Rozdział 25 — Chrześcijański charakter zobrazowany w nauczycielach i uczniach

W imię mojego Mistrza apeluję do młodych mężczyzn i kobiet, którzy twierdzą że są synami i córkami Boga, by byli posłuszni słowu Boga. Apeluję do nauczycieli w naszych szkołach by dawali właściwy przykład tym, z którymi są związani. Ci, którzy chcą być wykwalifikowani by kształtować charakter młodzieży, muszą być uczniami w szkole Chrystusa aby mogli być cichego i pokornego serca tak jak był boski Wzór. W ubraniu, zachowaniu, we wszystkich sprawach powinni przedstawiać chrześcijański charakter objawiając fakt że są pod mądrymi zasadami dyscyplinarnymi wielkiego Nauczyciela. Chrześcijańska młodzież powinna być żarliwa, wyuczona ponoszenia odpowiedzialności z dzielnym sercem i chętną dłonią. Powinna być gotowa do spotykania prób życiowych z cierpliwością i hartem ducha. Powinna dążyć do kształtowania charakteru według modelu boskiego podążając za wartościowymi maksymami, pozostając w zwyczajach, które uzdolnią do zdobycia korony zwycięzcy.FW 191.1

W szkole życia młodzież może siać ziarna, które przyniosą żniwa, nie ciernie lecz cenne ziarno do niebiańskiego gumna. Nie ma czasu bardziej korzystnego jak czas spędzony w szkole, w której uznanie mocy zbawiającej łaski Chrystusa będzie kontrolowane zasadami boskiego prawa i jest interesem studentów by prowadzić pobożne życie. Koronna chwała życia wynika z związku z Chrystusem. Żaden człowiek nie żyje dla siebie. Wasze życie jest splecione z innymi w zwykłej pajęczynie ludzkości a wy macie być pracownikami razem z Bogiem dla zbawienia tych co giną w degradacji i nieszczęściu. Macie być instrumentami w wpływaniu na wszystkich tych, z którymi jesteście związani na lepsze życie by kierować umysł do Jezusa.FW 191.2

“Piszę wam, ojcowie! żeście poznali tego, który jest od początku. Piszę wam, młodzieńcy! żeście zwyciężyli onego złośnika.” 1 Jana 2,13 (BG).FW 191.3

A Paweł napomina młodzież by była trzeźwego umysłu. Wywyższajcie wasze dusze by być jak Daniel, lojalnym, wytrwałym sługą Pana Zastępów. Rozważajcie dobrze drogę dla waszych stóp gdyż stoicie na świętym gruncie a aniołowie Boga są wokół was. Jest właściwym odczucie że musicie się wspinać najwyżej na drabinie kształcenia. Filozofia i historia są ważnymi naukami ale poświęcacie czas i pieniądze na to co nie daje żadnych korzyści jeśli nie używacie swych umiejętności dla honoru Boga i dobra ludzkości. Jeśli poznanie nauk nie jest kamieniem milowym dla osiągnięcia wyższych celów, jest bezwartościowe. Wykształcenie, które nie wyposaża w wiedzę przetrwającą do wieczności, jest bezcelowe. Jeśli nie trzymacie się nieba i przyszłości, nieśmiertelnego życia przed wami, wasze osiągnięcia nie mają wiecznej wartości. Ale jeśli Jezus jest waszym nauczycielem, nie tylko jeden dzień w tygodniu ale każdego dnia, w każdej godzinie, możecie mieć uśmiech podczas waszych edukacyjnych osiągnięć.FW 192.1

Daniel zawsze miał przed sobą chwałę Boga i wy także powinniście powiedzieć: Panie, pragnę poznania, nie dla uwielbienia własnego “ja” ale by zaspokoić oczekiwania Jezusa, abym mógł doskonalić inteligencję chrześcijańskiego charakteru poprzez łaskę, którą On dał mi. Czy studenci będą wierni zasadom jak był Daniel?FW 192.2

W przyszłości będzie bardziej nagląca potrzeba mężczyzn i kobiet o rzeczywistych kwalifikacjach niż to było w przeszłości gdyż szerokie pola są otwarte przed nami, białe do żniw. Na tych polach możecie pracować razem z Bogiem. Ale jeśli jesteście miłośnikami przyjemności bardziej niż miłośnikami Boga, jeśli jesteście napełnieni beztroską, jeśli pozwalacie by przeszły wam wspaniałe możliwości bez zdobycia wiedzy, bez zdobycia solidnego budulca dla waszego charakteru, skarłowaciejecie i doznacie paraliżu w każdym zajęciu, którego się podejmiecie.FW 192.3

Dobre wykształcenie jest dobrą korzyścią jeśli jest połączone z poświęceniem jego posiadacza ale ci, którzy nie mają przywileju zdobycia wysokich osiągnięć w wykształceniu, nie muszą myśleć że nie mogą rozwijać się w intelektualnym i duchowym życiu. Jeśli będą wykorzystywać najlepiej wiedzę, którą mają, jeśli będą dążyć do gromadzenia czegoś w swym skarbcu każdego dnia pokonując wszelką przewrotność charakteru przez pilne kultywowanie cech charakteru podobnych do Chrystusa, Bóg otworzy im kanały mądrości i to może być powiedziane o nich jak było powiedziane o starodawnych odnośnie hebrajskich dzieci, że Bóg dał im mądrość i zrozumienie.FW 192.4

Nie jest prawdą że błyskotliwi młodzi ludzie zawsze uzyskują największy sukces. Jakże często ludzie talentu i wykształcenia byli umieszczani w pozycji zaufania i upadali. Ich blask miał wygląd złota lecz kiedy byli próbowani, okazywało się to blichtrem i śmieciem. Upadali w swej pracy poprzez niewierność. Nie byli przedsiębiorczy i wytrwali, nie sięgali do sedna spraw. Nie byli chętni zacząć u stóp drabiny i z cierpliwym trudem wspinać się aż osiągną szczyt. Chodzili w iskrach swych własnych przebłysków myśli, które sami rozpalili. Nie polegali na mądrości, którą Bóg jedynie mógł dać. Ich upadek nie był spowodowany brakiem szansy ale dlatego że nie myśleli trzeźwo. Nie czuli że ich wykształcenie miało dla nich wartość, nie rozwijali się tak jak mogli w poznaniu religii i nauki. Ich umysł i charakter nie były zrównoważone poprzez wysokie zasady prawości.FW 193.1

Niech nasza młodzież będzie trzeźwa i rozważa drogi dla swych stóp. Niech unikają grzechu gdyż jest niszczący w swych tendencjach i nie podoba się Bogu. Niech dostrzegają jakie możliwości leżą w ich zasięgu szukając łaski u Boga by zachował ich na drogach sprawiedliwości. Niech szukają rady i przewodnictwa Pana aby mogli spędzić swe życie dla jego chwały w świecie.FW 193.2

W zdobywaniu wykształcenia sukcesu nie należy upatrywać w wyborze czy przeznaczeniu, to Bóg czytał w sercu Daniela patrząc z przyjemnością na czystość jego motywu, na jego determinację celem uhonorowania Pana. Daniel nie kierował się iskrami, które sam rozpalił, ale uczynił Pana swą mądrością. Boska filozofia została uczyniona fundamentem jego wykształcenia. Przyjmował radę Pana. Oby wszyscy studenci byli jak Daniel ale wielu nie widzi ważności poddania się boskiej dyscyplinie.FW 193.3

Oby wszyscy uświadomili sobie że bez Chrystusa nie mogą nic uczynić! Ci, którzy nie zbierają z nim, rozpraszają. Ich myśli i czyny nie będą nosiły prawego charakteru a ich wpływ będzie niszczył dobro. Nasze działania mają podwójny wpływ, oddziaływują na innych jak i na nas. Ich wpływ będzie albo błogosławieństwem albo przekleństwem dla tych, którzy mają z nimi do czynienia. Jakże niewiele doceniamy ten fakt. Czyny tworzą zwyczaje a zwyczaje charakter, a jeśli nie strzeżemy naszych zwyczajów, nie będziemy wykwalifikowani do zjednoczenia się z niebiańskimi czynnikami w dziele zbawienia ani nie będziemy przygotowani do wkroczenia do niebiańskich komnat, które Jezus poszedł przygotować gdyż nikt tam nie będzie za wyjątkiem tych co poddali swą wolę i drogę woli i drodze Boga. Ten, kogo charakter jest zbadany, kto wytrwał test próby, kto jest uczestnikiem boskiej natury, będzie wśród tych, którym Jezus wygłosi błogosławieństwo.FW 194.1

Bez Chrystusa nie możemy nic uczynić. Czyste zasady uprzejmości, cnoty, dobroci, pochodzą całkowicie od Boga. Sumienne wypełnianie obowiązku, współczucie podobne do Chrystusa, miłość do dusz i miłość do swej własnej duszy dlatego że należycie do Boga i zostaliście wykupieni cenną krwią Chrystusa, uczynią was pracownikami razem z Bogiem wyposażając was w przekonywującą przyciągającą moc. Musicie szanować waszą własną wiarę po to by z sukcesem wprowadzać ją do innych. Przez przykład jak i przepis musicie pokazać że szanujecie waszą wiarę mówiąc z szacunkiem o świętych sprawach. Nigdy nie pozwalajcie sobie na jedno wyrażenie lekceważenia czy żarty by wychodziły z waszych ust gdy cytujecie Pisma. Gdy bierzecie Biblię w wasze ręce, pamiętajcie że jesteście na świętym gruncie. Aniołowie są wokół was i gdyby wasze oczy były otwarte, ujrzelibyście ich. Niech wasze zachowanie będzie takie abyście wywarli wrażenie na każdej duszy, która wam towarzyszy, że czysta i święta atmosfera was otacza. Jedno próżne słowo, jeden bezmyślny śmiech, może skierować duszę w złym kierunku. Straszne są konsekwencje nieposiadania stałego związku z Bogiem.FW 194.2

Powstrzymujcie się od wszelkiego zła. Zwykłe grzechy, jak tylko nieważne mogą się wydawać, będą osłabiać wasz moralny zmysł i niszczyć wewnętrzne działanie Ducha Boga. Charakter myśli pozostawia odcisk na duszy a wszystkie przyziemne rozmowy zanieczyszczają umysł. Wszystkie złe czyny rujnują tego kto ich się dopuszcza. Bóg może i przebaczy żałującemu grzesznikowi ale chociaż wybaczone, dusza jest splamiona, moc wywyższonych myśli mogących wzmocnić umysł jest zniszczona. Przez cały czas dusza nosi blizny. Zatem dążmy do tej wiary, która działa przez miłość i oczyszcza serce, abyśmy mogli reprezentować charakter Chrystusa światu. — The Review and Herald, 8 grudzień 1891.FW 195.1