Zwycięstwo w Waukon, Iowa

Gdy dotarliśmy do Waukon, w końcu grudnia 1856 roku zastaliśmy prawie wszystkich zachowujących sabat w smutku. Było tam wielkie uprzedzenie wobec nas, wiele zostało powiedziane aby zniszczyć nasz wpływ.ZD 160.2

Na wieczornym zgromadzeniu otrzymałam widzenie i moc Boża spoczęła na zgromadzeniu. Przekazałam to co Pan dał mi dla tych ludzi. “Nawróć się do mnie a Ja zwrócę się do ciebie i uzdrowię cię z wszystkich uchybień. Wyrzuć wszystkie śmieci przed drzwi twego serca i otwórz je a wejdę i będę wieczerzał z tobą”. Widziałam że jeśli oczyszczą swoje drogi i wyznają złe rzeczy, Jezus przejdzie wśród nich w mocy.ZD 160.3

Gdy wydałam świadectwo, jedna z sióstr zaczęła wyznawać w jasny zdecydowany sposób. Gdy uczyniła wyznanie, wrota niebios nagle otwarły się i zostałam obezwładniona mocą Bożą. To było straszne i pełne chwały miejsce. Zgromadzenie trwało tak długo aż minęła północ i wielkie dzieło zostało wykonane.ZD 160.4

Następnego dnia nabożeństwo było tam gdzie wczoraj się zakończyło po północy. Ci co otrzymali błogosławieństwa na poprzednim zgromadzeniu zatrzymali je. Nie spali dużo gdyż Duch Boży spoczywał na nich przez noc. Niektórzy wyznali że nie połączyli się z nami i sprzeniewierzyli się sprawie. Zebranie trwało bez przerwy od dziewiątej przed południem do piątej wieczorem.ZD 160.5

Wtedy ciężar spadł nam z serca, bracia i siostry w Waukon rozpoczęli pracę z godnością i z mocą Bożą pośród siebie. Twarze smutne gdy przybyliśmy teraz świeciły niebiańskim blaskiem. Wydawało się jakby aniołowie przechodzili od jednego do drugiego pomieszczenia i kończyli dobre dzieło, które zostało rozpoczęte. Wkrótce mogliśmy pożegnać braci w Waukon i rozpocząć drogę powrotną do domu.ZD 161.1