فصل يازدهم - تعليم و تربيت از دوران خردسالي و طفوليت

تعليم را از همان ابتدا شروع كنيد — اطاعت از اولياء بايد در طفوليت القاء شود و در جواني رشد يابد. برخي والدين فكر ميكنند كه ميتوانند اجازه بدهند تا خردسالانشان در طفوليت براه خود بروند و هنگاميكه بزرگتر ميشوند با آنان همفكري ميكنند ولي اين اشتباه است. مطيع بودن را از همان طفوليت آغاز كنيد... اطاعت را در مدرسه خانگي الزامي كنيد. كودكان در اوان زندگي بايد تعليم ببينند كه از والدين خود حرف شنوي داشته به حرفهاي آنان احترام گذارده و براي اقتدار و اختيارات آنان حرمت قائل شوند. TTK 48.1

قبل از اينكه قدرت استدلال رشد كند — يكي از اولين درسهايي كه يك كودك نياز است تا آنرا ياد بگيرد درس فرمانبرداري است. قبل از اينكه او باندازه كافي بزرگ شود تا استدلال كند بايد به او مطيع بودن را آموخت. كار مادر بايد با طفل آغاز شود. او بايد خواسته و خلق و خوي كودك را رام و مطيع بسازد و سرشت وي را تحت پيروي و تسلط خود در آورد. به او ياد بدهيد تا اطاعت كند و هنگامي كه كودك بزرگتر شد چوب تاديب را بر زمين نگذاريدTTK 48.2

قبل از اينكه خود رايي و هواي نفس رشد كند — تعداد كمي از والدين در زمان مناسب آموزش فرزندان خود را شروع ميكنند. والدين معمولا به كودك اجازه مي دهند تا به دو سه سالگي برسد و از تاديب وي احتراز ميگردد به گمان اينكه هنوز خيلي زود است تا او مطيع بودن را فرا بگيرد. ولي در تمام اين وقت شخصيت در اين موجود كوچك رشد مي يابد و هر روز كار سخت تر ميشود تا اولياء بتوانند كنترل كودك را در دست بگيرند. در همان سالهاي نخست ، كودكان ميتوانند آنچه را كه ساده و شفاف به آنان گفته شده است را درك كنند و با تربيتي محبت آميز و معقول ميتوانند مطيع بودن را فرا گيرند ... مادر نبايد اجازه دهد تا فرزندش در وحله اي از او سوء استفاده كند و براي اينكه به اقتدار خود ادامه دهد ضروريتي ندارد تا به خشونت متوسل شود — عزم راسخ توام با محبت ميتواند كودك را متقاعد ساخته كه شما وي را دوست ميداريد و مقصود شما را بانجام خواهد رساند. ولي اگر اجازه دهيد كه خودخواهي — خشم و خودرايي مراحل خود را در سه سال اوليه زندگي كودك بگذراند آنگاه تاديب و آوردن كودك به خلق و خوي سالم سخت خواهد بود. در اين حالت است كه كج خلقي بروز كرده و كودك از انجام هر چه كه دوست دارد لذت برده و كنترل والدين برايش ناخوشايند خواهد بود. اين گرايشهاي بد مانند يك غده بدخيم رشد ميكند تا اينكه در دوران بلوغ خودخواهي و خودمحوري به منتهي اليه خود ميرسد و فقدان خويشتنداري و تذهيب جاي خود را به شرارت ميسپارد كه طبيعت و ذات ما را لجام گسيخته مينمايد.TTK 48.3

نبايد به كودكان اجازه داده شود تا به اولياء خود بي احترامي نشان دهند. خود رايي هرگز نبايد تا جايي مجاز شمرده شود كه ديگر نتوان آنرا توبيخ نمود. عاقبت بخيري كودك نياز به عشق و محبت دارد ولي بايد توام با تاديب و تربيت راسخ باشد.TTK 49.1

اطاعت از والدين باعث سوق داده شدن فرزندان به اطاعت از خدا ميشود — كودكان و نوجواناني كه والدين دينداري دارند نسبت به ديگران برتري دارند زيرا فرصتي يافته اند تا خدا را شناخته و او را دوست بدارند. فرزندان با احترام و مطيع بودن به خواسته اولياء خود ميتوانند ياد بگيرند كه چطور به پدر آسماني خود احترام گذارده و او را اطاعت كنند. چنانچه آنان مانند فرزندان نور رهروي كنند نسبت به اولياء خود مودب و مهربان - با محبت و با احترام خواهند بود و بهتر از كساني خواهند بود كه محبت خدا را در رفتار پدران و مادران خود نديده اند. و بدينوسيله با احترام و پيروي از يك الگوي خوب آنان مويد اين خواهند بود كه خدا را عبادت ميكنند و او را با زندگي منظم و كلام خداگونه خود حرمت مينهند.TTK 49.2

تنها فرد مطيع وارد ملكوت ميشود — والدين و معلمين بايد بر ذهن فرزندانشان تاثير بگذارند. آنگاه خداوند در اين زندگي بر آنان مهر تائيد ميزند تا با عشق و احترام تسليم فرمان خداوند گردند. كساني كه در اينجا مطيع مسيح نشوند در دنياي جاوداني نيز از او اطاعت نخواهند نمود. به والدين و فرزندان شان در بدو ورود به قصرهاي ملكوت خداوند خوش آمد گفته خواهد شد زيرا كه در اين جهان آموخته اند تا از فرامين خدا اطاعت كنند.TTK 49.3