فصل دوازدهم - اطاعت بايد عادت بشود
آهسته ولي پيوسته تلاش كنيد. (رهرو آن نيست گهي تند گهي خسته رود ... رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود) به كودكان بايد تعليم داده شود كه قابليتهايي كه به آنان عنايت شده بايد براي احترام و تكريم خدا بكار رود. براي چنين امري آنان بايد درس اطاعت را فرا گيرند... با تلاشي آرام ولي پيگير خلق و خوها بايد شكل بگيرند. اگر پيشگيري بموقع صورت نگيرد ذهن جوان به بيزاري و نفرت از والدين و معلمان تحريك شده و اغلب اوقات در برابر اولياء امور مقاومت ميكنند.TTK 50.1
بحث و جدل نبايد مجاز شمرده شود- اولين توجه والدين بايد براي تشكيل يك حكومت در خانواده باشد. كلام اولياء بايد قانون بوده و مانع بحث و مجادله شود. فرزندان بايد از طفوليت ياد بگيرند تا بدون قيد و شرط از اولياء خود پيروي كنند. TTK 50.2
گاهي اوقات تاديب و انضباط قاطع باعث ناخشنودي ميشود زيرا فرزندان ميخواهند كه براه خود بروند. با اين حال اگر درس اطاعت از اولياء خود را آموخته باشند آنان بهتر آماده شده اند تا به خواسته هاي خدا سر تعظيم فرود آورند. از اينرو تربيتي را كه در كودكي دريافت داشته اند در تجربيات روحاني تاثير گذارده و شخصيت يك فرد بالغ و عاقل را قالب ريزي ميكند.TTK 50.3
استثنائي قائل نشويد-والدين مانند معلمين خانه خود بايد توجه كنند كه از قوانين سرپيچي نشود ... والدين با مجاز شمردن فرزندان خود به نافرماني از تربيت مناسب قصور ميورزند. فرزندان بايد به مرحله اي برسند كه مطيع و فرمانبردار بار بيايند. سرپيچي نبايد مجاز شمرده شود. گناه در كنار درب خانه والديني كه به فرزندان خود اجازه سرپيچي ميدهند خوابيده است ... فرزندان بايد بفهمند كه مجبور به فرمانبرداري هستند. TTK 50.4
اطاعت كامل و عاجل را بطلبيد- وقتي اولياء از لزوم سريع و كامل فرزندان نسبت به اطاعت كوتاهي ورزند در اصل از ريختن شالوده شخصيتي مناسب براي خردسالان خود كوتاهي ورزيده اند. آنان فرزندان خود را آماده ميكنند تا وقتي كه بزرگ شدند به آنان بي حرمتي كنند و در هنگام وداع از اين جهان با قلبهايي افسرده اين جهان را ترك كنند. TTK 51.1
خواسته ها بايد معقول باشد — خواسته هاي اولياء همواره بايد معقول باشد - محبت بايد ابراز شود - نه با افراط گريهاي احمقانه بلكه با راهنمايي هاي حكيمانه. والدين بايد با روي خوش فرزندان خود را تعليم دهند- بدون سرزنش يا عيبجويي و با محبت بايد در پي پيوند دادن قلبهاي آنان با خود باشند. پدران و مادران و معلمين و برادران و خواهران ارشد بايد نيروهاي تربيت كننده اي باشند تا هر علاقه روحاني را تقويت نموده و فضايي صميمي و سالم را در خانه و مدرسه ايجاد كنند كه به فرزندان جوانتر كمك كند تا در ذات و رهنمونهاي خدا رشد كنند. ما در تربيت كودكان خود و تربيت فرزندان ديگران ثابت ميكنيم كه مهار كردن آنها از انجام شرارت بخاطر عشق و علاقه به آنان است و نه براي محدود كردن آنان. TTK 51.2
براي اطاعت بايد دليل آورده شود — فرزندان بايد ياد بگيرند تا از حكميت خانواده اطاعت كنند. آنان بايد شخصيت متقارني را شكل دهند كه مورد تاييد خدا باشد و احكام را در زندگي روزانه برقرار كنند. والدين مسيحي بايد فرزندان خود را بياموزند تا از احكام خدا اطاعت كنند... دليل براي اين اطاعت و احترام به احكام خدا ميتواند برذهن كودكان نقش بندد به محض اينكه بتوانند ماهيت آنرا درك كنند. پس آنان خواهند دانست كه چه بايد بكنند و از انجام چه كاري بايد اجتناب ورزند. TTK 51.3
كلام والدين بايد قانون باشد- فرزندان شما كه تحت كنترلتان هستند بايد به شما توجه و اعتنا كنند. حرف شما بايد براي آنان قانون باشد. بسياري از والدين مسيحي از فرمان دادن به فرزندان خود براي تبعيت از آنان كوتاهي ميورزند و سپس در حيرتند كه چرا فرزندانشان منحرف — نامطيع — ناسپاس و بي خدا هستند . اين قبيل والدين تحت ملامت پروردگار هستند. آنان از راهنمايي فرزندان خود نسبت به خدا مسامحه ورزيده اند. آنان از تعليم اولين درس مسيحيت كوتاهي ورزيده اند كه ميگويد: “ترس از خدا شروع حكمت است”. سليمان ميگويد “حماقت در دل طفل بسته شده است”. نابخردي و حماقت — علاقه به شرارت— نفرت از چيزهاي مقدس — مشكلاتي هستند كه والدين بايد در ماموريت خانگي نآ اب دوخ برخورد كنند .TTK 51.4
والدين بايد با قوت خدا برخاسته و به اهل خانواده فرمان دهند تا از آنان تبعيت كنند. آنان نبايد فرزندان خود را رها كنند تا حدس بزنند كه چه چيزي درست است ولي بايد با عبارتهايي كه سرراست و شفاف است به آنان تعليم دهند تا راه ثواب را پيشه كنند.TTK 52.1
تاثير يك كودك نا مطيع بر ديگران- يك فرزند نامطيع صدمه بزرگي را به همه كساني كه در ارتباط با او هستند ميزند زيرا كه او كودكان ديگر را بشكل خود در خواهد آورد. ضرب المثل فارسي ميگويد “يك بز گر همه گله را گر ميكند و يا اينكه سيب لكه دار همه جعبه را ميگنداند”. TTK 52.2
خوش آمد گوئي به گناه — به فرزندان خود بياموزيد تا بشما حرمت بگذارند زيرا احكام خدا اين وظيفه را بر عهده فرزندان ميگذارد. اگر شما بفرزندان خود اجازه دهيد تا اعتبار و آبروي شما را كم ارزش كنند و به قانون خانواده بي اعتنايي كنند شما به گناه خوش آمد گوئي كرده ايد و به اهريمن اجازه داده ايد تا آنچه را كه ميخواهد انجام دهد و همان نافرماني، فقدان احترام و عشق بخودخواهي در آنان حتي در زندگي مذهبي و در كليسا حمل شود. و مسئوليت آغاز همه اين شرارتها بر عليه والدين بخاطر غفلت و كوتاهي در دفتر اعمال آسماني بر عليه والدين نوشته خواهد شد. TTK 52.3
عادت نافرماني با تكرار شكل ميگيرد — دروس اطاعت در احترام براي اولياي امور اغلب لازم است تا تكرار شود. اين قبيل كار در خانواده نيروئي براي خيريت خواهد شد و نه تنها فرزندان از شرارت اجتناب خواهند كرد بلكه به محبت واقعي و عدالت و انصاف وادار ميشوند. ليكن والدين نيز بطور برابر منتفع خواهند گرديد. اين نوع كار كه خداوند آنرا ملزم نموده نميتواند بدون تعمق جدي از طرف آنان انجام شود و مطالعه زياد از كلام خدا ميتواند آنان را به سوي او هدايت كند . TTK 52.4