Si Jacob ug si Isau, ang kaduha nga mga anak nga lalake ni Isaac, nagpahayag sa usa ka makapahinulong nga kalainan diha sa kinaiya ug diha sa kinabuhi. Kining pagkadili pareha gitagna nga daan sa manulonda sa Dios sa wala pa sila mahimugso. Ingon nga tubag sa nasamok nga pag ampo ni Rebeca, sa diha nga gipahayag sa manulon da nga siya magaanak ug duha ka mga lalake, iyang gibukas ngadto kaniya ang ilang umalabut nga kasaysayan, nga ang matag sa mahi mong ulo sa usa ka gamhanang nasud, apan nga ang usa malabaw pa kay sa usa, ug nga ang manghud mao ang labaw.PM 217.1

Si Esau nagtubo nga mahigugmaon sa pagtagbaw sa kaugalingon, ug nagsentro sa tanan niyang kaikag diha sa karon. Nabalisa sa papu gong. nahimuot siya diha sa lasangnon nga kagawasan sa pagginuk danay, ug tungod niini sayo siya nga mipili sa kinabuhi sa usa ka mangangayam. Apan bisan pa niini siya ang paborito sa amahan. Ang hilumon, ug mahigugmaon sa kalinaw nga magbalantay sa carne ro nadani sa pagkamapangahason ug sa kalagsik niining kamagulangan nga anak nga sa walay ko kahadlok naglibodlibod ibabaw sa kabukiran ug kamingawan, ug inigpauli magdala ug inayaman alang sa iyang amahan, ug uban sa makapaukyab nga mga sugilanon sa iyang maku yaw nga kinabuhi. Si Jacob, nga mahunahunaon, kugihan, ug maati manon, kanunay nga naghunahuna nga labaw pa alang sa kaugmaon kay sa karon, igo na alang kaniya ang pagpuyo diha sa balay, nga nagkapuliki diha sa pagbantay sa mga panon ug diha sa pagtikad sa yuta. Ang iyang mapailubon nga pagtubay. ang pagkadaginutan, ug panglantaw gimahal sa iyang inahan. Ang iyang mga pagbati mga halalum ug malig on, ug ang iyang maayohon, ug walay hunong nga mga pagtagad nakadugang ug labaw pa sa kalipay sa inahan kay sa masaba ug dili kanunay nga pagkamaloloy on ni Esau. Alang kang Rebeca, si Jacob mao ang pinangga nga anak.PM 217.2

Ang mga saad nga gihimo ngadto kang Abraham ug gimatud an ngadto sa iyang anak, giila ni Isaac ug ni Rebeca ingon nga dakong tumong sa ilang mga tinguha ug mga paglaum. Si Esau ug si Jacob mga sinati niining maong mga saad. Gitudlo an sila sa pag ila sa katungod sa pagkapanganay ingon nga usa ka butang nga dako ug importansya, tungod kay kini nag apil dili lamang sa usa ka panulon don sa kalibutanong bahandi, kondili sa espirituhanon nga pagkalabaw. Siya nga magadawat niini mao ang mahimong sacerdote sa iyang pamilya; ug diha linya sa iyang kaliwat moabut ang Manunobos sa kalibutan. Sa laing bahin, dihay mga katungdanan nga nahapatong diha sa nagabaton sa katungod sa pagkapanganay. Siya nga magapa nunod sa mga panalangin niini kinahanglan maghalad sa iyang kinabu hi ngadto sa pag alagad sa Dios. Diha sa kaminyoon, diha sa iyang mga relasyon sa pamilya, diha sa kinabuhi nga katilingbanon, kina hanglan siya magpakitambag sa kabubut on sa Dios.PM 217.3

Kining maong mga katungod ug mga kahimtang, gipahibalo ni Isaac ngadto sa iyang mga anak ug sa matin aw nagpahayag nga si Esau ingon nga mao ang kamagulangan, mao ang may katungod sa pagkapanganay. Apan si Esau walay gugma sa paghalad, wala siyay hilig ngadto sa kinabuhi nga relihiyoso. Alang kaniya ang mga kinahanglanon nga nag uban sa espirituhanon nga katungod sa pagkapanganay mao usa ka butang nga wala siya malipay ug bisan gani gidumtan nga pagpugong. Ang kasugoan sa Dios nga mao ang kinahanglanon sa diosnong pagpakigsaad uban ni Abraham, giisip ni Esau nga usa ka yugo sa kalulipnan. Desidido sa pagpatuyang sa kaugalingon, siya walav gitinguha nga molahaw pa kay sa kagawasan sa pagbuhat sumala sa iyang mahimut an. Alang kaniya ang gahum ug ang kadato, ang kumbira ug ang hudyaka, mga kalipay. Iyang gihimaya ang dili pinugngan nga kagawasan sa iyang lasangnon ug naglibudsuroy nga kinabuhi. Nahinumduman ni Rebeca ang mga pulong sa manulonda, ug iyang nabasa uban sa matin aw pa nga panabut kay sa iyang bana ang kinaiya sa iyang mga anak. Siya nagtoo nga ang kabilin sa diosnong saad giplano alang ni Jacob. Iyang gisubli ngadto kang Isaac ang mga pulong sa manulonda; apan ang mga pagbati sa amahan nasentro diha sa kamagulangang anak, ug wala siya matarug sa iyang katuyoan.PM 218.1

Nakahibalo si Jacob gikan sa iyang inahan nga ang diosnong pasabut mahitungod sa katungod sa pagkapanganay mahulog nganha kaniya, ug napuno siya sa dili ikasulti nga tinguha alang sa mga pinalabi nga magagikan niini. Dili ang pagpanag iya sa bahandi sa iyang amahan ang iyang gihandum; ang espirituhanong katungod sa pagkapanganay mao ang tumong sa iyang pangandoy. Ang pagpakighimamat sa Dios ingon sa gihimo ni Abraham nga matarung, ang paghimo sa halad sa pagpasig uli alang sa iyang pamilya, ang pagkamahimong ginikanan sa katawhan nga pinili, ug sa gisaad nga Mesias, ug ang pagpanunod sa walay katapusang mga kabtangan nga nahiapil diha sa mga panalangin sa pakigsaad ania dinhi ang mga katungod ug mga kadungganan nga naghaling sa iyang labing mainit nga mga tinguha. Ang iyang hunahuna nagpadayon sa pagkab ot ngadto sa umalabut, ug naninguha sa paggunit sa dili makita nga mga panalangin niini.PM 218.2

Uban sa tinago nga pangandoy iyang gipatalinghugan ang tanan nga gisulti sa iyang amahan mahitungod sa espirituhanon nga ka tungod sa pagkapanganay; sa maampingon kyang gitipigan kadtong lvang nakat onan gikan sa iyang inahan. Sa adlaw ug sa gabii kining butanga mao ang nag ukupar sa iyang mga hunahuna, hangtud nga kini nahimong makapahinam nga kaikag sa iyang kinabuhi. Apan samtang iyang gimanggad ang walay katapusan labaw sa lumalabay nga mga panalangin, si Jacob walay sinulayan nga kahibalo mahi tungod sa Dios nga iyang gipasidunggan. Ang kasingkasing niya wala mabag o sa diosnon nga grasya. Nagtoo siya nga ang saad mahitungod sa iyang kaugalingon dili matuman samtang si Esau naghupot sa mga katungod sa pagkapanganay, ug siya walay hunong sa pagtoon ug mga paagi diin iyang makoha ang panalangin nga gihuptan sa walay igong pagtagad sa iyang igsoon, apan hilabihan ka bililhon kini alang kaniya.PM 219.1

Sa usa ka adlaw sa diha nga nahiuli si Esau nga nautasan ug gikapoy gikan sa pangayam nga nangayo sa pagkaon nga giluto ni Jacob, ang naulahi, mipahimulos sa iyang igsoon sa bili sa pagkapanganay. “Tan awa, himalatyon na ako,” maoy singgit sa danghag, ug mapa tuyangon sa kaugalingon nga mangangayam, unsa man ang kapuslanan kanako sa akong pagkapanganay?” Genesis 25:32. Ug alang sa usa ka plato nga mapulapula nga linat an iyang gisalikway ang katungod sa pagkapanganay. ug gipamatud an ang kasabutan sa usa ka panumpa. Sa hamubo nga takna sa labing madugay makoha ra ang pagkaon diha sa mga balongbalong sa iyang amahan; apan ang pagtagbaw sa handum nianang mao nga takna sa dinanghag iyang gibugti ang mahimayaong kabilin nga gisaad sa Dios mismo ngadto sa Iyang mga amahan. Ang tibook niya nga kaikag diha lamang sa karon. Andam siya nga masakripisyo sa langitnon alang sa yutan on, sa pagpakigbaylo sa usa ka umalabut nga kaayohan alang sa makadiyut nga pagpatuyang.PM 219.2

“Niini gitamay ni Esau ang iyang pagkapanganay.” Bersikulo 34. Diha sa iyang paghatag niini nagbao siya ug kahumpayan. Karon wala nay nakaali sa iyang agianan; makahimo siya sumala sa iyang magustohan. Tungod niining walay pugongpugong nga kalipayan, sayop nga pagtawag nga kagawasan, pagkadaghan pa gihapon ang nagabaligya karon sa ilang katungod sa pagkapanganay ngadto sa usa ka panulondon nga putli ug walay buling, ug walay katapusan didto sa mga langit!PM 220.1

Sukad masukad ingon nga ulipon sa mga kadanihan nga anaa lamang sa gawas ug yutan on, si Esau nagkoha ug duha ka mga asawa sa mga anak nga babaye nga Hetehanon Sila mga magsisimba sa mini nga mga diosdios, ug ang ilang pagdiwata maoy usa ka mapait nga kasubo ni Isaac ug ni Rebeca. Si Esau nakalapas sa usa sa mga kondisyones sa pakigsaad, nga mao ang pagdili sa pagminyoay tali sa pinil nga mga katawhan ug sa mga hentil; apan si Isaac wala gihapon matarug diha sa iyang paghukom sa paghatag kaniya sa katungod sa pagkapanganay. Ang pangatarungan ni Rebeca, ang makusog nga tinguha ni Jacob alang sa panalangin, ug ang walay pagtagad ni Esau sa mga katungdanan niini, walay kusog sa pagbalhin sa katuyoan sa amahan.PM 220.2

Nanglabay ang mga katuigan, hangtud nga si Isaac, nga tigulang na ug nahalap, ug nagpaabut nga sa dili madugay mamatay na nagtinguha sa dili na maglangan sa paghatag sa panalangin nganha sa iyang kamagulangan nga anak. Apan ingon nga nahibaloan niya ang pagsupak ni Rebeca ug ni Jacob, nakahukom siya sa paghimo sa solemni nga seremonyas diha sa tago. Sumala sa nabatasan mahitungod sa paghimo ug usa ka kumbira alang sa maong higayon, gimandoan sa patriarka si Esau nga nag ingon, “Lumakaw ka sa kapatagan ug ipangayam mo ako. Ug buhatan mo ug makaon nga lamian,...aron panalanginan ka sa akong kalag, sa dili pa mamatay ako.” Genesis 25:3, 4.PM 220.3

Gibanabana ni Rebeca ang iyang katuyoan. Siya masaligon nga kadto supak sa gipadayag sa Dios ingon nga iyang kabubut on Si Isaac diha sa katalagman nga mahiagum sa diosnon nga kapungot, ug masirhan ang ivang kamanghuran nga anak gikan sa katungdanan nga niini siya gitawag sa Dios. Wala magpolos ang iyang paningkamot sa paggamit sa pangatarungan nganha kang Isaac, ug busa nakahukom siya sa pagdangop sa paggamit sa lipot.PM 220.4

Wala madugay human makagikan si Esau sa iyang sugo, si Rebeca mipahigayon sa katumanan sa iyang katuyoan. Iyang gisultihan si Jacob sa nahitabo, nga nagasugyot sa dihadiha nga kalihokan aron masanta ang paghatag sa dili na mabakwi nga panalangin ngadto kang Esau. Ug iyang gipasaligan ang iyang anak nga kong iyang sundon ang iyang mando, makoha ra niya ang panalangin sumala sa gisaad sa Dios. Wala mouyon dayon si Jacob sa plano sa iyang inahan. Ang paghunahuna nga malimbongan niya ang iyang amahan nakapasubo kaniya pag ayo. Nagbati siya nga ang maong sala magdala hinuon ug usa ka tunglo inay sa usa ka pinalangin. Apan ang iyang mga katahap napiog, ug mipadayon siya sa pagtuman sa mga sugyot sa iyang inahan. Dili maoy iyang tuyo ang paglitok ug usa ka bakak, apan sa diha na siya sa presensya sa iyang amahan daw nahinayak siya kaayo nga dili na makasibug, ug iyang nakoha pinaagi sa limbong ang gikaibogan nga panalangin.PM 221.1

Milampus sa ilang katuyoan si Jacob ug si Rebeca, apan ilang naani lamang ang kasamok ug kagul anan tungod sa ilang limbong. Gipahayag sa Dios nga si Jacob maoy modawat sa katungod sa pagkapanganay, ug kining Iyang pulong matuman ra unta sa kaugalingon nga panahon niini, kong naghulat pa unta sila diha sa pagtoo nga iyang buhaton kini alang kanila. Apan sama sa daghan nga karon nagpaila nga mga anak sa Dios, sila walay gusto nga ibilin ang butang diha sa iyang mga kamot. Sa mapait si Rebeca nagbasul sa sayop nga tambag nga iyang gikahatag sa iyang anak; kadto mao ang paagi sa pagpahimulag kaniya gikan kang Jacob, ug wala na gayud siya makakita pa sa iyang dagway. Gikan sa takna sa iyang pagkadawat sa katungod sa pagkapanganay, si Jacob nasubo pag ayo nga gisakit ang iyang tanlag. Nakasala siya batok sa iyang amahan, sa iyang igsoon, sa iyang kaugalingong kalag, ug batok sa Dios. Sa usa ka hamubo nga takna nakahimo siya ug usa ka buhat sa paghinulsol sa tibook niyang kinabuhi. Kining maong talan awon daw buhi sa iyang atubangan bisan sa naglabay ang daghang mga katuigan, sa diha nga ang dautan nga giagian sa iyang kaugalingong mga anak nagsakit sa ivang kalag.PM 221.2

Igo lamang nga nakatalikod si Jacob sa balongbalong sa iyang amahan, nga nahiabut si Esau. Bisan pa nga iyang gikabaligya ang iyang katungod sa pagkapanganay, ug gimatud an ang pagbalhin niini pinaagi sa usa ka solemni nga panumpa, karon desidido siya nga modawat sa maong panalangin sa walay pagtagad sa pag angkon sa iyang manghud. Kadugtong sa espirituhanon mao ang yutan on nga katungod sa pagkapanganay, nga maoy maghatag kaniya sa pagkapangulo sa pamilya, ug maoy makapanag iya sa dobli nga bahin sa bahandi sa iyang amahan. Kini maoy nga panalangin nga iyang gimahal. Bumangon ka, amahan ko, ug kumaon ka sa inayaman sa imong anak, aron ang imong kalag magapanalangin kanako.” Genesis 27:31.PM 221.3

Nagkurog sa kakurat ug sa kasubo, ang halap ug tigulang na nga amahan nakaamgo nga siya gilimbongan. Ang iyang dugav na ug makawiwili nga gihambin nga mga paglaum nasanta, ug sa mapait iyang gibati ang pagkabalo sa iyang kamagulangan nga anak. Apan bisan pa niini, ang kombiksyon mikilab sa iyang kaugalingon nga kadto maoy kabubut on sa Dios nga nagpiog sa iyang katuyoan, ug nagpahitabo sa butang gayud nga iyang gitinguha sa pagsanta Iyang nahinumduman ang mga pulong sa manulonda ngadto kang Rebeca, ug sa walay pagtagad sa sala nga karon nahimo ni Jacob, iyang nakita diha kaniya nga mao ang labing takus sa pagtuman sa mga katuyoan sa Dios. Samtang ang mga pulong sa panalangin diha sa iyang mga ngabil iyang gibati ang Espiritu sa tuga sa Dios nga diha kaniya; ug karon, ingon nga nahibalo sa tanang mga kahigayonan, iyang gidasonan ang panalangin nga sa wala mahibalo iyang nalitok nganha kang Jacob “Siya gipanalanginan ko.Oo mahimong bulahan siya.” Cienesis 27:33.PM 222.1

Minus ang pagtagad ni Esau sa panalangin samtang kini daw maabut niya, apan nagtinguha siya sa pagbaton niini karon nga nawala na gikan kaniya hangtud sa kahangturan. Ang tibook kusog sa iyang mahinayakon, ug pungtanon nga kinaiya napukaw, ug makalilisang ang iyang pagbasul ug kayugot. Mihilak siya sa hilabihan ka pait nga pagtunaw nga nag ingon. “Panalanginan mo usab ako, Oh amahan ko.” “Wala ba ikaw magtago ug panalangin alang kanako?” Apan ang saad nga nahatag dili na mabawi. Ang katungod sa pagkapanganay nga sa dinanghag iyang gibugti, dili na siya karon makabawi. “Alang sa usa ka hungit nga pagkaon,” alang sa makadiyut nga katagbawan sa kagustohan nga wala gayud mapugngi, gibaligya ni Esau ang iyang panulondon; apan sa iyang pagkaamgo sa iyang kabuang, ulahi na kaayo ang pagbawi sa panalangin. “Siya wala makakaplag ug higayon sa paghinulsol bisan pa nga gipangita unta niya kini nga inubanan sa paghilak.” Hebreohanon 12: 16, 17. Wala sirhi si Esau gikan sa katungod sa pagpangita sa pabor sa Dios pinaagi sa katungod sa pagkapanganay. Ang iyang kasubo wala maggikan sa pag ila sa iyang sala; wala siya magtinguha nga mapasig uli ngadto sa Dios. Siya nasubo tungod sa mga gisangputan sa sala, apan dili tungod sa sala mismo.PM 222.2

Tungod sa iyang walay pagtagad sa diosnong mga panalangin ug sa mga kinahanglanon, si Esau gitawag diha sa Kasulatan nga “usa ka dili espirituhanon nga tawo.” Bersikulo 16. Siya nagapahayag kanila nga gipakagaan lamang ang bili sa katubsanan nga gipalit ni Cristo alang kanila, ug andam sila sa pagsakripisyo sa ilang pagkamanununod sa langit alang sa madunot nga mga butang sa yuta. Ang kadaghanan nagkinabuhi alang lamang sa karon nga wala maghunahuna o pagtagad alang sa umalabut Sama kang Esau sila mosinggit, “Mangaon ug manag inom kita, kay ugma mga patay na kita.” 1 Corinto 15:32. Sila ginamandoan sa kahiligan; ug inay magbansay sa pagdumili sa kaugalingon, ilang biyaan ang labing mapuslanon nga mga talagaron. Kong gikinahanglan nga ang usa pagabiyaan, ang katagbawan sa usa ka bisyoso nga kagustohan o ang langitnong mga panalangin nga gisaad lamang ngadto sa mga nagdumili sa kaugalingon ug sa mga mahadlokon sa Dios, ang pag angkon sa kagustohan mao ang magpasulabi, ug ang Dios ug ang langit sa pagkatinuud ginatamay. Pipila, bisan sa nagpaila nga mga Cristohanon, naggunit sa mga pagpatuyang nga makadaut sa panglawas, ug nga makapakubol sa mga igbalati sa kalag. Sila mangapangdol kong ang katungdanan sa paghinlo sa ilang kaugalingon gikan sa tanang kahugawan sa unod ug sa espiritu ipahayag nga magahingpit sa kabalaan diha sa kahadlok sa Dios. Ilang makita nga sila dili makapabilin niining makadaut nga mga katagbawan ug unya makadangat sa langit, ug naghukom sila nga tungod kay ang dalan paingon sa kinabuhi nga walay katapusan hilabihan man ka sigpit, dili na lamang sila maglakaw niini.PM 223.1

Ang kadaghanan nagbaligya sa ilang katungod sa pagkapanganay alang sa mahilayon nga pagpatuyang. Ang panglawas ginasakripisyo, ang mga galamhan sa pangutok nakohaan ug umoy, ug gipildi ang langit; ug ang tanan tungod lamang sa lumalabay nga kalipayan ang usa ka pagpatuyang nga diha diha dayon makapaluya ug makapaubos sa karakter niini. Samtang nahigmata si Esau sa pagtan aw sa kabuang sa iyang dinalidali nga pagbaylo sa diha nga ulahi na kaayo ang pagbawi sa iyang napildi, mao usah kini diha sa adlaw sa Dios ngadto kanila nga nakigbugti sa ilang pagkamanonunod sa langit alang sa hinakog nga mga katagbawan.PM 223.2

Ang Kaminyoon ni Isaac

Ang Pagkalagiw ug ang Paghingilin ni Jacob