkasing nga wala mausab pinaagi sa grasya sa Dios sa dili madugay mawad-an sa mga impresyon sa Balaang Espiritu. Ang pagpatuyang-sa-kaugalingon ug ang pagpangandoy sa kadungganan wala pa mawagtang gikan sa kasingkasing sa han, ug sa ulahi kining maong mga taras ningtungha pag-usab. Bisan pa sa maymay nga sa inaloluy-on gihatag kaniya, ug ang mga pasidaan sa nagaagi nga eksperensya, si Nabucodonosor nagtugot sa iyang kaugalingon nga mamandoan sa usa ka espiritu sa kasina batok sa mga ginghanan nga mosunod. Ang iyang pagmando, nga kaniadto sa dakung bahin makiangayon ug maloluy-on, nahimong daugdaugan. Sa gipagahi ang iyang kasingkasing, iyang gigamit ang iyang hinatag-sa-Dios nga mga talento alang sa paghimaya sa kaugalingon, nga nagtuboy sa iyang kaugalingon labaw sa Dios nga maoy naghatag kaniya sa kinabuhi ug gahum.MH 464.1

    Sulod sa mga bulan ang paghukom sa Dios gilangan. Apan imbis nga madala ngadto sa paghinulsol pinaagi niining maong pagpailub, ang han nagpahinunot sa iyang garbo hangtud nga nawad-an siya sa pagsalig sa hubad sa damgo, ug gitiawtiawan ang iyang mga kahadlok kanhi.MH 464.2

    Usa ka tuig gikan sa iyang pagdawat sa pasidaan, si Nabucodonosor, nga naglakaw diha sa iyang palasyo ug naghunahuna uban sa garbo sa iyang gahum ingon nga usa ka hari ug sa iyang kalampusan ingon nga usa ka magtutukod, nakatuw-aw, “Dili ba kini mao ang dakung Babilonia nga akong gitukod aron mahimong puloy-anan nga harianon, pinaagi sa kusog sa akong gahum ug alang sa dungog sa akong pagkahalangdon?”MH 464.3

    Samtang ang mapahitas-ong pangandak diha pa sa mga ngabil sa hari, ang usa ka tinngog nga gikan sa langit nagpahibalo nga ang natudlo nga panahon sa Dios mahitungod sa paghukom nahiabut na. Sa iyang mga dalunggan iyang nadungog ang mando ni Jehova nga nagingon: “Oh hari nga Nabucodonosor, kanimo ginapamulong; Ang gingharian mibulag na kanimo. Ug ikaw pagaabugon gikan sa mga tawo; ug ang imong puloy-anan igatipon sa mga mananap sa kapatagan: Mapugos ka sa pagkaon sa mga balili sa mga baka, ug sa makapito ipaagi kanimo kini, hangtud nga ikaw makaila nga ang Halangdon Uyamot nagahari sa mga gingharian sa mga tawo, ug nagahatag niini kang bisan kinsa nga Iyang hing-uyonan.”MH 464.4

    Sa usa ka pagpamilok ang pangatarungan nga gihatag sa Dios kaniya gikuha; ang paghukom nga gihunahuna sa hari nga hingpit, ang kaalam nga iyang gipagarbo sa iyang kaugalingon gikuha, ug ang kaniadto gamhanan nga hari nahimong usa ka buang. Ang iyang kamot dili na makawarawara sa setro. Ang mga mensahe sa pagpasidaan wala niya panumbalinga; karon, sa gilangkatan sa gahum nga gihatag kaniya sa Magbubuhat, ug ginaabog gikan sa mga katawhan, si Nabucodonosor “mikaon sa mga balili sa mga baka, ug ang iyang lawas nahumod sa yamog sa langit, hangtud ang iyang buhok mingtubo ingon sa mga balhibo sa mga agila, ug ang iyang mga kuko ingon sa mga kulamoy sa mga langgam.”MH 465.1

    Sulod sa pito ka mga tuig si Nabucodonosor maoy usa ka katingala sa tanan niyang mga sakop; sulod sa pito ka mga tuig siya napaubos sa atubangan sa tibuok kalibutan. Unya sa nahiuli ang iyang kabuot ug, sa nagahangad diha sa pagkamapainubsanon ngadto sa Dios sa langit, iyang giila ang diosnon nga kamot diha sa iyang hampak. Diha sa usa ka katilingbanon nga pagmantala iyang giila ang iyang sala ug ang dakung mahigugmaong-kalolot sa Dios diha sa pagpahauli niya. “Ug sa katapusan sa mga adlaw,” siya miingon, “Ako, si Nabucodonosor miyahat sa akong mga mata paingon sa langit, ug ang akong salabutan nahiuli kanako, ug gihimaya ko ang Halangdon Uyamot, ug gidayeg ko ug gipasidunggan ko Siya nga buhi sa walay katapusan, kay ang Iyang kaharian mao ang walay katapusan nga pagmando, ug ang Iyang gingharian gikan sa kaliwatan: ug ang tanang mga pumoluyo sa yuta gipangisip nga walay nahut: ug siya nagabuhat sumala sa Iyang kabubut-on diha sa mga panon sa langit: ug taliwala sa mga pumoluyo sa yuta; ug walay makapugong sa Iyang kamot, o makasulti Kaniya, Unsay ginabuhat Mo?MH 465.2

    “Sa maong panahon ang akong salabutan nahiuli kanako; ug tungod sa himaya sa akong gingharian, ang akong pagkahalangdon ug kahayag nanghiuli kanako; ug ang akong mga magtatambag ug ang akong mga kadagkoan nanagpangita kanako; ug ako napahamutang sa akong gingharian, ug ang labaw kaayo nga kadungganan gidugang pa kanako.”MH 465.3

    Ang kaniadtong mapahitas-on nga hari nahimong usa ka mapainubsanon nga anak sa Dios; ang malupigon ug madaugdaugon nga hari, nahimong usa ka manggialamon ug maloloy-on nga hari. Siya nga kaniadto naghagit ug nagpasipala sa Dios sa langit, karon nag-ila na sa gahum sa Halangdon Uyamot ug sa maikagon namnguha sa pagpalambo sa pagkahadlok kang Jehova ug sa kalipay sa mga sakop. Ilalom sa pagbadlong Niya nga Hari sa mga hari ug Ginoo sa mga ginoo, si Nabucodonosor sa katapusan nakakat-on sa leksyon nga ang tanang mga hari kinahanglan motoon—nga ang tinuod nga pagkabantugan pagaapilan sa tinuod nga pagkamaayo. Iyang giila si Jehova ingon nga buhi nga Dios, diha sa pagingon, “Ako si Nabucodonosor nagadayeg ug nagabayaw ug nagapasidungog sa Han sa langit, kay ang tanan Niyang mga buhat kamatuoran man, ug ang Iyang mga dalan lonlon hustisya: ug mahimo Niya nga pagapaubson kadtong nagalakat sa pagpalabilabi.”MH 466.1

    Ang katuyoan sa Dios nga ang labing daku nga gingharian sa kalibutan magmantala as pagdayeg Niya karon natuman. Kim nga pagmantala sa katilingban, diin giila ni Nabucodonosor ang mahigugmaong-kalolot ug ang kaayo ug pagbulot-an sa Dios, mao ang katapusang buhat sa iyang kinabuhi nga natala diha sa balaan nga kasaysayan.MH 466.2

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents