Ang mga Kamatay sa Egipto

Si Aaron, ingon nga gipahimangnoan sa mga manulonda, milakaw aron sa pagtagbo sa iyang igsoon nga lalake, gikan kang kinsa siya dugay na nga nahimulag; ug nagkatagbo sila diha sa taliwala sa mga awaaw nga kamingawan, duol sa Horeb. Dinhi sila naghimamatay, ug gitug anan ni Moises si Aaron “sa tanan nga mga pulong ni Jehova nga tungod niini gisugo siya, ug sa tanan nga mga ilhanan nga tungod niini gitugyanan siya.” Exodo 4:2. Nagkuyog sila sa pagpanaw ngadto sa Egipto; ug sa pag abut nila sa yuta sa Gosen, mipadayon sila sa pagtigum sa mga tigulang sa Israel. Gisubli ni Aaron ngadto kanilang tanan ang mga kasabutan sa Dios uban kang Moises, ug unya ang mga ilhanan nga gihatag sa Dios kang Moises gipakita sa atubangan sa katawohan. “Ang katawohan mituo ug sa pagkadungog nila nga si Jehova miduaw sa mga anak sa Israel, ug nga nakita niya ang ilang kalisdanan. unya giduko ang ulo ug misimba sila.”PM 316.1

Si Moists gitugyanan usab sa usa ka mensahe alang sa hari. Ang duruha ka mga igsoong lalake misulod sa palasyo sa mga Faraon ingon nga mga embahador gikan sa Hari sa mga hari, ug nagsulti sila sa iyang ngalan: “Si Jehova ang Dios sa Israel nag ingon niini: Tugoti ang akong katawohan sa pagpalakaw, sa paghimo ug fiesta alang kanako didto sa kamingawan.”PM 316.2

“Kinsa ba si Jehova aron magapatalinghug ako sa iyang tingog, ug magatugot ano sa pagpalakaw sa Israel?” maoy sukna sa hari; “Ako wala makaila kang Jehova, dili usab ako motugot sa pagpalakaw sa Israel.”PM 316.3

Ang ilang tubag mao kini: “Ang Dios sa mga Hebreohanon nakigkita kanamo: nangaliyupo kami kanimo, palakta kami sa tulo ka adlaw nga panaw ngadto sa kamingawan, ug pahalara kami kang Jehova nga among Dios: aron siya dili moabut sa ibabaw namo nga may kamatay kun espada.”PM 316.4

Ang mga balita mahitungod kanila ug mahitungod sa kaikag ngaPM 316.5

Kining kapituluha gibse sa Exodo 5-10. ilang gipaukyab taliwala sa katawohan nakaabut na sa hari. Nahaling ang iyang kasuko. ‘Moises ug Aaron, ngano nga ginapahunong ninyo ang katawohan sa ilang bulohaton?” siya miingon. “Pangadto kamo sa inyong mga palas anon.” Dako na ug pildi ang gingharian tungod sa pag apil apil niining mga dumoluong. Sa paghunahuna niini siya mipuno sa pag ingon, “Ania karon, ang katawohan sa yuta daghan na, ug kamo nagpahunong kanila gikan sa ilang mga palas anon.” Diha sa ilang pagkaulipon ang mga Israelinhon sa usa ka bahin nawad an sa kahibalo mahitungod sa kasugoan sa Dios, ug sila nahisalaag gikan sa mga sugo niini. Sa kasagaran ang Adlaw nga Igpapahulay wala na matagad, ug ang mga panginahanglan sa ilang mga tagdumala sa buhat maoy nakapalisud kanila sa pagbantay niini. Apan gipakita ni Moises ang iyang katawohan nga ang pagsugot sa Dios mao ang unang kondisyon sa kaluwasan; ug ang mga paningkamot nga gihimo sa pagpahiuli sa pagbantay sa Sabado namatikdan sa mga tigdaug daug nila.

Ang hari nga maayong pagkapukaw, nagtahap sa mga Israelinhon sa usa ka laraw sa pag alsa gikan sa iyang pag alagad. Ang dautang buot mao ang pagasangputan sa pagkawalay buhat; gusto niya nga maldta nga walay mahibilin nga panahon alang sa makatalagmanon nga pagplano. Ug dihadiha naghimo siya ug mga paagi sa paghugot sa ilang mga higot ug sa pagdugmok sa ilang espiritu nga magkinaugalingon. Sa maong adlaw, gipagula ang mga mando nga nakapahimo sa ilang trabaho nga labaw pa nga mabangis ug madaugdaugon. Ang labing sagad nga galamiton sa pagtukod ug mga balay niadtong dapita mao ang bika nga pinagba sa adlaw; ang mga bongbong sa labing maanindot nga mga edipisyo binuhat niini, ug unya gisapawan ug bato; ug ang paggama sa bika naggamit ug daghang mga ulipon. Ang pinutol nga mga dagami isagol sa yuta nga kolonon aron sa pagpakaput niini. Daghan nga dagami ang gikinahanglan alang ning buhat; ang hari nagmando nga dili na ipang apod apod ang mga dagami; ang mga mamomuo kinahanglan mao ang mangita niini alang sa ilang kaugalingon, samtang mao gihapon ang gidaghanon sa mga bika ang gikinahanglan.PM 317.1

Kining maong mando nakahatag ug dili diyutay nga pasagmuyo sa mga Israelinhon sa tibook nga yuta. Ang mga Egiptohanong mga tinugyanan sa buhat nagtudlo ug mga opisyales nga mga Hebreohanon sa pagtan aw sa buhat sa katawohan, ug kining maong mga opisyales maoy manubag alang sa buhat nga gihimo niadtong sakop nila. Sa gipatuman na ang kinahanglanon sa hari, mipatlaag sa ilang kaugalingo ang katawohan sa tibook nga yuta, sa pagtigum ug tund sa trigo imbis sa dagami; apan ilang nakaplagan nga dili mahimo ang pagtuman sa sagad nga gidaghanon sa kabudlay. Tungod niini nga kapakyasan gibunalan sa walay ko kalooy ang mga opisyales nga mga Hebreo hanon.PM 317.2

Kining maong mga opisyales naghunahuna nga ang pagdaugdaug kanila naggumikan sa mga piniyalan sa buhat, ug dili gikan sa hari mismo; busa nangadto sila kaniya uban sa ilang mga pagtutol. Ang ilang tutol gitagbo ni Faraon sa usa ka pagbiaybiay “Nagatapul kamo, nagatapul kamo; ug tungod niana nagaingon kamo: Manlakaw kita ug maghalad kang Jehova.” Gimandoan sila sa pagpabalik ngadto sa ilang buhat, uban sa pahibalo nga ang ilang mga palasanon dili mapagaanan. Sa ilang pagbalik ilang gihinagbo si Moises ug si Aaron ug naninggit ngadto kanila, “Si Jehova magtan aw unta sa ibabaw ninyo, ug maghukom; kay gihimo ninyo ang among kaayo nga pagadumtan sa mga mata ni Faraon, ug sa mga mata sa iyang mga sulogoon, sa pagbutang ug espada sa ilang kamot aron sa pagpatay kanamo.”PM 318.1

Samtang namati si Moises sa ilang kasuko, hilabihan ang iyang kaguol. Ang mga pag antus sa katawohan gidugangan pag ayo. Sa tibook nga yuta ang singgit sa nawad an sa paglaum misaka gikan sa mga tigulang ug sa mga batan on, ug ang tanan naghiusa sa pagpasangil kaniya nga maoy hinungdan sa makadaut nga kausaban sa ilang kahimtang. Diha sa kapaitan sa kalag miadto siya sa atubangan sa Dios, uban sa paghilak, “Ginoo, ngann ba nga imong gilisud kining katawohan? Nganong imo ako nga gipadala? Kay sukad ako mahiadto kang Faraon sa pagsulti kaniya tungod sa imong ngalan, gidaut niya pag ayo kining katawohan, ug kining katawohan wala man gayud nimo luwasa? Ang tubag mao kini “Karon makita mo kong unsay buhaton ko kang Faraon: kay pinaagi sa kamot nga kusgan sila pagaabugon niya ngadto sa gawas sa ivang yuta.” Gipahinumduman na man usab siya balik sa pakigsaad nga gihimo sa Dios sa mga amahan. ug gipasalipan nga kini pagatumanon.PM 318.2

Sulod sa tanang mga katuigan sa pagkaulipon didto sa Egipto, sa taliwala sa mga Israelinhon dihay pipila nga migunit sa pagsimba kang Jehova. Kini sila mao ang gisakitan pag ayo samtang nakita nila ang ilang mga anak adlaw adlaw nga nagsaksi sa mga dulumtanan sa mga hentil, ug nagayukbo pa gani ngadto sa ilang mini nga mga dios. Diha sa ilang kaguol sila nanghilak ngadto kang Jehova alang sa kaluwasan gikan sa yogo nga Egiptohanon, aron sila unta mahigawas gikan sa makadaut nga impluwensya sa pagsimba ug diosdios. Wala nila taboni ang ilang pagtoo, apan nagpahibalo ngadto sa mga Egiptohanon nga ang tumong sa ilang pagsimba mao ang Magbubuhat sa langit ug sa yuta, ang tinuud lamang ug buhi nga Dios. Ilang gibatbat ang mga kamatuoran sa iyang pagkaania ug sa iyang gahum, gikan sa paglalang ngadto sa mga adlaw ni Jacob. Niini ang mga Egiptohanon nakabaton ug higayon sa pagsinati sa tinuhoan sa mga Hebreohanon; apan sa nakatamay nga mapahimangnoan sa ilang mga ulipon, ilang gipaninguha ang pagpanulay sa mga magsisimba sa Dios pinaagi sa mga saad ug ganti, ug, sa pagkapakyas niini, gihimo nila ang mga panghulga ug ang kabangis.PM 318.3

Ang mga katigulangan sa Israel naningkamot sa pagpadasig sa nagakaunlod nga pagtoo sa ilang mga kaigsoonan pinaagi sa pagsubli sa mga saad nga gihimo ngadto sa ilang mga amahan, ug sa matagnaong mga pulong ni Jose sa wala pa siya mamatay, nga nagtagna sa ilang kaluwasan gikan sa Egipto. Ang uban nagpatalinghug ug mitoo. Ang uban, nga nagatan aw sa mga kahigayonan nga naglibut kanila, nagdumili sa paglaum. Ang mga Egiptohanon, nga gipahibalo sa mga kalihokan sa ilang mga ulipon, nagbiaybiay sa ilang mga gipaabot, ug sa mayubiton naglimod sa gahum sa ilang Dios. Ilang gipasabut nganha kanila sa ilang kahimtang ingon nga usa ka nasud sa mga ulipon, ug sa mabugalbugalon nag ingon, “Kong ang inyong Dios matarung pa ug maloloy on, ug nagabaton ug gahum labaw pa kay sa mga dios nga Egiptohanon, nganong wala man niya kamo buhata nga usa ka katawohan nga gawasnon?” Ilang gitawag ang pagtagad sa ilang kaugalingon nga kahimtang. Nagsimba sila ug mga dios nga ginganlan sa mga Israelinhon ug mini nga mga dios, apan bisan pa niini sila maoy usa ka dato ug gamhanan nga nasud. Sila nagpahayag nga ang ilang mga dios nagpanalangin kanila ug kabulahanan, ug naghatag kanila sa mga Israelinhon nga mga ulipon, ug naghimaya sila diha sa ilang gahum sa pagdaugdaug ug sa paglaglag sa mga magsisimba kang Jehova. Si Faraon sa iyang kaugalingon nagpasigarbo nga ang Dios sa mga Hebreohanon wala makaluwas kanila gikan sa iyang kamot.PM 319.1

Ang mga pulong nga sama niini nakaguba sa mga paglaum sa daghanan sa mga Israelinhon. Ang kahimtang nagpakita kanila nga sama kaayo sa gibuhat sa mga Egiptohanon. Tinuud man nga sila mga ulipon, ug kinahanglan mag antus sa bisan unsa nga himuon sa ilang mga tinugyanan sa buhat. Ginapangita ug ginapatay ang ilang mga anak, ug ang ilang kaugalingong mga kinabuhi nahimong palas anon. Apan bisan pa niini, sila nagasimba sa Dios sa langit. Kong sa pagkatinuud si Jehova labaw pa sa tanang mga dios, sa pagkatinuud dili niya sila pasagdan nga maulipon sa mga diwatahan. Apan sila nga nagmatinud-anon sa Dios nakasabut nga ang hinungdan sa ilang kahimtang tungod sa pagpahilayo sa Israel gikan kaniva tungod sa ilang taras sa pagminyo sa mga nasud nga hentil, sa ingon niini nadala ngadto sa pagsimba sa mga diosdios nga si Jehova nagtugot kanila nga mahimong ulipon; ug sa masaligon nagpasalig sa ilang mga kaigsoonan nga sa dili madugay bunggoon niya ang yugo sa palabilabihon.PM 320.1

Nagdahum ang mga Hebreohanon nga makoha nila ang ilang kagawasan nga walay bisan unsa nga pinasahi nga pagsulay sa ilang pagtoo, o bisan unsa nga tinuud nga pag antus o kalisdanan. Apan dili pa sila indam alang sa kaluwasan. Gamay lamang ang ilang pagtoo diha sa Dios, ug dili gusto nga moantus nga mapailubon sa ilang mga kagul anan hangtud nga makita niya nga husto na ang pagbuhat alang kanila. Daghan ang ning ayon sa pagpabilin diha sa kaulipnan, kay sa paghibalag sa mga kalisdanan diha sa pagbalhin ngadto sa usa ka yuta nga wala mahibaloi; ug ang pamatasan sa uban nahimo na nga sama kaayo sa mga Egiptohanon nga mipili na lamang sila sa pagpuyo sa Egipto. Busa wala sila luwasa ni Jehova pinaagi sa unang pagpaila sa iyang gahum sa atubangan ni Faraon. Nagpatigbabaw siya sa labaw pa ka hingpit sa mga hitabo aron makita pag ayo ang mabangis nga espiritu sa hari nga Egiptohanon, ug madayag usab ang iyang kaugalingon ngadto si iyang katawohan Sa ilang pagtan aw sa iyang hustisya, sa iyang gahum, ug sa iyang gugma, sila mopili sa pagbiya sa Egipto ug magtugyan sa ilang kaugalingon ngadto sa iyang pag alagad. Mominus unta kaayo ang kalisud sa buhat ni Moises kong wala pa madaut ang kadaghanan sa mga Israelinhon nga wala na silay gusto mobiya sa Egipto.PM 320.2

Gimandoan ni Jehova si Moises sa pag adto pag usab sa mga katawohan, ug ipasubli ang saad sa kaluwasan. uban sa lab as nga pasalig sa diosnon nga pabor. Milakaw siya ingon sa gisugo kaniya; apan dili sila magpatalinghug. Ang Biblia nagaingon, “Sila wala pagpanimati...tungod sa kataka sa espiritu, ug tungod sa mapintas nga kaulipnan.” Ang diosnong mensahe miabut pag usab ngadto kang Moises nga nagaingon, “Lakat, sultihi si Faraon, hari sa Egipto, aron magapagula siya sa mga anak sa Israel sa iyang yuta.” Tungod sa kalugda siya mitubag, “Tan awa, ang mga anak sa Israel wala magpanimati kanako; nan unsaon sa pagpanimad ni Faraon kanako?” Gisultihan siya sa pagdala ni Aaron uban kaniya, ug moadto sa atubangan ni Faraon, ug magsukna pag usab “nga iyang pagulaon ang mga anak sa Israel sa gawas sa iyang yuta.”PM 320.3

Gipahibalo siya nga ang hari dili moampo hangtud nga ang Dios mopahamtang ug mga paghukom sa ibabaw sa Egipto, ug magdala sa Israel pinaagi sa pagpaila sa iyang gahum. Sa wala pa ipahamtang ang matag usa sa mga hampak, ipahulagway ni Moises ang kinaiya ug mga epekto niini, aron ang hari magluwas sa iyang kaugalingon gikan niini kong gusto siya. Ang kada silot nga isalikway pagasundan sa usa nga labaw pa ka mapig ot hangtud mapaubos ang iyang mapahitas on nga kasingkasing, ug iyang ilhon ang Magbubuhat sa langit ug sa yuta ingon nga matuod ug buhi nga Dios. Gusto ni Jehova nga hatagan ang mga Egiptohanon ug higayon sa pagtan aw kong unsa ka walay polos sa kaalam sa ilang gamhanang mga tawo, kong unsa ka mahuyang sa gahum sa ilang mga dios, sa diha nga kasupak sa mga sugo ni Jehova. Iyang pagasilotan ang katawohan sa Egipto tungod sa ilang pagsimba ug diosdios, ug pahilumon ang ilang pagpasigarbo mahitungod sa mga panalangin nga nadawat gikan sa ilang walay buot nga mga dios. Magahimaya ang Dios sa Iyang kaugalingon nga ngalan, aron ang ubang mga nasud makadungog sa Iyang gahum ug mokurog diha sa Iyang gamhanang mga buhat, ug nga ang Iyang katawohan madala sa Dagliso gikan sa ilang pagsimba sa mga diosdios ug maghatag Kaniya sa lunsay nga pagsimba.PM 323.1

Misulod pag usab si Moises ug si Aaron sa harianong mga lawak sa hari sa Egipto. Didto, sa ginalibutan sa tag as nga mga haligi ug naggilakgilak nga mga dayandayan, duol sa maanindot nga mga pinintal ug kinulit nga mga larawan sa pagano nga mga dios, sa atubangan sa hari sa labing gamhanang gingharian niadtong panahona, nagtindop ang duruha ka mga representante sa naulipon nga kaliwat, nagsubli sa sugo gikan sa Dios alang sa pagpalingkawas sa Israel. Ang hari nagkinahanglan ug usa ka milagro ingon nga kamatuoran sa ilang diosnon nga katuyoan. Ingon nga gimandoang daan si Moises ug si Aaron unsaon paglihok kong ang mao nga kinahanglan pagahimuon, gikoha ni Aaron ang sungkod ug gibalibag kini sa ubos sa atubangan ni Faraon, ug nahimo kini nga bitin. Gipatawag sa hari ang iyang “mga makinaadmanon ug mga salamangkiro,” nga “misalibay ang tagsatagsa sa iyang sungkod, ug nahimo usab sila nga mga bitin: apan ang sungkod ni Aaron misubad sa mga sungkod nila.” Unya ang han, nga naglahaw ang pagkadesidido kay sa kaniadto, nagpahayag nga ang iyang mga salamangkiro tumbas sa gahum ni Moises ug ni Aaron; iyang gihulga ang mga ulipon m Jehova ingon nga mga suwitik, ug napbati diha sa iyang kaugalingon nga luwas diha sa iyang pagsuki sa ilang mga panginahanglan. Apan samtang iyang gibiaybiay ang ilang mensahe, gipugngan siya sa diosnong gahum gikan sa paghimo kanila ug kadaut.PM 323.2

Kamot kadto sa Dios, ug walay tawohanong impluwensya o gahum nga gibatonan ni Moises ug ni Aaron, nga nagbuhat sa mga milagro nga ilang gipakita sa atubangan ni Faraon. Kadtong maong mga ilhanan ug mga kahibulungan gilaraw sa pagpatuo ni Faraon nga ang dakong “AKO MAN” mao ang nagpadala kang Moises, up maoy katungdanan sa han sa paptugot sa Israel sa paglakat, aron sila mag alagad sa buhl nga Dios. Ang mga salamanpkiro nagpakita usab ug mga ilhanan ug mga kahibulungan; kay nagbuhat sila dili pinaagi sa ilang kaugalingon nga kahanas lamang, kondili pinaagi sa gahum sa ilang dios, nga si Satanas nga maoy nagbulig kanila diha sa pagsoon sa buhat ni Jehova.PM 324.1

Sa tininuod ang mga salamangkiro wala maghimo ug mga bitin sa ilang mga sungkod; apan pinaagi sa mahika, binuligan sa dakong limbongan, nakahimo sila sa pagpapula niini nga dapway sa bitin Walay gahum si Satanas sa pag usab sa mga sungkod ngadto sa buhi nga mga biun. Ang prinsipe sa dautan, bisan nagbaton sa tanang kaalam ug kusog sa nahulog nga manulonda, walay gahum sa paglalang, o sa paghatag ug kinabuhi; iya kini nga katungod sa Dios lamang. Apan ang tanan nga diha sa gahum ni Satanas sa paghimo, iyang gibuhat; naghimo siya ug usa ka sinundog. Sa mata sa tawo ang mga sungkod nahimong mga bitin. Kini gipatoo nga pinaagi ni Faraon ug sa iyang ginsakpan. Walay bisan unsa diha sa ilang paragway nga magila kanila gikan sa bitin nga hinimo ni Moises. Bisan pa nga gipalamoy sa tinuud nga bitin kadtong mga mini, apan kini giila ni Faraon, nga dili usa ka buhat sa gahum sa Dios, kondili ingon nga sangputanan sa usa ka matang sa mahika nga labaw sa iya sa mga ulipon niya.PM 324.2

Nagtinguha si Faraon sa paghatag kapasikaran diha sa pagsukol sa diosnong sugo, ug tungod niini nagapangita siya ug mga pasumangil sa dili pagtagad sa mga milagro nga gibuhat sa Dios pinaagi kang Moises. Gihatagan siya ni Satanas sa mao gayud nga iyang gusto. Pinaagi sa buhat nga iyang gihimo pinaagi sa mga salamangkiro. iyang gipakita ngadto sa mga Egiptohanon nga si Moises ug si Aaron mga mago ug mga salamangkiro lamang, ug nga ang mensahe nga ilang gidala dili makaangkon ug pagtahud ingon nga nagaabut gikan sa usa ka labaw nga Dios. Sa ingon niini ang sinundog ni Satanas nakahimo sa iyang katuyoan, ang pagpaisug sa ga Egiptohanon sa ilang pagsukol, ug sa pagpagahi sa kasingkasing ni Faraon batok sa kombiksyon. Naglaum usab si Satanas sa pagtay ug sa pagtoo ni Moises ug ni Aaron diha sa diosnong sinugdanan sa ilang misyon, aron maoy magpasuwabi ang iyang mga galamiton. Wala siyay gusto nga ang mga anak sa Israel pagabuhian gikan sa kaulipnan, aron sa pag alagad sa buhi nga Dios.PM 325.1

Apan ang prinsipe sa dautan may haialum gihapon nga tumong diha sa pagpaila sa iyang mga kahibulungan pinaagi sa mga salamangkiro. Siya nahibalo kaayo nga si Moises, diha sa pagbunggo sa yugo sa kaulipnan gikan sa mga anak sa Israel, naghulagway nga daan ni Cristo, nga mao ang magguba sa paghari sa sala ibabaw sa tawohanong pamilya. Siya nahibalo nga konp magpahayag na si Cristo, pagahimoon ang gamhanang mga milagro ingon nga kamatuoran ngadto sa kalibutan nga ang Dios nagpadala kaniya. Mikurog si Satanas tungod sa iyang gahum. Pinaagi sa pagsundog sa buhat sa Dios pinaagi kang Moises, siya naglaum dili lamang sa pagsanta sa kaluwasan sa Israel, kondili ang pagbutang ug usa ka impluwensya ngadto sa umalabut nga mga katuigan sa pagguba sa pagtoo diha sa mga milagro ni Cristo. Walay hunong si Satanas sa pagpangita sa pagsundog sa buhat ni Cristo, ug sa pagtukod sa iyang kaugalingong gahum ug mga pangangkon. Iyang daldalon ang mga tawo sa pag isip sa mga milagro ni Cristo ingon nga sangputanan lamang sa kahanas ug gahum nga tawohanon. Diha sa daghang mga hunahuna iyang maguba ang pagtoo diha kang Cristo, ingon nga Anak sa Dios, ug daldalon sila sa pagsalikway sa mabination nga mga tanyag sa kalooy pinaagi sa piano sa katubsanan.PM 325.2

Gimandoan si Moises ug si Aaron sa pag adto sa daplin sa suba sa pagkasunod nga buntag, diin ang hari nabatasan sa paglolinghayaw. Ang pagawas sa suba sa Nilo ingon nga gigikanan sa kalan on ug sa bahandi sa tibook nga Egipto, ang suba gisimba ingon nga usa ka dios, ug ang hari moanha diha sa kada adlaw aron sa paghimo sa iyang mga paghalad. Dinhi ang duruha ka mga igsoon nagsubli na man sa mensahe ngadto kaniya ug unya ilang gituy od ang sungkod ug gihapak kini ngadto sa tubig. Ang balaan nga tubig nahimong dugo, ug ang mga isda nangamatay, ug nabaho ang suba. Ang mga tubig nga diha sa mga balay, ang tubig nga diha sa mga atabay, managsama nga nahimong dugo. Apan “ang mga mago sa Egipto mibuhat sa mao nga paap sa ilang mga lamat,” ug “si Faraon mibalik ug mipauli sa iyang balay, wala ngani magpanumbaling niini sa iyang kasingkasing.” Sulod sa pito ka adlaw ang hampak nagpadayon, apan walay gisangputan.PM 326.1

Ang sungkod gibakyaw pag usab sa ibabaw sa mga tubig, ug nanggula ang mga baki gikan sa suba, ug mikuyanap sa ibabaw sa yuta. Ilang gihugpaan ang mga balay, misulod sa mga lawak higdaanan, ug bisan sa mga hudno ug sa mga masahanan nga pasungan. Giila ang baki nga sagrado sa mga Egiptohanon, ug tungod niini dili sila magapatay niini; apan ang dangog nga mga peste dili na masagubang. Ilang gihugpaan bisan ang palasyo sa mga Faraon, ug tungod kay wala na makapailub ang hari niini, iyang gipakoha kini. Mitungha ang mga mago sa paghimo ug mga baki, apan dili sila makapahawa kanila. Sa pagkakita niini sa Faraon, daw nagpaubos siya, ug gipatawag si Moises ug si Aaron ug miingon, “Mag ampo kamo kang Jehova aron kohaon niya ang mga baki gikan kanako ug gikan sa akong katawohan; ug magatugot ako sa katawohan sa pagpalakaw, aron makahalad sila kang Jehova.” Tapus pahinumdumi ang hari sa iyang unang pagpasigarbo, ilang gihangyo siya sa pagtudlo ug usa ka takna nga sila mag ampo alang sa pagkoha sa hampak. Iyang gitumbok ang sunod nga adlaw, nga nagalaum sa sekreto nga sa dili moabut ang ugma manghawa sa ilang kabubut on ang mga baki, ug niini maluwas siya gikan sa mapait nga pagpaubos sa kaugalingon sa pagpailalum sa Dios sa Israel. Hinuon, ang hampak nagpadayon hangtud sa takna nga gitagal, sa diha nga nangamatay ang mga baki sa tibook Egipto, apan ang ilang mabaho nga mga lawas nga nagpabilin, naghugaw sa kahanginan.PM 326.2

Mahimo ra ni Jehova ang pagpabalik kanila ngadto sa abug sa usa lamang ka pagpamilok; apan wala kini Niya himoa, kay tingali unya nga tapus sa pagkoha kanila, ang hari ug ang iyang katawohan maghukom nga kadto maoy gisangputan sa salamangka o sa lamat, sama sa buhat sa mga mago. Ang mga baki nangamatay ug gitigum sila sa mga pundok. Dinhi ang hari ug ang tibook nga Egipto may kapanghimatuoran nga ang ilang kawang mga pilosopiya dili makalimod, nga kini nga buhat wala mahimo pinaagi sa mahiya, kondili maoy usa ka paghukom gikan sa Dios sa langit.PM 327.1

“Apan sa natanaw ni Faraon nga dihay pahulay, gigahi niya ang iyang kasingkasing.” Sa sugo sa Dios, gibakyaw ni Aaron ang iyang kamot, ug ang abug sa yuta nahimong mga kuto sa tibook nga kayutaan sa Egipto. Gipatawag ni Faraon ang mga salamangkiro aron sa pagbuhat sa gibuhat ni Aaron, apan wala sila makahimo. Niini napasundayag nga ang buhat sa Dios labaw kaayo kay sa buhat ni Satanas. Miila niini sa ilang kaugalingon ang mga mago nga nag ingon, “Kini mao ang tudlo sa Dios.” Apan ang hari wala gihapon matarug.PM 327.2

Ang pangaliya ug ang pasidaan walay gisangputan, busa ang lain pa nga paghukom ang gipahamtang. Ang panahon sa paghitabo niini gitagna, aron walay makaingon nga ningabut ang maong paghukom sa salagma. Ang duot sa mga langaw nagpuno sa mga balay ug naghugpa sa ibabaw sa yuta, sa pagkaagi nga “ang yuta nadaut tungod sa mga duot sa mga langaw.” Dagko kining maong mga langaw ug malala; ug ang ilang pinahitan hilabihan hapdos sa tawo ug sa mga mananap. Sumala sa ginatagna, kining paghugpa sa mga langaw wala moabut sa yuta sa Gosen.PM 327.3

Karon si Faraon nagtanyag ug pagpanugot sa mga Israelinhon sa paghalad diha sa Egipto; apan ilang gidumilian ang mga kondisyon. “Dili angay nga mao ang among pagabuhaton,” matud pa si Moises; “ania karon, maghalad ba kami sa gipakahugaw sa mga Egiptohanon sa atubangan sa ilang mga mata, ug dili ba kami unya nila pagabatoon?” Ang mga mananap nga gikinahanglan ihalad sa mga Hebreohanon mao kadtong giila nga sagrado sa mga Egiptohanon; ug ang kataha nga ilang gihatag niining maong mga mananap mao, nga ang pagpatay niini bisan tinuyo, maoy usa ka krimen nga kasilotan sa kamatayon. Dili mahimo alang sa mga Hebreohanon sa pagsimba diha sa Egipto nga dili sila makahimo ug pagtampabs sa ilang mga agalon Misugyot pagusab si Moises sa paglakaw sa tulo ka adlaw nga panaw ngadto sa kamingawan. Miuyon ang hari, ug nagpakilooy sa mga ulipon sa Dios sa pag ampo nga makoha ang hampak. Misaad sila sa paghimo niini, ug nagpasidaan kaniya batok sa malimbongaon nga pakigsabut kanila. Napahunong ang hampak, apan ang kasingkasing sa hari migahi naman tungod sa nagapadayon nga pagsukol, ug sa gihapon nagdumili siya sa pagtahan.PM 327.4

Ang usa ka labaw nga makalilisang nga hapak ang misunod hilabihan nga kamatay sa tanang mga kahayupan nga anaa sa kaumhan. Ang sagrado nga mga mananap ug ang mga mananap nga igtatrabaho mga baka ug mga carnero, mga kabayo ug mga kamelyo ug mga asno nangamatay. Sa matinaw gipahayag nga mahigawas ang mga Hebreohanon; ug si Faraon tapus niya mapadala ang mga mensahero ngadto sa mga puloy nan sa mga Israelinhon, nagpamatuud sa pagkatinuud niini nga .pahayag ni Moises. “Sa kahayupan sa mga anak sa Israel walay usa nga namatay.” Nagmagahi lang gihapon sa ulo ang hari.PM 328.1

Sa sunod gimandoan si Moises sa pagkoha ug mga abu sa hudno, ug “ipasablig ni Moises puingon sa langit sa atubangan ni Faraon.” Kining buhata halalum kaayo ug kahulogan. Sa upat ka gatus ka tuig kamadto, ang Dios nagpakita kang Abraham sa umalabut nga pagdaugdaug sa iyang katawohan, ilalum sa pasumbingay nga usa ka nag asu nga hudno ug sa usa ka lamparahan nga nagsiga. Siya nagpahayag nga iyang duawon sa mga paghukom ang ilang mga tigdaugdaug, ug pagadadon ang mga bihag uban sa dakong kabtangan. Didto sa Egipto, ang Israel dugay na nga nag antus diha sa hudno sa mga kagulanan. Kining buhat ni Moises maoy usa ka pasalig ngadto kanila nga ang Dios mahunahunaon mahitungod sa iyang pakigsaad, ug nga ang takna sa ilang kaluwasan miabut na.PM 328.2

Samtang gisablig ang mga abu ngadto sa langit, ang pino nga mga lugas hindi mikaylap sa tibook yuta sa Egipto, ug sa bisan diin sila mangahulog, nahimo ang mga hubag, “nga mamuto nga may nana sa tagsatagsa ka tawo ug sa mga mananap.” Hangtud dinhi ang mga sacerdote ug ang mga mago nagpadasig kang Faraon sa pagkagahi ug ulo, apan karon nagaabut bisan kanila ang usa ka paghukom. Gihampak sa usa ka makapaluod ug masakit nga balatian, ang ilang gipasibantug nga gahum nga naghimo lamang kanila nga talamayon, wala na makipakigbisug batok sa Dios sa Israel.Ang tibook nga nasud nakakita sa kabuangan sa pagsalig diha sa mga mago, nga wala gani sila makapanalipod bisan sa ilang kaugalingon mismo.PM 328.3

Ang kasingkasing ni Faraon nagpagahi gihapon. Ug karon si Jehova nagpadala ug usa ka mensahe ngadto kaniya, nga nagpahayag, “Ako magapadala niining panahona sa tanan ko nga mga hampak sa ibabaw sa imong kasingkasing, sa ibabaw sa imong mga alagad, ug sa ibabaw sa imong katawohan, aron mahibalo ikaw nga walay usa nga sama kanako sa tibook nga yuta...Apan sa pagkamatuod gipapadayon ko ikaw alang niining tuyoa, aron sa pagpakita kanimo sa akong gahum.” Dili nga ang Dios naghatag kaniya ug kinabuhi alang niining tuyoa; apan ang iyang pagpaigoigo nagpaibabaw sa mga hitabo sa pagpahimutang kaniya sa trono sa inao gayud nga panahon nga natudlo alang sa kaluwasan sa Israel. Bisan pa nga kining mapahitas on nga hari nagpildi sa kalooy sa Dios tungod sa iyang mga kasal anan apan giampingan ang iyang kinabuhi aron nga pinaagi sa iyang pagkagahi ug ulo magapaila ang Ginoo sa Iyang mga kahibulungan diha sa yuta sa Egipto. Ang pagpahimutang sa mga hitabo maoy pagpahigayon sa Dios. Mahimo nga ipahimutang Niya sa trono ang usa ka labaw nga maluluy on nga hari, nga dili mangahas sa pagsukol sa gamhanang mga pagpaila sa diosnong gahum. Apan nianang pagkabutanga ang mga katuyoan sa pageksperensya sa mapiiton nga kabangis sa mga Egiptohanon, nga dili sila malimbongan mahatungod sa makapaubos nga impluwensya sa pagsimba sa mga diosdios. Sa Iyang pakigharong kang Faraon, si Jehova nagpaila sa iyang pagdumot sa pagsimba ug diosdios, ug sa iyang hugot nga tinguha sa pagsilot sa kabangis ug sa pagdaugdaug.PM 329.1

Mahatungod kang Faraon ang Dios nagpahayag, “Ako magapagahi sa iyang kasingkasing, ug siya dili motugot sa pagpalakaw sa katawohan.” Exodo 4:21. Walay gigamit nga kapin sa kinaiyahan nga gahum sa pagpagahi sa kasingkasing sa hari. Gihatag sa Dios ngadto kang Faraon ang labing makapahinulong nga kamatuoran sa diosnong gahum; apan ang hari sa matiga nagdumili sa pagkabana sa kahayag. Ang matag pasundayag sa walay kinutoban nga gahum, nga gidumilian niya, naghimo kaniya nga labaw pang desidido diha sa iyang pagsukol. Ang mga binhi sa pagsukol nga iyang gipugas sa diha nga iyang gisalikway ang unang milagro, naghatag sa ilang ani. Samtang nagpadayon siya sa pagpangahas diha sa iyang kaugalingon nga tumong, nga nagpaingon gikan sa usa ka ang ang sa pagkapating ngadto sa lain pa, nagadugang ang pagkagahi sa iyang kasingkasing, hangtud sa gitawag siya sa pagtan aw sa bugnaw, ug patay nga mga nawong sa mga panganay.PM 329.2

Ang Dios nagapakigsulti ngadto sa mga tawo pinaagi sa iyang mga ulipon, nagahatag ug mga panagana ug mga pasidaan, ug nagabadlong sa sala. Siya nagahatag ug higayon sa matag usa sa pagtul id sa iyang mga sayop sa dili pa sila matisok nga dayon diha sa kinaiya; apan kong ang usa magdumili nga makorihian, ang diosnong gahum dili mopataliwala aron sa pagpugong sa kahiligan sa iyang kaugalingong buhat. Iyang mamatikdan nga labaw nga masayon ang pagsubli sa sama nga agianan. Siya nagpagahi sa kasingkasing batok sa impluwensya sa Balaan nga Espiritu. Ang dugang pa nga pagsalikway sa kahayag magabutang kaniya sa dapit diin ang usa ka kusgan pa nga impluwensya walay gahum sa paghimo ug usa ka impresyon nga magapabilin.PM 330.1

Siya nga nakatugyan sa makausa ngadto sa panulay labaw nga masayon ang pagtugyan sa ikaduhang higayon. Ang matagbalik sa sala makakunhod sa iyang gahum sa pagsukol, magabuta sa iyang mga mata, ug magatuok sa kombiksyon. Magabunga ang matag binhi sa pagpatuyang nga gipugas. Ang Dios dili magabuhat ug milagro aron sa pagsanta sa pag ani. “Bisan unsay igapugas sa tawo, mao usab kana ang iyang pagaanihon.” Galacia 6:7. Siya nga magapaila sa usa ka walay pagtoo nga pangahas, ug sa usa ka matig a nga walay pagtagad sa diosnon nga kamatuoran, nagaani lamang sa alanihon nga siya sa iyang kaugalingon mao ang nagpugas. Tungod niini ang mga katawohan magpatalinghug uban sa walay pagtagad nga pagkamapugnganon sa mga kamatuoran nga kaniadto nakapaukyab sa ilang mga kalag. Gipugas nila ang walay pagtagad, ug ang pagsuki sa kamatuoran, ug mao kana ang alanihon nga ilang naani.PM 330.2

Sila nga nagpahilum sa usa ka sad an nga tanlag uban sa paghunahuna nga sila makabalhin sa rumbo sa dautan kong sila magpili, nga ilang mayagayagaan ang mga imbitasyon sa kalooy, ug bisan pa niini magbalikbalik ang impresyon, nagasubay niining dalana diha sa ilang katalagman. Naghunahuna sila nga tapus itugyan ang tanan nilang impluwensya ngadto sa dakong rebelde, diha sa tipik sa panahon nga hilabihang kalisud. sa diha nga ang katalagman magalibut kanila, makahimo sila sa pag ilis ug mga pangulo. Apan dili kini masayon kaayo buhaton. Ang edukasyon, ang eksperensya, ang pagpanton sa usa ka makasasala nga pagpatuyang, hilabihan ang pagkaumol sa kinaiya nga dili sila makahimo sa pagdawat sa larawan ni Jesus. Kong wala pay kahayag nga mosidlak sa ilang agianan, ang kahimtang malahi unta. Tingali mopataliwala ang kalooy, ug magahatag kanila ug usa ka higayon sa pagdawat sa iyang mga tanyag; apan tapus sa dugay nang pagsalikway ug pagtamay sa kahayag, sa katapusan kini isibog.PM 330.3

Ang hampak sa ulan nga yelo mao ang sunod nga gihulga kang Faraon uban sa pasidaan nga nag ingon, “Busa karon magsugo ka sa pagpahipus sa imong kahayupan, ug sa tanan nga imo nga anaa sa kaumahan; kay ang tagsatagsa ka tawo kun mananap nga makaplagan diha sa urna, ug dili mahipos sa balay nga ang ulan nga yelo magabundak sa ibabaw niya, ug mamatay siya.” Ang ulan o ang ulan nga yelo talagsaon nga mahitabo sa Egipto, ug ang mao nga bagyo sumala sa gitagna wala pa gayud masaksihi. Ang taho dali ra nga mikanap, ug ang tanan nga mituo sa pulong ni Jehova nagtigum sa ilang mga kahayupan samtang kadtong nagbiaybiay sa pasidaan nagbiya kanila diha sa ilang kaumhan. Sa ingon niini diha sa taliwala sa paghukom gipasundayag ang kalooy sa Dios, gisulayan ang katawohan, ug gipakita kong pila ang nadala sa pagkahadlok sa Dios tungod sa pagpasundayag sa Iyang gahum.PM 331.1

Sumala sa gitagna miabut ang bagyo dalugdog ug ulan nga yelo, ug misagol niini ang kalayo, nga “hilabihan ka dako nga wala pa gayud ing ingon sa tibook nga yuta sa Egipto sukad kini nahimong nasud. Ug ang ulan nga yelo mihampak sa tibook nga yuta sa Egipto sa tanan nga diha sa kaumahan, sa mga tawo ug usab sa mga mananap; ug ang ulan nga yelo mihampak sa tanan nga balili sa kaumahan, ug mibali sa tanan nga mga kahoy sa yuta.” Ang kadaut ug ang pagkalaglag nagtimaan sa dalan sa manulonda nga manlalaglag. Ang yuta lamang sa Gosen ang nahigawas. Gipakita sa mga Egiptohanon nga ang yuta ilalum sa pagmando sa buhi nga Dios, nga ang mga elemento nagatuman sa iyang tingog, ug ang kaluwasan anaa lamang sa pagsugot Kaniya.PM 331.2

Ang tibook Egipto mikurog sa atubangan sa makalilisang nga pagbobo sa diosnon nga paghukom. Sa dinalian nagpatawag si Faraon sa duruha ka mga igsoon, ug misinggit, “Nakasala ako niining panahona. Si Jehova matarung, ug ako ug ang akong katawohan mga dautan. Pag ampo kamo kang Jehova; kay igo na kining dagkong mga dalugdog ug ulan nga yelo; ug ako motugot sa pagpalakaw kaninyo, ug kamo dili na magapabilin dinhi.” Ang tubag mao kini: “Sa labing madali nga ako makagula sa lungsod, pagatuy uron ko ang akong mga kamot ngadto kang Jehova; ug ang mga dalugdog moundang, ug wala nay ulan nga yelo; aron masayud ka nga ang yuta iya ni Jehova. Apan mahatungod kanimo, ug sa imong mga alagad, nahibalo ako nga dili pa kamo mahadlok kang Jehova.”PM 331.3

Nahibalo si Moises nga ang tigi wala pa matapus. Ang mga pag angkon ug sala ug ang iyang mga saad dili epekto sa lintunganay nga kausaban diha sa iyang hunahuna o sa kasingkasing, apan napugos gikan kaniya tungod sa kalisang ug sa kasakit. Bisan pa niini, si Moises nagsaad sa pagtugot sa iyang hangyo; kav dili siya mohatag ug higayon sa dugang pang pagkagahi ug ulo. Migula ang manalagna, nga wala magtagad sa kapintas sa bagyo, ug si Faraon ug ang tanan sa iyang panon mga saksi sa gahum ni Jehova sa pagpreserbar sa iyang mensahero. Sa nakaabut na si Moises sa gawas sa siyudad, “gituy od niya ang iyang mga kamot ngadto kang Jehova, ug ang mga dalugdog ug ang ulan-nga-yelo, miundang ug ang ulan wala na ibobo sa ibabaw sa yuta.” Apan sa wala madugay gikan sa pagkanaulian ang hari sa iyang mga kahadlok, ang iyang kasingkasing mibalik sa iyang pagkadaufan.PM 332.1

Unya si Jehova miingon ngadto kang Moises, “Umadto ka kang Faraon, kay akong gipatig a ang iyang kasingkasing, ug ang kasingkasing sa iyang mga alagad aron sa paghatag sa taliwala kanila niining akong mga ilhanan. Ug aron makasugilon ka sa mga igdulongog sa imong mga anak nga lalake ug sa imong mga apo sa mga butang nga gibuhat ko sa taliwala nila, aron manghibalo kamo nga ako mao si Jehova.” Si Jehova nagpasundayag sa Iyang gahum aron sa pagmatuod sa pagtoo sa Israel diha Kaniya ingon nga mao lamang ang tinuud ug buhi nga Dios. Naghatag .Siya sa dili masayop nga kamatuoran sa kalainan nga Iyang gibutang tali kanila ug sa mga Egiptohanon, ug mag aghat sa tanang mga nasud sa pag ila nga ang mga Hebreohanon. nga ilang gitamay ug gidaugdaug, mga ilalum diha sa pagpanalipod sa Dios sa langit.PM 332.2

Nagpasidaan si Moises sa hari nga kong magpabilin pa gihapon siya nga gahi ug ulo, ang hampak sa mga dulon ang ipadala, nga motabon sa nawong sa yuta. ug magakaon sa tanang lunhaw nga butang nga magpabilin; ilang hugpaan ang kabalayan, bisan ang palasyo mismo; ang maong kagul anan, siya nag ingon, nga “wala pa gayud hikiti sa imong mga ginikanan, bisan sa imong mga apohan sukad nga sila dinhi sa ibabaw sa yuta hangtud karon.”PM 332.3

Nagtindug nga nangalisang ang mga magtatambag ni Faraon. Nahiagum ang nasud sa dakong kapildihan diha sa kamatayon sa ilang mga hayup. Daghan sa mga tawo ang nangamatay sa ulan nga yelo. Nangagun ob ang mga lasang, ug nangadaut ang mga tanum. Tulin sila nga nawad an sa tanan nga ilang naganansya pinaagi sa kabudlay sa mga Hebreohanon. Ang tibook yuta gihulga sa kamatay tungod sa gutom. Ang mga prinsepe ug ang mga tig alagad sa balay sa hari midutdut pagduol sa hari, ug sa masuk anon nagsukna sa hari sa pag ingon, “Hangtud anus-a pa ba kining katawohan mahimo nga usa ka bitik alang kanato? Palakta kining mga tawohana aron mag alagad sila kang Jehova nga ilang Dios; wala pa ba ikaw mahibalo nga ang Egipto nalaglag na?”PM 333.1

Gipatawag pag usab si Moises ug si Aaron, ug ang hari nag ingon ngadto kanila, “Panlakaw kamo, magaalagad kamo kang Jehova nga inyong Dios. Apan kinsa ba sila nga magapanlakaw?”PM 333.2

Ang tubag mao kini: “Manlakaw kami uban ang among mga bata, ug uban ang among mga tigulang; uban ang among mga bata, ug uban ang among mga tigulang; uban ang among mga panon sa carnero, ug uban ang among mga baka manlakaw kami; kay kinahanglan kami maghimo ug fiesta alang kang Jehova.”PM 333.3

Ang hari napuno sa kalagot. “Hinaut unta nga si Jehova magauban kaninyo,” siya misinggit, “ingon nga ako magatugot kaninyo sa pagpalakaw ug sa inyong mga bata: tan awa ninyo kay may kadautan sa atubangan ninyo. Dili unta mahitabo kini: panlakaw kamo karon, kamong mga lalake, ug magaalagad kamo kang Jehova; kay kana mao ang inyong gitinguha. Ug gipapahawa sila gikan sa atubangan ni Faraon.” Naningkamot si Faraon sa paglaglag sa mga Israelinhon pinaagi sa malisud nga buhat, apan karon nagpasumangil siya nga may halalum nga kaikag diha sa ilang kaayohan ug usa ka malumo nga pag amuma alang sa ilang mga gagmayng mga kabataan. Ang tinuud niyang tumong mao ang pagpabilin sa mga babaye ug sa mga kabataan ingon nga garantiya alang sa pagbalik sa mga lakake.PM 333.4

Karon gituy od ni Moises ang iyang sungkod sa ibabaw sa yuta, ug mihuyop ang timog, nga nagdala ug mga dulon. “Hilabihan gayud ang pagkadaghan nila: sa wala pa sila, wala gayud ing mga dulon nga ingon niini, bisan sa ulahi wala nay makaingon niini.” Gipuno nila ang langit hangtud nangitngit ang yuta, ug gilamoy ang tanang butang nga lunhaw nga gibilin sa ulan nga yelo. Sa dinalian gipakoha ni Faraon ang mga manalagna, ug nag ingon, “Nakasala ako batok kang Jehova nga inyong Dios, ug batok kaninyo. Busa karon, pasayloa, nagapangaliyupo ako kanimo nga pasayloon mo ang akong sala niining makausa na lamang, ug mag ampo kamo kang Jehova nga inyong Dios nga kohaon gikan kanako kini na lamang nga kamatayona.” Miampo sila, ug ang usa ka rnakusog nga hangin nga kanaway nagpadpad sa mga dulon ngadto sa Dagat nga Mapula. Sa gihapon ang hari mipadayon sa iyang pating nga gimbut an.PM 333.5

Ang katawohan sa Egipto andam na sa pagbiya sa paglaum. Ang mga hampak nga giaguman nila daw halos dili maagwanta, ug napuno sila sa kahadlok alang sa magaabut. Gisimba sa nasud si Faraon ingon nga usa ka representante sa ilang dios; apan daghan karon ang nakasabut nga siya sa iyang kaugalingon nagsupak sa Usa nga nagbuhat sa tanang mga gahum sa kinaiyahan nga mga tig alagad sa iyang kabubut on. Ang mga ulipon nga Hebreohanon, nga sa milagroso gidapigan, nagmasaligon sa ilang kaluwasan. Sa tibook nga Egipto nanuhotsuhot ang sekreto nga kahadlok nga naulipon nga kaliwat manindog ug manimalos sa mga kadaut nga gibuhat ngadto kanila. Sa bisan diin ang mga tawo nangutana uban sa pinugngan nga ginhawa, Unsa kaha ang mosunod?PM 334.1

Sa kalit lamang ang usa ka kangitngit mitakyap sa yuta, hilabihan ka baga ug kaitom nga “ang kangitngit daw mahikap.” Dili lamang nga gitunginahan ang katawohan sa kahayag, apan ang hangin alimuot, ug malisud ang pagginhawa. “Sila wala magkinit anay ang usa ug usa, walay bisan kinsa nga mitindog gikan sa iyang dapit sa tulo ka adlaw; apan ang tanang mga anak sa Israel dihay kahayag sa ilang mga puloy anan.” Ang adlaw ug ang bulan gisimba sa mga Egiptohanon, niining kahibulungan nga kangitngit ang katawohan ug ang ilang mga dios managsama np gihampak sa gahum nga maoy misagubang sa kawsa sa mga ulipon.^{*Tan-awa ang Appendix, Nota 2.} Apan bisan unsa ka makahahadlok kadto, kini nga paghukom maoy usa ka kamatuoran sa kalooy sa Dios ug sa iyang pagkawalay gusto nga molaglag. Naghatag siya ug panahon sa katawohan sa pagpamalandong ug sa paghinulsol sa dili pa ipakanaug sa ibabaw nila ang katapusan ug labing makalilisang sa mga hampak.PM 334.2

Sa katapusan ang kahadlok maoy nagpugos sa dugang pa nga hangyo gikan kang Faraon. Sa pagkatapus sa ikatulo nga adlaw sa kangitngit iyang gipatawag si Moises ug misugot sa pagpalakaw sa katawohan, basta nga ipabilin ang mga panon sa kahayupan. “Walay mahibilin bisan usa ka koko,” maoy tubag sa desidido nga Hebreo. “Kami wala mahibalo kong uban sa unsang butanga kinahanglan kami mag alagad kang Jehova, hangtud nga mahiabut kami didto.” Ang kasuko sa hari mibulhot nga wala na mapugngi. “Pahawa kamo kanako: magbantay ka sa imong kaugalingon nga dili ka na makakita sa akong nawong, kay sa adlaw nga makakita ka sa akong nawong, mamatay ka.”PM 335.1

Ang tubag mao kini: “Maayo ang giingon mo: Dili na ako motan aw pag usab sa imong nawong.”PM 335.2

“Si Moises mao ang dako uyamut nga tawo sa yuta sa Egipto, sa mga mata sa mga alagad ni Faraon, ug sa mga mata sa katawohan.” Giila si Moises sa mga Egiptohanon uban sa kataha. Ang hari wala mangahas sa pagdaut kaniya, kay ang katawohan naghangad kaniya ingon nga siya lamang ang nagbaton sa gahum sa pagpahawa sa mga hampak. Nagtinguha sila nga matugotan ang mga Israelinhon sa pagbiya sa Egipto. Ang hari ug ang mga sacerdote mao ang nagsupak hangtud sa katapusan sa mga gipangayo ni Moises.PM 335.3