Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Fundamenty chrześcijańskiego wychowania - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Rozdział 16 — Księga ksiąg

    Studium Biblii da moc intelektowi. Psalmista mówi: “Wykład słów twoich oświeca, daje rozum prostaczkom”. Często zadaje mi się pytanie: “Czy Biblia powinna stać się ważną książką w naszych szkołach?” To cenna książka, wspaniała książka. Jest skarbcem zawierającym klejnoty o cennej wartości. Jest historią otwierającą nam przeszłe wieki. Z wszystkich książek, które wyszły na świat, nawet tych wartościowych, Biblia jest księgą ksiąg i najbardziej zasługuje na dokładne studium i uwagę. Daje nie tylko historię stworzenia świata ale opis świata, który przyjdzie. Zawiera wskazówki odnośnie cudów wszechświata i objawia naszemu zrozumieniu Autora niebios i ziemi. Odsłania prosty i dokładny system teologii i filozofii. Ci, którzy są dokładnymi studentami słowa Boga, i którzy są posłuszni jego naukom, kochają jego proste prawdy, będą rozwijać umysł i maniery. Jest to dar Boga, który powinien obudzić w każdym sercu najszczerszą wdzięczność gdyż jest objawieniem Boga człowiekowi.FW 129.1

    Jeśli prawdy Biblii są wplecione w praktyczne życie, odprowadzą umysł od przyziemności i poniżenia. Ci, którzy prowadzą rozmowy z Pismami, będą uważani za mężczyzn i kobiety wywierający wywyższający wpływ. W badaniu praw objawionych przez niebo, Duch Boga jest doprowadzony w bliski związek ze szczerym badaczem Pism. Zrozumienie objawionej woli Boga poszerza umysł, powiększa, wywyższa i wyposaża w nową energię doprowadzając jego zdolności do kontaktu ze zdumiewająco wielkimi prawdami. Jeśli studium Pism jest czynione drugorzędnym rozważaniem, dochodzi do wielkiej straty. Biblia była przez jakiś czas wyłączona z naszych szkół a szatan znalazł bogate pole, na którym pracował ze zdumiewającą szybkością i zbierał żniwo ku swemu upodobaniu.FW 129.2

    Zrozumienie przyjmuje poziom rzeczy, z którymi staje się zaznajomione. Jeśli wszyscy studiowaliby Biblię, to powinniśmy widzieć lud coraz dalej się rozwijający, zdolny głębiej myśleć, pokazujący wyższy stopień inteligencji niż najżarliwsze wysiłki w studiowaniu tylko nauk i historii świata mogłyby ich uczynić. Biblia daje prawdziwemu poszukiwaczowi rozwój dyscypliny umysłowej i wychodzi z rozważania boskich spraw ze wzbogaconymi zdolnościami, własne “ja” jest upokorzone a Bóg i Jego objawiona prawda — wywyższone. Ponieważ ludzie są tak niezaznajomieni z cennymi historiami Biblii, tak wielce wywyższa się człowieka a tak mało czci oddaje się Bogu. Biblia zawiera właśnie ten jakościowo pokarm, który chrześcijanin potrzebuje aby mógł wzrastać mocno w duchu i intelekcie. Badanie wszystkich ksiąg filozoficznych i naukowych nie może uczynić dla umysłu to co może uczynić Biblia jeśli jest studiowana i praktykowana. Przez studium Biblii rozmawia się z patriarchami i prorokami. Prawda jest przybrana w wywyższony język, który wywiera fascynującą moc na umysł, myśl jest wywyższona od spraw ziemi i doprowadzona do rozważania chwały przyszłego nieśmiertelnego życia. Jaka mądrość człowieka może być porównana ze wspaniałością objawienia Boga? Skończony człowiek, który nie zna Boga, może dążyć do pomniejszenia Pism, może pogrzebać prawdę pod rzekomym poznaniem nauki.FW 130.1

    Ci, którzy chełpią się mądrością poza nauką słowa Boga, potrzebują głębiej pić ze źródła poznania aby mogli poznać swą faktyczną ignorancję. Chełpliwa mądrość ludzka jest głupstwem w oczach Boga. Niech nikt siebie nie zwodzi. Jeśli ktoś między wami wydaje się być mądry w oczach świata, niech stanie się głupcem aby mógł być mądrym. Bo mądrość tego świata jest głupstwem u Boga. Taki bierze mądrość ze swej zręczności. Ci, którzy posiadają tylko taką mądrość, muszą stać się głupcami w swej własnej ocenie. Największa niewiedza będąca przekleństwem obecnie dla ludzkiej rasy, jest odnośnie wiążących nakazów prawa Boga, a ignorancja ta jest rezultatem zaniedbywania studiowania słowa Boga. Jest zdeterminowanym planem szatana by tak zaangażować i pochłonąć umysł aby Boży wielki przewodnik nie był księgą ksiąg i aby grzesznik nie był prowadzony ze ścieżki przestępstwa na ścieżkę posłuszeństwa.FW 130.2

    Biblia nie jest wywyższona na swe miejsce a jaką ma nieskończoną wagę dla dusz ludzkich. Badając jej strony poruszamy się po scenach majestatu i wieczności. Widzimy Jezusa, Syna Boga, przychodzącego na nasz świat angażując się w tajemniczy konflikt pokonujący moce ciemności. O, jak cudowne, prawie nie do uwierzenia jest to że nieskończony Bóg zgodził się na upokorzenie swego drogiego Syna! Niech każdy student Pism rozważa ten wielki fakt a nie wyjdzie z takiego rozważania bez bycia wywyższonym, oczyszczonym i uszlachetnionym.FW 131.1

    Biblia jest księgą, która odsłania zasady prawości i prawdy. Zawiera wszystko co jest potrzebne do zbawienia duszy a w tym samym czasie wzmacnia i dyscyplinuje umysł. Jeśli jest używana jako podręcznik w naszych szkołach, okaże się daleko bardziej skuteczna niż jakakolwiek książka świata prowadząc mądrze w sprawach tego życia jak również kierując duszę w górę drabiny postępu sięgającego nieba. Bóg troszczy się o nas jako o istoty inteligentne i dał nam swe słowo jako lampę dla naszych stóp i światło na naszej drodze. “Wykład słów Twoich oświeca. Daje rozum prostaczkom”. To nie jest tylko czytanie słowa, które wykona zaplanowany efekt przez niebo ale prawda objawiona w słowie Boga musi znaleźć dostęp do serca aby zamierzona korzyść została osiągnięta. Najlepiej wykształceni w naukach nie są zawsze najskuteczniejszymi narzędziami dla Bożego użytku. Jest wielu odsuwających się na bok a ci, którzy otrzymali mniejsze korzyści wiedzy książkowej, zajmują ich miejsca gdyż mają wiedzę rzeczy praktycznych, które są podstawowe do użytku w codziennym życiu podczas gdy ci, którzy uważają się za uczonych, często przestają być uczniami, stają się samowystarczalni, ponad naukę, nawet ponad Jezusa, który był największym nauczycielem jakiego znał świat. Ci, którzy dorastają i rozwijają się, których zdolności rozumowania były poprawione przez głębokie badanie Pism, dojdą do użyteczności, gdyż słowo Boga weszło w ich życie i charakter. Musi wykonać swą szczególną pracę przeszywając do szpiku kości, odkrywając myśli i zamiary serca. Boże słowo ma stać się pożywieniem, przez które chrześcijanin musi wzrastać silnie na duchu i intelekcie aby mógł walczyć o prawdę i sprawiedliwość.FW 131.2

    Dlaczego nasza młodzież a nawet dojrzałe osoby tak łatwo poddają się pokusie i grzechowi? Jest tak dlatego że słowo Boga nie jest studiowane i rozważane tak jak być powinno. Gdyby było docenione, byłaby wewnętrzna naprawa, moc ducha, oparcie pokusom szatana do czynienia zła. Mocna zdecydowana moc woli nie jest wprowadzana do życia i charakteru ponieważ święta instrukcja od Boga nie jest czyniona studium i tematem rozważań. Nie ma wysiłku by łączyć umysł z czystymi świętymi myślami i by odwrócić się od tego co nieczyste i nieprawdziwe. Nie ma wybierania lepszej części, siedzenia u stóp Jezusa jak czyniła to Maria by uczyć się najświętszych lekcji od boskiego Nauczyciela aby mogły być włożone do serca i praktykowane w codziennym życiu. Rozważanie o świętych rzeczach wywyższy i oczyści umysł rozwijając chrześcijański charakter dam i dżentelmenów. Bóg nie zaakceptuje żadnego z nas kto trwoni swe siły w pożądliwym ziemskim poniżeniu przez myśl, słowo, czyn. Niebo jest czystym i świętym miejscem gdzie nikt nie może wejść jeśli nie jest oczyszczony, uduchowiony, umyty, odnowiony. Jest praca dla nas, którą musimy wykonać sami a będziemy uzdolnieni do czynienia tego jedynie przez ciągnięcie siły od Jezusa. Powinniśmy czynić Biblię naszym studium ponad wszelką inną książkę. Powinniśmy kochać ją i być posłuszni jako głosowi Boga. Mamy widzieć i rozumieć Jego ograniczenia i nakazy “będziesz czynił”, “nie będziesz czynił” i uświadomić sobie prawdziwe znaczenie słowa Boga.FW 132.1

    Kiedy słowo Boga jest czynione naszą radą i badamy Pisma dla światła, aniołowie z nieba przychodzą bliżej by wpłynąć na umysł, oświecić zrozumienie tak że faktycznie można powiedzieć: “Wykład słów twoich oświeca. Daje rozum prostaczkom”. Nic dziwnego że nie ma więcej mentalności niebiańskiej pokazanej wśród młodzieży wyznającej chrześcijanizm kiedy jest tak niewielka uwaga dana słowu Boga. Boskie rady nie są szanowane, napomnieniom nie jest się posłusznym, łaska i niebiańska mądrość nie są szukane aby przeszłe grzechy były unikane a każda plama zepsucia była usunięta z charakteru. Modlitwą Dawida było: “Pomóż mi zrozumieć drogę Twych przykazań, a będę opowiadał o Twych cudownych dziełach”.FW 133.1

    Jeśli umysły naszej młodzieży jak również bardziej dojrzałych byłyby kierowane we właściwym kierunku gdy są razem, ich rozmowy byłyby o wywyższonych tematach. Kiedy umysł jest czysty a myśli wywyższone do prawdy Boga, słowa będą tego samego charakteru jak złote jabłka na srebrnych obrazach. Ale z obecnym zrozumieniem i obecnymi praktykami, z niskim standardem, który zadawala nawet chrześcijan, rozmowy są tanie i niepożyteczne. Jest to z ziemi, ziemskie, nie pachnie prawdą czy niebem i nie zbliża się nawet do standardu bardziej kulturalnych grup światowców. Gdy Chrystus i niebo są tematami rozważania, rozmowa będzie tego dowodem. Mowa będzie zaprawiona łaską a mówca pokaże że otrzymał wykształcenie w szkole boskiego Nauczyciela. Psalmista mówi: Wybrałem drogę prawdy, Twe sądy położyłem przed sobą. Cenił on słowo Boga. Znalazło dostęp do jego rozumu, nie było lekceważone ale praktykowane w jego życiu.FW 133.2

    Jeśli święte słowo nie jest doceniane, nie będzie się go słuchać jako pewnego, bezpiecznego, cennego podręcznika. Każdy dręczący nas grzech musi być usunięty. Należy toczyć z nim walkę aż będzie zwyciężony. Pan będzie pracował z naszymi wysiłkami. Gdy skończony grzeszny człowiek wypracowuje swe zbawienie z bojaźnią i drżeniem, to Bóg pracuje z nim czyniąc swą wolę i upodobanie. Ale Bóg nie będzie działał bez współpracy człowieka. Musi wytężać swe siły aż do końca, musi być zdolnym, chętnym uczniem w szkole Chrystusa a gdy akceptuje łaskę, która jest za darmo mu ofiarowana, obecność Chrystusa w myśli i w sercu da mu zdecydowany cel odłożenia każdego brzemienia grzechu aby serce mogło być napełnione całą pełnią Boga i Jego miłości.FW 134.1

    Studenci naszych szkół powinni rozważyć że przez rozmyślanie o grzechu następuje pewny rezultat i dane od Boga zdolności są osłabiane i niezdolne do moralnego postępu gdyż były niewłaściwie stosowane. Jest wielu, którzy uznają to za prawdę. Pielęgnują dumę i zarozumiałość aż te złe cechy charakteru stają się rządzącą mocą kontrolując ich pragnienia i skłonności. Mając formę pobożności, wykonując wiele czynów wynikających z własnej sprawiedliwości, mogą nie mieć żadnej rzeczywistej zmiany w sercu. Nie doprowadzili swych praktyk życiowych do wyraźnego i dokładnego mierzenia z wielkim standardem sprawiedliwości, z prawem Boga. Powinni krytycznie porównać swe życie z tym standardem, nie tylko by poczuli że mają braki, są chorzy na grzech i potrzebują lekarza. Mogą także zrozumieć głębię, w którą upadli, dostrzegając nieskończoną ofiarę dokonaną przez Jezusa Chrystusa, która wydźwignęłaby ich z poniżenia.FW 134.2

    Jest niewielu, którzy doceniają szkodliwy charakter grzechu i pojmują wielkość upadku będącego rezultatem przestępstwa Bożego prawa. Przez badanie cudownego planu zbawienia by przywrócić grzesznika do moralnego obrazu Boga, widzimy że jedyne środki dla wyzwolenia człowieka były wykonane przez ofiarę i nieporównywalne uniżenie się i miłość Syna Boga. Tylko On miał moc do prowadzenia walki z wielkim przeciwnikiem Boga i człowieka jako nasz substytut i poręczenie dając moc tym, którzy opierają się na Nim wiarą, by stać się zwycięzcami w Jego imię i przez Jego zasługi.FW 135.1

    Możemy widzieć w krzyżu Kalwarii jakie były koszta poniesione przez Syna Boga dla zbawienia upadłej rasy. Tak jak ofiara na rzecz człowieka była kompletna, tak odnowienie człowieka z zanieczyszczenia grzechem musi być gruntowne i kompletne. Prawo Boga zostało nam dane abyśmy mogli mieć prawa i kierować swym zachowaniem. Nie ma czynu zła, które by prawo usprawiedliwiało, nie ma niesprawiedliwości, która by uniknęła potępienia. Życie Chrystusa było dokładnym wypełnieniem każdego przepisu prawa. Mówi: “Zachowałem przykazania mego Ojca”. Znajomość prawa potępiłaby grzesznika i skruszyłaby nadzieję na jego piersi gdyby nie widział Jezusa jako substytut i poręczenie, chętnego do wybaczenia przestępstwa i grzechu. Kiedy przez wiarę w Jezusa Chrystusa człowiek postępuje zgodnie z najlepszymi swymi zdolnościami dążąc do zachowania drogi Boga przez posłuszeństwo dziesięciu przykazaniom, doskonałość Chrystusa jest przypisywana by zakryć grzech skruszonej i posłusznej duszy.FW 135.2

    Będzie uczyniony wysiłek ze strony wielu udających przyjaciół wykształcenia by rozdzielić religię od nauk w naszych szkołach. Nie szczędziliby wysiłków ani wydatków dla zdobycia wiedzy świeckiej ale nie pomieszają z tym wiedzy o tym co Bóg objawił jako podstawę doskonałości charakteru. A jednak szkolenie w prawdzie Boga rozwinęłoby umysł i udzieliłoby także świeckiej wiedzy gdyż prawdziwym fundamentem właściwej wiedzy jest bojaźń Pana. Psalmista mówi. “Początkiem mądrości jest bojaźń Pana”. Żywe wypowiedzi Boga objawiają ojca kłamstw. Kto z naszej młodzieży może pokazać coś co jest prawdą w porównaniu z błędem jeśli nie są zaznajomieni z Pismami? Prostota prawdziwej pobożności musi być wprowadzona w edukację naszego młodego ludu, jeśli mają mieć boską wiedzę jak uciec od zepsucia, które jest w świecie poprzez pożądliwość. Prawdziwi naśladowcy Chrystusa nie będą służyć Bogu tylko wtedy gdy to jest zgodne z ich skłonnościami ale także gdy to pociąga samozaparcie i niesienie krzyża. Żarliwa rada dana przez apostoła Pawła Tymoteuszowi aby nie upadł w czynieniu obowiązku, powinna być przedstawiona młodzieży dziś. Niechaj cię nikt nie lekceważy z powodu młodego wieku ale bądź dla wierzących wzorem w postępowaniu, w miłości, w wierze, w czystości. Nękające grzechy muszą być zwalczone i pokonane. Cechy charakteru nie do przyjęcia czy odziedziczone, czy pielęgnowane, powinny być zaniechane i porównane z wielką zasadą sprawiedliwości a w świetle odbijanym ze słowa Boga powinni mocno opierać się i zwyciężać przez moc Chrystusa. Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana.FW 135.3

    Dzień po dniu, godzina po godzinie musi następować energiczny proces samozaparcia i wewnętrznego uświęcenia a potem zewnętrzne czyny zaświadczą że Jezus mieszka w sercu przez wiarę. Uświęcenie nie zamyka ścieżek duszy na poznanie ale poszerza umysł, inspiruje go do szukania prawdy jak ukrytego skarbu a znajomość Bożej woli posuwa naprzód dzieło uświęcenia. To jest niebo i jakże żarliwie powinniśmy dążyć by je osiągnąć. Apeluję do was studenci w naszych szkołach byście wierzyli w Jezusa jako waszego Zbawiciela. Wierzcie że jest On gotów pomóc wam swoją łaską kiedy przychodzicie do Niego szczerze. Musicie toczyć dobry bój wiary. Musicie zmagać się o koronę życia. Walczcie gdyż objęcia szatana są nad wami a jeśli nie wyrywacie się od niego, będziecie sparaliżowani i zniszczeni. Wróg jest na prawo, jest na lewo, przed wami i za wami a wy musicie zdeptać go pod stopami. Walczcie gdyż jest korona do zdobycia. Walczcie gdyż jeśli nie zdobędziecie korony, stracicie wszystko w tym życiu i w przyszłym. Walczcie ale niech to będzie w mocy waszego wzbudzonego Zbawiciela.FW 136.1

    Czy studenci naszych szkół będą studiować i usiłować skopiować życie i charakter Tego, który przyszedł z nieba by pokazać im kim muszą być jeśli chcą wejść do królestwa Boga? Przynoszę wam poselstwo o bliskim przyjściu Syna Boga na obłokach nieba z mocą i wielką chwałą. Nie przedstawiłam wam żadnego określonego czasu ale powtarzam wam osobistą wypowiedź Chrystusa by czuwać i modlić się gdyż w godzinie, której się nie spodziewacie Syn Człowieczy powróci. “Oto przyjdę wkrótce a zapłata moja jest ze mną by oddać każdemu według jego uczynku. Ja jestem alfa i omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec”. — The Review and Herald, 21 sierpień 1888.FW 137.1

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents