Ang kaparutan ni Absalom wala dayon makahatag ug kalinaw sa gingharian. Tungod sa pagkadako nga bahin sa nasud ang mitipon sa pagalsa, si David wala mopauli ngadto sa iyang kaulohan ug misugod pag usab sa iyang pagbulotan nga walay imbitasyon gikan sa mga kabanayan. Diha sa kalibug nga mingsunod sa pagkapildi ni Absalom, walay dihadiha ug piho nga kalihokan sa pagtawag pag usab sa hari, ug sa diha nga sa katapusan ang Juda maoy nangusog sa pagdala pagbalik ni David, ang kasina sa ubang mga banay ning ulbo, ug ang usa ka sumbalik nga rebolusyon mao ang misunod. Hinoon, nadali kini sa pagpiog, ug nahiuli ang kalinaw sa Israel.PM 926.1

Ang kasaysayan ni David naghatag sa usa sa labing mahinuklogon nga mga pamatuud nga nahatag sa mga katalagman nga maghulga sa kalag gikan sa gahum ug sa mga bahandi ug sa kalibutanon nga dungog kadtong mga butang nga labing mainiton nga gitinguha sa taliwala sa mga tawo. Diyutav lamang ang nakaagi sa usa ka eskperensya nga maayong pagkahiangay sa pag andam kanila alang sa pagsagubang sa ingon nga pagsulay. Ang sayo nga kinabuhi ni David ingon nga usa ka magbalantay sa mga carnero, uban sa mga leksyon niini mahitungod sa pagpaubos, sa mapailubon nga pangabudlay, ug sa malumo nga pag atiman sa iyang mga panon; ang pagsandurot sa kinaiyahan diha sa kahilitan sa mga kabungtoran, nga nagpalambo sa iyang pagkautokan sa musika ug sa balak, ug nagapunting sa iyang mga hunahuna ngadto sa Magbubuhat; ang taas nga disiplina sa iyang kinabuhi sa kamingawan, nga nagtawag ngadto sa pagbansay sa kadasig, sa kalig on, sa pailob, ug sa pagtoo diha sa Dios, ginatudlo ni Jehova ingon nga usa ka pangandam alang sa trono sa Israel. Nakapahimulos si David sa bililhong mga eksperensya mahitungod sa gugma sa Dios, ug gitugahan sa madagayaon sa iyang Espiritu; diha sa kasaysayan ni Saul iyang nakita ang hingpit nga pagkawalay kapuslanan sa tawohanong kaalam lamang. Ug bisan pa niini ang kalibutanong kalampusan ug kadungganan nakaluya pag ayo sa kinaiya ni David nga siya nagbalikbalik nga nadaug sa manunulay.PM 926.2

Ang panag uban sa pagano nga mga katawohan mipaingon ngadto sa usa ka tinguha sa pagsunod sa ilang nasudnon nga mga pamatasan ug nakahaling sa ambisyon alang sa kalibutanong pagkadako. Ingon nga katawohan ni Jehova, ang Israel pagapasidunggan; apan sa pagdaghan sa garbo ug sa pagsalig sa kaugalingon, ang mga Israelinhanon wala matagbaw niining mao nga pagkalabaw. Mao hinoon ang nang gipakabana ang ilang dungog taliwala sa ubang mga nasud. Kining espirituha dili mapakyas sa pagdapit sa panulay. Uban sa panglantaw nga pakaylapon ang iyang mga kadaugan taliwala sa langyaw nga mga nasud, si David mihukom sa pagdugang sa iyang mga sundalo pinaagi sa pagpilit sa tanan nga husto na sa panuigon sa pag alagad sa militar Aron sa pagpasangput niini, nahimong kinahanglanon ang pagkoha ug sensus sa mga molopyo. Ang nakaaghat niining buhata sa hari, mao ang garbo ug ambisyon. Ang pag isip sa katawohan magpakita sa kalainan tali sa kahuyang sa gingharian sa diha nga si David misaka sa trono, ug sa kusog niini ug sa kauswagan niini ilalum sa iyang pagmando. Kini mohilig pa gayud ngadto sa pagpalambo sa diha nang daan nga hilabihan ka dako sa pagsalig sa kaugalingon sa hari ug sa katawohan Ang Kasulatan nag ingon: “Si Satanas mitindog batok sa Israel, ug nagsugyot kang David sa pagpaisip sa Israel.” Ang kauswagan sa Israel ilalum ni David tungod kadto sa panalangin sa Dios; dili tungod sa katakus sa hari niya o sa kusog sa mga kasundalohan niya. Apan ang pagpadaghan sa mga kasundalohan sa gingharian maghatag sa pagtoo sa naglibot nga mga nasud nga ang pagsalig sa Israel diha sa iyang mga kasundaluhan, ug dili diha sa gahum ni Jehova.PM 927.1

Bisan pa nga ang Israel mapagarbohon sa ilang nasudnon nga kadako, wala sila moayon sa plano ru David sa pagdugang sa pag alagad sa militar Ang gisugyot nga pagpalista nakahimo ug dakong disgusto; ingon nga sangputanan, nahunahunaan nga kinahanglan gamiton ang mga pangulo sa kasundalohan diha sa dapit sa mga sacerdote ug sa mga maghuhukom. nga mao ang nagkoha sa sensus. Ang katuyoan sa maong bulohaton maoy direkta nga supak sa mga prinsipvo sa teyokrasya. Ningsaway niini bisan si Joab, nga nagpakita kaniadto nga walay prinsipyo. Siya miingon, “Himoon ni Jehova nga ang Iyang katawohan mokabat sa usa ka gatus ka pilo sa gidaghanon nila karon; apan, ginoo ko nga hari, dili ba silang tanan mga alagad sa akong ginoo? Nganong nagkinahanglan man ang akong ginoo niining butanga? ngano nga siya maoy mahimong hinungdan sa kasal anan sa Israel? Bisan pa niana ang pulong sa hari midaug batok kang Joab. Busa si Joab milakaw, ug milibud sa tibook Israel, ug miadto sa Jerusalem.” Ang pagpaisip wala mahuman, sa diha nga mibati si David sa iyang sala. Ingon nga nahukman sa kaugalingon nga sad an, siya “namolong sa Dios: Ako nakasala ug dako gayud, nga niana nabuhat ko kining butanga: apan karon ipahilayo, nangaliyupo ako kanimo, ang pagkadautan sa imong alagad; tungod kay ako nagbuhat ug binuang sa hilabihan gayud.” Sa pagkasunod buntag may usa ka mensahe gidala ngadto kang David ni manalagna nga nag ingon: “Kini mao ang giingon ni Jehova: Pilia ang buot mo: Tulo ba ka tuig nga gutom; kun tulo ba ka bulan nga pagaut uton ka sa atubangan sa imong mga kaaway, samtang nga ang pinuti sa imong mga kaaway makaapas kanimo; kun tulo ba hinoon ka adlaw nga ang espada ni Jehova bisan kamatay sa yuta, ug ang manulonda ni Jehova magalaglag sa tibook nga yuta sa mga utlanan sa Israel. Busa karon, sulti pa sa manalagna, “hunahunaa unsang tubaga ang akong dad on ngadto Kaniya nga nagpaanhi kanako.”PM 927.2

Ang tubag sa hari mao kini: “Ako ania sa usa ka dakong kasigpit: himoa nga ako mahulog, ako nagpangaliyupo kanimo, ngadto sa kamot ni Jehova; kay dako uyamot ang iyang kalooy; ug ayaw ako ipahulog sa kamot sa tawo.”PM 928.1

Ang yuta gihampak sa peste nga naglaglag sa kapitoan ka libo sa Israel. Ang hampak wala pa makasulod sa ulohang siyudad sa diha nga “si David miyahat sa iyang mga mata, ug nakita ang manulonda ni Jehova nga nagatindog sa taliwala sa yuta ug sa langit, nga may usa ka inibut nga espada sa iyang kamot nga gibakyaw paingon sa Jerusalem. Unya si David ug ang mga tigulang nga nanagsul ob sa panapton nga sako, miyaub.” Ang hari nangamuyo sa Dios alang sa Israel: “Dili ba ako man ang nagsugo nga pagaisipon ang katawohan? Ako gayud and nakasala ug naghimo sa dautan: apan kining mga carnero, unsay ilang nahimo? Himoa nga ang imong kamot, ako nangaliyupo kanimo, Oh Jehova nga akong Dios, nga mahibatok kanako, ug sa balay sa akong amahan; apan dili batok sa imong katawohan, nga sila pagasakiton sa kamatay ”PM 928.2

Ang pagkoha sa sensus maoy nakahimo ug disgusto sa taliwala sa katawohan; apan sila sa ilang kaugalingon nagpangga sa sama nga mga sala nga maoy nag aghat sa buhat ni David. Maingon nga si Jehova pinaagi sa sala ni Absalom nagduaw sa paghukom kang David, mao nga pinaagi sa kasaypanan ni David iyang gisilotan ang mga sala sa Israel.PM 928.3

Ang manulonda nga maglalaglag maoy nagpugong sa iyang paagi didto sa gawas sa Jerusalem. Mitindog siya sa ibabaw sa Bukid sa Moria tupad “sa giukanan ni Ornan ang Jebusehanon.” Sa gimandoan siya sa manalagna, si David mitungas sa bukid, ug didto nagtukod ug usa ka halaran ngadto kang Jehova, “ug naghalad sa mga halad nga sinunog ug sa mga halad sa pakigdait, ug misangpit kang Jehova; ug iyang gitubag siya pinaagi sa kalayo sa langit sa ibabaw sa halaran sa halad nga sinunog.” “Busa si Jehova nahupay alang sa yuta, ug ang kamatay nahunong sa Israel.”PM 929.1

Ang luna diin gitukod ang halaran, nga sukad niadto pagailhon nga balaan nga yuta, gitanyag ni Ornan ngadto sa hari ingon nga usa ka gasa. Apan midumili ang hari sa pagdawat niini nga nag ingon: “Sa pagkamatuud paliton ko kini sa igo nga bili: kay dili ako magakoha niini nga imo alang kang Jehova, nga magahalad ako sa usa ka halad nga sinunog sa walay bayad. Busa gihatag ni David kang Ornan alang sa dapit ang unom ka gatus ka siklo nga kabug aton sa bulawan.” Kining lunaa, nga nahimong halandumon sama sa dapit diin si Abraham nagtukod sa halaran aron ihalad niya ang iyang anak, ug karon gibalaan tungod sa dakong kaluwasan, sa ulahing panahon napili nga luna sa templo nga gitukod ni Salomon.PM 929.2

Diha pay laing landong nga nagtigum ibabaw sa katapusang mga tuig ni David. Nakaabut siya sa panuigon nga kapitoan ka tuig. Ang mga kalisdanan ug ang mga pagpabatang sa iyang sayo nga mga paglaroylaroy, ang iyang daghang mga gubat, ang mga pag atiman ug mga kasakitan sa ulahi niyang mga ka tuigan, maoy nakaluya sa tuburan sa kinabuhi. Bisan pa nga ang iyang hunahuna nagpabilin ang katin aw niini ug ang kusog, ang pagkamaluya ug ang edad, uban sa ilang tinguha alang sa pagpahilit, nagsanta sa usa ka dali nga pagsabut mahitungod sa nagaagi diha sa gingharian. ug unya miulbo na man pag usab ang pagsukol diha gayud sa landong sa trono. Napaila pag usab ang bunga sa kang David nga amahanon nga pagkamatugtanon. Karon ang usa nga nagapanganti ngadto sa trono mao si Adonia, “usa ka tawo nga maayo kaayo ug dagway” diha sa pagkatawo ug sa pamayhon, apan walay prinsipyo ug barumbado. Sa iyang pagkabatan on natugyan lamang siya sa diyutay nga pagpugong; tungod kay ang “iyang amahan wala magpahigawad kaniya sa bisan unsang panahon sa pagsulti nga nagaingon: Nganong gibuhat mo ang ingon niana?” Karon siya misukol batok sa pagbulot an sa Dios, nga maoy nagtudlo ni Salomon ngadto sa trono. Pinaagi sa natural nga mga tuga ug sa relihiyoso nga kinaiya, si Salomon mas maayo pa ug pahisarang kay sa iyang magulang nga igsoong lalake nga mahimong hari sa Israel; apan bisan pa ug ang pagpili sa Dios tin aw kaayo nga gipasabut, si Adonia nakakaplag ug mga dumadapig. Si Joab, nga bisan sad an sa daghang mga krimen, ug sukad kaniadto maunongon sa trono; karon mitipon sa nagkunsabo batok kang Salomon, ingon man usab si Abiathar nga sacerdote.PM 929.3

Nahinog ang rebelyon; ang mga nanagkunsabo nagtigum na diha sa dakong kumbira sa gawas sa siyudad aron sa pagmantala ni Adonia nga hari, sa diha nga ang ilang mga plano napugngan sa dali nga lihok sa pipila ka matinumanong mga tawo, ug ang nagauna kanila mao si Sadoc ang sacerdote, si Nathan ang manalagna, ug si Batseba ang inahan ni Salomon. Ilang gipresentar pag usab ang mga hilisgutan sa kagamhanan ngadto sa hari, nga nagpahinumdum kaniya sa diosnon nga mando nga si Salomon mao ang mosunod ngadto sa trono. Dihadiha si David miluwat sa pagkahari dapit kang Salomon, kinsa gidihog dayon ug gimantala nga hari. Nasumpo ang pangunsabo. Ang pangulo niini gihukman sa silot sa kamatayon. Ang kinabuhi ni Abiathar nakalingkawas, tungod sa pagtahod sa iyang katungdanan ug sa iyang kanhi nga pagkamaunongon kang David; apan gipaus us siya gikan sa katungdanan sa labaw nga sacerdote, nga miadto sa linya ni Sadoc. Sa usa ka panahon ni Joab ug si Adonia, gipalingkawas, apan tapus sa kamatayon ni David giantus nila ang silot sa ilang kasal anan. Ang katumanan sa silot sa anak nga lalake ni David maoy nagtapus sa upat ka pilo nga paghukom nga nagpamatuud sa pagdumot sa Dios sa sala sa amahanPM 930.1

Sukad sa sinugdanan gayud sa paghari ni David, ang usa iyang labing minahal nga plano mao ang pagtukod sa usa ka templo ngadto ni Jehova. Bisan pa nga wala siya tugoti sa pagtuman mining planoha, iyang gipakita ang walay pagkunhod nga kadasig ug kainiton niining butanga. Naandam niya ang daghan kaayo sa labing mahalon nga mga gam onon bulawan, plata, mga bato nga onyx, ug mga bato nga nagkalainlain ang bulok; marmol, up ang labing mahalon nga mga kahoy. Ug karon kining mga bahandi nga mahal nga iyang natigum kinahanglan itugyan ngadto sa uban; kay ang uban man nga mga kamot ang magtukod sa balay alang sa arka, ang simbolo sa atubangan sa Dios.PM 930.2

Sa iyang nakita nga ang iyang katapusan haduul na, gipatawag sa hari ang mga prinsipe sa Israel, uban sa mga representante nga mga tawo nga gikan sa tanang bahin sa gingharian aron sa pagdawat sa iyang kabilin diha sa pagpiyal. Nagtinguha siya sa pagtugyan ngadto kanila ang iyang himalatyong mando, ug kohaon ang ilang kauyonan ug pagsuportar diha sa dakong buhat nga pagahimoon. Tungod sa iyang lawasnon nga kaluya, wala paabuta nga makatambong siya niining pagbalhin; apan ang tuga sa Dios mikunsad diha kaniya, ug uban sa labaw pa kay sa iyang nabatasan nga kasibot ug gahum, nakahimo siya, sa katapusang higayon, sa pagpakigsulti sa iyang katawohan. Iyang gisultihan sila sa iyang kaugalingon nga tinguha sa pagtukod sa templo, ug mahitungod sa sugo ni Jehova nga ang buhat igatugyan ngadto kang Salomon nga iyang anak nga lalake. Ang diosnon nga pasalig mao kini: “Si Salomon nga imong anak nga lalake siya magatukod sa akong balay ug sa akong mga sawang; ug ako mahimo nga iyang amahan. Ug tukoron ang iyang gingharian sa walay katapusan, kong siya kanunay magabuhat sa akong mga sugo ug sa akong mga tulomanon ingon niining adlawa.” “Busa karon,” si David miingon, “sa atubangan sa tibook Israel, sa katilingban ni Jehova, ug diha sa mga igdulongog sa atong Dios, bantaye ug pangitaa ang tanang mga sugo ni Jehova nga imong Dios; aron manag iya ninyo kining maayong yuta, ug ibilin kini alang sa usa ka panulundon sa inyong mga anak sunod kaninyo sa walay katapusan.”PM 931.1

Nakat onan ni David pinaagi sa iyang kaugalingon nga eksperensya kong unsa ka malisud sa dalan niya nga nagabiya sa Dios. Iyang nabati ang pagkahinukman sa nalapas nga kasugoan, ug naani ang mga bunga sa kalapasan; ug ang iyang tibook kalag natandog sa kabalaka nga ang mga pangulo sa Israel gikinahanglan magmatinuoron ngadto sa Dios, ug nga si Salomon magatuman sa kasugoan sa Dios, nga magalikay sa mga sala nga maoy nakapaluya sa pagbulot an sa iyang amahan, nakapapait sa iyang kinabuhi, ug gipakaulawan ang Dios. Si David nahibalo nga gikinahanglan ang pagkamapainubsanon sa kasingkasing, ang kanunay nga pagsalig sa Dios, ug ang walay paghunong nga pagtukaw, aron sa pagsukol sa mga panulay nga sa labing siguro magalikus si Salomon diha sa iyang taas nga kahimtang, kay ang maong inila nga mga tawo mao ang pinasahi nga tumong sa mga pana ni Satanas. Sa iyang pagliso ngadto sa iyang anak nga lalake, nga giila na nga manununod sa trono, si David miingon: “Ug ikaw, Salomon akong anak nga lalake, ilhon mo ang Dios sa imong amahan, ug alagara siya uban ang usa ka hingpit nga kasingkasing ug usa ka masinugtanon nga salabutan; kay hikaplagan mo siya; apan kong biyaan mo siya isalikway ikaw niya sa walay katapusan. Pamati karon; kay si Jehova nagpili kanimo sa pagtukod sa usa ka balay alang sa balaang puloy anan: magmakusganon ka, ug buhata kini.”PM 931.2

Gihatag ni David kang Salomon ang makuti nga mga mando alang sa pagtukod sa templo, uban sa mga sumbanan sa tagsatagsa ka bahin, ug mahitungod sa tanang mga instrumento niini sa tulomanon, sumala sa gipadayag nganha kaniya pinaagi sa langitnon nga tuga. Batan on pa si Salomon, ug siya mikulo gikan sa mabug at nga mga kapangakohan nga mabalhin nganha kaniya diha sa pagtukod sa templo ug diha sa pagmando sa katawohan sa Dios. Busa si David miingon ngadto sa iyang anak nga lalake: “Pagmakusganon, ug pagmaisugon, ug buhata kini; ayaw kahadlok ni magmaluya ka; kay si Jehova nga Dios, bisan ang akong Dios, magauban kanimo; Siya dili magapakyas kanimo ni magabiya kanimo.”PM 932.1

Unya si David nangaliya ngadto sa katilingban: “Si Salomon nga akong anak nga lalake, nga mao lamang ang gipili sa Dios, batan on ug linghod pa, ug ang bulohaton dako; kay ang palasyo dili alang sa tawo kondili alang kang Jehova nga Dios.” Siya miingon: “Giandam ko uban sa bug os ko nga kagahum alang sa balay sa akong Dios,” ug unya mipadayon siya sa pagnganlan sa mga materyales nga iyang natigum. Labut pa niini, siya miingon: “Gibutang ko ang akong gugma sa balay sa akong Dios, sanglit ako may usa ka bahandi nga akong kaugalingon, nga bulawan ug salapi, gihatag ko kini sa balay sa akong Dios, ibabaw ug labaw sa tanan nga akong giandam alang sa balaang balay; bisan sa tulo ka libo ka talento sa bulawan, sa bulawan sa Opir, ug pito ka libo ka talento sa inulay nga salapi, nga uban niini pagahal opan ang mga bongbong sa mga balay.” “Kinsa man,” siya nangutana sa natigum nga mga katawohan nga nagdala sa ilang madagayaong mga gasa” kinsa man ang magahalad sa kinabubut on nga magahatag sa iyang kaugalingon niining adlawa kang Jehova?”PM 932.2

Dihay usa ka andam nga tubag gikan sa katiguman. “Ang mga prinsipe sa mga balay sa mga amahan. ug ang mga prinsipe sa mga banay sa Israel, ug ang mga kapitan sa mga linibo ug sa ginatus uban sa mga magbubuot sa bulohaton sa hari, nanaghalad sa kinabubut on; ug sila minghatag alang sa pag alagad sa balay sa Dios sa lima ka libo ka talento nga bulawan, ug napulo ka libong mga drama; ug sa salapi napulo ka libo ka talento, ug sa tumbaga napulo ug walo ka libo ka talento ug sa puthaw usa ka gatus ka libo ka talento. Ug kanila nga hikaplagan ang mga bililhon nga bato naghatag niana ngadto sa bahandi sa balay ni Jehova...Unya ang katawohan nangalipay, tungod niana sila nanghatag sa kinabubut on, tungod kay uban sa usa ka hingpit nga kasingkasing sila nanghatag kang Jehova sa kinabubut on; ug si David nga hari nalipay usab sa usa ka dakong kalipay.PM 933.1

“Tungod niini si Jehova gidayeg ni David sa atubangan sa tibook katilingban ug si David miingon, Dalayegon ikaw Oh Jehova, ang Dios sa Israel nga among amahan, sa gihapon ug sa walay katapusan. Imo, Oh Jehova, ang pagkadako ug ang gahum, ug ang himaya, ug ang pagdaug, ug ang pagkahalangdon: kay ang tanan nga anaa sa kalangitan ug ang anaa sa yuta imo; imo man ang gingharian, Oh Jehova, ug ikaw ang gipahitaas ingon nga pangulo labaw sa tanan. Mga pagkadato ug kadungganan nagagikan kanimo, ug ikaw nagagahum ibabaw sa tanan; ug sa Imong kamot anaa ang kagahum ug kusog; ug sa Imong kamot mao ang pagkadako, ug paghatag ug kusog sa tanan. Busa karon, Dios namo, kami nagapasalamat Kanimo, ug nagadayeg sa Imong mahimayaong ngalan. Apan kinsa man ako, ug unsa man ang akong katawohan, nga kami mahimong takus sa paghalad sa kinabubut on sa ingon niini? kay ang tanan nga butahg gikan kanimo, ug sa imong kaugalingon kami naghatag kanimo. Kay kami nga lumalangyaw sa Imong atubangan, ug mga humalapit, sama sa tanan namong mga amahan: ang among mga adlaw sa yuta sama sa usa ka anino, ug walay pagpadayon. Oh Jehova Dios namo, kining tanang butang nga among giandam aron sa pagtukod sa usa ka balay alang sa imong balaan nga ngalan nagagikan sa imong kamot, ug ang tanan imong kaugalingon. Ako nahibalo usab, Dios ko, nga ikaw nagasulay sa kasingkasing, ug may pagkahimuot sa pagkatul id.PM 933.2

“Mahitungod kanako, sa katul id sa akong kasingkasing, gihatag ko sa kinabubut on kining tanang mga butang: ug karon ankita ko uban sa kalipay ang imong katawohan, nga ania dinhi. nanaghalad sa kinabubut on nganha kanimo. Oh Jehova, ang Dios ni Abraham, ni Isaac, ug ni Israel, among mga amahan, bantayi kini sa walay katapusan sa pagpanghunahuna sa kasingkasing sa imong katawohan, ug andama ang ilang kasingkasing nganha kanimo; ug si Salomon nga akong anak nga lalake hatagi ug usa ka kasingkasing nga hingpit, aron sa pagbantay sa imong mga sugo, sa imong mga pagpamatuud, ug sa imong kabalaoran, ug sa pagbuhat niining tanang mga butanga, ug sa pagtukod si puloy anan, nga alang niana ako nagaandam. Ug si David namolong sa tibook nga katilingban: Karon dayega ninyo si Jehova nga inyong Dios. Ug ang tibook katilingban nanagdayeg kang Jehova, ang Dios sa ilang mga amahan, ug giduko ang ilang mga ulo, ug mingsimba sa atubangan ni Jehova.”PM 933.3

Uban sa labing halalum nga kaikag gitigum sa hari ang labing maayo nga gam onon alang sa pagtukod ug sa pagpatahum sa templo. Iyang gitagik ang mahimayaon nga mga alawiton aron sa umalabut nga mga katuigan kini molanog sa mga sawang. Karon ang iyang kasingkasing nalipay diha sa Dios, ingon nga ang pangulo sa mga amahan ug ang mga prinsipe sa Israel sa kahaluag ug kasingkasing mingtubag sa iyang hangyo, ug nagtanyag sa ilang kaugalignon ngadto sa importante nga buhat nga diha sa ilang atubangan. Ug samtang sila naghatag sa ilang pag alagad, naandam sila sa pagbuhat ug labaw pa. Ilang gipadako ang mga halad, nga naghatag gikan sa ilang kaugalingong mga kabtangan ngadto sa tipiganan sa bahandi. Sa halalum gibati ni David ang iyang pagkadili takus sa pagtigum sa mga gam onon alang sa balay sa Dios, ug ang pahayag sa pagkamaunongon diha sa andam nga tubag sa mga halangdon sa iyang gingharian, samtang uban sa andam nga mga kasingkasing ilang gihalad ang ilang mga bahandi ngadto kang Jehova, ug ang ilang pagtugyan sa ilang kaugalingon ngadto sa iyang pag alagad, nagpuno kaniya sa kalipay. Apan ang Dios lamang ang naghatag niining mao nga gawi ngadto sa iyang katawohan. Siya, dili ang tawo ang kinahanglan pagahimayaon. Siya mao ang naghatag sa katawohan sa kadato sa yuta, ug ang iyang Espiritu maoy naghimo kanila nga andam sa pagdala sa ilang mga mahal nga mga butang alang sa templo. Iya kadtong tanan ni Jehova; kong ang iyang gugma wala pa magpalihok sa mga kasingkasing sa katawohan, wala unta magpolos ang panlimbasug sa hari, ug ang templo dili unta gayud matukod.PM 934.1

Ang tanan nga nadawat sa tawo gikan sa gasa sa Dios iya gihapon sa Dios. Bisan unsa ang sa Dios diha sa mahal ug maanindot nga mga butang sa yuta, gibutang diha sa mga kamot sa katawohan aron sa pagsulay kanila sa pagtugkad sa kaladmon sa ilang gugma alang kaniya ug sa ilang pagpasalamat sa iyang mga pabor. Bisan kini mga bahandi sa katigayonan o sa salabutan, sila ipapahiluna, nga usa ka kinasingkasing nga halad, diha sa tiilan ni Jesus; ang maghahatag magaingon sa kasamtangan. uban kang David, “Ang tanang mga butang nagagikan kanimo, ug gikan sa imong kaugalingon kami naghatag kanimo.”PM 935.1

Sa diha nga siya nakaamgo nga ang kamatayon nagakahaduol na, ang lulan sa kasingkasing ni David diha pa kang Salomon ug alang sa gingharian sa Israel, ldnsang kauswagan sa kinadak an magsalig pag ayo sa pagkamaunongon sa iyang hari. “Ug iyang gitugon si Salomon nga iyang anak nga lalake, nga nagaingon: Ako moadto na sa alagianan sa tibook kalibutan: busa magmakusganon, ug ipakita ang imong pagkalalake; ug bantayi ang sugo ni Jehova nga imong Dios, sa paglakat sa Iyang mga dalan, sa pagbantay sa Iyang kabalaoran, ug sa Iyang mga sugo, ug sa Iyang mga tulomanon, ug sa Iyang mga pagmatuud,...aron ikaw magmauswagon sa tanan nga imong buhaton, bisan asa ikaw moadto; aron matuoron ni Jehova ang iyang gipamulong mahitungod kanako, nga nagaingon: Kong ang imong mga anak magabantay sa ilang dalan, sa paglakat sa atubangan nako sa kamatuoran sa bug os nilang kasingkasing ug sa bug os nilang kalag, walay makulang kanimo (Siya miingon) nga usa ka tawo diha sa trono sa Israel.” 1 Hari 2:1-4.PM 935.2

Ang “katapusang mga pulong” ni David, sumala sa natala, maoy usa ka awit usa ka awit sa pagsalig, sa labing halangdon nga prinsipyo, ug sa pagtoo nga walay kamatayon:PM 935.3

“Si David, ang anak nga lalake ni Isai, miingon:
Ug ang tawo nga gituboy sa itaas miingon:
Ang dinihog sa Dios ni Jacob,
Ug ang matam is nga salmista sa Israel:
Ang Espiritu ni Jehova namulong pinaagi kanako:...
Usa nagahari sa mga tawo sa pagkamatarung.
Nga nagahari diha sa kahadlok sa Dios,
Siya nahisama sa kahayag sa kabuntagon sa diha nga mosubang na ang adlaw nga nagasilang,PM 935.4

Usa ka buntag nga walay mga panganod,
Sa diha nga ang mahutay nga balili mogitib sa yuta,
Pinaagi sa masanag nga pagsilang tapus ang ulan.
Sa pagkatinuud ang akong balay dili ingon niana uban sa Dios;
Apan siya naghimo uban kanako sa usa ka walay katapusan nga tugon, Pinahamutang sa tanang mga butang ug sa walay pagduhaduha:
Kay kini mao ang tanan ko nga kaluwasan ug tanan ko nga tinguha.” 2 Samuel 23:1-5.PM 936.1

Dako kaayo ang pagkahulog ni David, apan lalum ang iyang paghinulsol, ang gugma niya mainiton, ug kusganon ang iyang pagtoo. Dako ang pasaylo nga gihatag kaniya, busa dako ang iyang paghigugma. Lukas 7:48.PM 936.2

“Ang mga salmo ni David nag agi latas sa tibook kutay sa eksperensya, gikan sa mga kahiladman sa sala nga namatngonan ug sa kaugalingong paghukom ngadto sa kinatas ang pagtoo ug sa labing tinuboy nga pagpakighimamat sa Dios. Ang rekord sa iyang kinabuhi nagpahayag nga ang sala makadala lamang ug kaulawan ug kaalaut, apan ang gugma ug ang kalooy sa Dios makaabut sa kinalawman sa mga giladmon, nga ang pagtoo magabayaw sa kalag nga mahinulsolon aron sa pag ambit sa pagkasinagop nga mga anak sa Dios. Mahitungod sa tanang mga pasalig nga anaa sa iyang pulong, kini mao ang usa sa labing makusganong mga pamatuud ngadto sa pagkamatinumanon, sa hustisya, ug sa tugon sa kalooy sa Dios.PM 936.3

Ang tawo “nagadalagan usab ingon sa usa ka anino, ug dili magadayon,” “apan ang pulong sa Dios nagapabilin sa walay katapusan.” “Ang mahigugmaong kalolot ni Jehova nagagikan sa walay katapusan ngadto sa walay katapusan ibabaw kaniya nga may kahadlok kaniya, ug ang iyang pagkamatarung ngadto sa mga anak sa mga anak; alang niadtong nanagbantay sa iyang tugon, ug niadtong mga nahinumdum sa iyang mga lagda sa pagtuman kanila.” Job 14:2; Isaias 40:8; Salmo 103:17, 18.PM 936.4

“Bisan unsa ang buhaton sa Dios, kini alang man sa walay katapusan.” Ecclesiastes 3:14.PM 936.5

Mahimayaon ang mga saad nga gihimo ngadto kang David ug sa iyang balay, mga saad nga naglantaw sa unahan ngadto sa mga ka tuigan nga walay katapusan, ug makakaplag sa ilang hingpit nga katumanan diha kang Cristo. Si Jehova mipahayag:PM 936.6

“Nanumpa ako kang David nga Akong alagad:...nga kaniya ang Akong kamot mapalig on; ang Akong bukton mapabaskog kaniya...Ang Akong pagkamatinumanon ug ang Akong mahigugmaong kalolot magauban kaniya; ug tungod sa Akong ngalan pagabayawon ang iyang sungay. Akong igabutang usab ang iyang kamot ibabaw sa dagat, ug ang iyang tuong kamot ibabaw sa mga suba. Siya magatuaw kanako: Ikaw mao ang akong Amahan, Dios ko ug ang bato sa akong kaluwasan. Himoon ko usab siya nga Akong panganay, ang labing hataas sa mga hari sa yuta. Nga magatipig ako alang kaniya sa akong mahigugmaong kalolot sa walay katapusan; ug ang Akong tugon magapadayon uban kaniya.” Salmo 89:3-28.PM 936.7

“Ang iyang kaliwat usab himoon ko nga magpadayon sa walay katapusan,
Ug ang iyang trono ingon sa mga adlaw sa langit.” Salmo 89:29.PM 937.1

“Pagahukman niya ang mga kabus sa katawohan,
Pagaluwason niya ang mga anak sa mga hangul,
Ug magadugmok sa malupigon.
Mangahadlok sila kanimo samtang nagalungtad pa ang adlaw,
Ug samtang usab ang bulan nagapadayon sa tanang mga kaliwatan...
Sa iyang mga adlaw molambo ang mga matarung,
Ug ang kadagaya sa pakigdait, hangtud nga ang bulan mahanaw na. Magagahum usab siya gikan sa dagat ngadto sa laing dagat,
Ug gikan sa Suba ngadto sa mga kinatumyan sa yuta.” Salmo 72:4-8.PM 937.2

“Ang iyang ngalan molungtad sa walay katapusan;
Ang iyang ngalan magapadayon ingon nga nagapadayon pa ang adlaw:
Ug ang mga tawo mabulahan diha kaniya;
Ug ang tanang kanasuran motawag kaniya nga malipayon ” Salmo 72:4-8, R.V, 17.PM 937.3

“Kay alang kanato ang usa ka bata natawo, alang kanato ang usa ka anak nga lalake gihatag; ug ang kagamhanan igatongtong sa Iyang abaga: ug ang Iyang ngalan pagatawgon Kahibulungan, Magtatambag, Dios nga Makagagahum, Amahan nga walay Katapusan, Prinsipe sa Pakigdait.” “Siya mahimong bantugan ug pagatawgon nga Anak sa Labing Halangdon; ug Kaniya igahatag sa Ginoong Dios ang trono sa Iyang amahan nga si David, ug Iyang pagaharian ang banay ni Jacob hangtud sa kahangtoran; ug walay pagkatapus ang Iyang gingharian.” Lukas 1:32, 33.PM 937.4

Ang Pagsukol ni Absalom

Appendix