Uzdrowienie Gilberta Collinsa

Pewnego ranka w lutym 1849 roku podczas porannej modlitwy u brata Howlanda pokazano mi abym pojechała do Dortmouth, Mass. Wkrótce potem mój mąż przyniósł list od brata Philipa Collins, który nalegał abyśmy przybyli do Dortmouth gdyż jego syn był bardzo chory. Zaraz wyjechaliśmy. Okazało się że chłopiec, który miał trzynaście lat, chorował od dziewięciu tygodni na chroniczny kaszel i wyglądał jak szkielet. Rodzice myśleli że ma gruźlicę i bardzo cierpieli że ich syn musi odejść od nich.ZD 121.1

Połączyliśmy się w modlitwie za chłopca i żarliwie błagaliśmy pana aby oszczędził jego życie. Wierzyliśmy że będzie z nim lepiej chociaż wszystko wskazywało na to że nie ma szans na wyzdrowienie. Mój mąż wziął go w swe ramiona wykrzykując: “Nie umrzesz, będziesz żył”. Wierzyliśmy że Bóg może być uwielbiony poprzez jego uzdrowienie.ZD 121.2

Opuściliśmy Dortmouth i byliśmy nieobecni osiem dni. Gdy wróciliśmy mały Gilbert wyszedł aby nas powitać. Zyskał na wadze osiem funtów. Znaleźliśmy domowników cieszących się z tej manifestacji boskiej przychylności.ZD 121.3