Rozdział 21 — Pracowitość
Zabezpieczenie dla młodych — Jednym z najpewniejszych zabezpieczeń dla młodych jest użyteczne zajęcie. Dzieci, które są uczone nawyku pracowitości, aby spędzać czas użytecznie i przyjemnie, nie mają skłonności do narzekania na swój los ani czasu na próżne marzycielstwo. Nie grozi im to, że wyrobią sobie złe nawyki i zawrą szkodliwe znajomości. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 122.JWD 88.1
Pracowitość ma niewysłowioną wartość. Niech dzieci będą uczone użytecznych zajęć. Więcej niż ludzka mądrość jest potrzebna, aby rodzice mogli zrozumieć, jak należy uczyć dzieci użytecznego i szczęśliwego życia tutaj oraz wyższej służby w większej radości w przyszłym życiu. — Tamże 125.JWD 88.2
Przydzielajcie zadania stosowne do wieku i zdolności — Od wczesnego okresu dzieci należy uczyć zajęć stosownych do ich wieku i zdolności. Rodzice powinni zachęcać dzieci do większej niezależności. Wkrótce na ziemi zapanują poważne trudności, a dzieci należy uczyć tak, by były w stanie stawić im czoło. — The Signs of the Times, 13 sierpień 1896.JWD 88.3
Uczcie dzieci, by były użyteczne i spełniały obowiązki stosowne do swojego wieku. Gdy nawyk pracowitości stanie się dla nich drugą naturą, użyteczna praca nigdy więcej nie będzie się im wydawała nudna. — The Review and Herald, 24 czerwiec 1890.JWD 88.4
Skutki bezczynności — Rodzice nie mogą popełnić większego grzechu, niż zaniedbać zlecony im przez Boga obowiązek i nie przydzielić dzieciom użytecznych zajęć do wykonania. Dzieci wkrótce nauczą się miłować bezczynność i wyrosną na nierobów. Gdy wkroczą w dorosłe życie i przyjdzie czas, by zaczęły zarabiać na swoje utrzymanie, będą się zabierać do pracy leniwie, a jako darmozjady będą oczekiwać zapłaty, jakby wiernie wykonały swoje zadania. Istnieje znacząca różnica między takiego rodzaju pracownikami, a tymi, którzy uświadamiają sobie, że muszą być wiernymi szafarzami. W każdej pracy, jakiej się podejmą, młodzi powinni “w gorliwości nie ustawając, płomienni duchem, Panu” (Rzymian 12,11) służyć, bo ten, kto jest niewierny w najmniejszej sprawie, będzie też niewierny w największej. — Manuscript 117, 1899.JWD 88.5
Jeśli dzieci są właściwie uczone w domu, nie będą się włóczyć po ulicach, odbierając przypadkowe wychowanie, jakie tak wielu odbiera. Rodzice, którzy miłują swoje dzieci w rozsądny sposób, nie pozwolą im rosnąć w lenistwie i ignorancji co do obowiązków domowych. Ignorancja nie jest akceptowana przez Boga i przeciwna wymogom Jego dzieła. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 149.JWD 89.1
Mądre wykorzystywanie czasu — Gdzie jest wiele bezczynności, tam szatan działa ze swoimi pokusami, by psuć życie i charakter. Jeśli młodzi nie są uczeni użytecznej pracy, bez względu na to, czy są bogaci, czy biedni, wówczas grozi im niebezpieczeństwo, gdyż szatan znajdzie im zajęcie według swojego upodobania. Młodzi, którzy nie zostali obwarowani zasadami, nie cenią czasu jako drogiego skarbu powierzonego im przez Boga — dobra, z którego każdy człowiek będzie musiał zdać sprawę. — Manuscript 43, 1900.JWD 89.2
Dzieci powinny być uczone jak najlepszego wykorzystywania czasu, pomagania ojcu i matce oraz radzenia sobie z obowiązkami. Nie należy im pozwalać, by uważały siebie za stojące ponad jakimkolwiek rodzajem niezbędnej pracy. — Letter 11, 1888.JWD 89.3
Wartość czasu jest nie do oszacowania. Czas zmarnowany nigdy nie będzie odzyskany. (...). Nadrabianie straconego czasu jest skarbem. — Manuscript 117, 1899.JWD 89.4
Pokonujcie każdy nawyk lenistwa — W swoim Słowie Bóg wyznaczył plan wychowania dzieci, a rodzice mają się trzymać tego planu. Mają uczyć dzieci pokonywania każdego nawyku lenistwa. Każde dziecko należy uczyć, że ma dzieło do wykonania w świecie. — Manuscript 98, 1901.JWD 89.5
Nieróbstwo i lenistwo nie są owocami wyrastającymi na chrześcijańskim drzewie. — Manuscript 24, 1894.JWD 89.6
Lenistwo jest wielkim przekleństwem. Bóg pobłogosławił ludzi, dając im nerwy, narządy i mięśnie, a ludziom nie wolno doprowadzać się do wyniszczenia wskutek bezczynności, ale mają wzmacniać ciało przez zdrowe używanie sił. Nie mieć nic do roboty to wielkie nieszczęście, gdyż bezczynność zawsze była i będzie przekleństwem dla ludzkości. — Manuscript 60, 1894.JWD 89.7
Dzieci, nigdy nie okazujcie się niewiernymi szafarzami w domu. Nigdy nie uchylajcie się od obowiązków. Przyczyniając się do powodzenia rodziny, sami otrzymacie najobfitsze błogosławieństwa. — Manuscript 117, 1899.JWD 90.1
Dlaczego praca jest ważniejsza niż zabawa? — Moja matka nauczyła mnie pracować. Czasami pytałam moją matkę:JWD 90.2
— Dlaczego zawsze muszę pracować, zanim będę mogła się pobawić?JWD 90.3
— Dlatego, że musisz kształcić i szkolić swój umysł do użytecznej pracy, a także dlatego, że praca strzeże cię od występku. Gdy podrośniesz, podziękujesz mi za to.JWD 90.4
Jedna z moich wnuczek zapytała mnie:JWD 90.5
— Dlaczego muszę robić na drutach? To babcie powinny robić na drutach.JWD 90.6
Wtedy odpowiedziałam jej:JWD 90.7
— A czy możesz mi powiedzieć, jak babcie nauczyły się robić na drutach?JWD 90.8
— Chyba wtedy, gdy były małymi dziewczynkami. — Manuscript 19, 1887.JWD 90.9
Wartość codziennego programu — Na ile to możliwe, dobrze jest rozważyć, ile można dokonać w ciągu dnia. Sporządźcie spis różnych obowiązków, które czekają na was, a następnie wyznaczcie czas na wykonanie każdego z nich. Niech wszystko będzie czynione starannie, schludnie i bez ociągania. Jeśli przypadło wam w udziale sprzątanie mieszkania, zadbajcie o to, by wszystkie pomieszczenia zostały dobrze przewietrzone, a pościel została wystawiona na działanie promieni słonecznych. Wyznaczcie sobie czas na wykonanie poszczególnych czynności i nie odrywajcie się od pracy, by poczytać gazetę czy książkę, która wpadnie wam w oko. Powiedzcie sobie: Nie, mam wyznaczony czas, w jakim muszę dokończyć pracę, więc muszę wykonać moje zadanie w tym czasie. (...).JWD 90.10
Niechaj ci, którzy z natury są powolni, starają się być aktywni, szybcy i energiczni, pamiętając słowa apostoła:JWD 90.11
— “W gorliwości nie ustawając, płomienni duchem, Panu służcie”. Rzymian 12,11.JWD 90.12
Jeśli przypadło wam w udziale przygotowanie posiłku, obliczcie starannie i zarezerwujcie tyle czasu, ile potrzebujecie na przygotowanie pokarmu i podanie do stołu w należytym porządku i o właściwej porze. Lepiej przygotować posiłek pięć minut przed wyznaczonym czasem niż pięć minut za późno. Ale jeśli macie nawyk pracować z ociąganiem i leniwie oraz jeśli przywykliście do powolnego tempa, nawet najprostsze zajęcie będzie wam zajmować dużo czasu. Obowiązkiem tych, którzy są powolni w działaniu, jest dokonać reformy i nauczyć się energicznego działania. Jeśli zechcą, mogą pokonać swój nawyk powolności. Zmywając naczynia, mogą być dokładni i ostrożni, a jednocześnie szybcy w pracy. Rozwijajcie wolę w tym kierunku, a wasze ręce będą pracować szybciej. — The Youth's Instructor, 7 wrzesień 1893.JWD 90.13
Połączcie pracę fizyczną z pracą umysłową — Gdy przysyłano do nas dzieci, by mieszkały w naszym domu, niektóre z nich mówiły:JWD 91.1
— Moja matka w domu nie każe mi prać moich ubrań.JWD 91.2
Wtedy odpowiadałam im:JWD 91.3
— Czy mamy prać twoje ubrania i zwiększyć twoją opłatę za stancję o pół dolara?JWD 91.4
— O nie! Moja matka nie zgodzi się płacić więcej za mnie.JWD 91.5
Wtedy mówiłam:JWD 91.6
— Zatem możecie wstać wcześniej rano i uprać swoje ubrania. Bóg nie życzy sobie, by inni wam usługiwali. Zamiast spać do późna i czekać, aż wasza matka wstanie i przygotuje wam śniadanie, powinniście powiedzieć: Mamo, nie wstawaj tak wcześnie. Wyręczymy cię choć trochę w twojej pracy. Powinniście pozwolić na nieco więcej snu tym, których włosy okrywają się już siwizną.JWD 91.7
Dlaczego jest inaczej? W czym tkwi problem? To przez rodziców, którzy pozwalają dzieciom, by nie ponosiły żadnych ciężarów związanych z prowadzeniem domu. Gdy takie dzieci idą do szkoły, mówią:JWD 91.8
— Moja mama mówi, że nie chce, bym pracował.JWD 91.9
Takie matki są po prostu głupie. Psują swoje dzieci, a potem wysyłają je do szkoły, by tam psuły inne dzieci. (...). Praca jest najlepszym środkiem dyscypliny dla dzieci. Nie jest trudniejsza dla nich niż dla matki. Połączcie pracę fizyczną z pracą umysłową, a siły umysłu będą się rozwijały znacznie lepiej. — Manuscript 19, 1887.JWD 91.10
Opracowujcie sposoby — Rodzice powinni opracowywać sposoby i środki, by zapewnić dzieciom użyteczne zajęcia. Dajcie dzieciom niewielki kawałek ziemi, którą będą uprawiać, aby miały z czego oddawać dobrowolne dary. — Manuscript 67, 1901.JWD 91.11
Pozwól im pomagać ci w każdy możliwy sposób i upewnij je, że doceniasz ich pomoc. Niechaj czują się częścią rodzinnego gospodarstwa. Ucz je używać ich umysłów w największym możliwym stopniu, by planowały swoją pracę tak, aby wykonać ją szybko i dobrze. Uczcie je, by były sprawne i energiczne w działaniu, by wykorzystywały czas, aby nie marnowały ani minuty z godzin przeznaczonych na pracę. — Manuscript 60, 1903.JWD 92.1
Praca uszlachetnia — Uczmy dzieci pomagać nam, choć ich dłonie są jeszcze małe, a siła niewielka. Wpajajmy w ich umysły fakt, że praca uszlachetnia i została ustanowiona dla człowieka przez niebo. Adam cieszył się nią w Edenie, a obecnie jest ona niezbędna dla zdrowego rozwoju umysłu i ciała. Uczmy je, że niewinne przyjemności nie są nawet w połowie tak satysfakcjonujące jak praca. — Pacific Health Journal, maj 1890.JWD 92.2