Rozdział 22 — Postęp pośród trudności

Po śmierci Nathaniela w maju 1853 roku, mój mąż był bardzo dotknięty chorobą. Troska i niepokój powaliły go. Miał wysoką gorączkę i leżał w łóżku. Połączyliśmy się w modlitwie za niego ale chociaż nastąpiła poprawa, nadal pozostał bardzo słaby. Przygotowywał zgromadzenie w Mill Grave, New York, i w Michigan, ale obawialiśmy się że do zgromadzenia tego nie dojdzie. Zdecydowaliśmy się jednak zaryzykować wyjazd a jeśli nie będzie poprawy — wrócić do domu. Ale u starszego R. F. Cottrela w Mill Grove cierpiał jeszcze większą słabość i przyznał że dalej nie będzie mógł jechać.ZD 148.1

Byliśmy w zakłopotaniu. Czy cielesne słabości musiały nam przeszkadzać w dziele Bożym? Czy pozwolono szatanowi aby doświadczał nas swoją mocą i walczył o nasze życie i użyteczną pracę tak długo jak będziemy na tym świecie? Wiedzieliśmy że Bóg może ograniczyć władzę szatana. Pozwolić abyśmy byli wypróbowywani w ogniu po to aby oczyścić nas i lepiej dopasować do swojego dzieła.ZD 148.2

Weszłam do drewutni obok i wylałam moją duszę przed Bogiem w modlitwie aby odjął chorobę i wzmocnił mojego męża aby wytrzymał podróż. Sprawa była nagląca, wiarą silnie uchwyciłam się obietnic Bożych. Otrzymałam dowód że jeśli będziemy kontynuować drogę do Michigan, anioł Boży pójdzie z nami. Gdy zrelacjonowałam mężowi to doświadczenie, powiedział że przeżył coś podobnego. Zdecydowaliśmy się jechać ufając Panu. Mój mąż był tak słaby że nie potrafił zapiąć rzemieni od walizy i poprosił brata Cottrela aby to uczynił.ZD 148.3

Z każdą milą podróży siły mu wracały. Pan wspierał go. A gdy głosił Słowo Boże byłam pewna że aniołowie Boży stali po jego stronie.ZD 149.1