Rozdział 13 — Medyczna praca misyjna a głoszenie ewangelii

Wspólne dzieło

Pragnę mówić o zależności między medyczną pracą misyjną a głoszeniem ewangelii. Pokazano mi, że wszystkie płaszczyzny dzieła mają być zjednoczone w jedną wielką całość. Dziełem Bożym jest przygotowanie ludzi do tego, by byli godni stanąć przed Synem Człowieczym podczas Jego przyjścia i to dzieło ma być wykonywane w jedności. W dziele przysposobienia ludzi do okazania niewzruszonej postawy w ostatnim wielkim dniu nie ma miejsca na podziały.MPM 225.1

Służba ewangelii to przedstawienie prawdy, która musi być przyjęta przez ludzi, aby dostąpili uświęcenia i zostali przygotowani na przyjście Pana. Dzieło to ma obejmować wszystkie aspekty posługi Chrystusa. Słudzy ewangelii mają pełnić swoją posługę wszędzie, gdzie się da, wykonując swoją pracę w sposób rozsądny i zdecydowany.MPM 225.2

Nie powinno być żadnego rozdźwięku między głoszeniem ewangelii a pracą medyczną. Lekarz powinien współpracować z duchownym i wykazywać taką samą sumienność i dokładność w swojej pracy zarówno na rzecz zbawienia duszy, jak i przywrócenia zdrowia fizycznego. [...]MPM 225.3

Ciało — ręka — głowa

Zawsze przedstawiano mi, że medyczna praca misyjna ma się tak samo do całości dzieła jak ręka do ciała ludzkiego. Służba ewangelii jest zorganizowana po to, abyśmy ogłaszali prawdę i prowadzili dzieło zarówno dla chorych, jak i tych, którzy mają się dobrze. Ona jest ciałem, medyczna praca misyjna — ręką, a Chrystus jest głową ponad wszystkim. W taki sposób przedstawiano mi tę kwestię.MPM 225.4

Ponieważ medyczna praca misyjna jest ręką w ciele Chrystusowym, nakłania się nas do tego, abyśmy jednomyślnie okazywali poszanowanie dla tego dzieła. Tak jest. Medyczna praca misyjna jest ręką ciała Chrystusowego i Bóg pragnie, abyśmy wykazywali zdecydowane zainteresowanie tym dziełem.MPM 225.5

Chrystus był zaangażowany w wykonywanie dzieła Bożego na każdej płaszczyźnie. Nie czynił między nimi różnicy. Nie czuł, że uzdrawiając chorych, wchodzi w kompetencje lekarzy. Chrystus głosił prawdę, a gdy chorzy przychodzili do Niego, prosząc o uzdrowienie, pytał ich, czy wierzą, że może ich uzdrowić. Był gotowy wkładać ręce na chorych i cierpiących, by ich uleczyć, tak samo jak był chętny do głoszenia ewangelii. Ta praca była dla Niego takim samym chlebem powszednim jak rozgłaszanie prawdy, ponieważ uzdrawianie chorych jest częścią ewangelii, dobrej nowiny.MPM 226.1

Dotarcie do ludzi tam, gdzie są, niezależnie od tego, jakie zajmują stanowisko i w jakim są stanie, oraz udzielenie im pomocy w każdy możliwy sposób — oto służba ewangelii. Może się tak zdarzyć, że kaznodzieje będą musieli udać się do domu chorych i powiedzą: “Jestem gotowy, by ci pomóc i zrobię wszystko, co jest w mojej mocy. Nie jestem lekarzem, ale jestem kaznodzieją i moim zamiłowaniem jest służyć chorym i cierpiącym”. Gdy ktoś cierpi na ciele, to prawie zawsze choruje jego dusza, a choroba duchowa powoduje choroby ciała. — Manuscript 62, 1900.MPM 226.2