Ang Pagkalagiw ug ang Paghingilin ni Jacob

Ang binaharan sa kamatayon tungod sa kaligutgut ni Esau, si Jacob mipahawa gikan sa puloy anan sa iyang amahan ingon nga usa ka layas; apan nagdala siya sa panalangin sa iyang amahan. Gibago ni Isaac ngadto kaniya ang pakigsaad, ug nagsugo kaniya, ingon nga manununod niini, sa pagpangita ug asawa gikan sa panimalay sa iyang inahan didto sa Mesopotamia. Bisan pa niini naglakat siya nga nag inusara uban sa nasamok pag ayo nga kasingkasing. Uban lamang sa iyang sungkod kinahanglan siya mopanaw sa gatusan ka mga milya latas sa usa ka dapit nga gipuy an sa lasangon ug nagalaaglaag nga mga tribo. Sa iyang kaul ul sa tanlag ug sa pagkamahadlokon, naningkamot siya sa paglikay sa mga tawo, kay tingali unya ug masubayan siya sa iyang naligutgut nga igsoon. Nahadlok siya nga nawala kaniya sa dayon ang panalangin nga gituyo sa Dios sa paghatag kaniya; ug diha si Satanas sa pagduot kaniya sa mga panulay.PM 225.1

Ang gabii sa ikaduha nga adlaw sa iyang panaw, halayo na siya kaayo gikan sa mga balongbalong sa iyang amahan. Nagbati siya nga usa ka sinalikway, ug siya nasayud nga kining tanan nga kasamok ning abut kaniya tungod sa iyang kaugalingon nga sayop nga paagi. Ang kangitngit sa pagkanabiyaan sa paglaum nagpiit sa iyang kalag, ug naglisud siya sa pag ampo. Apan hilabihan sa iyang pagkamarni ngawon nga nagbati siya nga nagkinahanglan sa panalipod sa Dios nga wala niya mabad kaniadto. Uban sa pagbakho ug sa halalum nga pagpaubos misugid siya sa iyang sala, ug nangamuyo alang sa pipila ka kapanghimatuoran nga siya wala biyai sa hingpit. Sa gihapon ang iyang nabug atan nga kasingkasing wala makakaplag ug kahumpayan. Nawad an siya sa tanang pagsalig sa iyang kaugalingon, ug nahadlok siya nga ang Dios sa Iyang mga amahan nagsalikway kaniya.PM 225.2

Apan ang Dios wala magbiya ni Jacob. Ang Iyang kalooy gitunol pa gihapon ngadto sa iyang masalaypon, ug walay pagsalig nga ulipon. Sa maloloy on gipadayag ni Jehova ang gikinahanglan lamang ni Jacob usa ka Manluluwas. Siya nakasala; apan napun-an sa pagkama- pasalamaton ang iyang kasingkasing samtang iyang nakita nga gipa dayag ang paagi nga pinaagi niini siya mapasig uli ngadto sa pabor sa Dios.PM 225.3

Gikapovan sa iyang panaw, ang magpapanaw mihigda diha sa yuta uban sa usa ka bato alang sa iyang unlan Sa iyang paghikatulog iyang nakita ang usa ka hagdanan, masiga ug nagasidlak, kinsang ubos nga tumoy diha sa yuta, samtang ang ibabaw nga tumoy nakaabut sa langit. Sa ibabaw niini nga hagdanan, nagsaka ug nagakanaug ang mga manulonda; sa ibabaw niini didto ang Ginoo sa himaya, ug gikan sa mga langit nadungog ang iyang tingog nga nagaingon, “Ako mao si Jehova, ang Dios ni Abraham nga imong amahan ug ang Dios ni Isaac.” Ang yuta nga iyang gihigdaan ingon nga usa ka hininginlan ug usa ka layas gisaad ngadto kaniya ug sa iyang kaliwat, uban sa pasalig, “Diha kanimo ug sa imong kaliwat pagapanalanginan ang tanan nga mga kabanayan sa yuta.” Genesis 28 14 Kining mao nga saad nahatag ngadto kang Abraham ug ngadto kang Isaac, ug karon kini gibag o ngadto kang Jacob Unya diha sa pinasahi nga pagtagad sa iyang pag inusara ug sa kasubo, gisulti ang mga pulong sa paglipay ug sa pagpadasig nga nag ingon, “Ania karon. Ako magauban kanimo, ug ikaw paga bantayan Ko sa bisan asa nga imong pagaadtoan, ug ikaw pagapabalikan Ko niining yutaa; kay Ako dili mobiya kanimo hanggud nga matuman Ko ang Akong gisulti kanimo.” Genesis 28-15. •PM 226.1

Si Jehova nasayud sa dautang mga impluwensya nga magalibut ni Jacob, ug sa mga katalagman siya mapahimutang. Diha sa kalooy Iyang gibukas ang umalabut sa atubangan sa mahinulsolon nga layas, aron siya makasabut sa diosnon nga katuyoan mahitungod sa Iyang kaugalingon, aron maandam sa pagsukol sa mga panulay nga siguro nga moabut kaniya sa diha nga siya mag inusara taliwala sa mga diwatahan ug sa maliputong mga katawohan. Kinahanglan anaa kanunay sa iyang atubangan ang hataas nga sumbanan nga iyang pagatumongon; ug ang pagkahibalo nga pinaagi kaniya ang katuyoan sa Dios nagaabut sa iyang katumanan, kanunay magaawhag kaniya sa pagkamatinumanon.PM 226.2

Niini nga panan awon ang plano sa katubsanan gipahayag ngadto ni Jacob, dili sa hingpit, apan diha sa mga bahin nga hinungdanon kaayo alang kaniya sa maong panahon. Ang misteryoso nga hagdanan nga gipakita kaniya diha sa iyang damgo mao ra sa gipasabut ni Cristo sa Iyang pakigkabildo kang Natanael. Siya nag-ingon, “Makita ra unya ninyo ang langit nga maabli ug ang mga manulonda sa Dios nga magakayab ug magakunsad sa ibabaw sa Anak sa Tawo.” Juan 1:51. Kutob sa panahon sa pagsukol sa tawo batok sa kagamhanan sa Dios, dihay dili pinugngan nga paghimamatay tali sa Dios ug sa tawo. Apan ang sala ni Adan ug ni Eva maoy nakapahimulag sa yuta gikan sa langit, mao nga ang tawo dili na makahimamat sa iyang Magbubuhat. Apan bisan pa niini ang kalibutan wala pasagdi diha sa pagkawalay paglaum nga nag inusara. Ang hagdanan nagrepresentar ni Jesus, ang natudlo nga paagi sa pagsultihanay. Kong wala pa Niya matulaye pinaagi sa Iyang kaugalingong mga pahanungdan, ang gulpo nga nahimo sa sala, dili unta makasultihanay ang mag aalagad nga mga manulonda sa nahulog nga tawo. Gidugtong ni Cristo ang tawo diha sa Iyang kaluyahon ug sa iyang pagkadili makahimo sa tuburan sa gahum nga dili masukod.PM 226.3

Kining tanan gipadayag ngadto kang Jacob diha sa iyang damgo. Bisan nakasabut dayon ang iyang hunahuna sa usa ka bahin sa mga gipadayag, ang dako ug misteryoso nga mga kamatuoran niini mao ang pagtoon sa tibook niyang kinabuhi, ug nagbukhad sa dugang pa sa iyang pagsabut.PM 229.1

Nahigmata si Jacob gikan sa iyang paghikatulog diha sa halalum nga kahilum sa kagabhion. Ang nagasidlak nga mga dagway sa iyang panan awon nangahanaw. Ang hanap lamang nga latid sa mamingawon nga mga kabungtoran, ug sa ibabaw kanila ang mga langit nga gisanagan sa mga bitoon, karon mao ang mitagbo sa iyang panan aw. Ang presensya sa usa nga dili makita mao ang nagpuno niini nga kamingawan. “Sa pagkamatuud si Jehova ania niining dapita,” siya miingon, “ug ako wala mahibalo...kini dili lain kondili ang balay sa Dios, ug kini mao gayud ang ganghaan sa langit.”PM 229.2

“Ug si Jacob mibangon sayo sa pagkabuntag ug gikoha niya ang bato nga iyang giunlanan, ug gipatindog niya ingon sa usa ka haligi nga handumanan, ug iyang giboboan ug lana ang ibabaw niini.” Pinasubay sa naandan mahitungod sa pagsaulog sa hinungdanong mga hitabo, gipatindog ni Jacob ang usa ka handumanan sa kalooy sa Dios, aron nga kong mahilabay siya sa mao nga dapit siya makahunong niining balaan nga dapit aron sa pagsimba ni Jehova. Ug gitawag niya ang maong dapit Bethel, o “ang balay sa Dios.” Uban sa halalum nga pagpasalamat iyang gisubli ang saad nga ang presensya sa Dios magauban kaniva; ug unya iyang gihimo ang solemni nga panaad, “Kong magauban ang Dios kanako, ug magabantay kanako niining dalana, nga akong ginalaktan, ug magahatag kanako ug tinapay nga pagakan on ug panapton nga igasul ob, sa pagkaagi nga makabalik ako sa pakigdait sa balay sa akong amahan, dan si Jehova mahimo nga akong Dios; unya kining batoha nga akong gipatindog ingon sa haligi nga handumanan mahimong balay sa Dios, ug sa tanan nga Imong igahatag kanako, sa pagkamatuod ang bahin nga ikapulo akong igahatag Kanimo.”PM 229.3

Si Jacob wala dinhi magpasabut sa paghimo ug kasabutan sa Dios. Gisaaran na siya ni Jehova sa kauswagan, ug kini nga panumpa maoy pahayag sa usa ka kasingkasing nga napuno sa pagkamapasalamaton tungod sa pasalig mahitungod sa gugma ug sa kalooy sa Dios. Nagbati si Jacob nga ang Dios may katungod diha kaniya nga kinahanglan iyang ilhon, ug nga ang pinasahi nga mga handumanan sa diosnon nga pabor nga gitugyan kaniya nagkinahanglan ug usa ka halos. Busa ang matag panalangin nga gihatag kanato nagkinahanglan ug usa ka tubag ngadto sa Mag uugmad sa tanan tang mga kalooy. Kinahanglan kanunay nga sublion sa Cristohanon ang iyang naglabay nga kinabuhi, ug handumon uban sa pagpasalamat sa bililhong mga kaluwasan nga nabuhat sa Dios alang kaniya, sa pagtabang kaniya diha sa mga pagsulay, nagabukas ug mga agianan sa iyang atubangan sa diha nga ang tanan daw maitom ug makalilisang, ug nagpahayahay kaniya sa diha nga hapit na gayud siya makuyapan. Kinahanglan iyang ilhon ang tanan kanila ingon nga mga kamatuoran sa pagbantay sa langitnong mga manulonda. Tungod niining dili maisip nga mga panalangin kinahanglan kanunay siya magapangutana, uban sa maampoon ug mapasalamaton nga kasingkasing, “Unsa man ang akong igabayad kang Jehova, tungod sa tanan Niyang mga kaayohan kanako.” Salmo 116:12.PM 230.1

‘Ang atong panahon, mga talento, ug atong mga butang, kinahanglan igahalad nga balaanon ngadto Kaniya nga maoy naghatag kanato ingon nga piniyalan niining maong mga panalangin. Sa diha nga adunay pinasahi nga kaluwasan nga mahimo alang kanato, o bag o ug wala paabuta nga mga pabor nga gitugyan kanato, kinahanglan atong pagailhon ang pagkamaayo sa Dios, dili lamang pinaagi sa pagpahayag sa atong pagpasalamat diha sa mga pulong, kondili, sama ni Jacob, pinaagi sa mga gasa ug mga halad ngadto sa Iyang kawsa Ingon nga nagapadayon kita sa pagdawat sa mga panalangin sa Dios, mao nga magpadayon usah kita sa paghatag.PM 230.2

“Sa tanan nga Imong igahatag kanako,” matud pa ni Jacob, “sa pagkamatuod ang bahin nga ikapulo akong igahatag Kanimo.” Kita nga nagapahimulos sa hingpit nga kahayag ug mga katungod sa maayong balita, matagbaw ba lamang sa paghatag ug minos ngadto sa Dios kay sa gihatag nila nga nagkinabuhi diha sa karaan, ug minos ug kaayohan nga panahon? Dili, ingon nga ang mga panalangin nga atong gipahimuslan dako pa, dili ba motubo usab sa pagpahiangay ang atong mga katungdanan? Apan pagkadiyutay ang pagbanabana; pagkawalay kapuslanan sa paningkamot sa pagsukod pinaagi sa matimatika nga mga kalagdaan, sa panahon, sa salapi ug sa gugma, batok sa usa ka gugma nga hilabihan ang pagkadili masukod ug sa usa ka gasa nga dili mahunahuna ang iyang bili. Ang mga ikapulo maoy alang kang Cristo! O, pagkanihit nga pudyot, makauulaw nga balos alang sa hilabihan ka dako nga bili! Gikan sa krus sa Calbaryo, si Cristo nagatawag alang sa walay paglipodlipod nga pagtugyan. Ang tanan nga anaa kanato, ang tanan sa atong pagkamao, kinahanglan igahalad ngadto sa Dios.PM 231.1

Uban sa usa ka bag o ug nagapabilin nga pagtoo sa diosnong mga saad, ug pinasaligan sa presensya ug sa pagkamagbalantay sa langitnong mga manulonda, mipadayon si Jacob sa iyang panaw ngadto “sa yuta sa mga anak sa Silangan.’’ Genesis 29:1. Apan pagkalahi sa iyang pag abut kay sa pag abut sa mensahero ni Abraham duolan na sa usa ka gatus ka tuig nga ming agi! Ang sulogoon miabut uban sa usa ka pasunding sa mga manlilihok nga nagsakay sa mga kamelyo, uban sa mga gasa nga bulawan ug salapi; ang anak maoy usa ka nag inusara nga nasakitan sa tiil nga magpapanaw, nga walay kabtangan gawas sa iyang sungkod. Sama sa sulogon ni Abraham, si Jacob mipahulay diha sa duol sa atabay, ug dinhi niya ihibalag si Raquel, ang manghud nga anak nga dalaga ni Laban. Karon si Jacob maoy naghatag ug pag alagad, sa pagpaligid sa bato gikan sa atabay, ug maoy nagpainom sa mga panon. Sa iyang pagpaila sa iyang kagikan, giabiabi siya didto sa puloy anan ni Laban. Bisan siya miabut nga walay nahut ug walay nag atiman, ang pipila ka semana nagpakita sa bili sa iyang kakugi ug kahanas, ug gisugyotan siya sa pagpabilin. Ginakasabutan nga siya maghatag ug pag alagad nga pito ka tuig kang Laban alang sa kamot ni Raquel.PM 231.2

Sa karaang mga panahon, ang batasan nagkinahanglan sa pamanho non, sa dili pa ang pag aprobar sa usa ka kasabutan sa kaminyoon, sa pagbayad ug usa ka kantidad nga salapi o sa katumbas niini diha sa ubang mga butang, sumala sa iyang maarangan, ngadto sa amahan sa iyang pangasaw onon. Giila kini nga usa ka kalig onan sa relasyon sa kaminyoon. Ang mga amahan kaniadto wala maghunahuna nga luwas ang pagpiyal sa kalipay sa ilang mga anak nga babaye ngadto sa mga lalake nga wala magahimo ug pangandam alang sa pagtabang sa usa ka pamilya. Kong wala silay igo nga dinaginutan ug kusog sa pagduma la ug patigayon ug sa pagbaton ug mga baka ug mga yuta, gikahad lokan nga ang ilang kinabuhi mawalay kapuslanan. Apan may panagana nga gihimo sa pagpa ila niadtong walay ikabayad alang sa usa ka asawa. Gitugotan sila sa pagpangabudlay alang sa amahan kinsang anak nga dalaga iyang gihigugma, ug ang gidugayon sa panahon ginasukod sa bili sa bugay nga gikinahanglan. Kong ang maghahalad matinumanon diha sa iyang pag alagad, ug namatud an sa ubang bahin nga takus, iyang madawat ang babaye ingon nga iyang asawa; ug sa kasagaran ang bugay nga nadawat sa amahan ihatag ngadto sa iyang anak diha sa ilang pagkaminyo. Mahitungod kang Raquel ug kang Lea, sa hinakog gipugngan ni Laban ang bugay nga ihatag unta ngadto kanila, ilang gihisgutan kini sa dayon na nilang pahawa gikan sa Mesopotamia, nga nag ingon, “Rita gibaligya niya, ug labut pa nakaon ang tanan nga among bili.” Genesis 31:15.PM 232.1

Ang karaan nga batasan, bisan kini usahay giabusahan, sama sa gibuhat ni Laban, mabungahon sa maayong mga sangputanan. Sa diha nga ang maghahalad gikinahanglan nga papangagaron una niya mapanag iya ang pangasaw onon, nasanta ang usa ka dinalian nga kaminyoon, ug dihay higayon sa pagsulay sa kaladmon sa iyang pagbati, ingon man ang iyang katakus sa pagtabang sa usa ka pamilya. Niining atong kapanahonan ang daghang mga dautan ang misangput gumikan sa pagsunod sa kaatbang nga dalan. Sagad gayud nga ang mga kaslonon sa dili pa ang kaminyoon may diyutay lamang nga higayon ang pagkasinati sa mga batasan ug sa gawi sa matag usa, ug kutob sa adlaw adlaw nga pagkinabuhi ang pagahisgutan, sila sa pagkamatuod nga estranyo sa diha nga mahiusa sila diha sa altar. paghan ang nakakaplag, nga ulahi na, nga sila dili diay napahiangay sa usa’g usa, ug ang tibook nga kinabuhi nga pagkaalaut mao ang angputanan sa ilang kaminyoon. Sa kasagaran ang asawa ug ang mga anak mag antus gumikan sa pagkatapulan ug pagkadili maayo motrabaho o sa bisyoso nga mga batasan sa bana ug amahan. Kong ang kinaiya sa maghahalad nasulayan pa sa wala pa ang kasal, pinasubay sa karaang batasan, ang dagkong pagkadili malipayon masanta untaPM 232.2

Ang pito ka tuig nga matinumanong pag alagad ni Jacob alang kang Raquel “kini ingon lamang sa pipila ka adlaw tungod sa iyang gugma alang kaniya.” Apan ang hakogan ug maakup akupon nga Laban, nga nagtinguha sa pagpabilin sa usa ka mapuslanon nga katabang, migamit sa usa ka malupigon nga limbong diha sa pagsalili ni Lea alang kang Raquel. Ang kamatuoran nga si Lea sa iyang kaugalingon may labut niini nga panlimbong, maoy hinungdan sa iyang pagbati nga dili siya makahimo sa paghigugma kaniya. Ang iyang napungot nga badlong ngadto kang Laban gibugtian sa tanyag nga lain pang pito ka tuig alang kang Raquel. Apan mipugos ang amahan nga dili iwakli si Lea ni Jacob, tungod kay magdala kini ug pagpakaulaw sa pamilya niya. Sa ingon niini nabutang si Jacob diha sa usa ka labing masakit ug masulayon nga kahimtang; sa katapusan mihukom siya sa pagpabilin ni Lea ug nangasawa ni Raquel. Si Raquel mao gayud ang labing gihigugma niya; apan ang iyang pagpalabi kaniya nakapaukyab sa kasina ug sa pangabubho, ug napaitan ang iyang kinabuhi tungod sa panagkaribal sa iyang mga asawa nga mag igsoon ra.PM 233.1

Sulod sa kawhaan ka tuig si Jacob nagpabilin diha sa Mesopotamia, nagapangabudlay diha sa pag alagad ni Laban, kinsa, nga sa walay pagtagad pagkakabanay, matapaton sa pagkoha alang sa iyang kauga lingon sa tanang mga kaayohan gumikan sa ilang relasyon. Ang napulo’g upat ka tuig nga pangabudlay mao ang iyang gipangayo alang sa iyang duha ka mga anak nga babaye; ug sulod sa nahibilin nga mga tuig, kapulo usab usaba ang suhol ni Jacob. Apan bisan pa niini, kugihan ug matinumanon ang pag alagad ni Jacob. Ang iyang mga pulong ngadto kang Laban niadtong ilang katapusang paghi nusayay, sa matin aw naghulagway sa walay puas nga pagbantay sa mga interes sa iyang estrikto nga agalon. “Niining kaluhaan ka tuig nga ako nagpuyo uban kanimo, ang imong mga carnero ug ang imong mga kanding wala gayud mangatagas, wala usab ako makakaon ug carn ero nga lake gikan sa imong mga panon. Wala ko gayud ikaw hidadi ug inagaw sa mga mananap nga ihalas; ako ang nagbayad sa mga nangawala niini; gikan sa akong kamot gikinahanglan mo kini, bisan gikawat sa adlaw kun gikawat sa gabii. Sa ingon niana, sa adlaw napagod ako sa kainit, ug sa kagabhion ang katugnaw; ug ang akong katulogon nangawala sa akong mga mata.”PM 233.2

Gikinahanglan sa magbalantay sa pagbantay sa iyang mga panon sa adlaw ug sa gabii. Namiligro sila gikan sa mga tulisan, ug gikan usab sa mapintas nga mga mananap, nga daghan kaayo ug mga maisug, kanunay magahimo ug dakong kadaut sa mga panon nga dili binantayan pag ayo. Si Jacob daghan ug mga katabang diha sa pag atiman sa dako nga mga panon ni Laban; apan siya sa iyang kaugalingon mao ang manubag alang kanilang tanan. Sulod sa pipila ka mga bahin sa tuig, gikinahanglan nga kanunay siya gayud uban sa mga panon, aron sa pagbantay kanila diha sa panahon sa ting init nga dili sila mangamatay sa uhaw, ug sulod sa mga bulan sa tingtugnaw, nga dili sila mangurog tungod sa hilabihang katugnaw. Si Jacob mao ang pangulong magbalantay; ang mga ulipon nga sakop kaniya mao ang luyoluyo nga mga magbalantay. Kong may carnero nga mawala, ang pangulong magbalantay mao ang magabayad; ug iyang tawagon ang mga sulogoon nga maoy gipiyalan sa pagbantay sa panon ngadto sa usa ka estrikto nga paghusay kong kini dili maayo ang kahimtang.PM 234.1

Ang kugihan ug ang pag atiman nga kinabuhi sa magbalantay, ug ang iyang malumo nga kalooy alang sa walay mahimo nga mga mananap nga gipiyal kaniya, maoy gigamit sa mga magsusulat nga tinuktukan sa Espiritu sa pag ilustrar sa pipila sa labing bililhong mga kamatuoran sa maayong balita Si Cristo, sa Iyang relasyon ngadto sa Iyang mga katawohan, gitandi sa usa ka magbalantay sa carnero. Tapus sa pagkahulog, Iyang nakita ang Iyang mga carnero nga nasilotan sa kamatayon diha sa mangitngit nga mga agianan sa sala. Aron sa pagluwas niining mga naglaroylaroy, Iyang gibiyaan ang mga kadungganan ug ang mga himaya sa balay sa Iyang Amahan. Siya nagaingon, “Pangitaon Ko kadtong nangawala, ug pabalikon Ko pag usab kadtong ginapadaag sa halayo, ug bugkosan Ko kadtong nabunggoan sa bukog, ug palig onon kadtong nagmasakiton.” “Akong luwason ang Akong panon sa mga carnero, ug sila dili na mahimong tukbonon,” “ni subaron sila sa mga mananap sa yuta.” Ezekiel 34:16, 22, 28. Madungog ang Iyang tingog nga magtawag kanila ngadto sa Iyang toril. “landong sa maadlaw tungod sa kainit, ug mahimong usa ka dalangpanan ug usa ka salipdanan gikan sa bagyo ug gikan sa ulan ” Isaias 4 6. Ang Iyang pagbantay alang sa panon walay pagka kapoy. Iyang palig onon ang mga maluyahon, humpayon ang mga nagaantus, tigumon ang mga nati nga mga carnero diha sa Iyang mga bukton, ug pagadad on sila diha sa Iyang dughan. Nahigugma Kaniya ang Iyang mga carnera. “Sa lain nga magbalantay sila dili mosunod,... kay sila dili makasabut sa tingog sa lain nga mga magbalantay.” Juan 10:5.PM 234.2

Si Cristo nagaingon, “Ang maayong magbalantay sa mga carnero magahalad sa Iyang kinabuhi sa pagpakamatay alang sa mga carnera. Ang sinuholan lamang ug dili magbalantay sa mga carnera, ni kinsa ang mga carnera dili iyang kaugalingon, imgpakakita niya sa lobo nga magsingabut, kini siya mobiya sa mga carnero ug mokalagiw; ug sila pagatangagon sa lobo ug pagapatibulaagon. Siya mokalagiw kay siya sinuholan man lamang ug walay kahangawa alang sa mga carnera. Ako mao ang maayong magbalantay sa mga carnera. Ako nakaila sa mga Ako, ug ang mga Ako nakaila Kanako.” Juan 10:11-14.PM 235.1

Si Cristo, ang pangulong magbalantay sa mga carnera, nagpiyal sa pagbantay sa Iyang panon nganha sa mga ministro ingon nga mga luyoluyo nga mga magbalantay sa mga carnera; ug nagsugo Siya kanila sa pagbaton sa sama nga kaikag nga Iyang napakita. ug magabati sa balaan nga kapangakohan sa katungdanan nga Iyang gipiyal nganha kanila. Sa solemni nagsugo Siya kanila nga magmatinumanon, sa pagpakaon sa panon, sa pagpalig on sa mga maluya, sa pagpabuhi sa nawad an sa kadasig, ug sa pagpanalipod kanila gikan sa manunukob nga mga lobo.PM 235.2

Aron sa pagluwas sa Iyang mga carnera, gihalad ni Cristo ang Iyang kaugalingong kinabuhi; ug Iyang gitudlo ang Iyang mga magbalantay ngadto sa gugma gipaila ingon nga ilang sumbanan. Apan “ang sinuholan lamang, kinsang mga carnero dili Iyang kaugalingon,” walay tinuud nga kaikag sa panon. Siya nagahago tungod lamang sa suhol, ug siya may kahingawa lamang sa iyang kaugalingon. Iyang tun an ang iyang kaugalingon nga ganansya, inay nga sa kaayohan sa iyang katungdanan; ug diha sa takna sa kalisdanan o katalagman, siya mokalagiw ug biyaan ang panon.PM 235.3

Si Apostol Pedro nagatambag sa luyoluyo nga mga magbalantay nga nag ingon: “Tagda ninyo ang panon sa Dios nga anaa diha kaninyo, dili nga daw sa ingon sa gipamugos kamo kondili sa kinabubut on ninyo gayud, dili alang sa makauulawng pagpanapi kondili inubanan sa kadasig, nga dili sa harihari nga pagdumala kanila nga gipiyal kaninyo kondili ingon nga mga panig ingnan nga pagaawa ton sa panon.” 1 Pedro 5:2, 3. Si Pablo nagaingon, “Tagda ninyo ang inyong kaugalingon ug ang tibook panon, nga niini ang Espiritu Santo mao ang naghimo kaninyong mga magbalantay, sa pagtagad sa iglesya sa Ginoo nga Iyang nabatonan pinaagi sa Iyang kauga lingong dugo. Ako nahibalo nga sa makagikan na gani ako, pagasudlon kamo ug mabangis nga mga lobo nga dili malooy sa panon.” Buhat 20:28, 29.PM 235.4

Ang tanan nga nag ila nga usa nga wala hinangpa nga buhat ang pag atiman ug ang mga lulan nga mahulog nganha sa kapangakohan sa matinumanon nga magbalantay sa mga carnero, ginabadlong sa apostol nga nag ingon: “Dili nga daw sa ingon sa gipamugos kamo kondili sa kinabubut on ninyo gayud, dili alang sa makauulaw nga pagpanapi kondili inubanan sa kadasig.” 1 Pedro 5:2. Sa kinabubut on buhian sa Pangulong Magbalantay ang tanang dili matinumanong mga sulogoon. Ang iglesya ni Cristo napalit sa Iyang dugo ug ang tagsatagsa ka magbalantay kinahanglan makaila nga ang mga carnero nga nailalum sa iyang pagbantay nagbili sa walay utlanan nga sakripisyo. Iyang pagailhon ang matag usa kanila ingon nga dili kabilhan, ug dili makapuyan sa iyang mga paningkamot sa pagbantay kanlia diha sa usa ka mahimsug, ug nagalambo nga kahimtang. Ang magbalantay nga napuno sa espiritu ni Cristo moawat sa Iyang panig ingnan sa pagdumili sa kaugalingon, nga walay hunong ang pagbuhat alang sa kaayohan sa iyang gibantayan; ug ang panon mouswag diha sa ilalum sa iyang pagbantayPM 236.1

Ang tanan pagatawgon sa paghatag ug estrikto nga husay sa ilang pagpangalagad. Ang Agalon magapangayo sa matag magbalantay nga magaingon, “Hain na man ang panon nga gihatag kanimo, kadtong imong matahum nga panon?” Jeremias 13:20. Siya nga makaplagan nga matinumanon, magadawat ug usa ka dato nga balos. “Inigpadayag sa Pangulong Magbalantay, kamo managpakadawat unya sa mahima yaong purongpurong nga dili malawos.” 1 Pedro 5:4.PM 236.2

Sa diha nga si Jacob nga gikapoyan na sa pag alagad ni Laban, misugyot nga mopauli sa Canaan, miingon siya ngadto sa iyang ugangan nga lalake, “Papahawaa ako aron ako moadto sa akong kangalingong pinuy anan ug sa akong yuta. Ihatag kanako ang akong mga asawa ug ang akong mga anak, nga tungod kanila nag alagad ako kanimo, ug tugoti ako sa paglakaw; kay ikaw nahibalo sa mga pag alagad nga gialagad ko kanimo.” Apan si Laban nagsugyot kaniya sa pagpabilin, nga nagpahayag, “Hingmatngonan ko nga gipana Ianginan ako ni Jehova tungod kanimo.” Iyang nakita nga ang iyang mga kabtangan nagatubo ilalum sa pagbantay sa iyang umagad.PM 236.3

Si Jacob miingon, “Diriyut pa ang imo sa wala pa ako makaanhi, ug misanay sa dako nga panon.” Apan si paghubadhubad sa panahon nasina si Laban sa dakong kauswagan ni Jacob, nga “midako sa hila bihan gayud, ug dihay mga panon sa mga carnero, ug mga olipon nga babaye, ug mga olipon nga lalake, ug mga kamelyo ug mga asno.” Ang mga anak nga lalake ni Laban miambit sa pangabubho sa ilang amahan. ug ang ilang masilagong mga sinultihan midangat sa igdulongog ni Jacob: Iyang “gikoha ni Jacob ang tanan nga iya sa atong amahan; ug niadtong iya sa atong amahan naangkon niya kining tanan nga himaya. Gitan aw usab ni Jacob ang nawong ni Laban, ug nakita niya nga dili na sama sa kaniadto.”PM 237.1

Dugay ra unta nga biyaan ni Jacob kining iyang paryente nga limgongan kondili pa sa iyang kahadlok nga iyang ikahibalag si Esau. Karon siya nagbati nga mamiligro diha sa mga anak nga lalake ni Laban, nga nagatan aw sa iyang katigayonan ingon nga ilaha, ug maninguha unya sa pagkoha niini pinaagi sa pamugos. Diha siya sa dakong kalibug ug sa kahingawa, nga wala mahibalo kong asa siya moliso. Apan ingon nga mahunahunaon sa mapasayloong saad didto sa Bethel, iyang gidala ang iyang kaso ngadto sa Dios, ug nangayo ug mando gikan Kaniya. Diha sa usa ka damgo gitubag ang iyang pag ampo: “Bumalik ka sa yuta sa imong mga ginikanan ug sa imong kaubanan, kay Ako magauban kanimo.”PM 237.2

Ang pagkawala ni Laban diha sa balay, nakahatag ug higayon alang sa pagpahawa. Sa dinalian gitigum ang mga panon sa mga carnero ug sa mga baka ug gipauna kini sila, ug uban sa iyang mga asawa, mga anak, ug mga sulogoon, si Jacob mitabok sa Euprates, nga nagdali sa iyang dalan paingon sa Galaad, diha sa mga utlanan sa Canaan. Tapus sa tulo ka mga adlaw nahibaloan ni Laban ang ilang pagkalagiw, ug migikan siya sa pag agpas, ug naapsan sila diha sa ikapito nga adlaw sa ilang panaw. Nainit siya sa kasuko, ug naglungodungot sa pagpugos kanila sa pagbalik, nga ang paghimo niini wala siya magduhaduha, tungod kay ang iyang pundok malig on kaayo. Sa pagkamatuud ang mga layas diha g?yud sa dako nga katalagman.PM 237.3

Nga wala niya mapadayon ang iyang dili mahigalaon nga tuyo naggumikan sa kamatuoran nga ang Dios sa Iyang kaugalingon nagpatunga aron sa pagpanalipod sa Iyang sulogoon. “Ania sa gahum sa akong kamot ang paga mong among kaninyo,” nag ingon si Laban, “apan ang Dios sa imong amahan nagsulti kanako kagabi i, ug nag ingon: Magmatngon ka nga dili magsulti kang Jacob bisan maayo kun dautan;” nga sa ato pa, siya dili magpugos kaniya sa pagpabalik, o magsugyot kaniya pinaagi sa maulog ulogon nga pag awhag.PM 238.1

Gipugngan ni Laban ang bugay sa kaminyoon sa iyang mga anak nga babaye, ug gitagad niya si Jacob uban sa panglimbong ug sa binastos; apan uban sa taras nga minaut iya karon gikasab an siya tungod sa iyang tinago nga paggikan, nga wala makahatag sa amahan ug higayon sa paghimo ug usa ka binulagan nga kumbira, o bisan gani sa pagpanamilit sa iyang mga anak nga babaye ug sa ilang mga anak.PM 238.2

Ingon nga tubag, gipasundayag ni Jacob ang hinakog ug akup akupon nga plano ni Laban, ug nangamuyo kang Laban ingon nga usa ka saksi sa iyang kaugalingong pagkamatinumanon ug pagkamatinud anon. “Kong ang Dios sa akong amahan, ang Dios ni Abraham, ug ang kahadlok ni Isaac wala pa maga uban kanako, sa pagkamatuod igapadala mo ako karon nga hubo. Nakakita ang Dios sa akong kasakit, ug ang kabudlay sa akong mga kamot, ug ikaw gibadlong Niya kagabii.” Genesis 31:42.PM 238.3

Wala makalimod si Laban sa mga kamatuoran nga gibutyag, ug karon nagtanyag siya sa pagsulod ngadto sa usa ka pakigsaad sa kalinaw. Si Jacob miuyon sa tanyag, ug gipatindug ang usa ka pundok sa mga bato ingon nga handumanan sa kasabutan. Niini nga haligi ginganlan ni Laban nga Mizpa, “Panting bantayan.” nga nag ingon, “Magabantay si Jehova sa taliwala kanako ug kanimo, kong kita managbulag ang usa sa usa.”PM 238.4

“Miingon pa gayud si Laban kang Jacob: Ania karon, kining mohon, ug ania kining haligi nga handumanan nga akong gipatindog sa taliwala kanako ug kanimo. Kini nga mohon mao ang saksi ug kining haligi sa handumanan mao ang saksi nga ako dili molabang nganha kanimo niini nga mohon, nga ikaw dili molabang niining pundok, ug niining haligi nga handumanan aron sa pag among among. Ang Dios ni Abraham, ug ang Dios ni Nachor ang Dios sa ilang amahan magahukom sa taliwala kanato. Ug si Jacob nanumpa tungod sa kahadlok ni Isaac. Genesis 31:52-53. Aron sa pagmatuod sa kasabu tan, ang mga hingtungdan naghimo ug usa ka kumbira. Gigasto ang tibook nga gabii diha sa hinigala nga panagkabildohay; ug sa pagpamasibas na sa adlaw. migikan si Laban ug ang iyang mga kaubanan. Niini nga panagkabulagay nabugto ang tanang kadug tongan tali sa mga anak ni Abraham ug sa mga pumopuyo sa Mesopotamia.PM 238.5