Η Επίσκεψη του Ιοθόρ

Πριν φύγει από την Αίγυπτο, ο Μωυσής είχε στείλει τη γυναίκα του και τα παιδιά του στον πεθερό του. Όταν ο Ιοθόρ άκουσε για τη θαυμάσια απολύτρωση των Ισραηλιτών από τη χώρα εκείνη, επισκέφτηκε τον Μωυσή στην έρημο φέρνοντας μαζί του τη γυναίκα και τα παιδιά του. «Και εξήλθεν ο Μωυσής εις συνάντησιν του πενθερού αυτού, και προσεκύνησεν αυτόν, και εφίλησεν αυτόν και ηρώτησαν ο εις τον άλλον περί της υγείας αυτών, και εισήλθον εις την σκηνήν. Και διηγήθη ο Μωυσής προς τον πενθερόν αυτού πάντα όσα ο Κύριος έκαμεν εις τον Φαραώ και εις τους Αιγυπτίους υπέρ του Ισραήλ, πάντας τους μόχθους οίτινες συνέβησαν εις αυτούς καθ’ οδόν, και η-λευθέρωσεν αυτούς ο Κύριος.ΙΑ 97.2

Υπερεχάρη δε ο Ιοθόρ δια πάντα τα αγαθά όσα ο Κύριος έκαμεν εις τον Ισραήλ, τον οποίον ηλευθέρωσεν εκ χειρός των Αιγυπτίων. Και είπεν ο Ιοθόρ, Ευλογητός Κύριος όστις σας ηλευθέρωσεν εκ χειρός των Αιγυπτίων, και εκ χειρός του Φαραώ, όστις ηλευθέρωσε τον λαόν υποκάτωθεν της χειρός των Αιγυπτίων. Τώρα γνωρίζω, ότι ο Κύριος είναι μέγας υπέρ πάντας τους θεούς, διότι εις το πράγμα, εις το οποίον υπερηφανεύθησαν, εστάθη ανώτερος αυτών. Έλαβεν έπειτα ο Ιοθόρ, ο πενθερός του Μωυσέως, ολοκαυτώματα και θυσίας δια να προσφέρη εις τον Θεόν, και ήλθεν ο Ααρών, και πάντες οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ, να φάγωσιν άρτον μετά του πενθερού του Μωυσέως, έμπροσθεν του Θεού» (Έξοδ. ιη’ 7-12).ΙΑ 97.3

Το παρατηρητικό μάτι του Ιοθόρ σύντομα διαπίστωσε τις βαριές ευθύνες που είχε επιφορτιστεί ο Μωυσής. Ο λαός έφερνε σ’ αυτόν όλα τα δύσκολα ζητήματα και εκείνος τους συμβούλευε βασιζόμενος στα διατάγματα και στο νόμο του Θεού. Ο Ιοθόρ είπε στον Μωυσή: «Άκουσον λοιπόν την φωνήν μου, θέλω σε συμβουλεύσει και ο Θεός θέλει είσθαι μετά σου. Συ μεν έσο ενώπιον του Θεού υπέρ του λαού, δια να αναφέρης τας υποθέσεις προς τον Θεόν. Και δίδασκε αυτούς τα προστάγματα και τους νόμους, και δείκνυε προς αυτούς την οδόν εις την οποίον πρέπει να περιπατώσι, και τα έργα τα οποία πρέπει να πράττωσι. Πλην έκλεξον εκ παντός του λαού άνδρας άξίους, φοβουμένους τον Θεόν, άνδρας φιλαλήθεις, μισούντας την φιλαργυρίαν. Και κατάστησον αυτούς επ’ αυτών, χιλιάρχους, εκατοντάρχους, πεντηκοντάρχους, και δεκάρχους. Και ας κρίνωσι τον λαόν πάντοτε, και πάσαν μεν μεγάλην υπόθεσιν, ας αναφέρωσι προς σε, πάσαν δε μικράν υπόθεσιν, ας κρίνωσιν αυτοί. Ούτω θέλεις ανακουφισθή, και θέλουσι βαστάζει το βάρος μετά σου. Εάν κάμης τούτο το πράγμα, και ο Θεός σε προστάζη ούτω, τότε θέλεις δυνηθή να ανθέξης, και προσέτι πας ο λαός ούτος θέλει φθάσει εις τον τόπον αυτού εν ειρήνη» (Έξοδ. ιη’ 19-23)ΙΑ 98.1

«Και ήκουσεν ο Μωυσής την φωνήν του πενθερού αυτού, και έκαμε πάντα όσα είπε. Και έκλεξεν ο Μωυσής εκ παντός του Ισραήλ άνδρας άξίους, και κατέστησεν αυτούς αρχηγούς επί του λαού, χιλιάρχους, εκατοντάρχους, πεντηκοντάρχους και δεκάρχους και έκρινον τον λαόν εν παντί καιρώ. Τας μεν υποθέσεις τας δυσκόλους ανέφερον προς τον Μωυσήν, πάσαν δε μικράν υπόθεσιν έκρινον αυτοί. Έπειτα προέπεμψεν ο Μωυσής τον πενθερόν αυτού, και απήλθεν εις την γην αυτού” (Έξοδ. ιη’ 24-27).ΙΑ 98.2

Ο Μωυσής άκουσε τις συμβουλές του πεθερού του. Το γεγονός ότι ο Θεός τον είχε τιμήσει πολύ και είχε κάνει θαύματα χρησιμοποιώντας τον δεν σήμαινε ότι ο ίδιος δεν χρειαζόταν καθοδήγηση. Ακολούθησε με χαρά το σχέδιο του Ιοθόρ, θεωρώντας ότι αυτό αποτελούσε μία συνετή λύση στο πρόβλημα που αντιμετώπιζε.ΙΑ 98.3