Rozdział 5 — Biblia jako podręcznik

Pierwszy podręcznik dziecka — Biblia powinna być pierwszym podręcznikiem dziecka. Z tej księgi rodzice powinni czerpać mądre pouczenia. Słowo Boże ma się stać regułą życia. Z niego dzieci mają się uczyć, że Bóg jest ich Ojcem. Piękne nauki Jego Słowa mają im udzielać wiedzy o Jego charakterze. Przez wpajanie zasad Biblii dzieci mają się uczyć prawego i sprawiedliwego postępowania. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 108.JWD 31.1

Księga obietnic, błogosławieństw i napomnień — Matka powinna zachowywać świeżość umysłu i gromadzić w nim obietnice i błogosławieństwa Słowa Bożego, a także zakazy, aby mogła kierować do dzieci napomnienia Słowa Bożego, gdy czynią źle, i wskazywać im, jak zasmuciły Ducha Bożego. Uczcie je, że uznanie i uśmiech Jezusa mają większą wartość niż pochwały, pochlebstwa i aprobata bogaczy, możnych i uczonych świata. Prowadźcie je do Chrystusa dzień po dniu z miłością, delikatnie i gorliwie. Nie możecie pozwolić, by cokolwiek stanęło wam na przeszkodzie w pełnieniu tego wielkiego dzieła. — The Review and Herald, 14 kwiecień 1885.JWD 31.2

Studiowanie Biblii buduje charakter — Nauki Biblii wywierają moralny i religijny wpływ na charakter, gdy są stosowane w praktycznym życiu. Tymoteusz studiował je i praktykował. Wielki apostoł nierzadko w osobistej rozmowie zadawał mu pytania odnoszące się do historii biblijnej. Wykazywał mu konieczność odrzucenia wszelkich złych sposobów postępowania i mówił, że błogosławieństwo będzie z pewnością towarzyszyć wszystkim, którzy są wierni i szczerzy, dodając im cech wiernej i szlachetnej męskości. Szlachetne i pełne człowieczeństwo nie jest dziełem przypadku. Jest wynikiem procesu kształtowania i budowania charakteru we wczesnych latach młodości oraz praktykowania prawa Bożego w domu rodzinnym. Pan będzie błogosławił wierne wysiłki wszystkich, którzy uczą swoje dzieci zgodnie z Jego wskazaniami. — Letter 33, 1897.JWD 31.3

Miłość Boża jako przyjemny temat — Dzieci w każdej rodzinie mają być wychowywane w karności i napominaniu Pańskim. Złe skłonności należy opanować, a zły temperament ukrócić. Następnie należy uczyć dzieci, że należą do Jezusa, gdyż zostały nabyte dzięki Jego cennej krwi, a więc nie mogą żyć dla przyjemności i próżności, kierować się własną wolą i realizować własne pomysły, a jednocześnie być zaliczone do dzieci Bożych. Dzieci należy uczyć uprzejmości i cierpliwości. (...). Niechaj rodzice uczą je miłości Bożej w taki sposób, aby była ona przyjemnym tematem w rodzinnym kręgu, a zbór niech weźmie na siebie odpowiedzialność pasienia jagniąt tak samo jak owiec w trzodzie. — The Review and Herald, 25 październik 1892.JWD 31.4

Historie biblijne źródłem pewności dla nieśmiałego dziecka — Jedynie pewność obecności Bożej rozprasza wszelkie obawy, które delikatnemu dziecku mogą życie uczynić ciężarem. Utrwalcie w pamięci dziecięcej obietnicę: “Anioł Pański zakłada obóz wokół tych, którzy się go boją, i ratuje ich”. Psalmów 34,8. Niech dzieci przeczytają o cudownych dziejach Elizeusza, gdy był w mieście na górze, a między nim a zbrojnym wojskiem nieprzyjacielskim znajdowała się potężna rzesza aniołów. Niech dziecko przeczyta, jak anioł Pański zjawił się w więzieniu przed Piotrem skazanym na śmierć, jak przeprowadził sługę Bożego przez uzbrojone straże, przez mocne drzwi i żelazne wrota, zabezpieczone zasuwami i zamkami, a potem zaprowadził w bezpieczne miejsce. Niech czytają historię, wydarzenie na morzu, gdy uwięziony Paweł, w drodze na przesłuchanie i śmierć, wypowiedział do miotanych burzą na statku żołnierzy i żeglarzy, zmęczonych pracą, czuwaniem i poszczeniem, owe wspaniałe słowa odwagi i nadziei:JWD 32.1

— “Wzywam was, abyście byli dobrej myśli; bo nikt z was nie zginie (...). Albowiem tej nocy stanął przy mnie anioł tego Boga, do którego należę i któremu cześć oddaję, i rzekł: Nie bój się, Pawle; przed cesarzem stanąć musisz i oto darował ci Bóg wszystkich, którzy płyną z tobą”. Dzieje Apostolskie 27,22-24.JWD 32.2

Wierząc w tę obietnicę, Paweł zapewniał swoich towarzyszy:JWD 32.3

— “Nikomu bowiem z was nawet włos z głowy nie spadnie”. Dzieje Apostolskie 27,34.JWD 32.4

Tak się też stało. Ponieważ na statku znajdował się mąż, przez którego Pan mógł działać, cała załoga pogańskich żołnierzy i żeglarzy została uratowana. “W ten sposób ocaleli wszyscy i przedostali się na ląd”. Dzieje Apostolskie 27,44.JWD 32.5

Historie te zostały zapisane nie tylko dlatego, żebyśmy o nich czytali i dziwili się, ale żeby ta wiara, która dawniej działała w sługach Bożych, i w nas mogła działać. W niemniej pewny sposób jak wiara ongiś działała, będzie działała dzisiaj, jeśli tylko będą wierzące serca, które pozwolą się użyć jako narzędzie mocy Pana. — Wychowanie 179-180.JWD 33.1

Bądźcie silni w wierze i uczcie wasze dzieci, że wszyscy jesteśmy zależni od Boga. Czytajcie im historię czterech młodych Hebrajczyków i wpajajcie im świadomość wpływu dobra, które zostało dokonane w czasach Daniela dzięki ścisłemu trzymaniu się zasad. — Manuscript 33, 1909.JWD 33.2

Uczyńcie lekcje biblijne prostymi — Rodzice mają uczyć dzieci lekcji z Biblii, czyniąc te lekcje tak prostymi, by dzieci mogły je łatwo zrozumieć. — Letter 189, 1903.JWD 33.3

Uczcie wasze dzieci, że przykazania Boże muszą się stać regułą ich życia. Okoliczności mogą odłączyć je od rodziców i domu rodzinnego, ale lekcje udzielone w dzieciństwie i młodości będą dla nich błogosławieństwem przez całe ich życie. — Manuscript 57, 1897.JWD 33.4