35. - ΜΟΙΡΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΑ ΒΑΡΗ
Τα καθήκοντα του πατέρα δε μεταβιβάζονται. Τα καθήκοντα του πατέρα για τα παιδιά του δεν μπορούν να μεταβιβασθούν στη μητέρα. Όταν εκείνη εκτελεί τα δικά της καθήκοντα, έχει αρκετό βάρος να σηκώσει. Μόνο όταν εργάζονται από κοινού ο πατέρας και η μητέρα μπορούν να εκπληρώσουν από κοινού το έργο που ο Θεός τούς έχει αναθέσει.ΧΟ 156.1
Ο πατέρας δεν μπορεί να εξαιρεί τον εαυτό του από τη συμβολή του στο έργο της διαπαιδαγώγησης των παιδιών του αναφορικά με την παρούσα και τη μέλλουσα ζωή. Η υποχρέωση βαρύνει τόσο τον πατέρα όσο και τη μητέρα. Πρέπει να εκδηλώνεται αγάπη και αλληλοσεβασμός μεταξύ των γονέων, αν επιθυμούν να δουν τις ιδιότητες αυτές να αναπτύσσονται στα παιδιά τους.ΧΟ 156.2
Ο πατέρας οφείλει να ενθαρρύνει και να υποστηρίζει τη μητέρα στο γεμάτο φροντίδες έργο της με το χαρούμενο βλέμμα του και τα καλοσυνάτα λόγια του.ΧΟ 156.3
Προσπαθήστε να βοηθήσετε τη σύζυγό σας στον αγώνα της. Προσέχετε τα λόγια σας, καλλιεργήστε λεπτούς τρόπους, ευγένεια, καλοσύνη και θα αμειφθείτε για την προσπάθειά σας αυτή.ΧΟ 156.4
Η τρυφερή φροντίδα θα ελαφρύνει το φορτίο της μητέρας. Οποιοδήποτε είναι του πατέρα το επάγγελμα και οποιεσδήποτε οι έγνοιές του, αυτός χρωστάει να διατηρεί στο σπίτι του την ίδια χαμογελαστή φυσιογνωμία και το φαιδρό ύφος με τα οποία υποδεχόταν όλη την ημέρα ξένους και επισκέπτες. Ας διαισθάνεται η σύζυγος ότι μπορεί να επαναπαύεται επάνω στην πλατιά τρυφερότητα του συζύγου της - ότι οι βραχίονές του θα την ενισχύσουν και θα την υποστηρίξουν στις φροντίδες και στους μόχθους της, ότι η επιρροή του θα συγκροτήσει τη δική της - και το βάρος της θα γίνει μισό. Δεν είναι τα παιδιά δικά του όπως είναι και δικά της;ΧΟ 156.5
Ενδέχεται η σύζυγος να σηκώνει για τον εαυτό της βάρη που κρίνει ότι είναι περισσότερο σημαντικά από το να συμπαραστέκεται στο σύζυγό της για να σηκώνει την αναλογία των ευθυνών του. Το ίδιο αληθεύει και για το σύζυγο. Φιλόφρονες περιποιήσεις έχουν μεγάλη αξία. Ο σύζυγος έχει τη διάθεση να αισθάνεται ότι είναι ελεύθερος να φεύγει και να επιστρέφει στο σπίτι του περισσότερο σαν οικότροφος, παρά σαν σύζυγος του οικογενειακού κύκλου.ΧΟ 156.6
Τα οικιακά καθήκοντα είναι ιερά και σημαντικά. Πολλές φορές όμως εκτελούνται με πληκτική μονοτονία. Οι αμέτρητες φροντίδες και έγνοιες καταντούν εκνευριστικές όταν δεν ποικίλλονται από μια αλλαγή και μια φαιδρή ανάπαυλα που ο σύζυγος και πατέρας συχνά έχει τη δύναμη να της προσφέρει αν το θέλει, ή μάλλον αν το κρίνει απαραίτητο ή επιθυμητό. Η ζωή της μητέρας και στις ταπεινότερες στράτες της ζωής, είναι γεμάτη από συνεχή θυσία, που δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο όταν ο σύζυγος δεν εκτιμάει τις δυσκολίες της και δεν της προσφέρει την υποστήριξή του.ΧΟ 157.1
Επίδειξη λεπτότητας στην ευαίσθητη σύζυγο. Ο σύζυγος πρέπει να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για την οικογένειά του. Ιδιαίτερα να είναι τρυφερός με τα αισθήματα μιας ευαίσθητης συζύγου. Μπορεί να προλάβει πολλές ασθένειες. Ευγενικά, χαροποιά και ενθαρρυντικά λόγια αποδεικνύονται πιο αποτελεσματικά από τα δραστικότερα φάρμακα. Φέρνουν θάρρος στην καρδιά του μελαγχολικού και αποθαρρυμένου ατόμου, και η χαρά, η λιακάδα που εισβάλλουν στην οικογένεια με τις καλές πράξεις και τα ενθαρρυντικά λόγια, θα ανταμείψουν την προσπάθεια στο δεκαπλάσιο. Ας μη ξεχνάει ο σύζυγος ότι ένα μεγάλο μέρος από το βάρος της ανατροφής των παιδιών του πέφτει στη μητέρα, ότι αυτή συμβάλλει πολύ στη διαμόρφωση της σκέψης τους. Το γεγονός αυτό πρέπει να ανακαλεί την εξάσκηση των πιο τρυφερών αισθημάτων του και με προσοχή να ελαφρύνει τα βάρη της. Οφείλει να την ενθαρρύνει να βασίζεται στη στοργικότητά του, και να στρέφει τη σκέψη της προς τον ουρανό όπου υπάρχει δύναμη, γαλήνη και ανάπαυση για τους κουρασμένους. Ας μην επιστρέφει στο σπίτι του με σκυθρωπό πρόσωπο, αλλά με την παρουσία του να φέρνει χαρά στην οικογένεια, και να δίνει θάρρος στη γυναίκα του να βλέπει ψηλά και να έχει πίστη στο Θεό. Ενωμένοι μπορούν να ζητούν τις υποσχέσεις του Θεού και να φέρνουν πλούσιες ευλογίες στην οικογένεια.ΧΟ 157.2
«Θέλω ακολουθεί βραδέως”. Πολλοί σύζυγοι και πατέρες θα μπορούσαν να διδαχθούν ένα χρήσιμο μάθημα από την προσεκτική στάση ενός αφοσιωμένου βοσκού. Ο Ιακώβ, όταν του ζητήθηκε να κάνει ένα γρήγορο και δύσκολο ταξίδι, απάντησε: «Τα παιδία είναι τρυφερά και έχω μετ’εμού εγκυμονούντα πρόβατα και βόας. Και εάν βιάσωσιν αυτά μίαν μόνην ημέραν, άπαν το ποίμνιον θέλει απόθάνει. Εγώ θέλω ακολουθεί βραδέως, κατά το βάδισμα των κτηνών των έμπροσθέν μου και κατά το βάδισμα των παιδαρίων.» (Γέν. λγ·[33]13,14).ΧΟ 157.3
Στην τραχιά οδοιπορία της ζωής, ο σύζυγος και πατέρας ας «ακολουθεί βραδέως», σύμφωνα με την αντοχή της συντρόφου του στο ταξίδι του βίου του. Μέσα στο στροβίλισμα του κόσμου για την απόκτηση πλούτου και δύναμης, ας μάθει να επιβραδύνει το βήμα του, να παρηγορεί και να ενισχύει εκείνη που κλήθηκε να βαδίζει στο πλευρό του.ΧΟ 158.1
Ας βοηθάει ο άνδρας τη γυναίκα του με τη συμπάθεια και τη συνεχή αφοσίωσή του. Αν θέλει να τη βλέπει εύρωστη και ευδιάθετη, ώστε να είναι η ηλιαχτίδα του σπιτιού του, τότε ας τη βοηθάει να σηκώνει τα βάρη της. Η καλοσύνη και η ευπροσήγορη ευγένειά του θα της γίνει πολύτιμη ενθάρρυνση, ενώ η ευτυχία που της μεταδίδει, θα δημιουργεί χαρά και ειρήνη στη δική του καρδιά.ΧΟ 158.2
Αν η μητέρα στερείται τη φροντίδα και την άνεση που πρέπει να έχει, αν την αφήνουν να εξαντλεί τη δύναμή της με την υπερκόπωση, την αγωνία ή τη θλίψη, τα παιδιά της θα στερηθούν, με τη σειρά τους, τις ζωτικές δυνάμεις καθώς και την πνευματική ζωντάνια και τη χαρούμενη διάθεση που έπρεπε να κληρονομήσουν. Θα ήταν πολύ προτιμότερο να γίνεται η ζωή της μητέρας φαιδρή και χαρούμενη, να προστατεύεται από στερήσεις, από εξαντλητική εργασία και από καταθλιπτικές φροντίδες για να κληρονομήσουν τα παιδιά καλές διαθέσεις, για να αντιμετωπίσουν τον αγώνα της ζωής με τη δική τους ακμαία δραστηριότητα.ΧΟ 158.3