Rozdział 78 — Moc modlitwy

Potrzeba rodzinnej modlitwy — Każda rodzina powinna wznieść ołtarz modlitwy, uświadamiając sobie, że bojaźń Pańska jest źródłem mądrości. Jeśli ktokolwiek na świecie potrzebuje siły i wsparcia, jakie daje religia, to z pewnością potrzebują ich ci, na których ciąży obowiązek wychowania i nauczania dzieci. Nie mogą pełnić swego dzieła w sposób akceptowany przez Boga, jeśli przez swój codzienny przykład uczą tych, którzy oczekują od nich kierownictwa, że można żyć bez Pana. Jeśli uczą swoje dzieci żyć tylko dla doczesności, nie przygotują ich do wieczności. Umrą one tak, jak żyły — bez Boga — a rodzice zostaną pociągnięci do odpowiedzialności za te stracone dusze. Ojcowie i matki, musicie przychodzić do Pana rano i wieczorem, spotykając się przy rodzinnym ołtarzu, abyście mogli się uczyć, jak mądrze, rozważnie i z miłością wychowywać wasze dzieci. — The Review and Herald, 27 czerwiec 1899.JWD 378.2

Zaniedbywanie rodzinnego nabożeństwa — Jeśli kiedykolwiek był czas, by każdy dom stał się domem modlitwy, to z pewnością taki czas jest właśnie teraz. Niewierność i sceptycyzm przeważają. Nieprawość się mnoży. Zepsucie zatruwa dusze, a bunt przeciwko Bogu prowadzi ludzi do upadku. Zniewolone przez grzech siły moralne znajdują się we władaniu tyranii szatana. Dusza staje się igraszką dla jego pokus, a jeśli potężne ramię nie zostanie wyciągnięte, by uratować człowieka, pójdzie on tam, gdzie zaprowadzi go prowodyr wszystkich buntowników.JWD 378.3

A jednak w tych czasach straszliwych niebezpieczeństw niektórzy z tych, co wyznają chrześcijaństwo, zaniedbują rodzinne nabożeństwo. Nie oddają Bogu czci w domu, nie uczą dzieci miłować Pana i czcić Go. Wielu odłączyło się od Niego do tego stopnia, że czują się potępieni, gdy próbują się do Niego przybliżyć. Nie potrafią przystąpić “z ufną odwagą do tronu łaski” (Hebrajczyków 4,16), “wznosząc czyste ręce, bez gniewu i bez swarów”. 1 Tymoteusza 2,8. Nie mają żywej więzi z Bogiem. Zachowują formę pobożności, ale są pozbawieni jej mocy. — Testimonies for the Church VII, 42.JWD 379.1

Pogląd, że modlitwa jest nieistotna, jest jednym z najskuteczniejszych środków szatana służących niszczeniu dusz. Modlitwa jest więzią z Bogiem, Źródłem mądrości, siły, pokoju i szczęścia. — Tamże.JWD 379.2

Tragedia domu pozbawionego modlitwy — Nic nie sprawia mi takiego smutku jak domy pozbawione modlitwy. Nie czuję się bezpieczna w takim domu nawet przez jedną noc, a gdyby nie nadzieja, że pomogę rodzicom uświadomić potrzebę modlitwy i ich rażące zaniedbanie, nie pozostałabym tam ani chwili. Dzieci wykazują skutki tego zaniedbania, gdyż nie mają bojaźni Bożej. — The Signs of the Times, 7 sierpień 1884.JWD 379.3

Formalna modlitwa jest nie do przyjęcia — W wielu przypadkach poranne i wieczorne nabożeństwo jest jedynie formą — nudnym i monotonnym powtarzaniem tych samych zdań, w których duch wdzięczności czy świadomość potrzeby nie znajdują wyrazu. Pan nie akceptuje takiego nabożeństwa. Jednak nie wzgardzi On prośbami pokornego serca i skruszonego ducha. Otwarcie serca przed naszym niebiańskim Ojcem, uznanie naszej zupełnej zależności od Niego, wyrażenie naszych potrzeb i hołd wdzięcznej miłości to prawdziwa modlitwa. — The Signs of the Times, 1 lipiec 1886.JWD 379.4

Niech domy rodzinne będą domami modlitwy — Jak starożytni patriarchowie, tak i ci, którzy miłują Boga, powinni wznosić ołtarz dla Pana, gdziekolwiek rozbijają swój namiot. (...). Ojcowie i matki powinni wznosić serca do Boga w pokornych prośbach za sobą nawzajem i za swoimi dziećmi. Niech ojciec, jako kapłan rodziny, składa na ołtarzu Pańskim poranną i wieczorną ofiarę, a żona wraz z dziećmi zjednoczą się w modlitwie i uwielbieniu. W takim domu Jezus będzie chętnie przebywał. — Patriarchowie i prorocy 105-106.JWD 379.5

Niech wszyscy członkowie rodziny pamiętają, że są ściśle związani z niebem. Pan w szczególny sposób interesuje się rodzinami swoich dzieci na ziemi. Aniołowie składają wonne kadzidło w imieniu modlących się świętych. Niechaj więc w każdej rodzinie modlitwa wznosi się do nieba rano i wieczorem. Módlmy się do Boga, powołując się na zasługi Zbawiciela. Rano i wieczorem niebiański wszechświat zwraca baczną uwagę na każdą modlącą się rodzinę. — Manuscript 19, 1900.JWD 380.1

Aniołowie strzegą dzieci poświęconych Bogu — Przed opuszczeniem domu i udaniem się do pracy cała rodzina powinna zebrać się razem, a ojciec (lub matka pod nieobecność ojca) powinien gorliwie błagać Boga o opiekę nad rodziną w ciągu całego dnia. Przychodźcie w pokorze, z sercem pełnym wrażliwości oraz świadomością pokus i niebezpieczeństw czekających was i wasze dzieci. Przez wiarę przywiążcie je do ołtarza, prosząc o opiekę Pana nad nimi. Usługujący aniołowie będą strzec dzieci poświęconych w ten sposób Bogu. — Testimonies for the Church I, 397-398.JWD 380.2

Modlitwa otacza dzieci murem obronnym — Rankiem chrześcijanin pierwsze myśli powinien kierować ku Bogu. Praca i inne sprawy powinny być na drugim miejscu. Dzieci należy uczyć szacunku i czci wobec pory modlitwy. (...). Jest obowiązkiem chrześcijańskich rodziców rankiem i wieczorem, przez gorliwą modlitwę i wytrwałą wiarę, wznosić mur obronny wokół ich dzieci. Powinni je cierpliwie uczyć — uprzejmie i niestrudzenie uczyć je, jak żyć w sposób miły Bogu. — Tamże.JWD 380.3

Ustalone pory nabożeństwa — W każdej rodzinie powinny być ustalone pory porannych i wieczornych nabożeństw. Jakżeż stosowne jest, by rodzice zebrali dzieci wokoło siebie przed śniadaniem, by podziękować niebiańskiemu Ojcu za ochronę nocą oraz prosić Go o Jego pomoc, kierownictwo i opiekę podczas dnia. Jakżeż słuszne jest także, by wieczorem rodzice i dzieci zebrali się ponownie przed Bogiem i podziękowali Mu za błogosławieństwa otrzymane w mijającym dniu! — Tamże VII, 43.JWD 380.4

Nie kierujcie się okolicznościami — Rodzinne nabożeństwo nie powinno podlegać okolicznościom. Nie powinniście modlić się okazjonalnie, zaniedbując nabożeństwo z powodu nadmiaru pracy. Czyniąc to, sprawiacie, że wasze dzieci zaczynają postrzegać modlitwę jako niemającą szczególnego znaczenia. Modlitwa znaczy bardzo wiele dla dzieci Bożych, a słowa dziękczynienia powinny się wznosić do Pana rano i wieczorem. Psalmista mówi:JWD 380.5

— “Pójdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, wznośmy okrzyki radosne skale zbawienia naszego! Pójdźmy przed oblicze jego z dziękczynieniem, wykrzykujmy mu radośnie w piesniach”. Psalmów 95,1-2. — Manuscript 12, 1898.JWD 381.1

Ojcowie i matki, przy całej wielkiej waszej pracy nie zaniedbujcie spotkań z dziećmi u ołtarza Bożego. Proście, by święci aniołowie strzegli wasz dom. Nie zapominajcie, że wasi najbliżsi są stale narażeni na pokusy. — Śladami Wielkiego Lekarza 278.JWD 381.2

Starając się zapewnić wygodę i szczęście naszym gościom, nie przeoczajmy naszych obowiązków wobec Boga. Pora modlitwy nie powinna być lekceważona z żadnego powodu. Nie rozmawiajcie i nie przesiadujcie tak długo, aż będziecie zbyt zmęczeni, by przeprowadzić nabożeństwo. Czyniąc to, przynosicie Panu ułomną ofiarę. Wczesnym wieczorem, gdy możemy modlić się bez pośpiechu i ze zrozumieniem, powinniśmy zanosić nasze prośby i wznosić głos w radosnej i wdzięcznej chwale.JWD 381.3

Niech wszyscy, którzy odwiedzają chrześcijan, widzą, że czas modlitwy jest najcenniejszą, najświętszą i najradośniejszą porą dnia. Nabożeństwo wywiera oczyszczający i uwznioślający wpływ na wszystkich, którzy w nim uczestniczą. Wnosi ono pokój i jest odpoczynkiem dla ducha. — Poselstwo do młodzieży 255.JWD 381.4

Dzieci powinny szanować porę modlitwy — Wasze dzieci powinny być uczone uprzejmości, wyrozumiałości wobec bliźnich, łagodności i pokory, a ponad wszystko poszanowania dla spraw religijnych i poczucia ważności wymagań Bożych. Należy je uczyć szacunku do pory modlitwy. Trzeba od nich wymagać, by wstawały rano i uczestniczyły w rodzinnym nabożeństwie. — Testimonies for the Church V, 424.JWD 381.5

Uczyńcie nabożeństwo interesującym — Ojciec, który jest kapłanem rodziny, powinien prowadzić poranne i wieczorne nabożeństwa. Nie ma powodu, by nie był to najbardziej interesujący i radosny czas w ciągu dnia. Bóg jest znieważany, gdy nabożeństwo staje się suchą i drażniącą formalnością. Niech rodzinne nabożeństwa będą krótkie i uduchowione. Nie pozwólcie, by wasze dzieci czy inni domownicy wzdragali się przed nabożeństwami z powodu nudy i braku zainteresowania. Gdy długi rozdział jest czytany i objaśniany, a potem wypowiadane są długie modlitwy, cenne nabożeństwo staje się męczące, tak iż wszyscy odczuwają ulgę, gdy się kończy.JWD 381.6

Szczególnym celem rodziny powinno być uczynienie pory nabożeństwa najlepszą porą dnia. Dzięki odpowiedniemu przemyśleniu i starannemu przygotowaniu nabożeństwa, chwile, w których rodzina wspólnie przychodzi przed oblicze Boga, mogą się stać miłe i przynieść rezultaty, jakie dopiero wieczność objawi. Niech ojciec wybierze fragment Pisma Świętego, który jest interesujący i łatwy do zrozumienia. Kilka wersetów wystarczy, by dostarczyć lekcji, która może być studiowana i praktykowana przez cały dzień. Można zadawać pytania, dodać kilka zwięzłych i ciekawych komentarzy czy jakąś krótką i rzeczową ilustrację. Można zaśpiewać kilka zwrotek uduchowionej pieśni, a modlitwy powinny być krótkie i rzeczowe. Ten, kto się modli, nie powinien modlić się o wszystko, co mu przyjdzie do głowy, ale powinien wyrazić swoje potrzeby w prostych słowach i chwalić Boga z dziękczynieniem. — The Signs of the Times, 7 sierpień 1884.JWD 382.1

Aby obudzić i utrwalić zamiłowanie do czytania Biblii, należy ją cytować podczas godzin poświęconych nabożeństwom. Ranne i wieczorne modlitwy powinny być miłe i pomocne we wszystkim, co czynimy w ciągu dnia. Należy uważać, by żadne sprawy zewnętrzne ani złe myśli nie zakłócały tego czasu. Rodzice wraz z dziećmi powinni iść na spotkanie Pana i prosić o obecność aniołów w ich gronie. Niech te nabożeństwa nie będą zbyt długie i nużące, lecz ożywione i jak najbardziej dostosowane do okoliczności. Należy wystrzegać się monotonii. Biblię w obecności domowników należy czytać na głos. Trzeba często powtarzać święte prawa Boże, aby je utrwalić w pamięci. Pozwólcie dzieciom wybierać wersety, które najbardziej im odpowiadają. To je zachęci do uważnego słuchania słów Bożych. Mówcie o rzeczach, które tłumaczą treść Biblii. Nie przemęczajcie jednak ich umysłów zbyt długimi opowiadaniami. Pozwólcie brać dzieciom udział w modlitwie i śpiewie. — Wychowanie 130-131.JWD 382.2

Módlcie się wyraźnie i głośno — Własnym przykładem uczcie wasze dzieci modlić się czystym i mocnym głosem. Uczcie je podnosić głowę ku niebu i nigdy nie zakrywać twarzy dłońmi. W ten sposób mogą one wypowiadać swoje proste modlitwy, wznosząc je wspólnie do Pana. — Manuscript 12, 1898.JWD 382.3

Moc muzyki — W dziejach Biblii mówi się wiele o zastosowaniu i błogosławieństwie pieśni i muzyki. Muzyka niestety często służy złej sprawie i wtedy staje się jednym z najbardziej niebezpiecznych narzędzi kusiciela. Użyta dla dobrych celów stanowi cenny dar Boży. Jest przeznaczona do tego, by wznieść umysł ludzki na szlachetne wyżyny. (...).JWD 383.1

Pieśń jest najskuteczniejszym środkiem wpojenia w serce prawd duchowych. Jakżeż często się zdarza, że w skrajnej rozpaczy dusza ludzka odnajduje w pamięci pieśń z lat dziecięcych, a wraz z nią docierają do serca jakieś zapomniane słowa Boże. Wtedy pokusa traci swą moc, życie nabiera nowego sensu i uwidacznia się jego cel, a odzyskanej odwagi i radości można udzielić innym potrzebującym duszom.JWD 383.2

Powinno się stale pamiętać o wielkich wartościach wychowawczych pieśni nabożnej. Śpiewajmy te piękne i szlachetne pieśni w gronie rodzinnym, a mniej padnie słów gorzkich i jątrzących; zapanuje radość, nadzieja i uprzejmość. Niech dzieci śpiewają w naszych szkołach. Zbliży je to bardziej do Boga i wychowawcy oraz wytworzy atmosferę wzajemnego zaufania.JWD 383.3

Jeżeli chodzi o rolę pieśni na nabożeństwach, to jest ona wielka. Śpiew jest takim samym aktem czci jak modlitwa. W rzeczywistości pieśń jest w dużym stopniu modlitwą. Jeżeli się dziecko uświadomi i pouczy, czym powinna być pieśń nabożna, ono samo zwróci większą uwagę na treść tekstu śpiewanego i stanie się podatne na wpływ świętych słów. — Wychowanie 117-118.JWD 383.4

Instrumentalna i wokalna — Odprawiajcie wraz z dziećmi nabożeństwa poranne i wieczorne, czytając Słowo Boże i śpiewając pieśni. Uczcie dzieci przykazań prawa Bożego. Izraelitom udzielano takich oto wskazań na temat przykazań Bożych:JWD 383.5

— “Będziesz je często przypominał synom twoim, i rozmawiał o nich siedząc w domu twym, i będąc w drodze, i kładąc się i wstawając”. 5 Mojżeszowa 6,7 (BG). Zgodnie z tym nakazem Mojżesz polecił Izraelitom utrwalić w muzyce słowa prawa. Gdy starsze dzieci grały na instrumentach, młodsze śpiewały chórem pieśń o przykazaniach Bożych. W późniejszych latach Izraelici przypominali sobie słowa prawa, których nauczyli się w dzieciństwie.JWD 383.6

Skoro tak zasadnicze znaczenie miało dla Mojżesza utrwalenie przykazań w nabożnych pieśniach, aby w czasie wędrówki przez pustynię lud Izraela uczył się śpiewać o prawie werset po wersecie, to jakżeż zasadnicze znaczenie ma to w naszych czasach i jak ważne jest, abyśmy i my uczyli dziś nasze dzieci Słowa Bożego! Starajmy się z pomocą Pana uczyć je przestrzegać przykazań Bożych. Uczyńmy wszystko, aby w naszych domach Bóg przebywał i Jego rozbrzmiewała nauka. — Ewangelizacja 317-318.JWD 384.1

Specjalne nabożeństwo w sobotę — Niech dzieci biorą udział w rodzinnym nabożeństwie [w sobotę]. Niech wszyscy przyniosą swoje Biblie i przeczytają werset czy dwa. Następnie zaśpiewajcie znaną pieśń i módlcie się. Chrystus dał wzór takiego nabożeństwa. Modlitwa Pańska miała być powtarzana nie tyle jako formuła, ale jest ilustracją tego, jakie powinny być nasze modlitwy — proste, gorliwe i zwięzłe. W prostej prośbie powiedzcie Panu o waszych potrzebach i wyraźcie wdzięczność za Jego miłosierdzie. W ten sposób zapraszacie Jezusa jako mile widzianego gościa do waszego domu i serca. Podczas rodzinnych nabożeństw długie modlitwy, dotyczące intencji niezwiązanych bezpośrednio z życiem rodziny, są nie na miejscu. Czynią porę nabożeństwa męczącą, podczas gdy należy ją traktować jako przywilej i błogosławieństwo. Uczyńcie porę nabożeństwa interesującą i radosną. — Testimonies for the Church VI, 357-358.JWD 384.2

Więcej modlitwy i mniej karcenia — Powinniśmy modlić się do Boga znacznie więcej, niż to czynimy. Jest wielka siła i błogosławieństwo we wspólnej modlitwie rodzinnej, z dziećmi i za nie. Gdy moje dzieci postępowały źle, rozmawiałam z nimi łagodnie, a potem modliłam się z nimi. Potem nigdy nie musiałam ich karcić. Ich serca łagodniały w obecności Ducha Świętego, który działał w odpowiedzi na modlitwę. — Manuscript 47, 1908.JWD 384.3

Dobrodziejstwa osobistej modlitwy — W godzinach samotnej modlitwy otrzymywał Jezus w doczesnym swym życiu tu na ziemi mądrość i moc. Młodzież powinna iść za Jego przykładem i rano, i wieczorem znaleźć czas na cichą modlitwę, ażeby obcować z Ojcem niebiańskim. Tak samo w ciągu dnia młodzież powinna wznosić serce do Boga. Przy każdym kroku stawianym na drodze życia słyszymy te słowa Boże:JWD 384.4

— “Ja, Pan, jestem twoim Bogiem, który cię ująłem za twoją prawicę (...) Nie bój się, Ja cię wspomogę!” Izajasza 41,13.JWD 385.1

Gdyby nasze dzieci we wczesnej młodości przyswoiły sobie tę wiedzę, jakaż świeżość i siła oraz jakież radość i szczęście cechowałyby ich życie! — Wychowanie 182.JWD 385.2

Bramy nieba są otwarte przed każdą matką — Gdy Chrystus ukląkł na brzegu Jordanu po swym chrzcie i wypowiedział modlitwę za ludzkość, niebiosa otworzyły się, a Duch Boży w postaci gołębia jaśniejącego złotym światłem otoczył postać Zbawiciela, zaś z nieba przemówił głos:JWD 385.3

— “Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem”. Mateusza 3,17.JWD 385.4

Jakie znaczenie ma to dla was? Mówi to, że niebo jest otwarte na wasze modlitwy. Mówi, że jesteście przyjęci w Umiłowanym. Bramy nieba są otwarte dla każdej matki, która składa swoje troski u stóp Zbawiciela. Mówi, że Chrystus otoczył ludzkość swoim ludzkim ramieniem, a swoim boskim ramieniem uchwycił tron Nieskończoności i zjednoczył człowieka z Bogiem, a ziemię z niebem. — The Signs of the Times, 22 lipiec 1889.JWD 385.5

Modlitwy chrześcijańskich matek nie uchodzą uwadze Ojca wszystkich, który posłał swego Syna na ziemię, by odkupił ludzi dla Niego. Nie odwróci się On od waszych próśb i nie pozostawi was i waszych bliskich bezbronnych wobec ataków szatana w wielkim dniu ostatecznego kryzysu. To wy macie pracować z prostotą i wiernością, a Bóg utwierdzi dzieło waszych rąk. — The Review and Herald, 23 kwiecień 1889.JWD 385.6