Bölüm 21—Elişa'nın Son Hizmetleri

Elişa, peygamberlik hizmetine Ahav henüz yönetimdeyken çağrılmıştı. Dolayısıyla İsrail krallığındaki değişiklikleri görecek kadar yaşadı. Yoldan çıkan ulusu kamçılamak için meshedilen Suriyeli Hazael'in yönetimi sırasında İsrailliler yargı üzerine yargıya maruz kalmıştı. Yehu'nun sert reform eylemleri Ah av'ın ev halkının bütün üyelerinin kıyılmasıyla sonuçlanmıştı. Yehu'nun yerine geçen Yehoahaz Suriyelilerle devam eden savaş sırasında Şeria'nın doğusundaki bazı kentleri kaybetmişti. Bir süre için Suriyeliler bütün krallığa hükmedecekmiş gibi göründü. Ancak İlyas'ın başlattığı ve Elişa'nın devam ettirdiği reform sayesinde birçok kişi Allah'a yöneldi. Baal'ın sunakları terk edildi, Allah'ın tasarısı kendisine bütün yürekleriyle hizmet etmeyi seçenlerin yaşamlarında yerine gelmeye başladı.2GS 151.1

Allah, yanılgıda olan İsrail'e duyduğu sevgiden ötürü Suriyeliler tarafından ezilmelerine izin vermişti. Ahlaksal yönelen zayıf olanlara duyduğu merhametten ötürü Yehu'nun kötü yürekli İzevel'i ve Ahav'ın bütün ev halkını ortadan kaldırmasına fırsat tanıdı. Baal ve Aşera'nın kahinleri yine Allah'ın merhametiyle görevden alındı, putperest sunakları yerle bir edildi. Allah, ayartılar ortadan kalktığı zaman putperestliği terk edenlerin yüzlerini göklere çevireceğini bilgeliğiyle önceden görmüş ve bu nedenle felaket üstüne felaket yaşamalarına izin vermişti. Allah'ın yargısı merhametle yumuşar, tasarısı yerine geldiği zaman da kendisini arayanlara iyilik etmeye başlar.2GS 151.2

İyiliğin ve kötülüğün güçleri üstünlük mücadelesi verirken ve Şeytan, Ahav ve İzevel'in yönetimi sırasında başlattığı yıkımı tamamlamak için elinden geleni yaparken, Elişa da tanıklığına devam ediyordu. Dirençle karşılaşmasına rağmen onun sözlerini kimse yalanlayamıyordu. Peygamber krallığın her yerinde onurlandırılıyor ve hürmet görüyordu. Birçokları akıl danışmak için ona geliyordu. İzevel hayattayken İsrail kralı Yoranı akıl danışmaya karar verdi. Şam'da bulunduğu bir sırada, Suriye kralı Benhadad'ın habercileri tarafından ziyaret edildi. Yakalandığı hastalığın ölümle sonuçlanıp sonuçlanmayacağını merak ediyordu. Elişa peygamber, gerçeğin her yönden çarpıtıldığı ve insanların çoğunun Göklere açık bir başkaldırı içinde yaşadığı bir dönemde Allah'ın güvenilir bir tanığı olarak hizmet etti ve O'na sadık kaldı.2GS 151.3

Allah, seçtiği habercisini asla terk etmedi. Bir keresinde, Suriyelilerin işgali sırasında Suriye kralı, tasarılarını İsrail kralına bildirdiği için Elişa'yı yok etmeye kalkıştı. Suriye kralı, görevlilerine danıştıktan sonra, “Ordugahımı kuracak bir yer seçtim” dedi. Bu tasarı Elişa'ya Rab tarafından açıklandı. “Sakın oradan geçmeyin, çünkü Aramlılar oraya doğru iniyorlar.” İsrail Kralı adam gönderip oradaki durumu denetledi. Böylece Allah adamı İsrail Kralı'nı. birkaç kez uyardı. Kral da önlem aldı.2GS 152.1

Bu durum Aram (Suriye) Kralı'm çok öfkelendirdi. Görevlilerini çağırıp, “İçinizden hanginizin İsrail Kralı'ndan yana olduğunu söylemeyecek misiniz?” dedi. Görevlilerden biri, “Hiçbirimiz, efendim ve kralım” diye karşılık verdi, “Yalnız İsrail'de yaşayan Peygamber Elişa senin yatak odanda söylediklerini bile İsrail Kralı'na bildiriyor.”2GS 152.2

Peygamberi yok etmeye kararlı olan Aram Kralı şöyle buyurdu: “Gidip onun nerede olduğunu öğrenin. Adam gönderip onu yakalayacağım.” Elişa'nın Dotan'da olduğu bildirilince, kral oraya atlılar, savaş arabaları ve büyük bir kuvvet gönderdi. Geceleyin varıp kenti kuşattılar. Allah adamının uşağı erkenden kalktı. Dışarıya çıkınca kentin askerler, atlılar, savaş arabalarınca kuşatıldığını gördü.2GS 152.3

Dehşete kapılan uşak dönüp Elişa'ya, “Eyvah, efendim, ne yapacağız?” diye sordu.2GS 152.4

Elişa, “Korkma, çünkü bizim yandaşlarımız onlarınkinden daha çok” diye karşılık verdi. Sonra şöyle dua etti: “Ya Rab, lütfen onun gözlerini aç, görsün!” Rab uşağın gözlerini açtı. Uşak Elişa'nın çevresindeki dağların atlılarla, ateşten savaş arabalarıyla dolu olduğunu gördü. Allah'ın hizmetkarıyla Suriye ordusu arasında göksel meleklerden oluşan bir ordu duruyordu. Melekler yok etmek amacıyla değil, Rab'bin zayıf ve çaresiz kullarını kuşatıp onlara hizmet etmek amacıyla inmişlerdi.2GS 152.5

Allah'ın halkı darboğaza girdiğinde ve onlar için kaçış yolu kalmadığında yalnızca Rab'be bağımlı olmalıdırlar.2GS 152.6

Suriyeli ordu, gözle görülmeyen göksel ordudan habersiz bir şekilde cesaretle ilerliyordu. Elişa Rab'be şöyle yalvardı: “Ya Rab, lütfen bu halkı kör et.” Rab Elişa'nın yalvarışını duydu ve onları kör etti. Bunun üzerine Elişa onlara, “Yanlış yoldasınız” dedi, “Aradığınız kent bü değil. Beni izleyin, sizi aradığınız adama götüreyim.” Sonra onları Samiriye'ye götürdü. Samiriye'ye girdiklerinde Elişa şöyle dua etti: “Ya Rab, bu adamların gözlerini aç, görsünler.” Rab gözlerini açınca adamlar Samiriye'nin ortasında olduklarını anladılar.2GS 152.7

İsrail Kralı adamları görünce Elişa'ya, “Onları öldüreyim mi? Öldüreyim mi, baba?” dedi. Elişa, “Hayır, öldürme” diye karşılık verdi, “Kendi kılıç ve yayınla tutsak aldığın insanları nasıl öldürürsün. Önlerine yiyecek içecek bir şeyler koy, yiyip içtikten sonra izin ver, krallarına dönsünler.” Bunun üzerine İsrail Kralı adamlara büyük bir şölen verdi, Yedirip içirdikten sonra da onları krallarına gönderdi (Bkz. 2.Krallar 6).2GS 153.1

Bu olaydan bir süre sonra İsrailliler, Suriyelilerin saldırılarından özgür kaldılar. Ancak daha sonra, kararlı kral Hazael'in enerjik yönlendirişiyle, Suriye ordusu Samiriye'yi kuşattı. İsrail bu kuşatmada olduğu kadar büyük bir sıkıntıya düşmemişti. Babalarının günahları gerçekten de çocuklarını ve torunlarını ziyaret ediyordu. Uzun süren kıtlığın dehşeti İsrail kralını zorlamaya başladı. Elişa ertesi gün kurtuluş geleceğini duyurdu.2GS 153.2

Tan ağarmak üzereyken Rab Aram ordugahında savaş arabalarıyla, atlarıyla yaklaşan büyük bir ordunun çıkardığı seslerin duyulmasını sağlamıştı. Böylece, gün batarken çadırlarını, atlarını, eşeklerini bırakıp kaçmışlar, canlarını kurtarmak için ordugahı olduğu gibi bırakmışlardı.2GS 153.3

Düşmanların kaçtığı gece, kentin kapısında dört cüzamlı vardı. Açlıktan çaresiz kaldıkları için Suriyelilerin ordugahını ziyaret etmeye karar vermişlerdi. Onlara yalvaracaklar, merhamet dileyecekler ve yiyecek almaya çalışacaklardı. Ordugaha girdiklerinde çok şaşırdılar, çünkü kimseyi bulamamışlardı. Cüzamlı adamlar... çadırların birine girdiler. Yiyip içtikten sonra oradaki altın, gümüş ve giysileri götürüp gizlediler. Sonra dönüp başka bir çadıra girdiler, orada bulduklarını da götürüp gizlediler.2GS 153.4

Ardından birbirlerine, “Yaptığımız doğru değil” dediler, “Bugün müjde günü. Oysa biz susuyoruz. Gün doğuncaya kadar beklersek, cezaya çarptırılacağımız kesin. Haydi kralın sarayına gidip durumu bildirelim.”2GS 153.5

Nimet o kadar büyüktü ki Elişa'nın bir gün önce bildirdiği gibi bir sea ince unun da, iki sea arpanın da fiyatı bir şekele düştü. Allah'ın adı, kendi sözii uyarınca peygamberi aracılığıyla putperestlerin önünde bir kez daha yiiceldi (Bkz. 2.Krallar 7:5-16).2GS 153.6

Allah adamı böylece her yıl emek vermeye devam etti, ruhsal hizmete sadık kalan insanlara yaklaştı, bilge bir danışman olarak kralların yanında yer aldı. Yöneticilerin ve halkın uzun yıllar süren putperest sapkınlığı, kötülüğü pekiştirmişti. Sapkınlığın karanlık gölgesini her yerde görmek mümkündü. Bununla birlikte, Baal'a diz çökmeyi kararlılıkla reddeden kişiler de vardı. Elişa'nın reform etkinliği devam ederken, putperestlerin çoğü tövbe etti ve bunlar gerçek Allah'a hizmet etmenin sevincini yaşamaya başladılar. Peygamber Allah'ın lütfu olan bu mucizeleri biiyiik bir sevinçle karşılıyor, dürüst yürekli olanlara ulaşmak için biiyiik bir özlem duyuyordu. Bulunduğu her yerde doğruluğun öğretmeni olarak gayret gösterdi.2GS 154.1

İnsan gözüyle bakıldığında, ulusun ruhsal yönden canlanması, günümüzde yeryüzünün karanlık bölgelerinde çalışan Allah hizmetkarlarının durumu gibi ümitsizdir. Ne var ki Mesih'in topluluğu, gerçeğin ilanı için Allah'ın aracıdır; kendisine verilen özel görev için Allah'ın giicüne sahiptir. İmanlı topluluk Allah'a sadık kalır ve O'nun buyruklarına uyarsa, Allah'ın gücünün yetkinliğiyle işlev görecektir. Eğer Allah'a bağımlı kalmaya devam ederse, hiçbir güç ona karşı duramaz. Düşmanın kuvvetleri, rüzgarın önündeki saman gibi dağılacaktır.2GS 154.2

İmanlı topluluk Mesih'in doğruluğunu kuşanır ve dünyaya tümüyle sırt çevirirse, parlak ve görkemli bir günün tan vaktine tanık olacaktır. Allah imansız ve ümitsiz olanlara cesaretle seslenmek için kendisine sadık olanları ve inananları çağırmaktadır. Ümitsizliğin tutsakları, Rab'be dönün. Allah'ın, yaşayan Allah'ın gücünü dileyin. O'nun giiciine ve kurtarma isteğine hiç şaşmadan alçakgönüllülükle iman edin. İmanla Allah'ın giiciine sarıldığımız zaman, en ümitsiz, en cesaretsiz yürek bile harika bir değişime uğrayacaktır. Allah bunu kendi adının yüceliği için yapacaktır.2GS 154.3

Elişa, İsrail krallığında bir yerden diğerine yolculuk yaparken peygamberlik okullarını geliştirmeye de özen gösterdi. Nereye gitse, Allah da onunla birlikteydi, onu sözlerle ve mucizelerle destekliyordu. Bir gün peygamber topluluğu, Elişa'ya, “Bak, yaşadığımız yer bize küçük geliyor” dedi, “Lütfen izin ver, Şeria Irmağı kıyısına gidelim, ağaç kesip kendimize ev yapalım.” Elişa da Şeria'ya giderek onlara destek oldu. Şeria Irmağı kıyısına varınca ağaç kesmeye başladılar. Biri ağaç keserken balta demirini suya düşürdü. “Eyvah, efendim! Onu ödünç almıştım” diye bağırdı. Allah adamı, “Nereye düştü?” diye sordu. Adam ona demirin düştüğü yeri gösterdi. Elişa bir dal kesip oraya atınca, balta demiri su yüzüne çıktı. Elişa, “Al onu!” dedi. Adam elini uzatıp balta demirini aldı (2 Krallar 6:5-7).2GS 154.4

Elişa'nın hizmeti o denli etkili ve yaygındı ki, Allah'a saygı duymayan putperest bir genç olan kral Yoaş, onu ölüm döşeğinde İsrail'de bir baba olarak andı. Elişa'nın varlığının, İsrail'in sıkıntılı dönemlerinde atlı ve arabalı bir ordudan daha değerli olduğunu kabul etti. Elişa ölümcül bir hastalığa yakalandı. İsrail Kralı Yehoaş gidip onu ziyaret etti, “Baba, baba, İsrail'in arabası ve atlıları!” diyerek ağladı (2.Krallar 13:14).2GS 155.1

Peygamber yardıma ihtiyaç duyan kederli insanlara bilge ve merhametli bir baba gibi davrandı. Bu durumda önüne gelen, bulunduğu konuma yaraşmayan, ama danışmanlığa büyük ihtiyaç duyan Allahsız genci geri çevirmedi. Allah krala, geçmişin hatalarını düzeltmesi ve krallığa avantaj kazandırması için bir fırsat tanıyordu. Şeria'nın doğusunu işgal eden Suriyeli düşman geri püskürtülmeliydi. Allah'ın gücü bir kez daha kusurlu İsrail'in lehine etkin oldu.2GS 155.2

Ölmekte olan peygamber Elişa krala şöyle dedi: “Bir yayla birkaç ok al”. Kral yayla okları aldı. Elişa, “Yayı hazırla” dedi. Kral yayı hazırlayınca, Elişa ellerini kralın elleri üzerine koydu. “Doğuya bakan pencereyi aç” dedi. Kral pencereyi açtı. Elişa, “Oku at!” dedi. Kral oku atınca, Elişa, “Bu ok Aramlılar'a karşı sizi zafere ulaştıracak Rab'bin kurtarış okudur” dedi, “Afek'te onları kesin bozguna uğratacaksınız.”2GS 155.3

Peygamber bu kez kralın imanını sınamaya başladı. Yehoaş'a “Öbür okları al” dedi. İsrail Kralı okları alınca, Elişa, “Onları yere vur” dedi. Kral okları üç kez yere vurdu ve durdu. Buna öfkelenen Allah adamı Elişa, “Beş altı kez vurmalıydın, o zaman Aramlılar'a karşı kesin bir zafer kazanırdın” dedi, “Ama şimdi Aramlılar'ı ancak üç kez bozguna uğratacaksın” ( 2.Krallar 13:15-19).2GS 155.4

Bu ders güvenilir olması gereken herkese yöneliktir. Allah belli bir görev için yol açtığı ve başarı güvencesi verdiği zaman, seçilen kişi vaat edilen sonuca ulaşmak için elinden geleni yapmalıdır. Görev ne kadar biiyiik bir gayret ve sebatla yürütülürse, başarı da o kadar büyük olacaktır. İnsanlar tükenmez bir enerjiyle yılmadan üstlerine düşeni yaptıkları zaman Allah mucizeler yaratabilir. İmana, ahlaksal cesarete, başkalarını kurtarma arzusuna sahip insanlar Allah'ın işini gayretle yürütmeye çağrılmaktadır. Bu gibi işçiler hiçbir görevi zor, hiçbir durumu ümitsiz bulmazlar; yenilgi yüce bir zafere dönüşene kadar bıkıp usanmadan emek vereceklerdir. Ne tutukevinin duvarları ne de şehitlerin geçirildiği kazıklar, onları Allah'ın egemenliğini yaymak için birlikte çalışma hedefinden döndürmeye yetmeyecektir.2GS 155.5

Yehoaş'a verdiği öğüt ve cesaretle birlikte Elişa'nın görevi son buldu. İlyas'm ruhuna sahip olan peygamber, sonuna kadar güvenilir kaldı. Asla şaşmadı. Her şeye giicii yeten Allah'ın giiciine duyduğu güveni hiçbir şekilde yitirmedi. Önünde yol kapanmış göründüğü zaman bile imanla yürümeye devam etti. Allah da onun güvenini onurlandırdı ve yolunu açtı.2GS 156.1

Elişa, efendisini bir ateş arabasıyla takip etmedi. Rab onun üzerine kalıcı bir hastalık gelmesine izin verdi. Uzun saatler boyunca insan zayıflığını ve acılarını tattı, ama imanı Allah'ın vaatlerine sımsıkı sarıldı. Göklerin teselli ve esenlik habercilerinin farkındaydı. Dotan'ın yüksek yerlerinde göksel orduları, İsrail'in ateş arabalarını ve atlılarını görmüştü. Bu nedenle, meleklerin varlığının bilincindeydi. Bütün yaşamını güçlü imanının öncülüğünde geçirmişti. Allah bilgisinin sağlayışıyla, O'nun merhametiyle ve iyiliğiyle ilerlerken imanı olgunlaşmış, Allah'a duyduğu sağlam güven kaya gibi sağlamlaşmıştı. Ölüm onu çağırdığında işlerinden2GS 156.2

“Rab'bin gözünde değerlidir sadık kullarının ölümü” (Mezınur 116:15). “Kötii kişi uğradığı felaketle yıkılır, doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var” (Süleyman'ın Özdeyişleri 14:32). Elişa Mezmurcuya katılarak güvenle şöyle diyebiliyordu: “Ama Allah beni ölüler diyarının pençesinden kurtaracak ve yanına alacak” (Mezınur 49:15). “Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum” (Eyüp 19:25). “Ama ben doğruluk sayesinde yiizünü göreceğim senin, uyanınca suretini görmeye doyacağım” (Mezmur 17:15).2GS 156.3