Cele i warunki powodzenia pozostają niezmienne

Od czasu śmierci Ellen White w 1915 roku w dziedzinie medycyny poczyniono ogromne postępy. Chociaż przyniosły one modyfikacje, jeśli chodzi o szczegóły praktyki medycznej, na pewno nie przekreśliły wartości terapeutycznej “czystego powietrza, ćwiczeń fizycznych, odpowiedniej diety, korzystania z dobrodziejstw wody” oraz “zaufania w Bożą moc”. Czynniki te Ellen G. White wymieniała jako “prawdziwe środki lecznicze”. Chociaż współczesne metody stawiania szybkiej diagnozy i leczenia chorób skróciły czas, jaki pacjenci muszą pozostawać w instytucji medycznej i chociaż ma to wpływ na działanie instytucji adwentystycznych, podstawowe zasady podane w radach Ellen G. White stanowią również dzisiaj pewne i realne wskazówki. Pisząc z perspektywy czasu, Ellen White stwierdziła:MPM 19.1

“Nasze dzieło rozszerza swój zakres i liczba naszych instytucji wzrasta, ale cel ich zakładania w Bożym zamyśle pozostaje taki sam. Warunki powodzenia pozostają niezmienne”. — Testimonies for the Church VI, 224.MPM 19.2

Możemy być pewni co do ponadczasowości rad dotyczących kwestii medycznych. W swoim wystąpieniu podczas sesji Generalnej Konferencji w 1909 roku Ellen White powiedziała:MPM 19.3

“Pokazano mi, że zasady dane nam w początkach głoszenia poselstwa są tak samo ważne również teraz i że powinno się postępować zgodnie z nimi równie sumiennie”. — Testimonies for the Church IX, 158.MPM 19.4

Zasady nie uległy zmianie, choć zmiany okoliczności mogą wymagać wprowadzenia korekt w stosowaniu niektórych zasad. Odnosząc się do pracy wykonywanej w nowo założonej szkole w Loma Lindzie, sama Ellen White napisała:MPM 19.5

“Nie możemy dokładnie wyznaczyć jedynego sposobu działania, który powinien być przyjęty bezwarunkowo. Znajdziemy się w takich okolicznościach i spotkamy się z takimi nagłymi wypadkami, co do których nasz Pan będzie musiał nam udzielić szczególnych poleceń, ale jeśli rozpoczniemy pracę całkowicie polegając na Panu, czuwając, modląc się i postępując zgodnie z udzielonym nam przez Niego światłem, nie będziemy chodzili w ciemności”. — Letter 192, 1906.MPM 19.6