Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
คำแนะนำสำหรับคริสต์จักร เล่มที่ 1 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First

    “เราควรมอบถวายทรัพย์สมบัติของเรา แก่พระเจ้าด้วยความเต็มใจ”

    พระเจ้าโปรดให้มนุษย์มีทรัพย์สมบัติเพื่อเขาจะได้ใช้ทรัพย์ สมบัตินั้นช่วยให้กิจการของพระองค์เจริญก้าวหน้ายิ่งขึ้น พระเจ้า โปรดให้มีแสงแดดส่องสว่างและให้ฝนตก โปรดให้พืชพันธุ์ธัญ ญาหารเจริญงอกงาม ให้มนุษย์มีสุขภาพที่ดี และมีความสามารถ ที่จะหาเงินทองมาจับจ่ายใช้สอย ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราได้รับสำหรับ บำรุงความสุขของเรามาจากพระหัตถ์ของพระเจ้า เพื่อเป็นการ ตอบแทนพระเจ้าทรงปรารถนาจะให้เราถวายหนึ่งในสิบของทรัพย์ สมบัติของเรากลับคืนให้พระองค์ แต่เงินสิบลดและเงินถวายอื่นๆ เราจะต้องมอบถวายแก่พระเจ้าด้วยความเต็มใจ การที่พวกยิวนำทรัพย์สิ่งของมาถวายพระเจ้าในการจัดสร้าง พลับพลาถวายพระองค์ในป่ากันดาร เป็นการแสดงให้เห็นความ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และความมีใจกว้างอย่างที่พวกคริสเตียนในยุคหลังๆ ต่อมาไม่มีเหมือน พวกยิศราเอลเพิ่งจะพ้นจากการที่เขาต้องตก เป็นทาสในประเทศอียิปต์มาช้านาน และต้องเดินทางท่องเที่ยวไป ในป่ากันดาร แต่เมื่อพระเจ้าทรงช่วยเขาให้พ้นจากกองทัพของ พวกอียิปต์ที่ติดตามเขามา ในการเดินทางอันเร่งรีบนั้น พระยะ โฮวาได้ตรัสแก่โมเซว่า “จงสั่งชนชาติยิศราเอลให้นำของมาถวาย แก่เรา ของนั้นให้รับมาจากทุกๆคนที่เต็มใจถวาย” (เอ็กโซโด บท ๒๕ ข้อ ๒) พลไพร่ของพระเจ้ามีทรัพย์สิ่งของเพียงเล็กน้อย และไม่ มีวิธีใดที่เขาสามารถจะหาเงินทองมาเพิ่มเติมได้ แต่พวกยิศราเอล มีงานอย่างหนึ่งที่จะต้องทำ คือการสร้างพลับถวายพระเจ้า พระยะโฮวาได้ตรัสแล้วและเขาต้องฟังพระสุรเสียงของพระองค์ พวกยิศราเอลมิได้หวงแหนสิ่งหนึ่งสิ่งใดไว้ ทุกๆคนได้นำของ มามอบถวายแก่พระเจ้าด้วยความเต็มใจ เขาได้นำส่วนใหญ่ของ ทรัพย์สิ่งของที่เขามีอยู่มาถวายพระยะโฮวาด้วยความชื่นชมยินดี และความเต็มใจ และพระยะโฮวาทรงพอพระทัยที่เขากระทำเช่นนี้ ทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่เขามีอยู่มิใช่ของพระองค์? และพระองค์ มิได้ประทานทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่เขามีอยู่แก่เขาหรือ? ถ้าพระ องค์ทรงปรารถนาที่จะได้ทรัพย์สมบัตินั้น เขาก็ย่อมมีหน้าที่ๆจะ ถวายทรัพย์นั้นกลับคืนให้พระองค์ ไม่มีใครบังคับให้พวกยิศราเอลนำของมาถวายพระเจ้า พวกยิศราเอลนำทรัพย์สิ่งของมาถวายมากเกินที่เขาจำเป็นจะต้องใช้ ในการสร้างพลับพลา และโมเซได้บอกไม่ให้นำของมาถวายอีก เพราะมีของมากพอแล้ว ในการสร้างวิหารถวายพระยะโฮวาก็เช่น เดียวกัน พวกยิศราเอลได้นำเงินทองมามอบถวายพระเจ้าเกินกว่า ที่เขาต้องการ และเขายอมถวายด้วยความเต็มใจ เขามีความชื่นชม ยินดีที่ได้มีส่วนร่วมในการสร้างวิหารสำหรับกรายไหว้นมัสการ พระเจ้า และได้นำเงินมามอบถวายมากเกินกว่าที่ต้องการจะใช้ใน การสร้างวิหารนั้น พวกคริสเตียนผู้อวดอ้างว่าเขาได้รับแสงสว่างจากพระเจ้า มากกว่าพวกเฮ็บราย จะมอบถวายเงินทองน้อยกว่าพวกเฮ็บราย ได้หรือ? พวกคริสเตียนที่มีชีวิตอยู่ในยุคที่ใกล้จะถึงวาระที่สุด ปลาย จะมีความพอใจในทรัพย์สิ่งของที่เขานำมาถวายหรือ ใน เมื่อของที่เขานำมาถวายนั้นมีไม่มากถึงครึ่งหนึ่งของทรัพย์สิ่งของ ที่พวกยิศราเอลนำมาถวายพระเจ้า? การประกาศกิตติคุณของพระเจ้าจะเจริญก้าวหน้าได้โดย อาศัยการที่คนทั้งหลายที่ได้มีส่วนร่วมในของประทานจากสวรรค์ ได้มอบถวายเงินทองสำหรับช่วยเหลือในกิจการของพระองค์ด้วย ความเต็มใจ ถ้าจะเปรียบเทียบกันแล้วมีน้อยคนที่พระเจ้าทรง เรียกให้เดินทางไปเป็นผู้เผยแพร่ศาสนา แต่หลายคนจะต้องร่วม มือกันในการเผยแพร่ความจริงของพระเจ้าโดยบริจาคเงินช่วย เหลือในกิจการของพระองค์ บางคนอาจจะกล่าวว่า “มีผู้ขอให้บริจาคเงินทองช่วยเหลือ ในกิจการของพระเจ้าอยู่เสมอๆ จนข้าพเจ้ารู้สึกเบื่อและไม่อยาก จะให้” ท่านมีความรู้สึกเช่นนี้หรือไม่? ถ้าท่านรู้สึกเช่นนี้ขอให้ ข้าพเจ้าถามท่านว่า “ท่านรู้สึกเบื่อที่จะได้รับสิ่งของต่างๆจาก พระเจ้าผู้ประกอบด้วยความเมตตากรุณาหรือไม่?” ตราบใดที่ พระเจ้ายังทรงอวยพรให้ท่าน ท่านก็ต้องถวายส่วนที่เป็นของพระ องค์กลับคืนให้พระองค์ตราบนั้น พระเจ้าทรงอวยพรให้ท่านเพื่อ ท่านจะสามารถช่วยให้ผู้อื่นได้รับความสุข....เมื่อใดที่ท่านรู้สึกเบื่อ หน่ายในการที่จะได้รับสิ่งของต่างๆจากพระเจ้า เมื่อนั้นแหละ ท่านอาจจะพูดได้ว่า “ข้าพเจ้ารู้สึกเบื่อที่จะต้องมอบถวายทรัพย์ สิ่งของแก่พระเจ้า” พระเจ้าทรงเก็บส่วนหนึ่งในจำนวนทรัพย์ สินทั้งหมดที่เราหาได้ไว้เป็นของพระองค์ เมื่อเรามอบถวายส่วน นี้กลับคืนให้พระองค์ๆก็ทรงอวยพรให้แก่ส่วนที่เหลืออยู่ แต่เมื่อ เราหวงแหนส่วนที่เป็นของพระองค์ไว้ ไม่ช้าก็เร็วทรัพย์สิ่งของ ทั้งหมดที่เรามีอยู่ก็จะถูกสาปแช่ง ส่วนของพระเจ้าเป็นส่วนสำคัญ ที่สุด เราต้องนึกถึงทรัพย์สมบัติส่วนที่เป็นของพระเจ้าก่อน แล้ว จึงค่อยนึกถึงสิ่งอื่นๆทีหลังCCh1 177.1