ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο - ΕΝΑ ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

4. - ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ

Το χριστιανικό σπίτι είναι αντικείμενο μελέτης. Η αποστολή του σπιτιού επεκτείνεται μακρύτερα από τα μέλη της. Το χριστιανικό σπίτι πρέπει να είναι ένα παράδειγμα που να απεικονίζει την υπεροχή των πραγματικών αξιών της ζωής. Ένα τέτοιο παράδειγμα καθίσταται δύναμη για το καλό στον κόσμο. Κατά πολύ δυναμικότερη από οποιοδήποτε κήρυγμα είναι η επιρροή που ασκεί ένα πραγματικό σπίτι επάνω στην καρδιά και στη ζωή των ανθρώπων. Όταν οι νέοι βγαίνουν από ένα τέτοιο σπίτι, συμμερίζονται με άλλους τα μαθήματα που διδάχθηκαν σε αυτό. Ευγενέστεροι σκοποί για τη ζωή συνιστώνται στα άλλα σπίτια και μια ανυψωτική επίδραση γίνεται αισθητή στην κοινωνία.ΧΟ 20.1

Η κοινωνία, τα μέλη της οποίας είναι ευγενικοί και αβρόφρονες χριστιανοί, ασκεί πλατιά επιρροή για το καλό. Αλλες οικογένειες θα παρατηρήσουν τα αποτελέσματα που πετυχαίνονται σε ένα τέτοιο σπιτικό και θα ακολουθήσουν το καθορισμένο παράδειγμα προφυλάγοντας, με τη σειρά τους, το δικό τους σπιτικό από τις σατανικές επιρροές. Οι άγγελοι του Θεού επισκέπτονται συχνά το σπίτι στο οποίο βασιλεύει το θέλημα του Θεού. Με τη δύναμη της θεϊκής χάρης ένα τέτοιο σπίτι γίνεται τόπος ξεκούρασης για κουρασμένους και αποκαμωμένους οδοιπόρους. Με άγρυπνη φύλαξη το εγώ υποτάσσεται. Καινούργιες συνήθειες αποκτούνται. Τα δικαιώματα των άλλων αναγνωρίζονται προσεκτικά. Η πίστη ενεργουμένη από την αγάπη και εξαγνίζοντας την ψυχή, καταλαμβάνει εξέχουσα θέση, καθοδηγώντας ολόκληρη την οικογένεια. Κάτω από την εξαγνιστική επιρροή μιας τέτοιας οικογένειας, η αρχή της συναδέλφωσης, βασισμένη στο Λόγο του Θεού, αναγνωρίζεται και ακολουθείται σε πλατιά έκταση.ΧΟ 20.2

Επιρροή της ευνομούμενης οικογένειας. Δεν είναι μικρό πράγμα για μια οικογένεια να παρουσιάζεται ως εκπρόσωπος του Ιησού, τηρώντας το νόμο του Θεού μέσα σε μια άπιστη κοινωνία. Από εμάς ζητείται να είμαστε «επιστολή γινωσκομένη και αναγινωσκομένη υπό πάντων των ανθρώπων» (Β’Κορ. γ’[3]2). Η στάση αυτή συνεπάγεται τρομερές υπευθυνότητες.ΧΟ 20.3

Μια καλώς οργανωμένη και πειθαρχημένη οικογένεια μιλάει πιο εύγλωττα για το Χριστό από όλα τα κηρύγματα που μπορούν να α- κουσθούν. Μια τέτοια οικογένεια μαρτυράει ότι οι γονείς ακολούθησαν με επιτυχία τις οδηγίες του Θεού και ότι τα παιδιά τους θα Τον υπηρετήσουν στην εκκλησία. Η επιρροή τους αυξάνεται επειδή, καθώς τη μεταδίδουν, τη δέχονται εκ νέου για να τη μεταδώσουν πάλι. Οι γονείς βρίσκουν βοηθούς στο πρόσωπο των παιδιών τους, τα οποία μεταδίδουν στους άλλους την παιδεία που έλαβαν στο σπίτι. Η γειτονιά όπου ζουν, βοηθείται επειδή έχει εμπλουτισθεί για την πρόσκαιρη ζωή και για την αιωνιότητα. Όλη η οικογένεια ασχολείται στην υπηρεσία του Κυρίου, και με το θεοσεβές παράδειγμά της άλλοι εμπνέονται να γίνουν πιστοί στο Θεό, καταγινόμενοι με το ποίμνιό Του, το όμορφο ποίμνιό Του.ΧΟ 20.4

Η μεγαλύτερη ένδειξη της δύναμης που η Χριστιανοσύνη παρουσιάζει στον κόσμο, είναι η καλώς οργανωμένη οικογένεια. Αυτή συστήνει την αλήθεια όσο τίποτε άλλο, επειδή είναι ζωντανή μαρτυρία της έμπρακτης δύναμης που ασκείται στην καρδιά.ΧΟ 21.1

Η καλύτερη δοκιμή στη χριστιανική υπόσταση μιας οικογένειας είναι το ποιόν του χαρακτήρα που δημιουργεί η επιρροή της. Οι πράξεις μιλούν δυνατότερα από το κήρυγμα της ευσέβειας.ΧΟ 21.2

Το έργο μας στον κόσμο αυτόν είναι να καταλάβουμε ποιες αρετές μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά μας και στην οικογένειά μας για να ασκούν και αυτοί επιρροή σε άλλες οικογένειες, ώστε να γίνουμε με τον τρόπο αυτόν μια εκπαιδευτική δύναμη, αν και δεν έχουμε καθίσει ποτέ σε έδρα. Μια καλώς οργανωμένη και πειθαρχημένη οικογένεια είναι στα μάτια του Θεού πολυτιμότερη από το ατόφιο χρυσάφι και από αυτό ακόμη το χρυσάφι του Οφείρ.ΧΟ 21.3

Θαυμάσιες είναι οι δυνατότητές μας. Ο καιρός της εδώ παραμονής μας είναι σύντομος. Περνάμε από τον κόσμο μόνο μια φορά. Και ενώ τον διαβαίνουμε, ας ωφεληθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο από τη ζωή. Το έργο που έχουμε κληθεί να κάνουμε, δεν απαιτεί πλούτη, κοινωνική θέση, εξαιρετική ικανότητα. Απαιτεί πνεύμα αυτοθυσίας και σταθερό σκοπό. Ένα λυχνάρι, όσο μικρό και αν είναι, όταν διατηρείται αναμμένο, χρησιμεύει για να ανάψουν πολλά λυχνάρια. Η σφαίρα της επιρροής μας ίσως φαίνεται περιορισμένη, η ικανότητα μηδαμινή, οι ευκαιρίες μετρημένες, οι πόροι ελάχιστοι. Μολαταύτα, έχουμε θαυμάσιες δυνατότητες στη διάθεσή μας όταν χρησιμοποιούμε πιστά τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται. Αν ανοίξουμε τις καρδιές μας και τα σπίτια μας στις θεϊκές αρχές της ζωής, θα γίνουμε τα κανάλια για τα ρεύματα της ζωοδότρας δύναμης. Από τα σπίτια μας θα κυλούν θεραπευτικά ρεύματα σκορπώντας ζωή και ομορφιά εκεί όπου τώρα επικρατεί ακαρπία. Θεοφο- βούμενοι γονείς διαχέουν από το σπίτι τους στα σπίτια των άλλων επιρροή που ενεργεί σαν τη ζύμη στο αλεύρι. (Ματ. ιγ’[13]33).ΧΟ 21.4

Η πιστή εργασία που επιτελείται στην οικογένεια, εκπαιδεύει άλλους να κάνουν το ίδιο είδος εργασίας. Το πνεύμα της πιστότητας στο Θεό είναι όπως η ζύμη. Όταν εκδηλώνεται στην εκκλησία, θα επιδράσει στους άλλους, συστήνοντας το Χριστό. Το έργο των στρατιωτών που ολόψυχα δίδονται σε Αυτόν, είναι τόσο εκτεταμένο όσο και η αιωνιότητα. Αλλά τότε πώς γίνεται να υπάρχει τόση έλλειψη ιεραποστολικού πνεύματος στις εκκλησίες μας; Αυτό συμβαίνει επειδή η ευλάβεια στην οικογένεια παραμελείται.ΧΟ 22.1

Επιρροή μιας κακώς διοικούμενης οικογένειας. Η επιρροή μιας κακώς διοικούμενης οικογένειας παίρνει μεγάλες διαστάσεις και καταστρέφει όλη την κοινωνία. Συσσωρεύει ένα κύμα κακού που απειλεί την οικογένεια, την κοινότητα και το κράτος.ΧΟ 22.2

Είναι αδύνατον για τον καθένα μας να ζει με τέτοιο τρόπο που να μην ασκεί επιρροή στον κόσμο. Κανένα μέλος της οικογένειας δεν μπορεί να είναι κλεισμένο στον εαυτό του, έτσι που τα άλλα μέλη της οικογένειας να μη νιώθουν την επιρροή του. Και αυτή ακόμη η έκφραση του προσώπου ασκεί επιρροή είτε καλή είτε κακή. Το πνεύμα του, τα λόγια του, οι πράξεις του, η στάση του απέναντι στους άλλους, όλα αυτά είναι ολοφάνερα. Αν ζει εγωκεντρικά, η ψυχή του περιβάλλεται από μια αρρωστημένη ατμόσφαιρα. Αντίθετα, αν είναι γεμάτος από την αγάπη του Χριστού, θα εκδηλώνει ευγένεια, καλοσύνη, λεπτότητα για τα αισθήματα των άλλων, και θα επικοινωνεί με τους συντρόφους του δείχνοντας πράξεις καλοσύνης, δηλαδή ένα τρυφερό, χαρούμενο αίσθημα ευγνωμοσύνης. Θα φανερωθεί ότι ζει για τον Ιησού και ότι καθημερινά διδάσκεται μαθήματα καθισμένος στα πόδια Του. Θα μπορεί να πει στον Κύριό του, «η αγαθότης Σου με εμεγάλυνε». (Β’Σαμ. κβ’[22]36).ΧΟ 22.3