کنکاش رازهای الهی
«چیزهای مخفی از آن یهوه خدای ماست و اما چیزهای مکشوف تا به ابد از آن ما و فرزندان ما است، تا جمیع کلمات این شریعت را به عمل آوریم »)تثنیه ۹ : ۹ (. مکاشفه مسیح که خدا در کلام خویش داده برای مطالعه ۲ ۲MHFar 357.3
ماست. با این کار می توانیم در پی درک کردن باشیم. ولی فراتر از این نمی توانیم رسوخ کنیم. بالاترین خرد ممکن است خود فشار بیاورد تا اینکه در این گمان ها در خصوص ماهیت خدا فرسوده شود، ولی ت ش بی ثمر خواهد ا بود. این مسئله به ما داده نشده است تا آن را حل کنیم. هیچ ذهن بشری نمی تواند بطور کامل خدا را درک کند. هیچ کس نباید به خود اجازه دهد تا در خصوص ماهیت و ذات او حدس و گمان بزند. در اینجا سکوت، فصاحت است. آنکه دانای کل است فراتر از بحث و بررسی است.MHFar 357.4
حتی فرشتگان اجازه نداشتند تا رایزنی های بین پدر و پسر را به اشتراک بگذارند وقتی که نقشه نجات کشیده شد. و بشر حق مداخله در رازهای خالق متعال را ندارد. ما مانند بچه ها نسبت به خدا جاهل هستیم؛ ولی مانند بچه های کوچک باید او را دوست داشته و از او اطاعت کنیم. MHFar 357.5
در عوض حدس و گمان در خصوص ذات او یا حق ویژه او، بگذارید به کلامی که او گفته توجه کنیم:MHFar 357.6
«آیا عمقهای خدا را میتوانی دریافت نمود؟ یا به کُنه قادر مطلق توانی رسید؟ مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟ پیمایش آن از جهان طویلتر و از دریا پهنتر است ؛”MHFar 358.1
«امّا حکمت کجا پیدا میشود؟ و جای فطانت کجا است؟ انسان قیمت آن را نمیداند و در زمین زندگان پیدا نمیشود. لجّه میگوید که در من نیست، و دریا میگوید که نزد من نمیباشد. زر خالص به عوضش داده نمیشود و نقره برای قیمتش سنجیده نمیگردد. به زر خالص اُوفیر آن را قیمت نتوان کرد، و نه به جزع گرانبها و یاقوت کبود. با ط و آبگینه آن را برابر نتوان کرد، و زیورهای ا ط ی خالص بدل آن نمیشود. مرجان و بلّور مذکور نمیشود و قیمت حکمت ا از لعل گرانتر است. زبرجد حبش با آن مساوی نمیشود و به زر خالص سنجیده نمیگردد. پس حکمت از کجا میآید؟ و مکان فطانت کجا است؟ MHFar 358.2
از چشم تمامی زندگان پنهان است، و از مرغان هوا مخفی میباشد. اَبَدّون و موت میگویند که آوازه آن را به گوش خود شنیده ایم.MHFar 358.3
خدا راه آن را درک میکند و او مکانش را میداند. زیرا که او تا کرانه های زمین مینگرد و آنچه را که زیر تمامی آسمان است میبیند. تا وزن از برای باد قرار دهد، و آبها را به میزان بپیماید.هنگامیکه قانونی برای باران قرار داد، و راهی برای سهام رعد. آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد؛ آن را مهیا ساخت و هم تفتیشش نمود. و به انسان گفت: اینک ترس خداوند حکمت است، و از بدی اجتناب نمودن، فطانت میباشد » )ایوب ١١ : ۷- ۹؛ ۸: ١- ۸(. ] 430 [ ۲ ۲ ۲MHFar 358.4
نه با جستجو در گوشه های زمین و نه با ت ش بیخوده، نمی توان به ا رازهای متعلق به خدا رسوخ کرد. او تنها خشنود بوده تا با مکاشفه ای که از او خاضعانه در زندگی دریافت می کنیم اراده او را درک کنیم.MHFar 358.5
مردان متفکر نمی توانند به رازهای یهوه آنگونه که در طبیعت آشکار گردیده پی ببرند. الهام الهی سوالات بسیاری را پرسیده که محقق نکته سنج از پاسخ به آنها در جا مانده است. این سوالات پرسیده نشده اند تا ما بتوانیم به آنها پاسخ بدهیم، بلکه برای این است تا به رازهای ژرف خدا توجه کنیم و به ما تعلیم می دهد که حکمت ما محدود است؛ که در اطراف زندگی روزانه ما بسیاری از چیزهایی هستند که فراتر از درک موجودات فانی است.MHFar 358.6
شک گرایان از ایمان به خدا طفره می روند بخاطر اینکه نمی توانند قدرت ابدی را که او خود آشکار نموده درک کنند. ولی خدا باید از چیزهایی که از خود آشکار ننموده تصدیق شود، از چیزهایی که درک محدود ما نسبت به آن بینش دارد. هم در مکاشفه الهی و هم در طبیعت، خدا رازهایی نهاده تا ایمان ما را تقویت کند تا با ورزش فکری بیشتر خدا را جستجو کنیم. باید این چنین باشد. ما باید همیشه در جستجو باشیم، همیشه پژوهش کنیم، همیشه بیاموزیم، و همچنان ابدیت فراتر است.MHFar 358.7
«آیا کسی میتواند آب اقیانوسها را با کف دست خود، یا آسمان را با وجبهای خویش اندازه بگیرد؟ آیا کسی میتواند تمام خاک زمین را در یک فنجان جای دهد، و یا کوهها و تپه ها را در ترازویی وزن کند؟ چه کسی میتواند به خداوند بگوید که او باید چه کند؟ یا چه کسی میتواند به او تعلیم دهد یا او را نصیحت کند؟ خداوند با چه کسی مشورت میکند تا بداند، درک کند و بیاموزد چگونه هر چیزی میباید انجام شود؟ ملّتها در برابر او ناچیز و مثل یک قطره آب میباشند. و جزایر دوردست برای او از غبار سبکترند. تمام حیوانات جنگلهای لبنان، برای قربانی در حضور خدای ما کافی نیست، و چوب تمامدرختان آن نمیتواند آتش کافی ایجاد کند. ملتّها در برابر او به حساب نمی آیند. تمام قوم ها در برابر او هیچ هستند و ناچیز بشمار می آیند. پس خدا را با چه کسی میتوان مقایسه کرد؟ و به چه چیز میتوان او را تشبیه و توصیف کرد؟ او مثل بتُی نیست که استادکاری آن را ساخته باشد، یا زرگری با ط آن ا را روکش کند و با زنجیرهای نقره ای آن را بیاراید. کسی که توانایی خرید بُتهای طلایی و نقرهای را نداشته باشد، بُتهای ساخته شده از چوبی را که نپوسد میگیرد. او صنعتکار ماهری را مییابد تا بُتی بسازد که ثابت باشد و به زمین نیفتد. آیا این را نمیدانید؟ آیا قب به شما گفته نشده است؟ آیا نشنیده اید ا که دنیا چگونه شروع شد؟ آنکس که آنها را به وجود آورده بر تخت خود، بر فراز زمین و در ورای آسمانها نشسته است. مردم روی زمین مثل مورچه های ریزی در حرکت هستند، او آسمان را چون پردهای گسترده و مثل خیمهای برای زندگی پهن کرده است. او فرمانروایان زورمند را ساقط و آنها را نابود میکند. آنها مثل نهالهایی هستند که تازه روئیده اند و ریشة آنها هنوز قوی نشده است. آن وقت خداوند بادی میوزاند و آنها را مثل کاه پراکنده میکند. خدای قدّوس را با چه کسی میتوان مقایسه کرد؟ آیا کس دیگری شبیه او وجود دارد؟ به آسمان نگاه کنید! چه کسی این ستارگان را آفریده است؟ و چه کسی آنها را چون یک ارتش هدایت میکند؟ او تعداد آنها و نام هریک از آنها را میداند!MHFar 359.1
او آنقدر تواناست که هرگز حتّی یکی از آنها گُم نمیشود. ای اسرائیل، پس چرا شکایت میکنی و میگویی که خداوند از مصیبتهای تو آگاه نیست، یا توجهی به بی عدالتی هایی که متحمّل میشوی، ندارد؟ آیا نمیدانید؟ آیا نشنیده اید؟ خداوند، خدای جاودان است. او تمام جهان را آفریده، و هیچوقت خسته یا فرسوده نخواهد شد. هیچکسی افکار او را درک نمیکند » )اشعیا ١: ١- ۸(. ۲ ۴ ۲MHFar 360.1
از نمایندگی که توسط روح القدس به انبیای وی داده شده است، بیایید تا عظمت خدای خود را فرا بگیریم. اشعیای نبی می گوید:MHFar 360.2
«در همان سالی که عزیای پادشاه مُرد، من خداوند را دیدم. او بر تخت بلند و پرشکوه خود نشسته بود. دامن ردای او تمام صحن معبد بزرگ را پوشانیده بود. اطراف او موجوداتی نورانی ایستاده بودند. هریک از آنها شش بال داشت. با دو بال صورت خود را و با دو بال دیگر بدن خویش را میپوشانیدند، و با دوبال آخر پرواز میکردند. آنها به یکدیگر میگفتند: «قدّوس، قدّوس، قدّوس! خداوند متعال که جلالش جهان را پر ساخته است. MHFar 360.3
صدای آواز آنها بنیان معبد بزرگ را به لرزه درآورد و معبد بزرگ پر از دود شد. گفتم: دیگر برایم امیدی نیست. هر حرفی که از لبانم بیرون میآید به گناه آلوده است، و در میان قومی ناپاک لب زندگی میکنم. با وجود این من پادشاه -خدای متعال- را با چشمان خود دیدهام. آنگاه یکی از آن موجودات، زغالی افروخته را با انبر از قربانگاه برداشت و به سوی من پرواز کرد. او لبهای مرا با آن زغال گداخته لمس کرد و گفت: «این لبهای تو را لمس نموده پس گناهانت پاک و خطاهایت آمرزیده شده است » )اشعیا : ١- ۷(. ۶MHFar 360.4
ای خداوند، هیچکس مثل تو نیست، تو قادری و نامت عظیم و تواناست. ای پادشاه تمام ملّتها، کیست که از تو نترسد؟تو تنها شایستة احترامی،مثل تو در میان تمام حکیمانِ ملّتهاو در میان سایر پادشاهان یافت نمیشود ؛”MHFar 360.5
«خداوندا، تو مرا آزمودهای و میشناسی. از نشستن و برخاستن من آگاهی و تمام افکار و اندیشه های مرا از دور میدانی. تو از رفتار، کردار، کار و استراحت من آگاهی و تمام روشهای مرا میدانی. حتّی پیش از آن که حرفی بر زبان آورم، تو ای خداوند، منظور مرا میدانی. حضور تو مرا از هر طرف احاطه نموده و با قدرت خود، مرا محافظت میکنی » )ارمیا ١٠ : و ۷؛ مزامیر ١٣۹ : ١- (. ۶ ۶MHFar 360.6
«خداوند ما بزرگ و قدرتش عظیم است، دانش و حکمت او بیکران است » )مزامیر ١ ۷ : (. ۴ ۵MHFar 360.7
«هر جا بروی و هر کاری که انجام دهی، خدان ود میبیند ”)امثال سلیمان : ۱ (. ۵ ۲MHFar 361.1
«رازهای عمیق و پوشیده را آشکار میسازد.آنچه را در تاریکی است میداند.و گرداگردش را نور فراگرفته است » )دانیال : ۲ (. ۲ ”MHFar 361.2
این است آنچه خداوند میگوید، خداوندی که این چیزها را از زمانهای قدیم آشکار کرده است ؛»MHFar 361.3
«زیرا کیست که افکار خدا را درک نموده یا کیست که او را نصیحت کند. چه کسی چیزی به خدا تقدیم کرده است تا آن را از او پس بگیرد؟ زیرا سرچشمه و وسیله و مقصد همه چیز خداست. به او تا ابد ج ل باد، آمین » ا )اعمال رسولان ۱: ۱؛ رمیان ۱۱ : ٣- ٣(. ۴ ۵ ۶ ۸MHFar 361.4
«به پادشاه جاودانی و فناناپذیر و نادیدنی، خدای یکتا تا به ابد عزّت و ج ل باد، آمین »؛ اMHFar 361.5
«به آن یکتا وجودی که فناناپذیر است و در نوری ساکن میباشد که محال است کسی به آن نزدیک گردد و هیچکس هرگز او را ندیده و نمیتواند ببیند، عزّت و قدرت جاودان باد، آمین » )اول تیموتائوس ۱: ۱۷ ؛ : ۱(. ۶ ۶MHFar 361.6
«و قدرت او تو را به وحشت می اندازد ؛»MHFar 361.7
«خدا بالاتر از آسمانهاست. ستارگان را بنگر که چقدر دور و بلند هستند ؛»MHFar 361.8
«کسی نمیتواند شمارة فرشتگانی را که در خدمت او هستند، بداند. نور خدا بر همه کس و در همه جا میتابد ،»MHFar 361.9
«به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ میدهد که عقل ما از درک آنها عاجز است. به برف امر میکند که بر زمین ببارد و وقتی که بارش باران بر زمین شروع میشود. مردم دست از کار میکشند و متوجّه قدرت او میشوند. حیوانات وحشی به بیشه خود میشتابند و در آنجا پناه میبرند. توفان از جنوب می آید و باد سرد از شمال. خدا بر آب دریاهای وسیع میدمد و آن را منجمد میسازد. ابرها را از رطوبت پُر میکند و برق خود را به وسیلة آنها به هر سو میفرستد. به فرمان او به همه جا حرکت میکنند و آنچه را که خدا اراده میفرماید، بجا می آورند. او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین میفرستد. لحظهای صبر کن و گوش بده و لحظه ای دربارة کارهای عجیب خدا تأمل کن. آیا میدانی که خدا چگونه ارادة خود را عملی میسازد و برق را در بین ابرها تولید میکند؟ آیا میدانی که چطور ابرها در هوا معلّق میمانند؟ اینها همه کارهای شگفت آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است. وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ میشود و لباسهایت از گرمی به تنت میچسبند. آیا میتوانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟ به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمیدانیم که چگونه با او صحبت کنیم. من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا میترسم که کشته شوم. همانطور که نمیتوانیم در آسمان صاف و بی ابر، به نور خورشید نگاه کنیم. همچنین نیز نمیتوانیم به ج ل با هیبت اخدا، که با شکوه تمام بر ما میدرخشد، خیره شویم. خدای قادر مطلق آن قدر با عظمت است که ما حتّی نمیتوانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار میکند و بر کسی ظلم نمیکند. بنابراین همة انسانها از او میترسند و او به کسانی که ادّعای حکمت میکنند توجّهی ندارد ؛”MHFar 361.10
«خداوند، خدای ما که بر بلندترین جایگاه عالم بالا نشسته است، مانند و همتایی ندارد. او خم شده از آسمان، زمین را نگاه میکند ؛»MHFar 362.1
«خداوند خیلى زود خشمگین نمی شود، امّا او قادر و تواناست و گناه را هرگز بی سزا نمی گذارد. قدرت خداوند را مىتوان در توفان و گردباد مشاهده کرد. ابرها خاک زیر پاى او می باشند ؛»MHFar 362.2
«خداوند، بزرگ و شایستة ستایش است، درکِ عظمت او خارج از فهم و دانش ماست. کارهای عجیب تو را مردم نسل به نسل ستایش خواهند کرد و قدرت تو را بیان خواهند نمود. آنها دربارة شکوه و عظمت تو گفتگو خواهند نمود و من در مورد کارهای عجیب تو تفکّر خواهم کرد. مردم از کارهای گفت انگیز تو سخن خواهند گفت و من عظمت تو را بیان خواهم کرد. آنها نیکویی تو را بیان خواهند کرد و برای رحمت تو خواهند سرایید. خداوند مهربان و رحیم است. دیر غضب میکند و پُر از محبّت پایدار است. او با همه مهربان است و تمام مخلوقات خود را دوست میدارد. خداوندا، همة مخلوقات تو، تو را ستایش میکنند و همة مومنین تو، تو را شکر میکنند. آنها از ج ل و شکوه سلطنت تو حرف میزنند و قدرت تو را ا بیان میکنند. پس همة مردم، شکوه و ج ل پادشاهی تو و تمام کارهای ا عجیب تو را خواهند دانست. سلطنت تو جاودان و فرمانروایی تو پایدار و ابدی است. خداوند به وعده های خود امین است؛ او در تمام کارهایش رحیم میباشد. خداوند کسانی را که در سختی و مشکلات هستند، کمک میکند و افتادگان را برمیخیزاند. چشم امید همه به توست، زیرا تو، روزیِ آنها را برحسب احتیاجشان عطا میکنی. به اندازة کافی به آنها میدهی و حاجتشان را برآورده میسازی. خداوند در تمام کارهایش عادل و مهربان است. خداوند نزدیک کسانی است که با صداقت و راستی طالب او هستند. آرزوی کسانی را که از او میترسند برآورده میسازد. از آنهایی که او را دوست میدارند حمایت میکند، امّا شریران را از بین میبرد. من پیوسته خدا را ستایش میکنم. تمام مخلوقات همیشه او را ستایش نمایند » )ایوب ۱۱ :۱٣ ؛ ۲ : ۱؛ ایوب : ٣؛ ٣۷ : - ۴؛ مزامیر ۱۱٣ : و ؛ ناحوم ۵ ۵ ۵ ۶ ۲ ۲ ۱: ٣؛ مزامیر ۱۵ : ٣- ۱ (. ۲ ۴MHFar 362.3
در حالی که بیشتر و بیشتر در باره خدا یاد می گیریم، و از آنچه که در دید او هستیم، باید در برابر او بترسیم و بلرزیم. بگذارید تا انسانهای امروز هشدار از سرنوشت شومی که در زمان های کهن افرادی فرض کرده بودند تا خود را از آنچه که خداوند مقدس خوانده بری کنند آگاه باشند. وقتی که اسرائیلیان در زمان بازگرداندن تابوت عهد از فلسطین مبادرت به گشودن آن کردند، جسارت بی حرمتی آنان آشکارا مجازات شد.MHFar 363.1
دوباره، آتش خشمی که بر عُزَّه فرو ریخت را در نظر بگیرید. در زمان سلطنت داود، تابوت عهد به اورشلیم حمل می شد، عُزَّه دست خود را دراز کرد تا آن را محکم نگاه دارد. برای جسارتی که برای دست زدن به نماد حضور خدا از خود نشان داد، بلادرنگ مرد. در مقابل بوته آتش، هنگامی که موسی حضور خدا را تشخیص نداد، به کناری رفت تا منظره شگفت انگیز را ببیند، حکمی به او داده شد:MHFar 363.2
«بدین جا نزدیک میا، نعلین خود را از پایهایت بیرون کن، زیرا مکانی که در آن ایستاده ای زمین مقدس است. من هستم خدای پدرت، خدای ابراهیم، و خدای اسحاق، و خدای یعقوب. آنگاه موسی روی خود را پوشانید، زیرا ترسید که به خدا بنگرد » )خروج ٣: و (. ۵ ۶MHFar 363.3
«و اما یعقوب، از بِئرشَبَع روانه شده، بسوی حران رفت. و به موضعی نزول کرده، در آنجا شب را بسر برد، زیرا که آفتاب غروب کرده بود و یکی از سنگهای آنجا را گرفته، زیر سر خود نهاد و در همان جا بخسبید.MHFar 363.4
و خوابی دید که ناگاه نردبانی بر زمین برپا شده، که سرش به آسمان میرسد، و اینک فرشتگان خدا بر آن صعود و نزول میکنند. در حال، خداوند بر سر آن ایستاده، میگوید: من هستم یهوه، خدای پدرت ابراهیم، و خدای اسحاق. این زمینی را که تو بر آن خفته ای به تو و به ذریت تو میبخشم.MHFar 364.1
و اینک من با تو هستم، و تو را در هر جایی که رَوی، محافظت فرمایم تا تو را بدین زمین بازآورم، زیرا که تا آنچه را به تو گفته ام، بجا نیاورم، تو را رها نخواهم کرد.MHFar 364.2
پس یعقوب از خواب بیدار شد و گفت: البته یهوه در این مکان است و من ندانستم. پس ترسان شده، گفت: این چه مکان ترسناکی است! این نیست جز خانۀ خدا و این است دروازۀ آسمان » )پیدایش ۸: ۱٠ - ۱۷ (. ۲MHFar 364.3
در خیمه ]قدس[ بیابان و در معبدی که نمادهای زمینی مسکن خدا بودند، یک بخش بعنوان حضور او مقدس بود. پرده ای با یک کروبی وجود داشت که هیچ دستی نمی توانست آن را کنار بزند. کسی که سرزده قصد ورود به این مقدس ترین مکان ]قدس الاقداس[ ممنوعه را داشت، می مرد. بالای سخت رحمت جل جلاله سکونت داشت که هیچ انسانی نمی توانست به آن نگریسته و زنده بماند. در روزی که برای کهانت در قدس الاقداس در نظر گرفته شده بود، کاهن اعظم با ترس وارد محضر خدا می شد، در حالی که بخارهای بخور ج ل را دیدگاه پنهان می ساخت. در ا سراسر سراهای معبد هر صدایی خاموش بود. MHFar 364.4
هیچ کاهنی در مذبح کار نمی کرد. جماعت عابد در سکوت سر به تعظیم فرود آورده بودند و درخواست های خود را با تضرع برای رحمت خداوند آورده بودند.MHFar 364.5
«همة این اتفّاقات به عنوان نمونه ای بر سر آنان آمد و برای تربیت ما به عنوان عبرت نوشته شد. زیرا ما در زمانهای آخر زندگی میکنیم » )اول قرنتیان ۱۱ :۱٠ (.MHFar 364.6
«امّا خداوند در معبد مقدّس خود است، پس تمام روی زمین در حضور او خاموش باشند ؛”MHFar 364.7
«خداوند سلطنت میکند، ای مردم زمین بلرزید، او بر تخت خود که بر روی بالهای فرشتگان است، نشسته است،پس زمین بلرزد. خداوند در صهیون جلوس فرموده و فرمانروای تمام ملّتهاست. همه، نام پُرشکوه او را با احترام بپرستند، زیرا او قدّوس است ؛”MHFar 364.8
«خداوند در معبد مقدّس خویش است. تخت خدا در آسمان استوار است. او همه جا مراقب مردم ا ستو هرچه میکنند، میداند ؛” «خدان ود از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمان به زمین نظر افکنده است ؛»MHFar 365.1
«و از جایگاه خویش تمام مردم روی زمین را میبیند. او خالق اندیشه هاست، و از اسرار دلهایشان و هر آنچه که آنها انجام میدهند آگاه است؛ ای مردم روی زمین، از خداوند بترسید، و ای مردم جهان، او را احترام نمایید »)حبقوق : ٠ ؛ مزامیر ۹۹ : ۱- ٣؛ ۱۱ : ؛ ۱۲ : ۱۹ ؛ ٣٣ : ۱ و ۱ و (. ۲ ۲ ۴ ۴ ۵ ۸ ۰MHFar 365.2
انسان با جستجو نمی تواند خدا را پیدا کند. هیچ کس نباید خودسرانه دست بر پرده ای بگذارد که ج ل او را پنهان نموده است. «دولتمندی خدا ا چقدر عظیم و حکمت و معرفت او چقدر عمیق است! هدفهای او غیرقابل درک و راههای او غیرقابل فهمند » )رومیان ۱۱ : ٣٣ (. این موید رحمت اوست که قدرت او را پنهان ساخته است؛ چرا که کنار رفتن پرده که حضور الهی او را پوشانده است باعث مرگ می شود. تنها چیزهایی را که او به تشخیص خود برای درک ما مناسب است آشکار می شود. عقل و استدلال باید چیزی مقتدر را تصدیق کند که برتر از اوست. قلب و عقل باید به «من عظیم هستم » سر تعظیم فرود آورد. MHFar 365.3