Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
ปลายทาง แห่งความหวัง - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    บทที่ 11 - วันโลกาวินาศ

    เมื่อพระสุรเสียงของพระเจ้าเปล่งออกมาเพื่อการปลดปล่อย ประชากรของพระองค์ บรรดาผู้ที่สูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างถูก ปลุกให้ตื่นขึ้นอย่างน่าคร้ามกลัว ในการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต คนมั่งมีที่ หลงงมงายด้วยการหลอกลวงของชาตาน ตัวว่ามีความสูงส่งกว่าคนจน แต่พวกเขาปล่อยปละละเลยไม่เอาใจใส่เลี้ยงดูคนอดอยากหิวโหย ไม่จัด หาเครื่องนุ่งห่มให้คนเปลือยกาย ไม่ปฏิบัติต่อคนอื่นอย่างยุติธรรม และ ไม่มีความเมตตากรุณา บัดนี้พวกเขาถูกบีบคั้นด้วยทุกสิ่งที่ทำให้เขาใหญ่โต และถูกทิ้งให้สิ้นเนื้อประดาตัว พวกเขามองดูความพินาศแห่งรูปเคารพ ด้วยความหวาดกลัว เขาได้ขายจิตวิญญาณของตนเองแก่ทรัพย์สมบัติ และความรื่นเริงบันเทิงใจในโลก ไม่ได้รื่ารวยในเรื่องของพระเจ้า ชีวิตของ พวกเขาล้มเหลว ความสนุกเพลิดเพลินกลับกลายเป็นความขมขื่น ทรัพย์ สมบัติของพวกเขาที่ได้เก็บสะสมไว้ตลอดชีวิตถูกทำลายในชั่วพริบตา เดียว คนมั่งมีร้องไห้ครื่าครวญเมื่อบ้านที่สวยงามและใหญ่โตถูกทำลาย ทรัพย์สินเงินทองกระจัดกระจาย และหวาดกลัวว่าตัวเองจะต้องพินาศ ไปกับรูปเคารพด้วย คนชั่วร้ายครื่าครวญเพราะผลที่เกิดขึ้นตังที่เห็น แต่เขาหาได้กลับใจจากความชั่วร้ายของตนเองไม่GrHTh 117.1

    บัดนี้ ผู้เผยแพร่ศาสนาที่ได้ยอมเสียสละความจริงของพระเจ้า เพื่อแลกกับการได้รับความนิยมของมนุษย์ใต้เข้าใจถึงอิทธิพลแห่งคำสอน ของตนเอง ข้อเขียนทุกบรรทัด ถ้อยคำทุกคำที่พูดออกไปเพื่อข้กชวนคน ทั้งหลายให้พักพิงอยู่กับสิ่งจอมปลอม ได้หว่านเมล็ดกระจัดกระจายไป และบัดนี้ดูเถิดการเก็บเกี่ยวมาถึงแล้ว พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “วิบัติจงมีแก่ ผู้เลี้ยงแกะ ผู้ทำลายและกระจัดกระจายแกะของลานหญ้าของเรา ดูเถิด เราจะเอาใจใส่เจ้าเพราะการกระทำที่ชั่วของเจ้า” “เพราะเจ้าได้กระทำให้ คนชอบธรรมท้อใจด้วยการมุสา ทั้งที่เราไม่ได้ทำให้เขาเศร้าใจเลย และ เจ้าได้หนุนใจคนอธรรม เพื่อมิให้เขาห้นกล้บจากทางอธรรมของเขาจะได้ รักษาชีวิตของเขาไว้” (เยเรมีย์ 23:1, 2; เอเสเคียล 13:1, 2)GrHTh 117.2

    บรรดาผู้รับใช้ ศาสนาจารย์ และฝูงชนเห็นว่าพวกเขาได้กบฏ ต่อพระองค์ ผู้ให้กำเนิดพระบัญญัติอ้นชอบธรรม การละทิ้งกฎเกณฑ์ เหล่านี้ ทำให้ความชั่วร้ายหลายพันอย่างเถิดขึ้นมา จนกระทั่งแผ่นดินโลก ต้องจมลงในความเสื่อมทราม ไม่มีภาษาใดสามารถบรรยายถึงความรู้สึก ที่ผู้รับที่ไม่ชื่อสัตยใต้รับคือ ชีวิตนิรันดร์ที่เขาจะต้องสูญเสียตลอดไปGrHTh 118.1

    ฝูงชนต่างต่อว่ากันและกัน ที่ชักชวนกันไปสู่ความพินาศ ทุกคน รวมตัวกันประณามบรรดาศาสนาจารย์ที่ไม่ชื่อสัตย์อย่างรุนแรงที่สุด เพราะเคยเทศนา แต่ “สิ่งที่ราบรื่น” (อิสยาห้ 30:13) เขาได้ชักจูงให้ผู้ฟัง เห็นว่าพระบัญญัติของพระเจ้าเป็นโมฆะไปแล้ว และกดขี่ข่มเหงบรรดา ผู้ที่รักษาพระบัญญัติให้บริสุทธิ้ ฝูงชนร้องว่า “เราต้องสูญเสียจิตวิญญาณ ท่านนี่แหละเป็นด้นเหตุ” มือทั้งหลายที่ครั้งหนึ่งได้เคยสวมมงกุฎดอกไม้ อ้นสวยงามให้พวกเขาจะต้องถูกยกขึ้นเพื่อทำลายพวกเขาเอง ทุกหน ทุกแห่งมีการต่อสู้และการนองเลือดGrHTh 118.2

    พระบุตรของพระเจ้าและบรรดาผู้สื่อข่าวแห่งสวรรค์ใต้ต่อสู้กับ อำนาจแห่งความชั่วร้ายเพื่อตักเตือนสั่งสอน ช่วยปลดเปลื้องความทุกข์ และช่วยเหลือบุตรทั้งหลายของมนุษย์ บัดนี้ทุกคนได้ตัดสินใจแล้ว บรรดา คนชั่วร้ายได้เช้าร่วมพวกกับซาตานเพื่อทำสงครามต่อสู้กับพระเจ้า ปฏิปักษ์ไม่ได้มีแต่เพียงซาตานตนเดียวเท่านั้น แต่มีมนุษย์รวมอยู่ด้วย “พระเจ้าทรงมีคดีกับบรรดาประชาชาติ” (เยเรมีย์ 25:31)GrHTh 118.3

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents