«اگر بخواهی می توانی مرا پاک سازی »

از همه بیماری هایی که در مشرق زمین شناخته شده بود، بیماری جذام از همه خوفناک تر بود. ویژگی واگیردار بودن و لاع ج بودن آن و تاثیر وحشتناک ا آن بر روی قربانیان، شجاع ترین ها را نیز دچار وحشت می کرد. در میان یهودیان این بیماری بعنوان مجازاتی بود که بخاطر گناه حاصل شده بود و از این رو «ضربت » یا «ضربت خدا » نامیده می شد. این بیماری ریشه عمقی داشت، لاع ج و مرگبار بود و بعنوان نمادی از گناه شمرده می شد. اMHFar 46.4

با احکام تشریفاتی، فرد جذامی نجس و ناپاک شمرده می شد. هر چه را که او لمس می کرد ناپاک محسوب می شد. هوا با تنفس او آلوده می شد. مانند کسی که مرده است از ارتباط با محل سکونت انسان ها منفصل می شد. کسی که مشکوک به بیماری بود باید خود را به کاهنان معرفی می کرد و باید مورد معاینه و بررسی قرار گرفته و در باره او حکم شود. اگر جذامی اع م ا می شد، از خانواده خود جدا شده و از جمع بنی اسرائیل منقطع می گشت و سرنوشتی نداشت جز اینکه فقط با کسانی که بطور مشابه مبت شده اند ا معاشرت داشته باشد. حتی پادشاهان و حاکمان از این حکم مستثنی نبودند. فردی که پادشاه است اگر توسط این بیماری مورد حمله واقع می شد باید عصای پادشاهی خود را تسلیم و از جامعه بگریزد.MHFar 47.1

دور از دوستان و خویشاوندان، جذامی باید لعنت مرض را بر دوش بگیرد. او ملزم بود تا مصیبت خود را اع م، جامه خود را دریده، و با سر و صدا ا اخطار دهد تا همگان از حضور بیماری مسری او فرار کنند. فریاد «ناپاک! ناپاک! » با لحنی محزون از تبعیدی تنها، علامت خطری بود که با ترس و انزجار شنیده می شد. MHFar 47.2

در ناحیه خدمت عیسی بسیاری بودند که از این بیماری رنج می بردند و هنگامی که اعمال او به آنان رسید، کسی بود که ایمان او در دل فوران کرد. اگر او بتواند نزد عیسی برود می تواند شفا یابد. ولی چگونه می تواند عیسی را بیابد؟ او که به جدائی همیشگی محکوم شده بود، چگونه می توانست خود را به عیسی معرفی کند؟ و آیا مسیح او را شفا خواهد داد؟ همچون فریسیان، و حتی مانند طبیبانی که لعنت را بر او اع م نمودند و اخطار دادند ا تا از معاشرت با انسان ها بگریزد، اگر او نخواهد چه؟MHFar 47.3

او به تمام چیزهایی که در باره عیسی به او گفته شده بود می اندیشد. مسیح هیچ کسی را که از او مدد خواسته بود دست خالی باز نگرداند. فرد بیچاره مصمم بود تا عیسی را بیابد. اگر چه از شهر رانده شده بود، شاید بتواند از مسیر راه او در گذرگاه ها در امتداد جاده های کوهستان او را ببیند یا او را زمانی که خارج از شهرها تعلیم می دهد بیابد. مشکل بزرگی بود ولی این تنها امید او بود.MHFar 47.4

جذامی که در دور دست ایستاده بود توانست چند کلمه ای را از لبان منجی بشنود. او می بیند که دستان خود را بر بیمار می گذارد. او فرد علیل ، کور، افلیج و افرادی که رو به موت هستند را می بیند که برخاسته و سالم می شوند و خداوند را بخاطر رهایی از مرض و مرگ شکرگزاری می کنند. ایمان او تقویت می شود. او نزدیک و نزدیک تر می شود تا به جماعت مستمع می رسد. محدودیتی که بر او تحمیل شده بود، ایمنی مردم، ترسی که همه مردم داشتند، همگی بفراموشی سپرده شده بود. او تنها به امید متبارک شفا می اندیشد.MHFar 48.1

او در نظر ها منفور بود. بیماری باعث شده بود که از ترس به او تعدی شود و جسم در حال پوسیده شدن او آنقدر ترسناک بود که نمی شد به آن نگاه کرد. مردم با دیدن او خود را عقب کشیدند. آنان از ترس تماس با او در هنگام فرار بر روی هم افتادند. برخی تلاش می کردند تا از رسیدن او به عیسی ممانعت بعمل آورند ولی بیهوده بود. او نه آنان را می دید و نه آنان را می شنید. ابراز انزجار آنان برای او هیچ بود. او تنها پسر خدا را می دید، او تنها صدایی را می شنید که در باره حیات با کسانی که رو بموت بودند سخن می گفت.MHFar 48.2

او که بسوی عیسی ازدحام آورده بود خود را به پای عیسی انداخت و فریاد زد «خداوندا اگر بخواهی مرا طاهر خواهی ساخت ». عیسی پاسخ داد: «می خواهم تا طاهر شوی » و دست خود را بر او گذارد. )متی ٨: و ۳(. ۲MHFar 48.3

بلافاصله تغییری در جذامی حاصل شد. خون او سالم شد، تارهای عصبی او حساسیت خود را بازیافت، و عض ت او محکم شد. ا اگر کاهنان واقعیت ها را در خصوص شفای جذامی می فهمیدند، نفرت آنان از مسیح باعث می شد تا از حکم ناصادقانه خود صرفنظر کنند. عیسی خواهان این بود که تصمیمی غیرمغرضانه و منصفانه اتخاذ شود. بنابراین عیسی به او فرمود تا در باره شفا یافتن خود به هیچ کسی چیزی نگوید بلکه بدون تاخیر خود را با یک پیشکش قربانی به معبد معرفی کند قبل از اینکه خبر معجزه در همه جا شایع شود. قبل از اینکه کاهنان چنین پیشکشی را بپذیرند، ملزم بودند تا پیشکش دهنده را معاینه نموده و بهبود کامل او را تایید نمایند.MHFar 48.4

این معاینه و بررسی انجام شد. کاهنانی که جذامی را محکوم و او را تبعید کرده بودند، ع لج او را شهادت دادند. مرد شفایافته در خانه و جامعه خود ابقا ا شد. او حس کرد که حُسنِ س لمتی بسیار ارزشمند است. او با توان و انرژی ا مردانه بخاطر بهبودی خود و اینکه می تواند نزد خانواده اش برود شادی نمود.MHFar 48.5

با وجود هشدار عیسی، او بیش از این نمی توانست واقعیت درمان خود را پنهان کند و یا خوشحالی قدرت آن یگانه ای را اع ن نمود که او را ا س متی بخشیده بود. اMHFar 49.1

وقتی که این مرد نزد عیسی رفت «جذام او را فرا گرفته بود »، سم کشنده در تمام بدن او نفوذ کرده بود. حواریون می خواستند تا سرورشان را از تماس با او بر حذر دارند؛ چرا که هر کسی که جذامی را لمس کند خودش ناپاک می شود. ولی با گذاردن دست خویش بر جذامی، عیسی آلوده نشد. جذام پاک شد. از این رو جذام گناه نیز همین گونه است که -ریشه عمیق داشته، مرگبار است و غیر ممکن است تا به قدرت بشری پاک شود. «چرا از گناهان خود دست بر نمیدارید؟ آیا به اندازه کافی مجازات نشده اید؟ ای اسرائیل، فکر و دلت تمام بیمار است از سرتاپا مجروح و مضروب هستی؛ جای سالم در بدنت نمانده است. زخمهایت باز مانده و عفونی شده، کسی آنها را بخیه نزده و مرهم نمالیده است » )اشعیا ۱: و ۵ (.ولی عیسی که آمد تا در بشریت ساکن گردد آلوده نخواهد شد. حضور ۶ او فضیلت شفا برای گناهکار است. هر کسی که به پای او بیفتد و با ایمان بگوید: «خداوندا اگر بخواهی پاک خواهم شد » و این جواب را خوا هد شنید که «می خواهم، پاک شو .”MHFar 49.2

در برخی از موارد شفا، عیسی در لحظه برکتی را که خواسته شد بود عطا ننمود. ولی در خصوص جذام، بدون اینکه التماس بیشتری شود بلافاصله شفا به او عطا شد. وقتی که برای برکات زمینی دعا می کنیم، پاسخ دعایمان ممکن است با تاخیر اجابت شود یا خداوند ممکن است چیز دیگری در عوض در خواستمان عطا نماید؛ ولی در رها شدن از گناه تاخیری نخواهد بود. این اراده او بود تا از گناه پاک شویم تا بتوانیم فرزندان او بشویم و بتوانیم زندگی مقدسی داشته باشیم. مسیح «به خواست پدر ما خدا، جان خود را فدا کرد و مرد تا گناهان ما بخشیده شود و از این دنیای آلوده به گناه نجات یابیم » )اول یوحنا : ۱ و ۱(. ۴ ۵ ۵MHFar 49.3

عیسی به پریشانحالان و گرانباران نگریست، آنانی که امید ایشان به سردی گرائیده، و کسانی که با خوشی های زمینی در پی اطفاء خواهش های جان و نفس هستند و او همگان را دعوت نمود تا در او فراغت یابند.MHFar 49.4