Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Η Χριστιανική Οικογένεια - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First

    62. - ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

    «Συνάξατε τα ττερισσεύσαντα κλάσματα». Κάποτε ο Χριστός δίδαξε στους μαθητές Του ένα μάθημα οικονομίας, στο οποίο αξίζει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή. Είχε κάνει ένα θαύμα για να θρέψει χι-λιάδες πεινασμένων ανθρώπων που είχαν ακούσει προηγουμένως τη διδασκαλία Του. Όταν όλοι χόρτασαν, ο Χριστός δεν επέτρεψε να χαθούν τα περισσεύματα. Εκείνος που με τη θεϊκή Του δύναμη μπορούσε στην ώρα της ανάγκης να θρέψει το μεγάλο πλήθος, ζή-τησε από τους μαθητές Του να συγκεντρώσουν τα υπολείμματα, ώστε τίποτε να μην πάει χαμένο. Το μάθημα αυτό απευθύνεται τοσο στο δικό μας συμφέρον όσο και στο συμφέρον εκείνων που ζούσαν στην εποχή του Χριστού. Ο Υιός του Θεού ενδιαφέρεται για τις ανάγκες της σύγχρονης ζωής. Δεν αγνόησε τα περισσεύματα μετά το γεύμα, αν και είχε τη δυνατότητα να προμηθεύσει ένα τέτοιο γεύ-μα οποτεδήποτε ήθελε.ΧΟ 283.1

    Τα μαθήματα του Χριστού βρίσκουν την εφαρμογή τους σε κάθε φάση της έμπρακτης ζωής. Η οικονομία πρέπει να εφαρμόζεται πα-ντού. Συγκεντρώνετε τα υπόλοιπα για να μη χάνεται τίποτε. Υπάρ-χει ένα είδος χριστιανικής θρησκείας που δεν αγγίζει την καρδιά, και για το λόγο αυτό καταντάει απλή θεωρία. Δεν εφαρμόζεται στην καθημερινή ζωή. Τα θρησκευτικά καθήκοντα και η ανώτερη ανθρώπινη σωφροσύνη στον τομέα των υλικών αγαθών πρέπει να συνυπάρχουν.ΧΟ 283.2

    Ακολουθείτε το Χριστό στην αυταπάρνηση. Για να γνωρίσει τις απογοητεύσεις, τις δοκιμασίες και τις θλίψεις που αντιμετωπί-ζουν οι ανθρώπινες υπάρξεις, ο Χριστός έφθασε στα κατώτατα βά-θη της δυστυχίας και της ταπείνωσης. Βάδισε το μονοπάτι που ζη-τάει από τους οπαδούς Του να ακολουθήσουν και τους λέει: «Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω Μου, ας απαρνηθή εαυτόν, και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού, και ας Με ακολουθή.” (Ματθ. ις’[16]24). Όμως οι κατ’όνομα Χριστιανοί δεν είναι πάντοτε πρόθυμοι να ασκήσουν την αυτοθυσία που ζητάει ο Σωτήρας. Δε θέλουν να περιορίσουν τις επιθυμίες και τις πράξεις τους ώστε να έχουν κάτι περισσότερο να προσφέρουν στον Κύριο. Μερικοί λένε: «Η οικογένειά μου έχει προ-τιμήσεις πολυτελείς που στοιχίζουν πολλά χρήματα.» Αυτό δείχνει ότι οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται να διδαχθούν τα μαθήματα της οικονομίας που δίδαξε ο Χριστός.ΧΟ 283.3

    Σε όλους έρχεται ο πειρασμός να ικανοποιήσουν εγωιστικές δα-πανηρές επιθυμίες, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο Κύριος της ζωής και της δόξας ήρθε στον κόσμο αυτόν για να διδάξει στην ανθρωπότητα το μάθημα της αυταπάρνησης.ΧΟ 284.1

    Αυτοί που δε ζουν για τον εαυτό τους, δε θα δαπανούν ούτε το ελάχιστο για τις υποτιθέμενες ανάγκες και τις επιθυμητές ανέσεις τους, αλλά σκέπτονται ότι είναι οπαδοί του Χριστού και ότι υπάρ-χουν άλλοι που χρειάζονται να τραφούν και να ντυθούν.ΧΟ 284.2

    Οικονομία για να συνδράμουμε το έργο του Θεού. Πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν στους νέους για το προνόμιο να βοηθή-σουν το έργο του Θεού διδασκόμενοι μαθήματα οικονομίας και αυτάπάρνησης. Πολλοί νομίζουν ότι μπορούν να προσφέρουν στον εαυτό τους οτιδήποτε τους προξενεί ευχαρίστηση, και για να το επι-τύχουν, αποκτούν τη συνήθεια να ξοδεύουν ολόκληρο το μισθό τους. Ο Θεός επιθυμεί να ενεργήσουμε καλύτερα στο σημείο αυτό. Αμαρτάνουμε στον ίδιο τον εαυτό μας όταν μένουμε ικανοποιημένοι έχοντας αρκετά για να τρώμε, να πίνουμε και να ντυνόμαστε. Ο Κύριος έχει θέσει κάτι ανώτερο μπροστά μας. Όταν είμαστε πρόθυμοι να αποβάλλουμε τις εγωιστικές επιθυμίες μας και να προσφέρουμε τις ψυχικές και πνευματικές μας ικανότητες για την πρόοδο του έργου του Θεού, θα συνεργασθούν με μας ουράνιοι παράγοντες καθιστώντας εμάς ευλογία στην ανθρωπότητα.ΧΟ 284.3

    Και αν ακόμη είναι φτωχός, ο νέος όμως που είναι εργατικός και με πνεύμα οικονομίας, μπορεί να αποταμιεύσει λίγο και για το έργο του Θεού.ΧΟ 284.4

    Όταν υπάρχει ο πειρασμός για άχρηστα έξοδα. Όταν αισθάνεσθε τον πειρασμό να δαπανάτε χρήματα για στολίδια, φέρ-νετε στη μνήμη σας την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία του Χρι-στού για να σώσει τον αμαρτωλό άνθρωπο. Τα παιδιά ας μάθουν να ασκούν και τις δύο αυτές ιδιότητες. Ο λόγος για τον οποίο πολ-λοί κήρυκες του ευαγγελίου συναντούν οικονομικές δυσχέρειες, εί-ναι γιατί δεν περιορίζουν τις προτιμήσεις και τις ορέξεις τους. Και αν τόσοι πολλοί άνθρωποι χρεοκοπούν ή σφετερίζονται τα αλλότρια, αυτό οφείλεται στο ότι προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στις πολυδάπανες προτιμήσεις των συζύγων τους και των παιδιών τους. Πόσο προσεκτικά οι γονείς με το παράδειγμά τους πρέπει να διδάσκουν στα παιδιά τους την οικονομία!ΧΟ 284.5

    Θα ευχόμουν να χαράξω στη μνήμη του καθενός το σοβαρό α-μάρτημα της σπατάλης των χρημάτων του Κυρίου σε επουσιώδη πράγματα. Η δαπάνη μικρών φαινομενικά ποσών μπορεί να ξεκινή-σει μια σειρά περιστάσεων η οποία απολήγει στην αιωνιότητα. Όταν το κριτήριο καθίσει και τα βιβλία ανοιχθούν, το αρνητικό μέρος της ζωής σας θα παρουσιασθεί μπροστά σας, το καλό που θα μπο-ρούσατε να είχατε κάνει χρησιμοποιώντας τις απανωτές μικροδαπάνες καθώς και τα άλλα μεγαλύτερα ποσά που έχετε ξοδέψει για εντελώς εγωιστικούς σκοπούς.ΧΟ 285.1

    Φυλάξτε τα δεκάλεπτά σας. Μη σπαταλάτε τα δεκάλεπτά σας αγοράζοντας πράγματα που δε χρειάζονται. Μπορεί να νομίζετε ότι τα μικρά αυτά ποσά δεν είναι άξια λόγου. Όταν όμως προστεθούν όλα αυτά τα μικροποσά, δημιουργούν ένα αξιόλογο ποσό. Αν μπο-ρούσαμε, θα δικαιολογούσαμε τα μέσα που ξοδεύουμε για μη χρή-σιμα πράγματα όπως σε είδη ρουχισμού και σε φίλαυτες απαιτήσεις. Η φτώχια όμως με τις διάφορες μορφές της απαντάται παντού, και ο Θεός έχει καθορίσει ως καθήκον μας να ανακουφίσουμε τη δυστυχία της ανθρωπότητας με οποιονδήποτε τρόπο μπορούμε.ΧΟ 285.2

    Ο Κύριος επιθυμεί ο λαός Του να είναι περίφροντις και στοχα-στικός. Θέλει να τους κάνει να μάθουν την οικονομία και να μη σπαταλούν τίποτε.ΧΟ 285.3

    Η καθημερινή ποσότητα δαπάνης σε μη απαραίτητα πράγματα με τη σκέψη ότι είναι μόνο ένα δεκάλεπτο φαίνεται μικρή. Όταν ό-μως αυτή πολλαπλασιασθεί με τις 365 ημέρες του χρόνου, καθώς κυλούν τα χρόνια το ποσό γίνεται σχεδόν απίστευτο.ΧΟ 285.4

    Μην εκδηλώστε άμιλλα προς τους γείτονές σας που ακολουθούν τη μόδα. Δεν είναι καλό να διατεινόμαστε ότι είμαστε πλούσιοι ή οτιδήποτε άλλο παραπάνω από αυτό που είμαστε - ταπεινοί οπαδοί του πράου και ταπεινού Σωτήρα. Αν οι γείτονες κτίζουν και επιπλώνουν τα σπίτια τους κατά τρόπο που δε συνιστάται να μιμηθούμε, αυτό δεν πρέπει να μας ενοχλεί. Πώς πρέπει να βλέπει ο Χριστός τον ιδιοτελή εφοδιασμό που κάνουμε για την τρυφηλότητα, για την ευχαρίστηση των επισκεπτών μας ή για την ικανοποίηση των ατομικών μας προτιμήσεων! Είναι πραγματική παγίδα του Σατανά να επιδεικνυόμαστε ή να αφήνουμε τα παιδιά μας να επιδεικνύονται.ΧΟ 285.5

    Μια προσωπική πείρα από τα παιδικά χρόνια της Ελένης Χουάιτ. Όταν ήμουν δώδεκα ετών, γνώρισα το πνεύμα της οικο-νομίας. Με την αδελφή μου είχαμε μάθει μια τέχνη και παρά το γε-γονός ότι κερδίζαμε εικοσιπέντε σέντσια την ημέρα, μπορούσαμε να αφαιρέσουμε λίγο από το ποσό αυτό για να προσφέρουμε στον ιεραποστολικό αγρό. Εξοικονομώντας έτσι λίγο-λίγο, φθάσαμε στα τριάντα δολάρια. Όταν αργότερα ακούσαμε την αγγελία της επικεί-μενης επιστροφής του Κυρίου με μια κλήση για έμψυχο και άψυχο υλικό, θεωρήσαμε προνόμιο να δώσουμε τα τριάντα δολάρια στον πατέρα μας ζητώντας να τα διαθέσει για την εκτύπωση φυλλαδίων προορισμένων να φέρουν το μήνυμα σε αυτούς που βρίσκονταν στο σκοτάδι.ΧΟ 285.6

    Με τα χρήματα που κερδίζαμε από τη τέχνη μας, η αδελφή μου και εγώ εξασφαλίζαμε το ντύσιμό μας. Δίναμε τα χρήματα στη μητέ-ρα μας λέγοντας: «Αγόρασε τα ρούχα μας έτσι που, αφού πληρω-θούν, να μείνει κάτι και για το ιεραποστολικό έργο.” Και εκείνη αυτό έκανε, ενθαρρύνοντας έτσι μέσα μας το ιεραποστολικό πνεύμα.ΧΟ 286.1

    Η εξάσκηση της οικονομίας είναι μια αρχή. Εκείνοι που με απλοχεριά ανταποκρίνονται στην κλήση για τη στήριξη του έργου του Θεού και για την ανακούφιση της δυστυχίας των ενδεών, δεν είναι αυτοί που χειρίζονται την εργασία τους με χαλαρότητα και νωθρότητα. Προσέχουν πάντοτε τα έξοδά τους να μην υπερβαίνουν τα έσοδά τους. Διέπονται από την αρχή της οικονομίας. Θεωρούν καθήκον τους να εξοικονομούν για να έχουν κάτι να δίνουν.ΧΟ 286.2