Ang Pagdihog ni David

Kining kapituluha gibase sa 1 Samuel16:1-13.

Sa pipila ka mga milya sa habagatan sa Jerusalem, “ang siyudad sa dako nga Hari,” mao ang Bethlehem, diin si David, nga anak nga lalake ni Isai, natawo kapin sa usa ka libo ka tuig sa wala pa ang puya nga Jesus duyana didto sa pasungan sa mga baka, ug gisimba sa maalam nga mga tawo gikan sa Sidlakan. Mga kasiglohan sa wala pa ang pag abut sa Manluluwas, si David nga bata pa kaayo, nagbantay sa iyang mga panon samtang sila nanibsib diha sa kabungtoran nga naglibut sa Bethlehem. Ang yano nga batang magbalantay sa mga carnero miawit sa mga alawiton nga iyang kaugalingon nga kinumposo, ug ang huni sa iyang alpa naghimo ug usa ka mananoy nga duyog sa ganay sa*iyang inosente ug batanon nga tingog. Si Jehova nagpili kang David, ug nagaandam kaniya, diha sa iyang nag inusara nga kinabuhi uban sa iyang mga panon, alang sa buhat nga iyang gilaraw nga ipiyal ngadto kaniya sa umalabut nga mga tuig.PM 790.1

Samtang si David nagpuyo sa pag inusara diha sa iyang ubos nga kinabuhi nga magbalantay sa carnero, ang Ginoong Dios nagasulti mahitungod kaniya ngadto kang manalagna nga Samuel. “Ug si Jehova miingon kang Samuel: Unsa ang kadugayon sa imong pagbangotan tungod kang Saul, sa nakita nga Ako nagsalikway kaniya gikan sa pagkahari sa Israel? Sudli ug lana ang imong sungay, ug lumakaw ka: Paadtoon Ko ikaw ngadto kang Isai ang Bethlehemnon; kay Ako nag andam ug usa ka hari alang Kanako sa taliwala sa iyang mga anak..Pagdala ug usa ka dumalaga nga baka ug moingon: Ako mianhi aron sa paghalad alang kang Jehova. Ug tawga si Isai ngadto sa paghalad, ug tudloan Ko ikaw sa imong pagabuhaton: ug ikaw magadihog alang Kanako kaniya nga Akong hinganlan kanimo. Ug si Samuel naghimo sumala niadtong gipamulong ni Jehova, ug miadto sa Bethlehem. Ug ang mga tigulang sa siyudad ming adto sa pagsugat kaniya, nga nanagkurog, ug nanag ingon: Makigdaiton ba ang imong pag anhi? Ug siya miingon: Makigdaiton.” Gidawat sa mga tigulang ang imbitasyon ngadto sa paghalad, ug gitawag usab ni Samuel si Isai ug ang iyang mga anak nga lalake. Gitukod ang halaran, ug giandam ang ihalad. Ang tibook nga panimalay ni Isai mitambong, gawas ni David, ang kamanghoran nga anak, nga gibiyaan sa pagbantay sa mga carnero, kay dili luwas ang pagbiya sa mga panon nga walay panalipod.PM 790.2

Sa natapus ang paghalad, ug sa wala pa ang pagkaon sa kumbira sa gihalad, gisugdan ni Samuel ang iyang matagnaon nga pagsusi sa halangdon tan awon nga mga anak ni Isai. Si Eliab mao ang kamagulangan, ug maoy hapit kaayo mopareho ni Saul sa pamarug ug sa katahum kay sa uban. Ang iyang ambongan nga pamigura ug maayong pagkagalam nga porma sa lawas nakadani sa pagtagad sa manalagna. Sa gitutokan ni Samuel ang iyang harianon nga pamayhon, siya nakahunahuna sa pag ingon, “Kini sa pagkamatuud mao ang tawo nga gipili sa Dios nga maoy manonunod ni Saul,” ug unya siya mihulat sa langitnon nga pag uyon aron siya magdihog kaniya. Apan si Jehova wala magtan aw sa panagway sa gawas. Si Eliab wala mahadlok kang Jehova. Kong siya pa ang natawag ngadto sa trono, siya mahimong usa ka mapahitas on, ug mapiuton nga hari. Ang pulong ni Jehova ngadto kang Samuel mao kini: “Ayaw pagtan aw sa iyang nawong, kun sa gitas on sa iyang barug; tungod kay Ako nagsalikway kaniya: kay si Jehova nagatan aw, dili ingon sa makita sa tawo; kay ang tawo nagatan aw sa panagway sa gawas, apan si Jehova nagatan aw sa kasingkasing.” Walay katahum sa gawas ang marekomendar sa kalag ngadto sa Dios. Ang kaalam ug ang pagkalabaw nga gipakita diha sa taras ug sa panglihok, nagapahayag sa matuud nga katahum sa tawo; ug ang bili sa sulod, ang pagkahamili sa kasingkasing, maoy magahukom sa atong pagkamadawat ni Jehova sa mga panon. Pagkahalalum nga atong pagabation kini nga kamatuoran diha sa paghukom sa atong kaugalingon ug sa uban. Makakat on kita gikan sa mga sayop ni Samuel mahitungod sa pagkakawang sa pagbanabana nga magsalig sa katahum sa nawong o sa kahalangdon sa pamarug. Atong makita kong daw unsa ka dili sarang ang kaalam sa tawo sa pagsabut sa mga tinago sa kasingkasing o mahitungod sa pagtugkad sa mga tambag sa Dios, nga walay pinasahi nga iwag nga gikan sa langit. Ang mga hunahuna ug mga paagi sa Dios diha sa kalabutan sa Iyang mga binuhat mga labaw sa atong mga hunahuna nga may kinotuban; apan mapasaligan kita nga ang Iyang mga anak pagadad on aron ipahimutang sa mao nga dapit nga alang niini sila makasarang, ug pakatakuson sa paghimo sa mao gayud nga buhat nga gitugyan nganha sa ilang mga kamot kong sila magpasakop lamang sa pagbuot ngadto sa Dios, aron nga ang Iyang matinabangon nga mga plano dili makawang tungod sa kahiwi sa tawo.PM 791.1

Si Eliab milabay gikan sa pangusisa ni Samuel ug ang unom ka mga igsoon nga nagtambong sa tulomanon, misunod nga nagbanusbanus aron nga panid an sa manalagna; apan si Jehova wala magpasabut sa Iyang pagpili sa bisan kinsa nga usa kanila. Uban sa masakit nga pagsuspitsa, si Samuel mitutok sa katapusan sa batan ong mga lalake; ang manalagna nalibug ug napahingawa. Nangutana siya kang Isai nga nag ingon, “Ania ba ang tanan nimong mga anak?” Ang amahan mitubag, “Aduna pay nahibilin nga kamanghuran, ug ania karon, siya nagabantay sa mga carnero.” Nagmando si Samuel nga siya pasugoan, nga nag ingon, “Dili kita manglingkod hangtud nga siya moabut dinhi.”PM 792.1

Ang nag inusara nga magbalantay sa mga carnero nahapugwat sa wala paabuta nga tawag sa mensahero, nga nagpahibalo nga ang manalagna nag abut sa Bethlehem ug nagpakoha kaniya. Sa iyang kahibolong nangutana siya ngano nga ang manalagna ug maghuhukom sa Israel nagtinguha man sa pagtan aw kaniya; apan sa walay langan iyang gisugot ang pagtawag. “Karon siya mapulapula, ug inubanan sa kaambong sa iyang nawong ug maayong pagatan awon.” Sa nakita ni Samuel uban sa kahimuot ang ambongan, maligdong, ug katahaang bata nga magbalantay sa mga carnero, ang tingog ni Jehova misulti ngadto sa manalagna, nga nag ingon, “Tindog, dihoga siya; kay kini mao siya.” Si David nagmatuud sa iyang kaugalingon nga maisug ug matinumanon diha sa ubos nga bulohaton sa usa ka magbalantay sa mga carnero, ug karon ang Dios nagpili kaniya nga mahimong prinsipe sa Iyang katawohan. “Unya si Samuel mikoha sa sungay nga sinudlan sa lana, ug gidihogan siya diha sa kinataliwad an sa iyang mga igsoon: ug ang Espiritu ni Jehova mikunsad nga puno sa gahum sa ibabaw ni David sukad niadtong adlawa ngadto sa unahan.” Natapus ang buhat sa manalagna nga gitudlo kaniya, ug uban sa nahumpayan nga kasingkasing siya mipauli ngadto sa Rama.PM 792.2

Wala mapahibalo ni Samuel ang iyang ipabuhat, bisan ngadto sa pamilya ni Isai, ug ang seremonya sa pagdihog ni David gihimo sa tinago. kadto maoy pagpaila ngadto sa batan on mahitungod sa hataas. nga dadangatan nga naghulat kaniya, nga sa taliwala niining tanang nagkalainlain nga mga hitabo ug mga katalagman sa iyang umalabut nga mga tuig, kining mao nga kahibalo magdasig kaniya nga magmatinud anon ngadto sa tuyo sa Dios nga ipatuman sa iyang kinabuhi.PM 792.3

Ang dako nga dungog nga gitugyan kang David wala makalipay kaniya. Bisan pa sa hataas nga katungdanan nga iyang pagakuptan, sa hilum nagpadayon siya sa iyang bulohaton, malipayon nga naghulat sa kalamboan sa mga plano ni Jehova diha sa Iyang kaugalingon nga panahon ug paagi. Sama ka mapainubsanon ug ka buotan sa wala pa ang pagdihog kaniya, ang bata nga magbalantay sa mga carnero mibalik ngadto sa mga kabungtoran, ug nagtan aw ug nagbantay sa iyang mga panon sa ingon ka mabination sa kaniadto. Apan uban sa bag ong padasig iyang gitagik ang iyang mga ganay, ug nagtugtug sa iyang alpa. Sa iyang atubangan nabuklad ang usa ka talan awon sa naghingapin ug nagkalainlain nga katahum. Ang mga kaparrasan, uban sa ilang binulig nga bunga misanag diha sa silaw sa adlaw. Ang mga kahoy sa kalasangan, uban sa ilang malunhaw nga mga dahon, nagduyanduyan diha sa hoyuhoy. Iyang nasud ong ang adlaw nga nagsanap sa kalangitan sa kahayag, nga nagagula ingon sa usa ka pamanhonon gikan sa iyang lawak, ug nalipay ingon sa usa ka kusgan nga tawo modagan sa usa ka lumba. Diha ang mga tataw nga mga pungkay sa mga kabungtoran nga nagatuybo ngadto sa langit; didto sa halayo nga kapunawpunawan mituybo ang pansilon nga mga pangpang sa bukid nga paril sa Moab; ibabaw sa tanan nagtaklap ang malumo nga asul sa nag arko nga kalangitan. Ug sa unahan atua didto ang Dios. Siya dili makakita Kaniya, apan ang Iyang mga buhat napuno sa Iyang pagkadalayegon. Ang kahayag sa adlaw, nga nagapulog ug bulawan sa kalasangan ug sa kabukiran, sa kabalilinan ug sa kasapaan, nagdala sa hunahuna ngadto sa itaas aron sa pagtan aw sa Amahan sa mga kahayag, ang Taggama sa tanan nga maayo ug hingpit nga gasa. Ang adlaw adlaw nga mga pinadayag sa taras ug sa pagkaharianon sa iyang Magbubuhat, maoy nagpuno sa kasingkasing sa batanong magbabalak sa pagsimba ug sa paglipay. Diha sa pagpamalandong sa Dios ug sa iyang mga buhat, ang mga galamhan sa kaisipan ug sa kasingkasing ni David nagalambo ug nagaligon alang sa buhat sa iyang umalabut nga kinabuhi. Siya sa adlaw adlaw nagadugang ang kasuod sa iyang pagkasandurot sa Dios. Ang iyang hunahuna kanunay nga naglagbas ngadto sa bag ong mga kahiladman, alang sa lab as nga mga tema sa pagpadasig sa iyang alawiton ug sa pagpalagsik sa honi sa iyang alpa. Ang mananoy nga ganay sa iyang tingog nga gipabuhagay sa ibabaw sa kahanginan, milanog gikan sa kabungtoran nga daw natandog sa pagmaya sa mga alawiton sa mga manulonda sa langit.PM 795.1

Kinsa ang makasukod sa mga sangputanan niadtong mga tuig sa paghago ug sa laroylaroy taliwala sa mamingaw nga mga kabungtoran? Ang pagsandurot sa kinaiyahan ug sa Dios, ang pagbantay sa iyang mga panon, ang mga katalagman ug ang mga kaluwasan, ang kaguol ug ang mga kalipay, mahitungod sa iyang ubos nga kahimtang, dili lamang mao ang nag umol sa taras ni David, ug sa paggahum sa iyang umalabut nga kinabuhi, kondili pinaagi sa mga salmos sa mananoy nga mag alawit sa Israel, sila, diha sa tanang umalabut nga mga katuigan, mao ang mohaling sa gugma ug sa pagtoo diha sa mga kasingkasing sa katawohan sa Dios, nga magadala kanila nga haduul pa ngadto sa kanunayng mahigugmaon nga kasingkasing Niya nga diha kang kinsa ang tanan sa Iyang mga binuhat nangabuhi Si David, nga diha sa katahum ug sa kabaskug sa iyang batan on nga pagkatawo, nagaandam sa pagkupot sa usa ka hataas nga katungdanan uban sa labing halangdon sa yuta. Ang iyang mga talento, ingon nga bililhong mga gasa gikan sa Dios, iyang gigamit sa pagpasidungog sa himaya sa diosnon nga Maghahatag. Ang iyang mga higayon sa paghinuktok ug pagpamalandong nagpaadunahan kaniya nianang kaalam ug pagkadiosnon nga nakapahimo kaniya nga hinigugma sa Dios ug sa mga manulonda. Samtang siya nagahinuktok sa mga kahingpitan sa iyang Magbubuhat, ang matin aw pa nga paghunahuna mahitungod sa Dios naabli sa atubangan sa iyang kalag. Ang mga tema nga lubog naiwagan, ang mga kalisdanan gihimo nga matin aw, ang mga gikalibugan napahiuyon, ug ang matag gihay sa bag o nga kahayag nagtawag sa labas nga mga sulbong sa kadasig, ug ang labaw pa nga mananoy nga awit sa paghalad, ngadto sa himaya sa Dios ug Manluluwas. Ang gugma nga maoy nakapalihok kaniya, ang mga kasub anan nga naglikos kaniya, ang mga kadaugan nga naguban kaniya, kining tanan nga tema alang sa iyang aktibo nga hunahuna; ug samtang iyang nakita ang gugma sa Dios diha sa tanang mga pagpaigo sa iyang kinabuhi, miputok ang iyang kasingkasing uban sa labaw ka mainiton nga pagsimba ug sa pagpasalamat, ang iyang tingog milanog sa labaw pa ka mananoy nga ganay, iyang gihikap ang mga koldas sa iyang alpa uban sa labaw pa nga mahimayaon nga kalipay; ug ang batan ong magbalantay sa mga carnero mipadayon gikan sa pagkakusganon ngadto sa pagkakusganon, gikan sa kahibalo ngadto sa kahibalo; tungod kay ang Espiritu ni Jehova mikunsad sa ibabaw niya. PM 796.1