Si Abraham mipauli ngadto sa Canaan nga “dato kaayo sa kahayupan, sa salapi ug sa bulawan.” Si Lot uban gihapon kaniya, ug ming abut na man usab sila sa Bethel, ug nagpatidog sila sa ilang mga balongbalong tapad sa halaran nga ilang gitukod kaniadto. Sa wala madugay ilang namatngonan nga ang nagtubo nilang mga katigayonan nagdala usab ug nagtubo nga kahasol. Diha sa taliwala sa mga kalisdanan ug mga pagsulay nagtipon sila sa pagpuyo diha sa panag uyonay, apan diha sa kauswagan dihay katalagman sa panag awayay sa taliwala nila. Ang sibsibanan dili paigo alang sa ilang mga baka ug mga carnero, ug ang kanunay nga panaglantugi sa taliwala sa mga bakero gidala ngadto sa ilang mga agalon alang sa paghusay. Dayag kaayo nga kinahanglan sila maglagyoanay. Si Abraham magulang ni Lot sa panuigon ug ilang labaw sa ilang relasyon, sa bahandi, ug diha sa katungdanan; apan bisan pa niini, si Abraham maoy miuna sa pagsugyot ug mga plano alang sa pagbaton sa kalinaw. Bisan pa nga gihatag na kaniya sa Dios ang tibook nga yuta, sa matalamdon iyang gibiyaan ang mao nga katungod.PM 159.1

Si Abraham miingon, “Hinaut unta nga walay pagkabingkil kanimo ug kanako, sa akong magbalantay ug sa imo, kay magsoon kita. Dili ba anaa man ang tibook nga yuta sa atubangan mo? Ginapakilooy ko kanimo, nga bumulag ka kanako. Kong umadto ka sa wala, ako moadto sa tuo, kong ikaw sa tuo, ako moadto sa wala.”PM 159.2

Dinhi gipakita ang hamili ug makiangayon nga espintu m Abraham. Pila kaha, sa ilalum sa sama nga mga kahigayonan, ug sa tanang mga piligro, ang mogunit sa ilang tawohanong mga katungod ug mga pinalabi! Pila kaha ka mga panimalay ang nabungkag tungod niini! Pila ka mga iglesia ang nangabahin nga naghimo sa kawsa sa kamatuoran nga usa ka pagya ug usa ka pagpakaulaw taliwala sa mga dautan! “Hinaut unta nga walay pagkabingkil taliwala kanimo ug kanako,” si Abraham miingon, “tungod kay magsuon kita;” dili lamang sa natural nga relasyon, kondili ingon nga mga magsisimba sa matuud nga Dios. Ang mga anak sa Dios sa tibook nga kalibutan, maoy usa ka pamilya, ug ang mao ra nga espiritu sa gugma ug sa pagkadani sa maayong kabubut on maoy magmando kanila ‘Paghigugmaay kamo ang usa sa usa sa gugma nga inigsoon; pagpalabwanay kamo sa pagta hud ang usa sa usa,” (Roma 12:10), amo ang pagtulun an sa atong Manluluwas. Ang pag ugmad sa managsama nga pagkamatinahuron, ang pagkaandam sa pagbuhat ngadto sa uban sumala sa atong gusto nga ilang pagabuhaton kanato, makawagtang sa katunga sa mga bala tian sa kinabuhi. Ang espiritu sa pagpadako sa kaugalingo mao ang espintu ni Satanas; apan ang kasingkasing diin gimahal ang gugma ni Cristo, makabaton sa gugma nga wala mangita sa iyang kaugali ngon. Kini mao ang nagtagad sa mando, “Ang matag usa kaninyo magatagad dili lamang sa iyang kaugalingong mga kahimtang, kondili sa mga kahimtang sa usab usab.” Filipos 2:4.PM 159.3

Bisan pa nga nautang ni Lot ang iyang kauswagan sa iyang pagka dugtong kang Abraham, siya wala magpakita sa iyang pagkamapasa lamaton ngadto sa iyang maghahatag. Ang maayong pamatasan magdiktar unta nga iyang itugyan ang pagpili ngadto kang Abraham; apan sa baylo niini, sa maakoakohon iyang gipaningkamotan ang hakop sa tanang mga bintaha. “Giyahat ni Lot ang iyang mga mata, ug nakita niya ang tanan nga Kapatagan sa Jordan, nga kini gibahaan pag ayo sa tubig...sama sa tanaman ni Jehova, sama sa yuta sa Egipto, kong ikaw moadto paingon sa Zoar.” Ang labing tabunok nga dapit diha sa tibook Palestina mao ang walog sa Jordan, nga nagapahi numdum sa mga nanagsud ong sa nawala nga Paraiso. ug nagatumbas sa katahum ug sa pagkamabungahon sa mga kapatagan nga gipatam bok sa Nilo nga bag o pa lamang nga ilang gitalikdan. Diha usab ing mga siyudad nga bahandianon ug matahum, nga madanihon sa maga nansyahon nga mga patigayon diha sa ilang naghuot nga mga tiyang gihan. Nasulawan sa mga panan awon sa kalibutanong ganansya, nataligam an ni Lot ang pamatasan ug espirituhanong pagkadautan nga iyang ihibalag didto. Ang mga pumopuyo sa kapatagan mga “makasasala nga hilabihan batok kang Jehova;” apan mahitungod niini wala siya mahibalo, o kong nahibalo niini. naghatag lamang niini ug diyutay nga gibug-aton. “Gipili ni Lot alang kaniya ang tibook nga Kapatagan sa Jordan; ug gibalhin niya ang iyang balongbalong hangtud sa Sodoma ” Pagkadiyutay sa nakita nang daan niya nga mga sangputanan niadtong maakohon nga pagpili!PM 160.1

Tapus sa iyang pagkahimulag gikan kang Lot, nakadawat pag usab si Abraham gikan ni Jehova sa usa ka saad mahitungod sa tibook nga yuta Sa wala madugay tapus niini, mibalhin siya ngadto sa Hebron, nga nagpatindug sa iyang balongbalong ilalum sa mga kahoy nga ensina sa Mamre ug nagtukod sa kilid niini sa usa ka halaran ngadto kang Jehova. Diha sa libre nga hangin niadtong kaibabwang mga kapatagan, uban sa ilang mga kakahoyan nga oliba ug mga kaparrasan, sa ilang mga uma sa nagbaludbalud nga mga tanum, ug diha sa halapad nga mga sibsibanan sa nagalikos nga mga kabungtoran, siya nagpuyo, nga natagbaw kaayo sa iyang yano nga pagkinabuhi sa usa ka patriarka, ug gibiyaan si Lot sa makatalagmanon nga kaluho sa walog sa Sodoma.PM 161.1

Gipasidunggan si Abraham sa naglibut nga mga nasud ingon nga usa ka gamhanan nga prinsipe ug usa ka maalam ug takus nga pangulo. Wala niya takpi ang iyang impluwensya gikan sa iyang mga silingan. Ang iyang kinabuhi ug kinaiya, diha sa ilang matiman an nga kalainan ngadto kanila nga nagasimba sa mga diosdios, naghimo ug usa ka masangputon nga impluwensya dapig sa tinuud nga pagtoo. Ang iyang pagsugot sa Dios maoy usa nga walay pagtipas, samtang ang iyang pagkamaabiabihon ug pagkamanggihatagon nakapadasig sa pagsalig ug sa panaghigalaay, ug ang iyang wala mamansahe nga kabantug nagmando sa katahuran ug sa pasidungog.PM 161.2

Ang iyang tinuhoan wala guniti ingon nga usa ka mahal nga bahandi aron pagabantayan nga maigihon, ug pagapahimuslan lamang sa tag iya niini. Ang tinuud nga tinuhoan dili makuptan sa ingon; kay ang mao nga espiritu maoy kasupak sa mga prinsipyo sa maayong balita. Samtang si Cristo nagapuyo diha sa kasingkasing, dili mahimo ang pagtago sa kahayag sa Iyang presensya, o nga moawop kana nga kahayag. Hinonoa, magatubo ang kasanag samtang sa matag adlaw ang mga inalisngaw sa kadalo ug sa sala nga nagtikyop sa kalag mapahawa sa masiga nga mga gihay sa Adlaw sa Pagkamatarung.PM 161.3

Ang mga katawohan sa Dios mao ang Iyang mga tinugyanan sa ibabaw sa yuta, ug Iyang laraw nga sila mahimong mga kahayag diha sa mangitngit sa pamatasan niini nga kalibutan. Napatibulaag sa tibook nga yuta, diha sa mga kalungsoran, sa mga dakbayan, ug diha sa mga kabaryohan, sila mao ang mga saksi sa Dios, ang sandayong nga pinaagi kanila Siya makasulti ngadto sa usa ka walay pagtoo nga kalibutan sa kahibalo mahitungod sa Iyang kabubut on ug ang mga katingalahan sa Iyang grasya. Maoy Iyang plano nga ang tanan nga mga umalambit sa dako nga kaluwasan mahimong misyonero alang Kaniya. Ang pagkadiosnon sa Cristohanon maoy sumbanan nga pinaagi niini ang mga kalibutanon maghukom sa maayong balita. Ang mga pagsulay nga sa mapailubon gisagubang, ang mga panalangin nga sa mapasalamaton gidawat, ang kaaghop, ang makapuangoron, kaloov. ug gugma, nga sa kasagaran gipasun dayag, mao ang mga kahayag nga nagsidlak diha sa kinaiya sa atubangan sa kalibutan. nagapadayag sa kalainan sa kangitngit nga nagagikan sa kadalo sa natural nga kasingkasing.PM 161.4

Ingon nga dato sa pagtoo, dungganan sa pagkamanggihatagon, makanunayon diha sa pagkamasinugtanon, ug mapainubsanon diha sa kayano sa iyang kinabuhi nga magpapanaw, si Abraham maalamon usab diha sa diplomasya, ug maisug ug hanas sa gubat. Bisan pa nga nailhan siya ingon nga magtutudlo sa usa ka bag ong tinuhoan, tulo ka harianong igsoon nga mga lalake, mga magmamando sa Amore hanon nga mga kapatagan diin siya nagpuyo, nagpaila sa ilang pakighigalaav pinaagi sa pagdapit kaniya sa pagsulod ngadto sa usa ka alyansya kauban kanila alang sa dako pa nga kasigurohan: kay ang yuta napuno sa panglugos ug sa pagdaugdaug. Ang usa ka higayon sa wala madugav miabut alang kaniya nga makapulos ang iyang kaugalingon niini nga panagkumbuya.PM 162.1

Sa napulo’g upat ka mga tuig nga ming agi, ang Canaan gisulong ni Chedorlaomer, hari sa Elem. ug gihimo niya kini nga magbubuhis ngadto kaniya. Karon, ang pipila sa mga prinsipe mialsa. ug ang hari nga Elamithanon, uban sa upat ka mga kaabin. misulong pag usab ngadto sa yuta aron sa pagpaampo kanila. Upat ka mga hari sa Canaan mitipon sa ilang puwersa, ug gisugat ang mga manonulong diha sa walog sa Siddim, apan hingpit sila nga gibuntog sa mga manonulong. Ang dakong bahin sa kasundalohan ang nangamatay, ug nakalighut miipsut ngadto sa kabukiran alang sa ilang kaluwasan. Gipanglungkab sa mga mananaug ang mga siyudad sa kapatagan, ug nanghawa uban sa mga tinulis nga mga bahandi ug daghang mga bihag, ug uban kanila mao si Lot ug ang iyang pamilya.PM 162.2

Si Abraham, nga nagapuyo diha sa kalinaw diha sa mga kakahoyan nga ensina sa Mamre, nakahibalo gikan sa usa sa mga nakalagiw sa sugilanon sa gubat, ug sa kalisdanan nga nahiaguman sa iyang pag umangkon. Wala siya maghamhin sa dili maayo nga handumanan sa pagkadili mapasalamaton ni Lot. Ang tanan niyang pagbati alang kaniya, napukaw, ug naniguro siya sa pagluwas kaniya. Una sa tanan, nangita siya ug diosnon nga tambag sa iyang pagpangandam alang sa gubat. Gikan sa iyang kaugalingon nga kampamento iyang gipatawag ang tulo ka gatus ug napulo’g walo ka mga sulogoon nga binansay, mga lalake nga nabansay sa pagkahadlok sa Dios, diha sa pag alagad sa ilang agalon, ug diha sa pagbansay sa pagpangamut sa mga hinagiban. Ang iyang mga kaabin sa Mamre, sa Eshcol, ug sa Aner mitipon kaniya uban sa ilang mga panon ug sa tiningub ilang gisugdan ang pag agpas sa mga manunulong. Ang mga Elamithanon ug ang ilang mga kaabin nakakampo didto sa Dan, diha sa amihanang utlanan sa Canaan. Nasibut sa kadaugan, ug sa walay kahadlok sa usa ka ataki gikan sa ilang mga kaaway nga nabuntog, nanaghudyaka sila. Gibahin sa patriarka ang iyang puwersa aron sa paghasmag gikan sa nagkalainlain nga tumong, ug nag abut sila sa kampamento sa kagabhion Ang iyang pagsulong nga hilabihan ka pintas ug wala paabuta, misangput sa dinalian nga kadaugan. Napatay ang hari sa Elam, ug ang iyang mga puwersa nga nagkalisang hilabihan nga pagkaguba. Nabawi si Lot ug ang iyang pamilya, uban sa mga nabihag ug ang ilang mga kabtangan, ug ang dato nga mga inagaw nahulog ngadto sa mga kamot sa mga mananaug. Alang kang Abraham, iyang gipahinungod ang kadaugan ngadto sa Dios. Ang magsisimba kang Jehova wala lamang makahatag ug usa ka dakong pag alagad sa nasud, kondili nagpamatuud sa iyang kaugalingon nga usa ka tawo nga may kaisug. Nakita nga ang pagkamatarung dili ang pagkatalawan, ug nga ang tinuhoan ni Abraham naghimo kaniya nga maisugon sa pagpalungtad sa katarung ug sa pagpanalipod sa ginadaugdaug. Ang iyang bayanihon nga buhat naghatag kaniya sa halapad nga impluwensya taliwala sa nagalibut nga mga kaliwatan. Sa iyang pagpauli, ang hari sa Sodoma migula uhan sa iyang mga kumokuyog aron sa pagpasidungog sa mananaug. Iyang giagda si Abraham sa pagdala sa mga kabtangan, ug naghangyo lamang nga ipahiuli ang mga binilanggo. Sumala sa uso sa gubat, ang mga inagaw iya sa mananaug; apan gisagubang ni Abraham kini nga panaw nga walay katuyoan sa ganansya, ug busa nagdumuli siya sa pagpamintaha sa mga walay palad, nga nagpangayo lamang nga ang iyang mga kaabin magadawat sa bahin nga angay kanila.PM 162.3

Pipila lamang, kong pasagubangon sa mao nga pagsulay, makapakita sa ilang kaugalingon nga ingon ka dungganon sa gibuhat ni Abraham. Pipila lamang kaha ang makasukol sa tentasyon sa paghupot sa hilabihan ka dato nga inagaw. Ang iyang panig ingnan maoy usa ka badlong sa nagapangita alang sa kaugalingon. ug makisuhol nga mga espiritu. Gitagad ni Abraham ang mga pag angkon sa hustisya ug sa katawohan. Ang iyang pamatasan nagahulagway sa tinuktukan nga sanglitanan nga nagaingon, “Higugmaon mo ang imong isigkatawo ingon sa imong kaugalingon.” Levitico 19:18. “Gibayaw ko ang akong kamot,” siya miingon, “ngadto kangjehova, Dios nga Labing Labaw, nga tag iya sa langit ug sa yuta, nga ako dili mokoha bisan sa usa ka lugas nga hilo ni sa higot sa usa ka sapin ni sa tanan nga mga imo, aron ikaw dili makaingon: Ako ang nagpadato kang Abram.” Siya wala maghatag kanila ug higayon sa paghunahuna nga siya nakigsambunot sa gubat tungod sa ganansya, o sa pagpahinungod sa iyang kauswagan ngadto sa ilang mga gasa o sa pabor. Nagsaad ang Dios sa pagpanalangin kang Abraham, ug ngadto kaniya kinahanglan ipahinungod ang himaya.PM 163.1

Ang lain pa nga migula sa pagpahalipay sa mananaug nga patriarka, mao si Melchizedek, ang hari sa Salem, nga nagdala ug tinapay ug bino alang sa pagpalagsik sa iyang kasundalohan. Ingon nga “sacerdote sa labing hataas nga Dios,” iyang gilitok ang usa ka panalangin nganha kang Abraham, ug naghatag ug pasalamat ngadto kang Jehova, nga naghimo sa hilabihan ka dako nga kaluwasan pinaagi sa iyang sulo goon. Ug si Abraham “naghatag kaniya sa mga ikapulo sa tanan ”PM 164.1

Sa dakong kalipay ni Abraham mipauli ngadto sa iyang mga balong balong ug sa iyang mga panon; apan gitugaw ang iyang kaisipan sa samok samok nga mga panghunahuna. Siya maoy usa ka tawo sa pakigdait, nga kutob sa mahimo nagalikay sa panag away ug sa panagbangi; ug uban sa kalisang iyang nahinumduman ang talan awon sa pinatyanay nga iyang nasaksihan. Apan ang mga nasud kang kinsang mga puwersa iyang nabuntog sa walay duhaduha nga sulongon nila pag sab ang Canaan, ug himuon siya nga pinsahi nga tumong sa ilang pagpanimalus. Sa ingon niini nga malambigit siya sa mga lalis nga nasudnon, ang malinawon nga kahilum sa iyang kinabuhi mabungkag. Dugang pa, wala pa siya makasulod sa pagpanag iya sa Canaan, ni makalaum ba siya karon alang sa usa ka manununod, ngadto kang kinsa matuman unya ang saadPM 164.2

Diha sa usa a panan awon sa kagabhion nadungog pag usab ang Diosnon nga tingog. “Ayaw kahadlok Abram,” mao ang mga pulong sa Prinsipe sa mga prinsipe’ “Ako mao ang imong kalasag, ug ang imong dako uyamot nga tumbas.” Apan ang iyang hunahuna hilabihan nga nabug atan sa mga katahap sa pagkaagi nga karon dili na siya makaguhit sa saad uban sa walay lalis nga pagtoo sama sa kaniadto. Nag ampo siya alang sa makita nga kapanghimatuoran nga kini matuman. Ug unsaon man sa pagpatuman sa palagsaad mahitungod sa saad, samtang gipugngan ang gasa sa usa ka anak nga lalake? “Unsay igahatag Mo kanako,” misukna siya, “sa nagatan aw Ka nga ako walay anak?” “Ug ania karon, ang natawo sa akong panimalay, mahimo nga akong manununod.” Iyang gisugyot ang paghimo sa iyang sinaligan nga sulogoon nga si Eliezer nga iyang anak pinaagi sa pagsagop kaniya, ug mahimong manonunod sa iya nga mga katigayonan. Apan gipasaligan siya nga ang usa ka anak nga iyang kaugalingon mao ang mahimo nga iyang manonunod. Unya gidala siya sa gawas sa iyang balongbalong, ug giagda sa paghangad ngadto sa dili maisip nga mga bitoon nga nagakidlapkidlap diha sa kalangitan; ug samtang siya naghangad, gisulti ang mga pulong nga nag ingon, “Maingon usab niana ang imong kaliwatan.” “Si Abraham mitoo sa Dios, ug kadto giisip kaniya ang maoy pagkamatarung.” Roma 4:3.PM 164.3

Sa gihapon naghangyo ang patriarka alang sa uban pa nga makita nga tilimad on ingon nga usa ka pagmatuud sa iyang pagtoo, ug ingon nga usa ka kapanghimatuoran sa magsunod nga mga kaliwatan nga ang maloloy ong katuyoan sa Dios ngadto kanila pagatumanon. Si Jehova mipahiuyon sa pagsulod ngadto sa usa ka palagsaad uban sa Iyang sulogoon, nga naggamit sa maong mga porma ingon sa nabatasan taliwala sa mga tawo alang sa panghimatuud sa usa ka solemni nga kasabutan. Pinaagi sa diosnon nga mando, gihalad ni Abraham ang usa ka nati nga baka, ang usa ka baye nga kanding, ug usa ka carnero nga toro, ang matag usa tulo ka tuig ang idad, gipikaspikas ang mga lawas niini, ug ginapahimutang ang mga pinikas sa diyutay nga gilay on gikan sa usag usa. Niini iyang gidugang ang usa ka salampati ug usa ka bata pa nga alimukon, nga wala pikasa. Sa nahuman na kini, sa matinahuron siya miagi sa tunga sa mga bahin sa halad, nga nagahimo ug usa ka solemni nga panaad ngadto sa Dios mahitungod sa dumalayon nga pagkamasinulondon. Mabinan tayon ug matubayon, nagpabilin siya diha sa kiliran sa mga lawas nga patay hangtud sa pagkatunod sa adlaw, aron sa pagbantay kanila nga dili mahugawan o masubad sa mga langgam nga mananagit. Sa hapit na mosalop ang adlaw, milubog siya ngadto sa usa ka halalum nga paghikatulog, ug “tan awa, usa ka kakugmat sa dakong kangitngit miahut kaniya.” Ug nadungog ang tingog sa Dios, nga nagmando kaniya sa dili pagdahum sa dihadiha nga pagpanag iya sa Sinaad nga Yuta, ug nagpunting sa unahan ngadto sa mga pag antus sa iyang mga kaliwat sa dili pa sila mahiluna sa Canaan. Gibuksan dinhi ang piano sa katuhsanan ngadto kaniya, diha sa kamatayon ni Cristo, ang dako nga halad, ug sa Iyang pag anhi sa himaya. Nakita usab ni Abraham ang yuta nga napasig uli ngadto sa iyang katahum sama sa Eden, nga igahatag kaniya alang sa usa ka pagkatag iya nga walay katapusan, ingon nga katapusan ug hingpit nga katumanan sa saad.PM 165.1

Ingon nga usa ka pangako niining pakigsaad sa Dios uban sa katawohan, ang usa ka nagaaso nga hidno ug usa ka nagsiga nga lamparahan, mga simholo sa diosnong precensia, miagi sa tunga sa nangaputol nga mga halad, nga naglamoy kanila sa hingpit. Ug nadungog na usab ni Abraham ang usa ka tingog, nga nagmatuud sa gasa sa yuta sa Canaan ngadto sa iyang mga kaliwatan, “gikan sa suba sa Egipto hangtud sa suba nga dako, ang suba nga Eufrates.”PM 166.1

Sa nakapuyo na si Abraham duolan sa kaluhaan ug lima ka tuig diha sa Canaan, nagpakita si Jehova kaniya ug miingon, “Ako mao ang Dios nga Makagagahum sa nga tanan; lumakaw ka sa atubangan ko, ug magmaghingpit ka.” Diha sa kataha, ang patriarka mihapa, ug ang mensahe mipadayon sa pag ingon, “Tan awa ang Akong pakigsaad anaa kanimo, mahimo ikaw nga amahan sa daghanan nga mga nasud.” ‘Sa handumanan sa katumanan niini nga pakigsaad, ang iyang ngalan, nga kanhi gitawag Abram, gibalhin ngadto sa Abraham, nga nagkahulogan, “Amahan sa daghanan nga mga nasud.” Ang ngalan ni Sarai nahimong Sara “prinsesa,” “kay,” nag ingon ang diosnong tingog, “siya mahimo nga inahan sa mga nasud; mga hari sa mga kalungsoran magagikan kaniya.”PM 166.2

Niining panahona ang seremonya sa sirkumsisyon gihatag ngadto kang Abraham ingon nga “usa ka timre sa pagkamatarung nila iya nang nabatonan pinaagi sa pagtoo, bisan sa wala pa siya’y sirkum sisyon.” Kini pagabantayan sa patriarka ug sa iyang mga kaliwatan ingon nga usa ka handumanan nga sila nahalad ngadto sa pag alagad sa Dios ug sa ingon niini nahimulag gikan sa mga diwatahan, ug nga gidawat sila sa Dios ingon nga Ivang kaugalingon nga bahandi. Pinaagi niini nga mga seremonya sila nagpasalig sa pagtuman, sa ilang bahin, sa mga kinahanglanon sa pakigsaad nga gihimo uban ni Abraham. Sila wala tugoti sa pagpakigminyo sa mga hentil; kay sa paghimo niini mawalaan sila sa ilang kataha alang sa Dios ug sa Iyang balaan nga Kasugoan; sila pagasulayon sa pagpalambigit sa mga buhat sa ubang mga nasud, ug pagadaldalon ngadto sa pagsimba sa mga diosdios.PM 166.3

Ang Dios naghatag kang Abraham ug dakong dungog. Ang mga manulonda sa langit nakiglakaw ug nakigsulti uban kaniya ingon nga higala ngadto sa higala. Sa hapit na mahulog ang mga paghukom ibabaw sa Sodoma, ang maong kamatuoran wala malilong gikan kaniya, ug nahimo siya nga usa ka tigpataliwala sa Dios alang sa mga makasasala. Ang iyang pagpakighinabi uban sa mga manulonda nagpa hayag usab sa usa ka matahum nga sumbanan sa pagkamaabiabihon.PM 167.1

Sa mainit nga kaudtohan sa tingadlaw ang patriarka nagpungko diha sa pultahan sa iyang balongbalong, nga naglantaw sa mahilum nga talan awon, sa diha nga nakita niya didto sa halayo ang tulo ka mga magpapanaw nga nagkahaduol. Sa wala pa sila makaabut sa balongbalong, mihunong ang mga magpapanaw, nga daw nagkon sultahanay mahitungod sa ilang panaw. Sa walay pagpaabut nga sila maghangyo kaniya ug mga panabang, sa madali mitindog si Abraham, ug ingon nga daw miliso sila sa lain nga rumbo, midali siya sa pag agpas kanila, ug uban sa turnang pagkamatinahuron miagda kanila sa pagpasidungog kaniya pinaagi sa paghapit sa iyang balongbalong alang sa pagpabugnaw Sa iyang kaugalingong mga kamot iyang gidad an sila ug tubig aron sila makapanghugas sa abug sa pagpanaw gikan sa ilang mga tiil. Siya sa iyang kaugalingon maoy nagpili sa ilang kalan on, ug samtang sila namahulay sa ilalum sa mabugnaw nga landong, giandam ang usa ka dalit, ug siya nagtindog nga matinahuron tupad kanila samtang sila nagpahimulos sa iyang pagkamaabiabihon. Kini nga buhat sa pagkamatinahuron giila sa Dios nga igo ang pagkahinungdanon nga matala diha sa Iyang pulong; ug sa usa ka libo ka tuig sa ulahi, kini gipasabut sa usa ka tinuktukan nga apostol nga nag ingon “Ayaw kamo paghikalimot sa pag abiabi sa mga dumoluong, kay pinaagi niini may nanagpakaamuma ug mga manulonda sa wala lang nila hibaloi.” Hebreohanon 13:2.PM 167.2

Nakita ni Abraham diha sa iyang mga dinapit ang tulo lamang ka lapoy nga mga magpapanaw, uban sa gamay nga paghunahuna nga kauban kanila mao ang Usa kinsa Siya magasimba sa walay pagkasala. Apan karon gipadayag ang tinuud nga kinaiya sa langitnong mga mensahero. Bisan pa nga sila diha sa ilang dalan ingon nga mga ministro sa kaligutgut, apan alang kang Abraham, ang tawn sa pagtoo, sila nagsulti pag una mahitungod sa mga panalangin. Bisan ang Dios estrikto sa pagtimaan sa pagkadautan, ug mosilot sa kalapasan, Siya walay kalipay diha sa pagpanimalus. Ang buhat sa kalaglagan maoy usa ka “katingalahang buhat” alang Kaniya nga dili masukod sa gugma.PM 167.3

“Ang pagpakig abyan ni Jehova anaa kanila nga nahadlok Kaniya.” Salmo 25:14. Gipasidunggan ni Abraham ang Dios, ug ang Dios nagpasidungog kaniya, nga nagdala kaniya ngadto sa Iyang mga katuyoan. Si Jehova miingon: “Pagatagoan Ko ba gikan kang Abraham ang Akong pagabuhaton?” Ang pagtu aw sa Sodoma ug Gomora dako kaayo ug tungod kay ang ilang mga sala mabug at sa hilabihan gayud, molugsong Ako karon ug tan awon Ko kong nahuman ba gayud nila ang ilang bulohaton sumala sa singgit nga miabut kanako, ug kong wala, mahibaloan Ko ra.” Nahibaloan kaayo sa Dios ang sukod sa sala sa Sodoma; apan Iyang gipahayag ang Iyang kaugalingon sunod sa paagi sa katawohan, aron ang hustisya sa Iyang mga pagdumala masabut ra. Sa dili pa dad on ang paghukom ibabaw sa mga malapason. moadto Siya sa Iyang kaugalingon, aron sa paghimo ug usa ka pakipsusi mahitungod sa ilang lakaw; kong sila wala pa makasaylo sa mga utlanan sa diosnon nga kalooy, Siya makahatag pa kanila ug luna alang sa paghinulsol.PM 168.1

Ang duruha sa langitnong mga mensahero mipahawa, binilin si Abraham nga nag inusara uban Kaniya kinsa karon iyang na ilhan nga mao ang Anak sa Dios. Ug ang tawo sa pagtoo nangaliyupo alang sa mga pumopuyo sa Sodoma. Kaniadto iyang naluwas sila pinaagi sa iyang pinuti; karon naningkamot siya sa pagluwas kanila pinaagi sa pag ampo. Si Lot ug ang iyang panimalay mga pumopuyo gihapon didto; ug ang dili maakohon nga gugma nga maoy nag aghat kang Abraham sa pagluwas kanila gikan sa mga Elamithanon, nagtinguha karon sa pagluwas kanila kong kini kahubut on sa Dios, gikan sa bagyo sa diosnon nga paghukom.PM 168.2

Uban sa halalum nga kataha ug pagpaubos iyang gipugos ang iyang pangamuyo: “Ako nangako sa pagsulti sa akong Ginoo, bisan ako abu ug abu lamang.’ Siya walay pagsalig sa kaugalingon, ug walay pagpagawa sa iyang kaugalingon nga pagkamatarung. Wala siya moangkon ug pabor tungod sa iyang pagkamasinugtanon, o sa mga sakripisyo nga iyang nahimo diha sa pagbuhat sa kabubut on sa Dios. Siya nga sa iyang kaugalingon makasasala, nangamuyo alang sa makasasala. Mao kini ang espiritu nga pagabatonan sa tanan nga moduol sa Dios. Apan si Abraham nagpaila sa pagsalig sa usa ka bata nga mangamuyo sa usa ka hinigugma nga amahan. Midutdut siya sa pagguol sa langitnong mensahero, ug sa matinguhaon mipugos sa iyang pangamuyo. Bisan si Lot nahimong pumopuyo sa Sodoma, wala siya moambit sapagkadautan sa iyang pumopuyo. Nagpalandong si Abraham nga diha sa siyudad nga puno sa daghang mga tawo tingali adunay ubang mga magsisimba sa tinuud nga Dios. Ug tungod niini siya nangamuyo, “Halayo kanimo ang pagbuhat sa ingon niana, nga patyon Mo ang mga matarung uban sa mga dautan,...kana halayo Kanimo. Dili ba ang Maghuhukom sa tibook nga yuta magabuhat sa matarung?” Si Abraham nangamuyo dili sa makausa lamang, kondili sa makadaghan. Sa nagadugang ang iyang pagkawalay kahadlok samtang gitugot ang iyang mga hangyo, siya mipadayon hangtud nga nakoha niya ang pasalig nga kong bisan adunay napulo nga matarung nga hikaplagan sa sulod niini, ang siyudad igapalingkawas.PM 168.3

Ang gugma alang sa mga kalag nga nagakawala maoy nakapadasig sa pag ampo ni Abraham. Samtang iyang gidumtan ang mga sala niadtong dunot nga siyudad, nagtinguha siya nga maluwas ang mga makasasala. Ang halalum niyang kaikag alang sa Sodoma nagpakita sa kahingawa nga atong pagabation alang sa mga dili mahinulsolon Atong hambinon ang pagdumot sa sala, apan kaloy an ug higugmaon ang makasasala. Sa atong palibot anaa ang mga kalag nga nanaglug song ngadto sa kalaglagan ingon nga walay paglaum, ug ingon ka makalilisang sa nahiaguman sa Sodoma. Sa matag adlaw ang lugway alang sa uban kanato nagakatok op. Sa matag takna ang uban kanato nagasaylo nga dili na maabut sa kalooy. Ug hain na man ang mga tingog sa pagpasidaan ug sa pagpakiluoy sa pag agda sa makasasala sa pagkalagiw gikan niining makahahadlok nga dadangatan? Hain man ang mga kamot nga gituy od sa pagbira kaniya gikan sa kamatayon? Hain man sila nga uban sa pagpaubos ug sa mapadayonon nga pagtoo nagapakiluoy sa Dios alang kaniya?PM 169.1

Ang espiritu ni Abraham mao ang espiritu ni Cristo. Ang Anak sa Dios sa Iyang kaugalingon mao ang dako nga tigpataliwala alang sa makasasala. Siya nga maoy nagbayad sa bili sa katubsanan niini nahibalo sa bili sa kalag sa tawo. Uban sa usa ka pagsupak sa dautan nga ang ingon anaa lamang diha sa usa ka kinaiyang putli nga walay buling, si Cristo nagpaila nganha sa makasasala sa usa ka gugma nga ang walay kinutobang pagkamaayo lamang ang makahunahuna. Diha sa mga pag agulo sa paglansang sa krus, si Cristo nga sa Iyang kaugalingon nabug natan sa makalilisang nga luwan sa mga sala sa tibook nga kalibutan, miampo alang sa Iyang mga tigtampalas ug mga mamomuno nga nag ingon, “Amahan, pasayloa sila, kay wala sila makasabut sa ilang ginabuhat.” Lukas 23:34.PM 169.2

Mahitungod kang Abraham nasulat nga “siya ginganlan nga higala sa Dios” (Santiago 2:23), ang “amahan sa tanang mga magtutuo.” Roma 4:11. Ang pamatuud sa Dios mahitungod niining matinuma nong patriarka mao kini: “Nagpatalinghug si Abraham sa Akong tingog, ug gibantayan niya ang Akong tulumanon. ang Akong mga sugo, ang Akong mga pamatasan, ug ang Akong mga balaod.” Ug miingon Siya pag usab, “Siya naila Ko, nga siya magasugo sa iyang mga anak ug sa iyang panimalay sa ulahi niya, aron sila magabantay sa dalan ni Jehova, sa pagbuhat sa pagkamatarung ug sa katarungan; aron si Jehova makapadala sa ibabaw kang Abraham niadtong ginapamulong mahitungod kaniya.” Kadto maoy usa ka hataas nga dungog diin si Abraham ginatawag, nga mahimong amahan sa mga katawohan kinsa nga sulod sa mga kasiglohan mga magbalantay ug mga tigpatunhay sa kamatuoran sa Dios alang sa kalibutan nianang mga katawohan pinaagi kang kinsa ang tanang kanasuran sa yuta pagapanalanginan sa pag abut sa sinaad nga Mesias. Apan Siya nga nagtawag sa patriarka naghukom kaniya nga takus. Ang Dios mao ang nagsulti niini. Siya nga makasabut sa mga hunahuna nga halayo pa, ug makahatag ug hustong bili sa mga tawo, nagaingon, “Naila ko siya.” Alang kang Abraham, dili siya makabudhi sa kamatuoran alang sa maakohon nga mga katuvoan. Nagbantay siya sa kasugoan ug nakigharong sa makiangayon ug sa minatarung. Ug siya wala lamang mahadlok kang Jehova sa iyang kaugalingon, kondili iyang gipalambo ang tinuhoan diha sa iyang poloy anan. Iyang gipahimangnoan ang iyang pamilya diha sa pagkamatarung. Ang kasugoan sa Dios mao ang nahimong lagda diha sa iyang panimalay.PM 170.1

Ang panimalay ni Abraham naglangkob sa kapin sa usa ka libo ka mga kalag. Ang nadala sa iyang mga pagpanudlo sa pagsimba sa usa ka Dios, nakakaplag ug usa ka puloy anan diha sa iyang kampamento, ug dinhi, ingon sa diha sa usa ka eskwelahan, ilang nadawat ang maong mga pahimangno nga makaandam kanila nga mahimong mga tinugyanan sa tinuud nga pagtoo. Sa ingon niini mipatong kaniya ang usa ka dakong kapangakohan. Iyang gibansay ang mga pangulo sa mga pamilya, ug ang iyang mga paagi sa pangagamhanan pagatumanon diha sa mga panimalay diin sila ang magapangulo.PM 170.2

Sa karaang mga panahon ang amahan mao ang magmamando ug sacerdote sa iyang kaugalingong pamilya, ug gigamit niya ang pagbulot an ibabaw sa iyang mga anak, bisan kong may pamilya na sila nga ilang kaugalingon. Ang iyang mga kaliwat gitudloan sa paghangad ngadto kaniya ingon nga ilang labaw, diha sa mga butang nga tinuhoanon ug kalibutanon. Gipaninguha ni Abraham ang pagpalungtad sa patriarkal nga sistema sa pangagamhanan tungod kay kini nag asikaso sa pagpatunhay sa kahibalo mahitungod sa Dios. Gikinahanglan ang pagbugkos sa mga sakop sa panimalay, aron sa pagtukod ug usa ka balabag batok sa pagkadiwatahan nga hilabihan ang pagkaylap ug hilabihan nga pagkalalum. Gipaningkamotan ni Abraham pinaagi sa tanan nga mahimo sa iyang gahum, sa pagbantay sa mga kalooy sa iyang kampamento batok sa pagpakigbuylog sa mga hentil ug sa pagsaksi sa ilang diwata nga mga buhat; kay siya nasayud nga ang pagkasuod sa dautan magadaut sa mga prinsipyo nga dili mamatikdan. Ang labing dako nga pagbantay gihimo sa pagsira sa tanang porma sa mini nga tinuhoan, ug sa pagpatidlum diha sa hunahuna sa pagkahalangdon ug sa himaya sa buhi nga Dios ingon nga tinuud nga tumong sa pagsimba.PM 171.1

Kadto maoy usa ka maalamon nga pagpaigo, nga gihimo sa Dios mismo, sa pagputol sa Iyang mga katawohan. sumala sa mahimo, gikan sa kadugtongan sa mga hentil. nga maghimo kanila nga usa ka katawohan nga magpuyo nga silasila lamang, ug dili maisip nga taliwala sa mga nasud. Iyang napahimulag si Abraham gikan sa iyang diwatahang mga kabanayan, aron ang patriarka makabansay ug makaedukar sa iyang pamilya halayo gikan sa madanihon nga mga impluwensya nga mao unta ang maglibot kanila didto sa Mesopotamia, ug nga ang matuud nga pagtoo mapatunhay diha sa iyang kaputli sa iyang mga kaliwatan, gikan sa usa ka kaliwatan ngadto sa sunod.PM 171.2

Ang gugma ni Abraham alang sa iyang mga anak ug sa iyang panimalay maoy nagatukmod kaniya sa pagbantay sa ilang relihiyoso nga pagtoo, sa paghatag ngadto kanila sa usa ka kahibalo mahitungod sa diosnong mga balaod, ingon nga labing bililhong kabilin nga iyang ikabilin nganha kanila, ug pinaagi kanila ngadto sa kalibutan Ang tanan ginatudloan nga sila ilalum sa pagmando sa Dios sa langit. Walay gitugot nga pagpamugos sa bahin sa mga ginikanan, ug walay dili pagsugot sa bahin sa mga anak. Ang kasugoan sa Dios nagtudlo ngadto sa matag usa sa iyang mga katungdanan, ug diha lamang sa pagkamasinugtanon niini nga ang bisan kinsa makabaton sa pagkamalipayon o sa kauswagan.PM 171.3

Ang iyang kaugalingon nga pamig ingnan, ang mahilum nga impluwensya sa iyang adlaw adlaw nga kinabuhi, maoy usa ka walay pagkabalhin nga leksyon. Ang walay pagtipas nga kabuotan, ang pagkamanggihatagon ug ang dili maakohon nga pagkamatinahuron nga maoy nakadani sa pagdayeg sa mga hari, ginapasundayag sa puloy anan. Dihay usa ka kahumot mahitungod sa kinabuhi. usa ka pagkahamili ug makabibihag nga kinaiya, nga nagpadayag ngadto sa tanan nga siya nadugtong sa Langit. Wala niya pasagdi ang kalag sa labing ubos nga sulogoon. Diha sa iyang panimalay walay kasugoan nga alang lamang sa agalon ug lain nga kasugoan alang sa sulogoon; usa ka harianon nga dalan alang sa mga dato, ug laing dalan alang sa mga kabus. Ang tanan giharong sa hustisya ug sa kalooy, ingon nga mga manonunod uban kaniya sa grasya sa kinabuhiPM 172.1

Siya “magasugo sa iyang panimalay.” Walay malapason nga pagpasagad sa pagpugong sa dautan nga mga kahiligan sa iyang mga anak, walay maluyahon, dili maalamon, ug mapatuyangon nga pagpamihig; walay pagtugyan sa iyang kombiksyon sa katungdanan ngadto sa pag angkon sa sayop nga gugma. Si Abraham wala lamang maghatag sa husto nga pahimangno, kondili iya usab pipadayon ang pagbulot an sa makiangayon ug matarung nga mga kasugoan.PM 172.2

Pagkadiyutay lamang niining atong kaadlawan ang nagsunod niini nga panig ingnan! Diha sa bahin sa daghan kaayo nga mga ginikanan adunay usa ka binuta ug hinakog nga sentimentalismo, nga gisayop pagtawag nga gugma, nga maila diha sa ilang pagtugyan sa mga kabataan, uban sa ilang paghukom nga wala pa maporma ug mga pagbati nga wala mapanton, ngadto sa pagmando sa ilang kaugalingon nga pagbuot. Kini mao ang labing mapintas nga pagdagmal ngadto sa mga batan on ug usa ka dakong sayop sa kalibutan. Ang pagkamapatuyangon sa mga ginikanan maoy hinungdan sa mga kasamok diha sa mga pamilya ug diha sa katilingban Kini nagalig on diha sa mga batan on sa tinguha sa pagsunod sa kahiligan, inay nga magpasakop ngadto sa diosnong mga kinahanglanon. Sa ingon niini sila magtubo uban sa usa ka kasingkasing nga supak sa pagbuhat sa kabubut on sa Dios, ug ilang ipasunod ang ilang pagkawalay tinuhoan, ang ilang masupilon nga espiritu ngadto sa ilang mga anak, ug sa mga anak sa mga anak. Sama ni Abraham, ang mga ginikanan kinahanglan magsugo sa ilang mga panimalay sunod kanila. Himoa nga ang pagkamasinugtanon ngadto sa pagbulot an sa mga ginikanan igatudlo ug ipatuman ingon nga unang lakang diha sa pagkamasi nugtanon sa pagbulot an sa Dios.PM 172.3

Ang magaan nga pagtamud sa kasugoan sa Dios, bisan sa mga pangulo nga relihiyoso nahimong mabungahon sa dagkong kadautan. Ang pagtulun an nga nakakaylap nga pag ayo, nga ang diosnong mga sugo dili na ipatuman sa mga katawohan, ang epekto niini diha sa mga pamatasan sa katawohan maingon ra sa pagsimba ug diosdios. Kadtong nagapangita sa pagkunhod sa mga pangankon sa balaang kasugoan sa Dios nagapigo direkta sa patukuranan sa kagamhanan sa mga pamilya ug sa mga nasud. Ang relihiyosong mga ginikanan nga mapakyas sa paglakaw diha sa iyang mga kasugoan wala magasugo sa ilang panimalay sa pagbantay sa dalan sa Ginoo. Ang kasugoan sa Dios wala himoa nga lagda sa kinabuhi. Ang mga anak, samtang siya magbuhat sa mga puloy anan nga ilang kaugalingon, magbati nga wala silay kapangakohan sa pagtudlo sa ilang mga anak sa mga butang nga wala siya matudloi. Ug mao kini hinungdan nga adunay daghang mga pamilya nga walay Dios; mao kini ang hinungdan nga ang pagkadautan hilabihan ang pagkalalum ug ningkaylap pag ayo.PM 173.1

Dili hangtud nga ang mga ginikanan sa ilang kaugalingon maglakaw diha sa kasugoan ni Jehova uban sa hingpit nga mga kasingkasing, nga sila maandam sa pagsugo sa ilang mga anak sunod kanila. Niining bahina gikinahanglan ang usa ka repormasyon usa ka repormasyon nga halalum ug halapad. Ang mga ginikanan nagkinahanglan nga magreporma; ang mga ministro nagkinahanglan sa Dios diha sa ilang mga panimalay. Kong ilang makita ang usa ka lahi nga kahimtang sa mga butang, ilang pagadad on ang iyang pulong ngadto sa ilang mga pamilya, ug himoon kini nga ilang magtatambag. Kinahanglan tudloan nila ang ilang mga anak nga kini mao ang tingog sa Dios nga nakigsulti kanila, ug kinahanglan pagatumanon kini nga manonuton. Kinahang lan ilang pahimangnoan nga mapailubon ang ilang mga anak, sa mapuanguron ug sa walay kakapoy tudloan sila unsaon sa pagkinabuhi aron sa pagpahimuot sa Dios. Ang mga anak sa maong panimalay maandam sa pagsugat sa mga hiwi nga pangatarungan sa pagkama luibon, Ilang nadawat ang Biblia ingon nga sukaranan sa ilang pagtoo, ug may patukuranan sila nga diii mabanlas sa magasulod nga sulog sa pagduhaduha.PM 173.2

Diha sa daghan kaayo nga mga panimalay, ang pag ampo ginapabay an Ang mga ginikanan nagbati nga wala silay panahon alang sa pagsimba sa buntag ug sa gabii. Dili sila makahatag ug pipila ka mga gutlo aron gastohon diha sa paghatag ug pasalamat ngadto sa Dios tungod sa Iyang dagaya nga mga kalooy,tungod sa silaw sa adlaw ug sa mga ulan nga nakapalambo sa mga tanum, ug tungod sa pagkamagbalantay sa balaang mga manulonda Wala siya panahon alang sa pag ampo alang sa diosnong panabang ug paggiya, ug alang sa nagapabilin nga precensia ni Jesus diha sa puloy anan. Sila manggula sa pagpangabudlay sama sa baka o sa kabayo, nga walay pagpang hunahuna mahitungod sa Dios o sa langit. May mga kalag sila nga bililhon kaayo nga inay itugot sila nga mawala nga walay paglaum, ang Anak sa Dios naghatag sa Iyang kinabuhi aron sa paglukat kanila; apan diyutay ra ang paglabaw sa ilang pagpasalamat sa Iyang dako nga pagkamaayo kay sa mga mananap nga namatay.PM 174.1

Sama sa mga patriarka sa karaan, sila nga nagpaila nga nahigugma sa Dios kinahanglan magpatindog ug usa ka halaran ngadto kang Jehova sa bisan diin sila magpatindog sa ilang balongbalong. Kong ugaling may panahon man nga ang matag balay mahimong usa ka balay sa pag ampo, kanang panahona mao karon. Kinahanglan ang mga amahan ug mga inahan kanunay magtuboy sa ilang mga kasingkasing ngadto sa Dios diha sa mapainubsanon nga pangamuyo alang sa ilang kaugalingon ug alang sa ilang mga anak. Himoa nga ang amahan, ingon nga sacerdote sa panimalay, magpahiluna diha sa halaran sa Dios sa buntag ug sa gabii nga halad. samtang ang asawa ug ang mga anak maghiusa diha sa pag-ampo ug sa pagdayeg. Diha sa mao nga panimalay, moangay si Jesus magpabilin.PM 174.2

Gikan sa matag Cristohanon nga puloy anan kinahanglan mosidlak ang usa ka balaan nga kahayag. Kinahanglan ang gugma ipadayag diha sa buhat. Kini magailig gikan sa tanang panaghimamat sa puloy anan, nga magpakita sa iyang kaugalingon diha sa mahunahunaon nga kalooy, diha sa malolot ug dili hinkog nga pagkamatinahuron. Adunay mga puloy anan diin kini nga prinsipyo ginatuman mga puloy anan dun ang Dios ginasimba, ug diin ang labing tinuud nga gugma nagahari. Gikan niining maong mga puloy anan, ang pag ampo sa buntag ug sa gabii nagasaka ngadto sa Dios ingon nga mahumot nga insenso, ug ang Iyang mga kalooy ug mga panalangin manaug diha sa nagapangaliyupo sama sa yamog sa kabuntagon.PM 174.3

Ang usa ka Cristohanong panimalay nga maayong pagkahusay maoy usa ka gamhanang argumento pabor sa katinuoran sa Cristo hanong tinuhoan usa ka pangatarungan nga ang mga maduhaduhaon dili makanangulipas. Ang tanan makakita nga adunay usa ka implu wensya nga nagatrabaho diha sa pamilya nga nagalabut sa mga anak, ug nga ang Dios ni Abraham kauban nila. Kong ang mga puloy anan sa nagpaila nga mga Cristohanon husto pa ang hulma nga tinuhoanon, sila mahimong usa ka gamhanang impluwensya alang sa ikaayo. Sa pagkamatuud sila mahimong “kahayag sa kalibutan.” Ang Dios sa langit nagasulti ngadto sa matag ginikanan nga matinumanon diha sa mga pulong nga gisulti ngadto kang Abraham nga nagaingon “Siya naila Ko, nga magasugo siya sa iyang mga anak ug sa iyang panimalay sa ulahi niya, aron magabantay sila sa dalan ni Jehova, sa pagbuhat sa pagkamatarung ug sa katarungan; aron si Jehova makapa dala sa ibabaw kang Abraham niadtong ginapamulong mahitungod Kaniya.”PM 175.1

Ang Pagtawag ni Abraham

Ang Sulay sa Pagtoo