Malig-on sa Ilang Pagtoo
Ang kalibutan nagbantay, nagpaabut nga kong ang panahon moagi ug si Kristo dili magapakita, ang tanang pagtulon-an sa Adventista pagabiyaan. Apan bisan ang kadaghanan, sa ilalom sa makusog nga panulay, nagbiya sa ilang pagtoo adunay uban nanindog nga malig-on. Ang mga bunga sa bulohaton sa Ikaduhang Pag-anhi ni Kristo, ang espiritu sa pagpaubos ug sa pagsusi sa kasingkasing, sa pagbiya sa kalibutan ug sa pag-usab sa kinabuhi, nga nakag-atiman sa bulohaton, nagpamatuod nga Iya sa Dios. Sila wala magpangahas paglimod nga ang gahum sa Espiritu Santo nagsaksi sa pagmantala sa ikaduhang paganhi, ug wala sila makakita sa sayop sa ilang pag-isip sa tagnaanong panahon. Ang takus gayud nila nga mga kaaway wala makahimo sa pagwagtang sa ilang paagi sa pagpasabut sa mga tagna. Dili sila makatugot, kon walay kamatuoran sa Balaan nga Sulat, sa pagsikway sa tinduganan nga ilang nakab-ut tu¬ngud sa pagkamakugihon, ug maampoon nga pagtoon sa mga Kasulatan, tungud sa mga salabutan nga naiwagan sa Espiritu sa Dios, ug ang mga kasingkasing nga nagdilaab uban sa iyang buhi nga gahum. Kini maoy gitindugan nga nakasukol sa labing mapait nga pagbadlong ug labing mapait nga kasupak sa mga nabantog nga magtutudlo sa tinohoan ug sa mga makinaadmanong tawo sa kalibutan, ug kini nakatindog sa malig-on batok sa naghiusa nga kusog sa kaalam ug kaabtik sa pagpamulong ug ang pagbiaybiay ug mga pagpakaulaw sa mga dungganan ug ubus.ADA 265.1
Matuod, wala matuman ang ilang gipaabut nga hitabu, apan bisan pa kini wala makatandog sa ilang pagtoo sa pulong sa Dios. Sa pagmantala ni Jonas sa dalan sa Ninebe nga sulod sa kap-atan ka mga adlaw pagalaglagon ang lungsod, ang Ginoo, nagdawat sa pagpaubos sa mga taga Ninebe, ug gipataas ang panahon sa ilang kaluwasan; apan ang balita ni Jonas gipadala sa Dios, ug ang Ninebe gisulayan sumala sa Iyang kabubuton. Ang mga Adventista nagatoo nga sa mao man nga paagi ang Dios nagpangulo kanila sa paghatag sa pahibalo sa paghukom.ADA 265.2
Ang Dios wala magsikway sa Iyang katawohan; ang Iyang espiritu nagapabilin gihapon niadtong wala magdalidali sa pagsikway sa kahayag nga ilang nadawat, ug wala magbiya sa bu¬lohaton sa Ikaduhang Pag-anhi. Sa sulat sa taga Hebreohanon ania ang pulong sa pagpadasig ug pasidaan alang sa mga gisulayan, nga nanaghulat niini nga kalisdanan: “Ayao ninyo pagisikway sa inyong paglaum nga may daku nga katumbasan. Kay kinahanglan ninyo ang pagpailob, aron, sa nabuhat na ninyo ang kabubut-on sa Dios, madawat ninyo ang gisaad. Kay sa labi gayud nga kadali ang umaanhi, moanhi, ug dili magdugay. Apan karon ang matarung mabuhi sa pagtoo, apan kon ang tawo sumibog dili malipay ang Akong kalag kaniya. Apan dili kita ang nagasibog hangtud sa pagkawala, kon dili sa mga may pagtoo, hangtud nga madawat ang kaluwasan sa kalag.”ADA 266.1
Nga kining tambag gisulti sa iglesia sa katapusang mga adlaw mao ang kamatuoran gikan sa pulong nga nagatudlo sa haduol nga pagbalik sa Ginoo; “Kay sa labi gayud kadali ang uma-anhi, moanhi, ug dili magdugay. ” Ug gipahayag sa matinaw nga daw adunay kalangan, ug ang Ginoo ingon ug magadugay. An” mga pahamangno nga gihatag nahaigo gayud sa mga Adventista sa 1844. Ang mga tawo nga ginasultihan dinhi may katalagman sa paghimog kalunod sa ilang pagtoo. Natuman nila an” kabubut-on sa Dios sa pagsunod sa mga pagmando sa Espiritu Santo ug sa Iyang pulong; apan wala nila maila ang iyang tuyo diha sa ilang giagian, ni maila ang dalan sa ilang atubangan gipanulay nila sa pagduhaduha kon ang Ginoo mao ba ang nagamando kanila. Niini nga panahon nakaigo gayud kini nga pulong. “Apan ang matarung mabuhi tungud sa pagto.” Sa nagabanwag ang kahayag sa “singgit sa tungang ga- bii” sa ilang mga agianan, ug nakita nila ang tagna nga nahubaran, ug ang mga tagna nga nagakatuman sa madali nga pagbalik ni Kristo, nagalakat sila, ingon gayud nga ilang hikit-an. Apan karon, pinaduko sa ilang paglaum nga wala matuman, makatindog lamang sila tungud sa pagtoo sa Dios ug sa Iyang pulong.ADA 266.2
Ang mabiaybiayon nga kalibutan nagingon: “Gilimbungan kamo. Biyai ang inyong pagtoo, ug magingon nga ang lihok sa Ikaduhang Pag-anhi iya ni Satanas.” Apan ang mga pulong sa Dios nagaingon, “Kon ang tawo mosibog, ang Akong kalag walay kalipay kaniya.” Ang pagbiya sa ilang pagtoo karon, ug magalimod sa gahum sa Espiritu Santo nga nag-uban sa mensahe, magasibog sa pagbalik hangtud sa pagkawala. Sila naligon tungod sa mga pulong ni Pablo. “Busa ayaw ninyo pagisikway sa inyong paglaum nga may daku nga katumbasan;” “Kay kinahanglan ninyo ang pagpailob,” “kay sa labi gayud nga kadali ang uma-anhi, moanhi, ug dili magdugay. ” Ang ila lamang nga dalan nga walay katalagman mao ang pagmahal sa kahayag nga ilang nadawat sa Dios, magalig-on sa Iyang mga saad, magpadayon sa pagsusi sa Kasulatan, maghulat nga may pagpailob ug magbantay sa pagdawat sa uban pa nga kahayag.ADA 267.1