67. - ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΟΠΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟΙ

Μας περιβάλλουν πονηρά θεάματα και ακούσματα. Έχετε σοβαρούς λόγους να ανησυχείτε για τα παιδιά σας που θα συνα-ντήσουν πειρασμούς σε κάθε τους βήμα. Είναι αδύνατον να απο-φύγουν την επαφή με κακούς συντρόφους. Αυτά που θα δουν και θα ακούσουν, καθώς και η επίδραση που θα υποστούν, θα διαφθείρουν ανεπαίσθητα αλλά επί του ασφαλούς την καρδιά και θα παραμορφώσουν το χαρακτήρα, αν δεν προφυλαχθούν.ΧΟ 302.1

Όλοι χρειάζονται ένα προπύργιο κατά των πειρασμών. Στα χριστιανικά σπίτια πρέπει να υψωθεί ένα φρούριο κατά των πειρασμών. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί κάθε μέσον για να συνηθίσει τον κόσμο στο κακό. Δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε στους δρόμους των πόλεών μας χωρίς να συναντήσουμε χτυπητές διαφη-μίσεις για εγκλήματα που αναφέρονται σε ένα μυθιστόρημα ή παί-ζονται σε κάποιο θέατρο. Έτσι, εξοικειώνεται η σκέψη με την αμαρ-τία. Τα περιοδικά που κυκλοφορούν, παρουσιάζουν στο αναγνω-στικό Κοινό ό,τι το ευτελές και ό,τι το χαμερπές που διεγείρει τα πάθη με μορφή ελκυστικών αφηγήσεων.ΧΟ 302.2

Μερικοί γονείς δείχνουν τέτοια αδιαφορία και αμέλεια, που δε βλέπουν τη διαφορά να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολεία της εκ-κλησίας ή σε δημόσια σχολεία. Λένε: «Ζούμε μέσα στον κόσμο και δεν μπορούμε να βγούμε από αυτόν.» Αλλά, γονείς, μπορούμε κάλλιστα να βγούμε από τον κόσμο αν το θέλουμε. Μπορούμε να αποφύγουμε να βλέπουμε επιλήψιμα πράγματα που πληθύνονται τόσο γρήγορα στις έσχατες αυτές ημέρες. Μπορούμε να αποφύ-γουμε να ακούμε πολλά από την παρανομία και την εγκληματικότητα που υφίστανται στον κόσμο.ΧΟ 302.3

Σπέρνοντας την ανομία θερίζει κανείς το έγκλημα. Πολλά από τα λαοφιλή δημοσιεύματα των ημερών μας είναι γεμάτα από συγκλονιστικές αφηγήσεις που μαθαίνουν στους νέους τη φαυλότητα και τους οδηγούν στο δρόμο της απώλειας. Μικροί ακόμη στην ηλικία, έχουν ωριμάσει στη γνώση του εγκλήματος. Παρασύρονται στην αμαρτία από τα μυθεύματα που διαβάζουν. Ξαναζούν με τη φαντασία τους τις περιγραφόμενες πράξεις μέχρι που εξάπτεται η φιλοδοξία τους να δουν πώς μπορούν και οι ίδιοι να εγκληματή-σουν χωρίς όμως να υποστούν την τιμωρία.ΧΟ 302.4

Στην ανήσυχη σκέψη των νέων οι σκηνές φαίνονται πραγματι-κές, αυτές που διαδραματίζουν φαντασιώδη μελλοντικά περιστατι-κά. Με τα προλεχθέντα επαναστατικά γεγονότα και τις κάθε είδους περιγραφόμενες εξελίξεις που ακολουθούν, καταπατώντας τους φραγμούς των νόμων και της αυτοσυγκράτησης, πολλοί κυριεύονται από το πνεύμα των παραστάσεων αυτών. Παρασύρονται να διαπράξουν χειρότερα, αν είναι δυνατόν, εγκλήματα από εκείνα που περιγράφουν οι εντυπωσιακοί αυτοί συγγραφείς. Με τέτοιου είδους επιρροή η κοινωνία διαφθείρεται. Σκορπίζονται απλόχερα οι σπόροι της παρανομίας. Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς ότι το αποτέλεσμα είναι ο θερισμός του εγκλήματος.ΧΟ 303.1

Η γοητεία της δημοφιλούς μουσικής. Με ανησυχεί πολύ η ξε-νοιασιά την οποία διαπιστώνω να δείχνουν οι νέοι και οι νέες που διατείνονται ότι πιστεύουν στην αλήθεια. Δε φαίνεται να απασχολεί τη σκέψη τους ο Θεός. Ο νους τους είναι γεμάτος ανοησίες. Τα λό-για τους είναι κούφια και ασυνάρτητα. Αγαπούν τη μουσική και ο Σατανάς ξέρει ποια ακριβώς αισθητήρια να διεγείρει, να κινητοποιή-σει, να απορροφήσει και να σαγηνεύσει για να μην είναι ο Χριστός επιθυμητός στη σκέψη τους. Λείπουν οι πνευματικές επιθυμίες της καρδιάς για θεία γνώση και αύξηση με τη χάρη Του.ΧΟ 303.2

Μου δείχθηκε ότι οι νέοι πρέπει να υιοθετήσουν ανώτερα ιδανικά και να κάνουν το Λόγο του Θεού σύμβουλο και οδηγό τους. Σοβαρές ευθύνες βαραίνουν τη νεολαία αλλά αυτή δεν τις λαμβάνει υπόψη. Η εισαγωγή της μουσικής στα σπίτια τους αντί να εμπνέει πνευματικότητα, γίνεται όργανο για την απομάκρυνση των σκέψεών τους από την αλήθεια. Τα ανόητα τραγούδια και η μουσική της μόδας «ραίνεται να τους ικανοποιούν. Χρόνος που πρέπει να αφιερωθεί στην προσευχή, δαπανάται σε ένα μουσικό όργανο. Η μουσική όταν χρησιμοποιείται όπως πρέπει, είναι ευλογία, αλλά η κακή χρήση της μεταβάλλεται σε τρομερή κατάρα. Διεγείρει, χωρίς όμως να μεταδίδει τη δύναμη εκείνη και το θάρρος που ο Χριστιανός μπορεί να βρει μόνο στο θρόνο της χάρης, παρουσιάζοντας ταπεινά τις ανάγκες του και ικετεύοντας με δάκρυα για την ουράνια δύναμη που θα τον ενισχύσει εναντίον των πειρασμών του πονηρού. Ο Σατανάς σέρνει τους νέους στην αιχμαλωσία. Τι μπορούσα να τους πω για να αποτινάξουν τη δύναμή του που έχει τον τρόπο να εξαπατάει! Αυτός είναι έξυπνος γητευτής που τους δελεάζει, οδηγώντας τους στην απώλεια.ΧΟ 303.3

Ακάθαρτες σκέψεις οδηγούν σε ακάθαρτες πράξεις. Η ση-μερινή εποχή είναι αυτή όπου η παρανομία απαντάται παντού. Τα μάτια ορέγονται και τα σαρκικά πάθη εξάπτονται με ό,τι βλέπουν και διαβάζουν οι άνθρωποι. Η καρδιά διαφθείρεται με τη φαντασία και ο νους με την παρατήρηση σκηνών που διεγείρουν τα πιο χαμερπή πάθη. Αυτά τα αχρεία θεάματα, όταν παρακολουθούνται με μολυσμένη φαντασία, φθείρουν τα ήθη και προδιαθέτουν τους πα-ραπλανημένους, τους συνεπαρμένους ανθρώπους να δώσουν ξέ-φρενη διέξοδο στα σαρκικά πάθη. Το αποτέλεσμα είναι οι αμαρτίες και τα εγκλήματα να παρασύρουν υπάρξεις, πλασμένες κατά την εικόνα του Θεού, στο χαμηλό επίπεδο των κτηνών και τελικά τις βυθίζουν στην καταστροφή.ΧΟ 304.1

«Δεν θέλω βάλει προ οφθαλμών μου πράγμα πονηρόν”. Οι γονείς πρέπει να εξασκούν ακατάπαυστη επαγρύπνηση για να μην απομακρυνθούν τα παιδιά τους από το Θεό. Οι καταχωρημένες στον Ψαλμό ρα’[101] ευχές του Δαβίδ πρέπει να είναι οι ευχές ό-λων εκείνων που είναι υπεύθυνοι να περιφρουρήσουν κάθε επιρ-ροή στην οικογένεια. Να, τι λέει ο Δαβίδ: «Δεν θέλω βάλει προ ο-φθαλμών μου πράγμα πονηρόν. Μισώ τους ποιούντας παράνομα. Ουδέν τούτων θέλει κολληθεί εις εμέ. Η διεστραμμένη καρδία θέλει αποβληθή απ’εμού. Τον πονηρόν δεν θέλω γνωρίζει. Τον καταλαλούντα κρυφίως τον πλησίον αυτού, τούτον θέλω εξολοθρεύει. Τον έχοντα υπερήφανον βλέμμα και επηρμένην καρδίαν, τούτον δεν θέλω υποφέρει. Οι οφθαλμοί μου θέλουσιν είσθαι επί τους πιστούς της γης δια να συγκατοικώσι μετ’εμού. Ο περιπατών εν οδώ αμώμω, ούτος θέλει με υπηρετεί. Δεν θέλει κατοικεί εν μέσω του οίκου μου ο εργαζόμενος απάτην, ο λαλών ψεύδος δεν θέλει στερεωθή έμπροσθεν των οφθαλμών μου.» (Εδάφια 3-7).ΧΟ 304.2

Πείτε με σταθερότητα: «Δε θα χάσω πολύτιμες στιγμές διαβάζο-ντας κάτι που δε μου αποφέρει κανένα απολύτως κέρδος, αλλά με κάνει μόνο ακατάλληλο να φανώ χρήσιμος στους άλλους. Θα α-φιερώσω τον καιρό μου και τις σκέψεις μου για να γίνω κατάλληλος στην υπηρεσία του Θεού. Θα κλείσω τα μάτια μου σε καθετί το ανόητο και αμαρτωλό. Τα αυτιά μού τα έδωσε ο Θεός και δε θα ακούω τους απατηλούς συλλογισμούς του εχθρού. Με κανέναν τρόπο δε θα κάνω τη φωνή μου να υποταγεί σε ένα θέλημα ασύμφωνο με το Πνεύμα του Θεού. Το σώμα μου είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, και κάθε δυνατότητα της ύπαρξής μου θα καθιερωθεί σε ευγενικούς σκοπούς.ΧΟ 304.3