Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Η Χριστιανική Οικογένεια - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12ο - ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ

    52. - Η ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ

    Οι αρχές που πρέπει να καθοδηγούν τους γονείς. Πολλοί στον κόσμο δίνουν προσοχή σε πράγματα που μπορεί να είναι κα-λά αυτά καθαυτά, ο νους τους ικανοποιείται και δεν αναζητούν κάτι το καλύτερο και ανώτερο που ο Χριστός επιθυμεί να τους δώσει. Λέγοντας αυτό, ας μη προσπαθήσουμε απότομα να τους στερήσουμε από όσα τους είναι αγαπητά. Παρουσιάστε τους την ομορφιά και την πολυτιμότητα της αλήθειας. Οδηγήστε τους να διακρίνουν το Χριστό και την ωραιότητά Του, και τότε θα αποχωρισθούν από ό,τι απομακρύνει τα αισθήματά τους από Αυτόν. Επάνω στην αρχή αυτή οφείλουν οι γονείς να βασίζονται για την εκπαίδευση των παιδιών τους. Με τον τρόπο με τον οποίο φέρεσθε στα μικρά σας, με τη χάρη του Χριστού μπορείτε να διαπλάσετε το χαρακτήρα τους για την αιώνια ζωή. Οι γονείς ας κάνουν σκοπό της ζωής τους να αποκτήσουν τα παιδιά τους εκείνη την τελειότητα του χαρακτήρα στην οποία η ανθρώπινη προσπάθεια, σε συνδυασμό με τη θεϊκή βοήθεια, μπορεί να τα κάνει να φθάσουν. Το έργο αυτό με όλη τη σημασία και την ευθύνη το έχουν αποδεχθεί από τη στιγμή που έφεραν παιδιά στον κόσμο.ΧΟ 224.1

    Αναγκαίοι κανόνες για τη διακυβέρνηση του σπιτιού. Κάθε χριστιανικό σπίτι πρέπει να έχει τους κανονισμούς του, και οι γονείς οφείλουν με τα λόγια και με τη συμπεριφορά μεταξύ τους να δώσουν στα παιδιά τους ένα πολύτιμο ζωντανό παράδειγμα γι’αυτό που τα θέλουν να γίνουν. Διδάξτε στα παιδιά και στους νέους να σέβονται τον εαυτό τους, να είναι ειλικρινείς έναντι του Θεού, ακριβείς στις αρχές τους. Διδάξτε τα να σέβονται το νόμο του Θεού και να υπακούουν σε αυτόν. Τότε οι αρχές αυτές θα διέπουν τη ζωή τους και θα εφαρμόζονται στις συναναστροφές τους με τους άλλους.ΧΟ 224.2

    Οι βιβλικές αρχές πρέπει να εφαρμόζονται. Χρειάζεται συνε-Χής αγρυπνία ώστε οι θεμελιώδεις αρχές της οικογενειακής διακυ-βέρνησης να μην παραμελούνται. Το σχέδιο του Θεού είναι οι οικογένειες επάνω στη γη να αποτελούν σύμβολα της ουράνιας οικογένειας. Και όταν οι επίγειες οικογένειες φέρονται όπως πρέπει, τότε η ικανοποίηση του Πνεύματος θα εισχωρήσει στην εκκλησία.ΧΟ 224.3

    Οι γονείς οι ίδιοι πρέπει να μεταστραφούν και να μάθουν τι ση-μαίνει υποταγή στο θέλημα του Θεού, αιχμαλωτίζοντας σαν μικρά παιδιά τις σκέψεις τους στο θέλημα του Ιησού Χριστού, πριν να είναι σε θέση να αντιπροσωπεύουν ορθά τη διοίκηση που ο Θεός κα-θόρισε να υπάρχει στην οικογένεια.ΧΟ 225.1

    Ο ίδιος ο Θεός εδραίωσε τις οικογενειακές σχέσεις. Ο Λόγος Του είναι ο μόνος ασφαλής οδηγός για τον τρόπο του χειρισμού των παιδιών. Η ανθρώπινη φιλοσοφία δεν έχει ανακαλύψει τίποτε περισσότερο από ό,τι ο Θεός γνωρίζει, και ούτε έχει εκπονήσει κα-νένα σοφότερο σχέδιο για τη μεταχείριση των παιδιών από εκείνο που έχει δώσει ο Κύριός μας. Ποιος είναι σε θέση να καταλάβει κα-λύτερα όλες τις ανάγκες των παιδιών από ό,τι ο Δημιουργός τους; Ποιος μπορεί να αισθανθεί βαθύτερο ενδιαφέρον για τον αγώνα τους από Εκείνον που τα εξαγόρασε με το ίδιο Του το αίμα; Αν οι γονείς μελετούσαν με προσοχή το Λόγο του Θεού και υπάκουαν σε αυτόν, θα υπήρχε λιγότερη αγωνία για τη διεστραμμένη διαγωγή των κακών παιδιών.ΧΟ 225.2

    Σεβασθείτε τα δικαιώματα των παιδιών. Μη λησμονείτε ότι τα παιδιά έχουν δικαιώματα που πρέπει να τα σεβασθείτε.ΧΟ 225.3

    Τα παιδιά έχουν απαιτήσεις που οι γονείς πρέπει να αναγνωρίζουν και να σέβονται. Δικαιούνται μόρφωση και εκπαίδευση που θα τα καταστήσουν χρήσιμα, τιμώμενα και αγαπητά μέλη της κοινωνίας και θα εξασφαλίσουν σε αυτά την ηθική καταλληλότητα για την αγνή και άγια κοινωνία του μέλλοντος. Πρέπει οι νέοι να διδαχθούν ότι τόσο η τωρινή όσο και η μέλλουσα ευημερία τους εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις έξεις που αποκτούν στην παιδική και στη νεανική ηλικία τους. Πρέπει από νωρίς να συνηθίσουν στην υποταγή, στην αυταπάρνηση και στην περίσκεψη για την ευτυχία των άλλων. Πρέπει να διδαχθούν να καταστείλουν την οξυθυμία, να συγκρατούν τα οργίλα λόγια και να εκδηλώνουν ανεπιφύλακτη καλοσύνη, ευγένεια και αυτοσυγκράτηση.ΧΟ 225.4

    Σε ένα γονέα εξαπατημένο από τυφλή αγάπη. Τυφλή στοργή και ευτελής εκδήλωση αγάπης σε παρέσυραν μακριά. Τα σφιχταγκαλιάσματα είναι εύκολο πράγμα. Τέτοιες εκδηλώσεις δεν πρέπει να ενθαρρύνονται από σένα αν η γνησιότητά τους δεν αποδεικνύε-ται από την τέλεια υπακοή. Η επιείκειά σου, η παράβλεψή σου στις εντολές του Θεού είναι απόλυτη σκληρότητα. Ενθαρρύνεις και δι-καιολογείς την ανυποταξία λέγοντας: «το παιδί μου με αγαπάει». Τέτοια αγάπη είναι εξευτελιστική, απατηλή. Δεν είναι καθόλου αγά- πη. Η πραγματική αγάπη που καλλιεργείται στην οικογένεια, έχει αξία επειδή επικυρώνεται από την υπακοή.ΧΟ 225.5

    Αν αγαπάς την ψυχή των παιδιών σου, φέρε τα στην ευταξία. Τα αμέτρητα χαϊδολογήματα όμως και τα δείγματα τέτοιας αγάπης τυ-φλώνουν τα μάτια σου και τα παιδιά σου το ξέρουν αυτό. Κάνε λιγότερες από τις εξωτερικές αυτές επιδείξεις αγκαλιάζοντας και φιλώντας τα, και πήγαινε να βρεις το βάθος των πραγμάτων δείχνοντας σε τι συνίσταται η υιική αγάπη. Άφησε αυτές τις εκδηλώσεις σαν πλανημένες και απατηλές, εκτός αν υποστηρίζονται από την υπακοή και το σεβασμό στις προσταγές σου.ΧΟ 226.1

    Μην εκδηλώνετε ούτε τυφλή τρυφερότητα ούτε υπέρμετρη σκληρότητα. Δεν πρέπει να τρέφουμε τυφλή αγάπη, ούτε να εκδη-λώνουμε υπέρμετρη αυστηρότητα. Τα παιδιά δεν μπορούν να φερ-θούν στον Κύριο με τη βία. Μπορούν να οδηγηθούν αλλά όχι να σβαρνισθούν. «Τα πρόβατα τα Εμά ακούουσι την φωνήν Μου και Εγώ γνωρίζω αυτά και Με ακολουθούσι” (Ιωάν Γ[10]27), λέγει ο Χριστός. Δε λέει, «τα πρόβατά Μου ακούουν τη φωνή Μου και ανα-γκάζονται να ακολουθήσουν το μονοπάτι της υπακοής.» Η διακυ-βέρνηση των παιδιών ας εμφορείται από αγάπη. Ποτέ δεν πρέπει οι γονείς να προξενούν πόνο στα παιδιά τους με τη σκληρότητα ή με τις παράλογες απαιτήσεις τους. Η σκληρότητα στρέφει τις ψυχές στο δόκανο του Σατανά. Η επιρροή εξουσίας και αγάπης μαζί θα συντελέσει να κρατηθούν σταθερά τα ηνία της οικογενειακής διοίκη-σης. Το βλέμμα που προσηλώνεται στη δόξα του Θεού και ό,τι Του οφείλουν τα παιδιά μας, μάς προφυλάσσει από τη χαλαρότητα και μας εμποδίζει να εγκρίνουμε το κακό.ΧΟ 226.2

    Δεν απαιτείται σκληρότητα στην υπακοή. Κανείς ας μη νομίσει ότι η σκληρότητα είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση της υπακοής. Είδα την εξάσκηση της πιο αποτελεσματικής διοίκησης της οι-κογένειας χωρίς ένα σκληρό λόγο ή βλέμμα, και έμεινα με άλλες οι-κογένειες όπου συνεχώς δίδονταν προσταγές με αυταρχικό τόνο, με απότομες επιπλήξεις και συχνά με επιβαλλόμενες αυστηρές τι-μωρίες. Στην πρώτη περίπτωση τα παιδιά ακολουθούσαν την πο-ρεία που χάραζαν οι γονείς και σπάνια μιλούσαν μεταξύ τους με α-πότομο ύφος. Στη δεύτερη περίπτωση τα παιδιά πάλι μιμούνταν το παράδειγμα των γονέων τους και τα οξύθυμα λόγια, οι κατηγορίες και οι διαπληκτισμοί ακούονταν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Λόγια που πειθαναγκάζουν με τη βία, που προκαλούν στην καρδιά φόβο και εξοστρακίζουν την αγάπη από την ψυχή, πρέπει να αποκλείονται. Ο συνετός, στοργικός, θεοφοβούμενος πατέρας δε δημιουργεί δουλικό φόβο στην οικογένεια, αλλά ένα στοιχείο αγάπης μέσα σε αυτή. Όταν πίνουμε από το νερό της ζωής, η πηγή θα προμηθεύει γλυκό νερό, όχι πικρό.ΧΟ 226.3

    Τα καυτά λόγια σκληραίνουν το χαρακτήρα, πληγώνουν τις καρ-διές των παιδιών, και σε μερικές περιπτώσεις δύσκολα κλείνουν οι πληγές. Τα παιδιά έχουν ευαισθησία και στην παραμικρή αδικία. Μερικά αποθαρρύνονται, σε σημείο που δεν προσέχουν τις άγριες φωνές της προσταγής, ούτε νοιάζονται για τη φοβέρα της τιμωρίας. Η υπερβολική επίκριση για ασήμαντα πράγματα είναι επικίνδυνη. Υπέρμετρα αυστηρές παρατηρήσεις και άκαμπτοι κανονισμοί οδη-γούν στην ολοσχερή απόρριψη των κανονισμών και σιγά-σιγά τα παιδιά που μεγαλώνουν με αυτόν τον τρόπο, θα δείξουν την ίδια ασέβεια για τους νόμους του Χριστού.ΧΟ 227.1

    Ενιαία σταθερότητα και ήρεμη καθοδήγηση είναι απαραίτη-τες. Τα παιδιά είναι από φύση ευαίσθητα και καλόκαρδα. Εύκολα χαίρονται και εύκολα πληγώνονται. Με ήπιο τρόπο πειθαρχίας και με λόγια και έργα αγάπης οι μητέρες ας συνδέσουν τα παιδιά τους με τις καρδιές τους. Η εφαρμογή της αυστηρότητας και των επιβαλλομένων στα παιδιά απαιτήσεων είναι σοβαρά λάθη. Ενιαία σταθε-ρότητα και ήρεμη καθοδήγηση είναι απαραίτητα στοιχεία για την πειθαρχία κάθε οικογένειας. Πείτε με ηρεμία αυτό που έχετε να πεί-τε, προχωρείτε στοχαστικά και εκτελείτε αυτά που λέτε, χωρίς να παρεκκλίνετε. Αξίζει να εκδηλώνετε στοργή όταν συναναστρέφεσθε με τα παιδιά σας. Μην τα απωθείτε από έλλειψη ενδιαφέροντος για τα παιδικά τους παιχνίδια, τις χαρές και τις λύπες τους. Μην επιτρέ-πετε ποτέ να σκυθρωπάσει το πρόσωπό σας ή ένας σκληρός λόγος να βγει από τα χείλη σας. Ο Θεός καταγράφει όλα τα σκληρά αυτά λόγια στα κατάστιχά Του.ΧΟ 227.2

    Περιορισμοί και συστάσεις δεν αρκούν. Αγαπητοί μου αδελ-φοί, σαν εκκλησία έχετε δυστυχώς αμελήσει το καθήκον σας προς τα παιδιά. Ενώ τα φορτώνετε με κανονισμούς και περιορισμούς, χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να τους διδάξετε τη χριστόμορφη πλευρά του χαρακτήρα σας, αντί τη σατανική πλευρά. Τα παιδιά χρειάζονται διαρκή αγρυπνία και τρυφερή αγάπη. Συνδέστε τα με την καρδιά σας και διατηρείτε μπροστά τους την αγάπη και το σέ-βας στο Θεό. Οι γονείς δεν επιβάλλονται στα δικά τους πνεύματα, και γι’αυτό δεν είναι σε θέση να διοικήσουν τους άλλους. Περιορι-σμοί και συστάσεις στα παιδιά σας δεν αρκούν. Σας υπολείπεται ακόμη να εφαρμόζετε τη δικαιοσύνη, να αγαπάτε τη συγχώρηση και να βαδίζετε ταπεινά με το Θεό.ΧΟ 227.3

    Συμβουλή στη μητέρα ενός επίμονου παιδιού. Η μικρή δεν είναι δική σου και δεν μπορείς να της φέρεσαι όπως σου αρέσει, ε-πειδή είναι περιουσία του Κυρίου. Να εφαρμόσεις ένα σταθερό, υ-πομονητικό έλεγχο επάνω της. Δίδαξέ της ότι ανήκει στο Θεό. Με τέτοια διαπαιδαγώγηση θα μεγαλώσει γινόμενη ευλογία γύρω της. Μια όμως φανερή, οξεία διάκριση είναι απαραίτητη προκειμένου να καταστείλεις την κλίση της στο να έχει το πάνω χέρι, να κάνει το δι-κό της και να φέρεται όπως της αρέσει.ΧΟ 228.1

    Ένας σταθερός χειρισμός. Είδα πολλές οικογένειες να έχουν ναυαγήσει εξαιτίας της κατάχρησης της εξουσίας από μέρους της κεφαλής της οικογένειας, ενώ με συμβουλές και με συνεννόηση όλα θα μπορούσαν να εξελιχθούν αρμονικά. Η αστάθεια στην οικογενειακή διακυβέρνηση δημιουργεί μεγάλο κακό, στην πραγματικότητα τόσο μεγάλο όσο η ολοσχερής έλλειψη διακυβέρνησης. Συχνά τίθεται το ερώτημα: Γιατί τα παιδιά θεοσεβών γονέων είναι πολλές φορές τόσο πεισματικά, ανυπάκουα και επαναστατικά; Η αιτία πρέπει να αναζητηθεί στην ανατροφή που έλαβαν στο σπίτι. Πολλές φορές οι γονείς δεν είναι σύμφωνοι στη διοίκηση της οικογένειάς τους. Μια ασταθής διοίκηση, άλλοτε τηρώντας τους κανονισμούς σταθερά και άλλοτε επιτρέποντας τα μη επιτρεπόμενα, είναι καταστρεπτική για το παιδί.ΧΟ 228.2

    Αμοιβαίος νόμος για γονείς και παιδιά. Ο Θεός είναι Νομο-θέτης μας και Βασιλιάς, και οι γονείς οφείλουν να τεθούν υπό την κυριαρχία Του. Η κυριαρχία αυτή απαγορεύει την καταπίεση από μέρους των γονέων και κάθε ανυπακοή από μέρους των παιδιών. Ο Κύριος είναι όλος ευσπλαχνία και μεγαλοψυχία. Ο νόμος Του εί-ναι άγιος, δίκαιος και αγαθός, και πρέπει να τον σέβονται οι γονείς και τα παιδιά. Οι κανόνες που ρυθμίζουν τη ζωή των γονέων και των παιδιών, πηγάζουν από μια καρδιά άπειρης αγάπης, και η πλούσια ευλογία του Θεού χορηγείται στους γονείς που εφαρμό-ζουν το νόμο Του στις οικογένειές τους, και στα παιδιά που υπακούουν στο νόμο αυτόν. Η επιρροή της ευσπλαχνίας και της δικαι-οσύνης μαζί ας γίνεται αισθητή. «Έλεος και αλήθεια συναπαντήθησαν, δικαιοσύνη και ειρήνη εφιλήθησαν,” (Ψαλμ. πε’[85]10) Οι οι-κογένειες που εφαρμόζουν αυτούς τους κανόνες, θα βαδίζουν στο δρόμο του Θεού για να ασκούν δικαιοσύνη.ΧΟ 228.3

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents