ΚΕΦΑΛΑΙΟ 64 - Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Στο τέλος των χιλίων ετών ο Χριστός επιστρέφει πάλι στη γη, συνοδευόμενος από τα πλήθη των λυτρωμένων και ακολουθούμενος από τους άγιους αγγέλους. Καθώς κατεβαίνει περιβαλλόμενος από καταπληκτική μεγαλοπρέπεια, προστάζει τους αμαρτωλούς νεκρούς να αναστηθούν για να υποστούν την καταδίκη τους. Εκείνοι βγαίνουν από τη γη, μάζες απειράριθμες σαν την άμμο της θάλασσας. Τι αντίθεση παρουσιάζουν με εκείνους που πήραν μέρος στην πρώτη ανάσταση! Οι δίκαιοι είχαν περιβληθεί με άφθαρτη νιότη και ομορφιά. Οι αμαρτωλοί φέρουν έντονα τα ίχνη της αρρώστιας και του θανάτου. Οι βασιλιάδες και οι μεγιστάνες της γης, οι αχρείοι και ποταποί, οι μορφωμένοι και οι αγράμματοι, όλοι βγήκαν από τους τάφους τους και αντικρίζουν τον Υιό του ανθρώπου. Εκείνοι ακριβώς οι ίδιοι άνθρωποι που Τον καταφρόνησαν και Τον περιέπαιξαν, Του έβαλαν το ακάνθινο στεφάνι στο ιερό μέτωπό Του και Τον χτυπούσαν με το καλαμένιο ραβδί, Τον ατενίζουν τώρα μέσα σε όλη τη βασιλική μεγαλοπρέπειά Του. Εκείνοι που Τον έφτυναν την ώρα της δίκης Του, τώρα στρέφουν τα μάτια από το διαπεραστικό Του βλέμμα και από το πανένδοξο παρουσιαστικό Του. Εκείνοι που έμπηξαν τα καρφιά στα χέρια και στα πόδια Του, κοιτάζουν τώρα τα σημάδια της σταύρωσής Του. Εκείνοι που διαπέρασαν το πλευρό Του με τη λόγχη, διακρίνουν τα ίχνη της αγιότητας στο σώμα Του και αναγνωρίζουν ότι Αυτός είναι που σταύρωσαν και ειρωνεύονταν την ώρα που με αγωνία ξεψυχούσε. Τη στιγμή εκείνη υψώνεται μία ηχηρή, παρατεταμένη θρηνωδία, καθώς σπεύδουν να κρυφτούν από την παρουσία του Βασιλέα των βασιλέων και του Κυρίου των κυρίων.ΙΑ 331.1

Όλοι προσπαθούν να κρυφτούν στους βράχους, να προστατευτούν από την τρομακτική δόξα Εκείνου τον οποίο περιφρόνησαν. Συντριμμένοι και βασανισμένοι από τη μεγαλειότητα και την καταπληκτική Του δόξα, υψώνουν όλοι μαζί τη φωνή και αναφωνούν: «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου!»ΙΑ 331.2

Ο Ιησούς και οι άγγελοι, συνοδευόμενοι από όλους τους αγίους, επιστρέφουν στην πόλη, ενώ οι κλαυθμοί και οι πικρές θρηνωδίες των καταδικασμένων αμαρτωλών πληρούν τον αέρα. Τώρα ο Σατανάς ξαναρχίζει το έργο του. Τριγυρίζει τους υπηκόους του, ενισχύοντας τους αδύνατους και εξασθενημένους, λέγοντάς τους ότι αυτός και οι άγγελοί του διαθέτουν δύναμη. Με σατανική χαρά τούς δείχνει τα αναρίθμητα πλήθη των νεοαναστημένων. Βρίσκονται εκεί βασιλιάδες και στρατηγοί, κατακτητές εθνών, γενναίοι άντρες, αήττητοι στο πεδίο της μάχης, αγέρωχοι, φιλόδοξοι πολεμιστές. Εκεί βρίσκεται ο υπερόπτης, ο φιλόδοξος Ναπολέοντας του οποίου η προσέγγιση έκανε τα έθνη να τρέμουν.ΙΑ 332.1

Βγαίνοντας από τον τάφο, ο ειρμός των σκέψεών τους επανασυνδέεται ακριβώς στο σημείο όπου είχε διακοπεί. Κατέχονται από την ίδια επιθυμία που είχαν τη στιγμή που πέθαναν. Αφού συσκέπτεται πρώτα με τους αγγέλους του, ο Σατανάς συμβουλεύεται κατόπιν τους βασιλείς, τους κατακτητές και τους ισχυρούς του κόσμου. Υπολογίζει τη δική τους δυναμική και αριθμητική υπεροχή και τους λέει ότι η ομάδα της Αγίας Πόλης είναι μικρή και ανήμπορη και ότι αυτοί έχουν την ικανότητα να την κατακτήσουν, να διώξουν τους κατοίκους της και να αποκτήσουν τα πλούτη και τη δόξα της για τον εαυτό τους.ΙΑ 332.2

Ο Σατανάς πετυχαίνει την εξαπάτησή τους και αμέσως συσπειρώνονται όλοι μαζί και αρχίζουν να ετοιμάζονται για την επίθεση. Σε εκείνο το στράτευμα υπάρχουν πολλοί επιδέξιοι άνθρωποι που κατασκευάζουν όλων των ειδών τις πολεμικές επινοήσεις. Κατόπιν, με επικεφαλή τον Σατανά, το πλήθος ξεκινά. Βασιλιάδες και πολεμιστές είναι στη συνοδεία του, ενώ τα πλήθη ακολουθούν, παρατεταγμένα σε απέραντες φάλαγγες, καθένας βαδίζοντας πίσω από τον διορισμένο αρχηγό του. Κάθε ομάδα έχει τον αρχηγό της και προχωρεί με τάξη στην ανώμαλη, γεμάτη ρωγμές επιφάνεια της γης, βαδίζοντας προς την Αγία Πόλη. Ο Ιησούς κλείνει τις πύλες της, ενώ το αναρίθμητο στράτευμα την περιστοιχίζει και παίρνει θέση για τη μάχη αποβλέποντας σε μία τρομακτική σύγκρουση.ΙΑ 332.3