ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 - Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

(Το κεφάλαιο αυτό βασίζεται στο βιβλίο Γένεσις, κεφ. α’)

Ο Πατέρας και ο Υιός ανέλαβαν την επίτευξη του μεγάλου, θαυμάσιου έργου που είχαν σχεδιάσει - τη δημιουργία του κόσμου. Η γη βγήκε από το χέρι του Δημιουργού αφάνταστα όμορφη. Δεν ήταν απλά μία απέραντη πεδιάδα, αλλά η μονοτονία της σκηνής διακοπτόταν από υψώματα και βουνά ανάμεσα στα οποία έρεαν ποτάμια και υδάτινες εκτάσεις. Οι γυμνοί, απόκρημνοι βράχοι δεν ήταν ορατοί, αλλά βρίσκονταν κάτω από την επιφάνεια αποτελώντας τη ραχοκοκαλιά της γης. Τα βουνά δεν ήταν πανύψηλα και ανώμαλα όπως είναι τώρα, αλλά κανονικά και με όμορφο σχήμα. Οι λόφοι και οι πανέμορφες πεδιάδες στολίζονταν με κάθε είδους φυτά, λουλούδια και ψηλά μεγαλόπρεπα δέντρα που ήταν κατά πολύ μεγαλύτερα και ωραιότερα από τα τωρινά. Η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή και υγιεινή και η γη έμοιαζε με ένα υπέροχο, αρχοντικό παλάτι. Οι άγγελοι έβλεπαν με ευχαρίστηση το αποτέλεσμα απολαμβάνοντας τα θαυμάσια έργα του Θεού.ΙΑ 7.1

Αφού δημιουργήθηκε η γη και εμπλουτίστηκε με διάφορα ζώα, ο Πατέρας και ο Υιός εκπλήρωσαν το σχέδιο που είχαν συλλάβει πριν από την πτώση του Σατανά: να πλάσουν τον άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα Τους. Είχαν μαζί συνεργαστεί για τη δημιουργία της γης και κάθε ζωντανής ύπαρξης επάνω σ’ αυτήν. Τώρα ο Θεός λέει στον Υιό Του: «Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημών». Όταν ο Αδάμ δημιουργήθηκε από τα χέρια του Πλάστη Του, είχε ψηλό ανάστημα, το διπλό από ό,τι οι σύγχρονοι άνθρωποι, με τέλειες αναλογίες. Τα χαρακτηριστικά του ήταν όμορφα, άψογα. Το χρώμα της επιδερμίδας του δεν ήταν ούτε άσπρο ούτε χλωμό, αλλά ροδαλό και έλαμπε από υγεία. Η Εύα δεν ήταν τόσο ψηλή όσο ο Αδάμ. Το κεφάλι της ξεπερνούσε ελαφρά τους ώμους του. Σαν τον σύζυγό της και αυτή ήταν επιβλητική, με τέλειες αναλογίες και πανέμορφη όψη!ΙΑ 7.2

Το αναμάρτητο ζευγάρι δεν φορούσε τεχνητά ρούχα. Τους κάλυπτε ένα φωτεινό και ένδοξο ένδυμα όμοιο με αυτό των αγγέλων. Όσο διάστημα παρέμεναν υπάκουοι, εξακολουθούσαν να περιβάλλονται από το φωτεινό αυτό ένδυμα. Καθετί που δημιούργησε ο Θεός ήταν τέλειο σε ομορφιά και φαινόταν πως τίποτε δεν έλειπε από τη γη που θα μπορούσε να προκαλέσει μεγαλύτερη ευτυχία στον Αδάμ και στην Εύα. Ο Θεός όμως τους έδωσε ένα ακόμη δείγμα της αγάπης Του, φυτεύοντας έναν κήπο αποκλειστικά γι’ αυτούς. Ένα μέρος του χρόνου τους έπρεπε να το διαθέσουν για την ευχάριστη περιποίησή του και ένα άλλο για να δέχονται τις επισκέψεις των αγγέλων, υπακούοντας τις υποδείξεις τους. Η εργασία τους δεν ήταν κουραστική, αλλά ευχάριστη και αναζωογονητική. Ο όμορφος κήπος θα γινόταν το σπίτι τους.ΙΑ 8.1

Ο χώρος αυτός ήταν γεμάτος από κατάφορτα δέντρα με νοστιμό-τατους καρπούς, με ωραία μυρωδιά και πλούσια γεύση, προορισμένα από τον Θεό για την τροφή του αναμάρτητου ζεύγους. Υπήρχαν εκεί όμορφες αναρριχώμενες κληματαριές, φορτωμένες από καρπούς που υψώνονταν ολόισια, προσφέροντας ένα θέαμα που άνθρωπος δεν έχει δει από την εποχή της πτώσης. Τα φρούτα ήταν πολύ μεγάλα, με ποικίλες αποχρώσεις, μερικά μελανά, άλλα βυσσινιά, κόκκινα, ροδαλά και ανοιχτοπράσινα. Αυτή η όμορφη και πλούσια φρουτοπαραγωγή επάνω στα κλωνάρια των κληματαριών ήταν τα ονομαζόμενα σταφύλια. Παρόλο που δεν συγκρατούνταν από διχτυωτά πλέγματα, δεν σέρνονταν στο χώμα, λύγιζαν όμως από το βάρος του καρπού. Στον Αδάμ και στην Εύα είχε ανατεθεί η περιποίηση των κληματαριών, σχηματίζοντας κιόσκια με τα κλωνάρια τους, και η οικοδομή κατοικιών από τις φυσικές ομορφιές των δέντρων που ήταν φορτωμένα με ευωδιαστά φρούτα.ΙΑ 8.2

Η γη ήταν καλυμμένη με όμορφη πρασινάδα, ενώ χιλιάδες μυρωδάτα λουλούδια, κάθε ποικιλίας και χρωμάτων, βρίσκονταν άφθονα ολόγυρά τους. Καθετί ήταν δημιουργημένο με λαμπρότητα και καλαισθησία. Στη μέση του κήπου βρισκόταν το δέντρο της ζωής που ξεπερνούσε σε μεγαλοπρέπεια όλα τα υπόλοιπα. Οι καρποί του έμοιαζαν με αργυρόχρυσα μήλα και είχαν την ιδιότητα να διαιωνίζουν τη ζωή. Τα φύλλα του περιείχαν θεραπευτικές ιδιότητες.ΙΑ 8.3