40. - ΠΑΡΑΝΟΗΜΕΝΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Η μητέρα τείνει να αισθανθεί ότι το έργο της είναι ασήμαντο. Πολλές φορές η μητέρα θεωρεί το έργο της σαν μια ανάξια υπηρεσία. Είναι ένα έργο που σπάνια εκτιμάται. Οι άλλοι ελάχιστα γνωρίζουν τις πολλαπλές φροντίδες και τα βάρη της. Οι ημέρες της απορροφούνται από τη ρουτίνα μικρών καθηκόντων που όλα τους απαιτούν υπομονητική προσπάθεια, αυτεπιβολή, λεπτότητα, σύνε-ση και αυτοθυσιαζόμενη αγάπη. Μολαταύτα δεν μπορεί να καυχηθεί για ό,τι κάνει σαν να επρόκειτο για μεγάλο κατόρθωμα. Το μόνο που προσφέρει, είναι να κάνει τα πράγματα στο σπίτι να λειτουρ-γούν ομαλά. Συχνά, κουρασμένη και πελαγωμένη όπως είναι, προ-σπαθεί να μιλάει με καλοσύνη στα παιδιά της, να τα απασχολεί, να τα διατηρεί χαρούμενα και να οδηγεί τα μικρά τους πόδια στο σω-στό μονοπάτι. Πιστεύει ότι δεν κατόρθωσε τίποτε. Όμως δεν είναι έτσι. Άγγελοι του ουρανού προσέχουν την υπερφορτωμένη με φροντίδες μητέρα, σημειώνοντας τα βάρη που σηκώνει καθημερινά. Το όνομά της ίσως να μην έχει ακουσθεί στον κόσμο, είναι όμως γραμμένο στο βιβλίο της ζωής του Αρνίου.ΧΟ 178.1

Η πραγματική σύζυγος και μητέρα εκτελεί τα καθήκοντά της με αξιοπρέπεια και ευδιαθεσία, χωρίς να θεωρεί υποτιμητικό να κάνει με τα χέρια της οτιδήποτε χρειάζεται σε ένα καλώς διοικούμενο σπί-τι.ΧΟ 178.2

Έργο θεωρούμενο κατώτερο από το ιεραποστολικό. Τι σπουδαίο έργο! Και όμως ακούμε μητέρες να λαχταρούν για ιερα-ποστολικό έργο. Αν μπορούσαν μόνο να πάνε σε κάποια ξένη χώ-ρα, θα ένιωθαν ότι πρόσφεραν κάτι το αξιόλογο. Το να καταπιάνο-νται όμως με τις καθημερινές δουλειές του σπιτιού και να τις συνεχί-ζουν, τους «ραίνεται σαν εξαντλητικό και άχαρο έργο.ΧΟ 178.3

Μητέρες που νοσταλγούν για ιεραποστολικό αγρό, έχουν στη διάθεσή τους έναν αγρό μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Δεν έχουν οι ψυχές των δικών της παιδιών τόση μεγάλη αξία όσο οι ψυχές των ειδωλολατρών; Με πόση φροντίδα και τρυφερότητα πρέπει να πα-ρατηρούν την πνευματική τους αύξηση και να διατηρούν τη σκέψη τους σε επαφή με το Θεό! Ποιος άλλος μπορεί να κάνει το έργο αυ-τό τόσο καλά όσο μια στοργική, θεοσεβής μητέρα;ΧΟ 178.4

Μερικοί νομίζουν πως αν δε σχετίζονται άμεσα με κάποιο έργο θρησκευτικής φύσης, δεν εκπληρώνουν το θέλημα του Θεού. Αυτό όμως είναι λάθος. Όλοι έχουν να κάνουν έργο για τον Κύριο. Κάνοντας το σπίτι του κανείς χαρούμενο και σε όλα όπως πρέπει, είναι και αυτό ένα θαυμάσιο έργο. Τα πιο ασήμαντα τάλαντα που προσφέρονται από μια καρδιά δοσμένη στο Θεό, θα κάνει τη ζωή του σπιτιού ακριβώς όπως τη θέλει Αυτός. Ένα έντονο φως θα λάμψει σαν αποτέλεσμα της ολόψυχης υπηρεσίας στο Θεό. Άνδρες και γυναίκες έχουν εξίσου την ικανότητα να υπηρετήσουν το Θεό, δίνοντας μεγάλη προσοχή στα πράγματα που έχουν ακούσει, και διδάσκοντας στα παιδιά τους να ζουν με το φόβο μήπως προσβάλουν το Θεό, αυτό που κάνει και ο ιεροκήρυκας από τον άμβωνα.ΧΟ 179.1

Οι γυναίκες που εκτελούν με προθυμία ό,τι περνάει από το χέρι τους να κάνουν, οι οποίες με χαρούμενο πνεύμα βοηθούν τους συ-ζύγους τους να σηκώνουν τα βάρη τους και ανατρέφουν τα παιδιά τους για το Θεό, είναι ιεραπόστολοι με όλη τη σημασία της λέξης.ΧΟ 179.2

Οι θρησκευτικές δραστηριότητες δεν εκτοπίζουν τη φροντίδα της οικογένειας. Αν αμελείτε το καθήκον σας ως σύζυγος και μητέρα, και τείνετε τα χέρια στο Θεό να σας δώσει ένα άλλο είδος εργασίας, να έχετε τη βεβαιότητα ότι Εκείνος δε θα διαψεύσει τον εαυτό Του. Σας δείχνει το καθήκον που έχετε να κάνετε στο σπίτι. Αν έχετε την ιδέα ότι κάποιο σημαντικότερο και ιερότερο από αυτό έργο σάς έχει ανατεθεί, απατάσθε. Με την πιστότητα στην οικογένειά σας, με την εργασία για τις ψυχές αυτών που βρίσκονται κοντά σας, θα αποκτήσετε καταλληλότητα να εργασθείτε για το Χριστό σε ένα ευρύτερο πεδίο. Να είσθε όμως βέβαιες ότι εκείνες που αμε-λούν το καθήκον τους στον οικογενειακό κύκλο, δεν είναι προετοι-μασμένες να εργασθούν για άλλες ψυχές.ΧΟ 179.3

Ο Κύριος δε σας κάλεσε για να παραμελήσετε το σπίτι σας, τον άνδρα σας, τα παιδιά σας. Ποτέ δεν ενεργεί με αυτόν τον τρόπο, ούτε και θα ενεργήσει ποτέ. Μη φαντασθείτε ούτε στιγμή πως ο Θεός σάς έχει αναθέσει ένα έργο που να απαιτεί το χωρισμό από το πολύτιμο μικρό σας ποίμνιο. Μην αφήνετε τα παιδιά να διαφθα-ρούν από κακές συναναστροφές, και να σκληρύνουν τις καρδιές τους εναντίον της μητέρας τους. Αυτό σημαίνει ότι στέλνετε το φως σας εξολοκλήρου σε εσφαλμένη κατεύθυνση. Κάνετε δυσκολότερο για τα παιδιά σας να γίνουν αυτό που τους θέλει ο Θεός να γίνουν, και να κερδίσουν τελικά τον ουρανό. Ο Θεός ενδιαφέρεται γι’αυτά πολύ περισσότερο από ό,τι εσείς, αν ισχυρίζεσθε ότι είσθε παιδί δικό Του.ΧΟ 179.4

Τα πρώτα χρόνια της ζωής τους είναι η εποχή κατά την οποία θα εργασθεί κανείς, θα προσευχηθεί και θα ενθαρρύνει κάθε καλή τους τάση. Το έργο αυτό να συνεχισθεί χωρίς διακοπή. Μπορεί να σας προτείνουν να παρευρεθείτε σε συγκεντρώσεις μητέρων και μαθήματα ραπτικής για να αναλάβετε ιεραποστολικό έργο. Το κα-θήκον σας είναι να απαντήσετε ότι ο Κύριος σας έχει αναθέσει ένα άλλο έργο που δεν κρίνετε σωστό να το παραβλέψετε, εκτός αν βρεθεί ένα πιστό και κατάλληλο πρόσωπο να μείνει με τα παιδιά σας διδάσκοντάς τα. Δεν είναι δυνατόν να παραφορτώσετε τον εαυ-τό σας με οποιαδήποτε εργασία χωρίς να αποτύχετε στο έργο της ανατροφής των παιδιών σας για να τα κάνετε αυτό που ο Θεός θέλει να γίνουν. Ως συνεργάτης του Χριστού πρέπει να Του τα πα-ραδώσετε πειθαρχημένα και εκπαιδευμένα.ΧΟ 180.1

Κατά μέγα μέρος η κακή διαμόρφωση και καθοδήγηση του χα-ρακτήρα του παιδιού οφείλεται στη μητέρα. Η μητέρα ας μην ανα-λαμβάνει ευθύνες στην υπηρεσία της εκκλησίας που να την ανα-γκάζουν να αμελεί τα παιδιά της. Το καλύτερο έργο με το οποίο έχει να ασχοληθεί μια μητέρα, είναι να προσέχει ώστε να μην υπάρξουν κενά στην ανατροφή των παιδιών της. Με κανέναν άλλο τρόπο δεν μπορεί η μητέρα να βοηθήσει την εκκλησία περισσότερο, παρά αφι-ερώνοντας το χρόνο της σε εκείνους που εξαρτώνται από αυτή για καθοδήγηση και διαπαιδαγώγηση.ΧΟ 180.2

Μάταιες επιθυμίες για ευρύτερο ιεραποστολικό αγρό. Μερικές μητέρες λαχταρούν να ασχοληθούν με ιεραποστολική εργασία, ενώ παραβλέπουν τα απλούστερα καθήκοντα που βρίσκονται ακριβώς δίπλα τους. Τα παιδιά είναι παραμελημένα, το σπίτι ούτε χαρούμενο ούτε ευτυχισμένο γίνεται για την οικογένεια, επιπλήξεις και παράπονα είναι στην ημερησία διάταξη, και τα νεαρά άτομα μεγα-λώνουν αισθανόμενα ότι το σπίτι είναι το πιο άχαρο μέρος. Ως συ-νέπεια, περιμένουν με ανυπομονησία τον καιρό που θα το εγκαταλείψουν, και ρίχνονται με ελάχιστη επιφυλακτικότητα μέσα στον α-πέραντο κόσμο, χωρίς την περιοριστική επιρροή του σπιτιού και τη στοργική συμβουλή της οικογενειακής εστίας. Γονείς που όφειλαν να έχουν σκοπό τους να ενώσουν τις νεαρές αυτές καρδιές με τον εαυτό τους και να τις οδηγήσουν όπως πρέπει, σπαταλούν τις δο-σμένες από το Θεό ευκαιρίες τους και τυφλώνονται ως προς τα ση-μαντικά καθήκοντα της ζωής τους, φιλοδοξώντας να εργασθούν στον ευρύτερο ιεραποστολικό αγρό.ΧΟ 180.3