Ang Paglaglag sa Yuta
SA PAGBALIK ni Kristo ang mga dautan pagapapason sa nawong sa tibook nga yuta, — pagatunawon sila espiritu sa Iyang baba, ug pagalaglagon sa kasilaw sa Iyang himaya. Si Kristo magadala sa Iyang mga katawohan ngadto sa lungsod sa Dios, ug ang yuta kawad-an sa iyang mga pumopuyo. “Tan-awa si Jehova nagahimo sa yuta nga Avalav sulod, ug nagahimo niini nga kamingawan, ug nagabati niini, ug nagapatibulaag sa mga pumopuyo niini.” “Ang yuta pagabasiyohon gayud, ug pagakawangon gayud; kay si Jehova maoy nagsulti niining mga pulonga.” “Tungud kay ilang gilapas ang mga balaod. giilisan ang mga sugo, gilapas ang saad nga walay katapusan. Busa ang tunglo maoy nakag-ut-ut sa yuta, ug silang nanagpuyo sa yuta sulod kaniya hingkaplagan nga salaan: busa ang mga pumopuyo sa yuta nangasunog ug pila lamang kabuok ang nahabilin.”ADA 495.1
Ang tibook nga yuta nagapakita nga sama mahawan nga kamingawan. Ang mga gubang siyudad ug kabariohan nga nalaglag sa linog, nangaluad ang mga kakahoyan, ang mga lagit nga mga bato nahasalibay ngadto sa dagat kon nangaligid sa yuta. nahatiblaag sa ibabaw sa yuta, samtang ang mga dagkung lungib maoy timaan sa mga nangaluka bukid gikan sa ilang patukoran.ADA 495.2
Karon ang hitabu nga gipahayag sa katapusan ug solemni nga bulohaton sa adlaw sa pasig-uli matuman. Kon matapus ang pagalagad sa lugar nga labing balaan gayud, ug ang mga sala sa Israel nakuha gikan sa santuaryo tungud sa halad sa dugo alang sa sala, unya pagadad-on ang kanding ni Asasel nga buhi sa atubangan sa Ginoo; ug sa atubangan sa katilingban ang gipakataas nga saserdote magakompisal sa ibabaw niya “sa tanang mga sala sa mga anak ni Israel, ug ang tanan nilang mga paglapas ug ang tanan nilang mga kasal-anan igatungtung nila sa ibabaw sa ulo sa kanding nga lalake.” Sa mao man nga kaagi, kon ang bulohaton sa pagtubos sa langitnong santuaryo matapus, unya sa atubangan sa Dios ug sa langitnong mga manolonda, ug ang katilingban sa mga tinubos, ang sala sa mga tawo sa Dios igatungtung sa ulo ni Satanas; siya pagatawgon nga makasasala sa tanang mga kadautan nga iyang gihimo kanila sa pagbuhat. Sa gipadala sa kanding ni Asasel sa yuta nga walay tawo, sa mao man nga kaagi ibilin si Satanas sa mamingaw nga yuta, walay tawo ug masulob-ong kamingawan.ADA 496.1
Ang revelador nagatagna sa paggapus kang Satanas, ug sa kahimtang sa kadaut ug kalaglagan sa yuta; ug siya nagaingon nga kanang kahimtanga sa yuta magapadayon sa usa ka libo ka tuig. Sa tapus niya ikapakita ang ikaduhang pag-anhi sa Ginoo ug ang pagkalaglag sa mga dautan, ang tagna nagapadayon: “Ug hingkit-an ko nga nanaug gikan sa langit ang usa ka manolonda, nga may yawe sa kahiladman, ug usa ka daku nga talikala sa iyang kamot. Ug gidakup niya ang bitin, kadtong daan nga bitin, nga mao ang yawa ug satanas, ug hikit-an niya sa usa ka libo ka tuig, ug gitambog niya siya sa kahiladman; ug iyang gitabonan, ug gitiman-an niya sa ibabaw, aron nga dili na makapasalaag sa mga katawohan, hangtud nga matapus ang usa ka libo ka tuig, ug sa human, niini kinahanglan siya nga pagabuhian sa usa ka diriyot nga panahon.”ADA 496.2
Ang pulong “kahiladman” nagapahayag sa yuta sa kahimtangan sa kasamok ug sa kangitngit, matin-aw sa ubang mag kasulatan. Mahitungud sa yuta “sa sinugdan,” ang Balaan nga Kasulatan nagaingon nga “awa-ao, ug walay sulod; ang kangitngitan anaa sa ibabaw sa nawong sa kahiladman.” Ang tagna nagatudlo nga ibalik pag-usab, bisan dili hingpit niini nga kahimtanga. Si manalagna nga si Jeremias nga nagatanaw sa dakung adlaw sa Ginoo nagaingon: “Ako nakakita sa yuta, ug tan-awa, malumpag, ug hawan; ug ang mga kalangitan, ug sila walay kahayag. Ako nakakita sa mga kabukiran, ug tan-awa, walay tawo ug ang tanang mga langgam naglupad sa kalangitan. Ako nakakita, ug tan-awa, ang mabunga-ong dapit nalibon kun kamingawan, ug ang tanang mga lungsod didto nangadugmok.”ADA 496.3
Dinhi mao ang puloy anan ni Satanas uban sa iyang mga manolonda alang sa usa ka libo ka tuig. Anhi da dinhi sa yuta, ug dili siya tugotan sa ubang kalibutan, sa pagpanulay ug sa pagsamok niadtong kalibutan nga wala mahulog. Niining hunahuna nga siya ginapus, wala nay usa nga mahabilin nga iya pang matintal pinaagi sa iyang gahum. Giputol siya sa bug-os gikan sa bulohaton sa paglimbong ug sa paglaglag nga sulod sa daghang mga siglo mao ang bugtong niyang kalipay.ADA 497.1
Si manalagna Isaias, nga nagalantaw sa unahan sa pana¬hon sa kapildihan ni Satanas, nagsinggit: “Naunsa na ang pagkahulog mo gikan sa langit, Oh Lucero adlawnong bitoon, anak sa kabuntagon; naunsa na ang pagpa-ubos mo hangtud sa yuta, nga ikaw man unta ang nagapaluya sa mga nasud! . . . Ug ikaw ming-ingon sa imong kasingkasing; Ako mosaka sa langit, ituboy ko ang akong trono, sa ibabaw sa mga bitoon sa Dios . . . Himoon ko nga mahasama ako sa Labing Hatnas. Silabon nga ikaw pagadad-on sa ubus didto sa Sheol, sa kinatumyang mga dapit sa kahiladman. Sila nga managpakakita kanimo managtutok kanimo nga manag-ingon, Kini ba ang tawo nga nakagpakurog sa yuta, nga nagauyog sa mga ginharian, nga nagahimo sa kalibutan nga kamingawan, ug nakaglaglag sa mga siyudad niini; nga wala buhii ang iyang mga binilanggo ngadto sa ilang pinuy-anan?”ADA 497.2
Sa sulod sa unom ka libo ka tuig, ang buhat ni Satanas sa pagsukol “nakapakurog sa yuta.” Siya “naghimo sa kalibutan ingon sa kamingawan, ug naglaglag sa mga kalungsuran niini. ” “Ug wala niya buksi ang balay sa iyang mga binilanggo. Sulod sa unom ka libo ka tuig ang iyang balay nga bilanggoan (ang lubnganan) nagdawat sa mga tawo sa Dios, ug huptan unta sila niya nga mga bihag gihapon, apan gihubad ni Kristo ang iyang mga gapus, ug gipamuhian ang mga binilanggo.ADA 498.1
Bisan pa ang mga dautan gibutang na karon nga halayo sa gahum ni Satanas; siya nga usa uban sa iyang mga dautang mga manolonda mao lamang ang nahabilin sa pag-ila sa gisangputan sa tunglo nga nahimo sa sala. “Ang tanang mga hari sa mga nasod, silang tanan, nagakatulog sa himaya, sa tagsatagsa sa ilang kaugalingong balay (ang lubnganan). Apan ikaw ginasalikway gawas sa lubnganan sama sa usa ka sanga nga ginakasilagan . . . . Ikaw dili iipon kanila uban sa paglubong, tungud kay imong gilaglag ang imong yuta, imong gipatay ang imong lungsod. ”ADA 498.2
Sa sulod sa usa ka libo ka tuig, si Satanas magasuroy nga Ito ug nganhi sa nalaglag nga yuta, sa pagtan-aw sa gisangputan sa iyang pagsukol batok sa kasugoan sa Dios. Sa sulod niining panahona ang iyang mga kasakit hilabihan gayud. Sukad sa iyang pagkahulog, ang iyang kinabuhi nga walay hunong sa bulohaton nawad-an sa pagpanghunahuna sa miagi; apan kinohaan na karon siya sa iyang gahum, ug nahibilin sa pagpalandong sa bahin nga iyang nahimo sukad sa sinugdan sa pagsukol batok sa kagamhanan sa langit, ug sa paglantaw sa unahan nga adunay pagkurog ug kahadlok sa makalilisang nga magaabut, nga siya magaantus tungud sa tanan nga kadautan nga iyang nahimo, ug pagasilotan sa sala nga iyang gibuhat sa mga katawohan.ADA 498.3
Sa panahon sa usa ka libo ka tuig sa taliwala sa nahauna ug sa ikaduha nga pagkabanhaw, pagahimoon ang paghukom sa mga dautan. Si apostol Pablo nagatudlo niining paghukom sa- ma sa ka hitabo nga mosunod sa ikaduhang pagbalik. “Ngani nga, dili kamo magahukom sa bisan sa wala pa ang panahon, hangtud nga moabut ang Ginoo, nga mao ang maga-iwag usab niadtong natago sa mangitngit, ug sa mahayag sa mga tuyo mga kasingkasing.” Si Daniel nagaingon nga kon ang Karaan sa mga adlaw mag-abut, “ang hukom gihatag sa mga balaan sa Labing Hataas.” Niining panahon ang mga matarung magahari sama sa mga liari ug mga sacerdote sa Dios. Si Juan sa panan-awon nagingon: “Ug hingkit-an ko ang mga lingkoranan nga harianon ug gipanglingkoran nila, ug gihatagan sila sa paghukom,” “mga sacerdote sila sa Dios ug ni Kristo, ug magahari sila kauban Niya sa usa ka libo ka tuig. ” Niining panahona nga si Pablo naga-ingon, “ang mga balaan magahukom sa kalibutan.” Kauban ni Kristo magahukom sila sa mga dautan, magatandi sa ilang mga buhat sa basahon nga sulondan, ang Balaang Kasulatan, ug magahusay sa tanang hulosayon sumala sa mga binuhatan nga nahimo sa lawas. Unya ang bahin nga pagaantuson sa mga makasasala pagatakson, sumala sa ilang mga buhat; ug igasulti batok sa ilang ngalan sa basahon sa kamatayon.ADA 498.4
Si Satanas ug ang mga dautan nga mga manolonda pagahukman ni Kristo ug sa Iyang mga tawo. Si San Pablo nagingon, “Wala ba kamo manghibalo, nga magahukom kita sa mga manolonda.” Ug si Judas nagpamatuod nga “ang ilang nahauna nga kabtangan, kondili nga gibiyaan nila ang ilang kaugalingon nga puloy-anan, gitagana, niya kanila sa mga talikala nga walay katapusan, sa kangitngit; nga sa paghukom sa dakung adlaw.”ADA 499.1
Sa katapusan sa usa ka libo ka tuig mahatabu ang ikaduhang pagkabanhaw. Unya ang mga dautan pamanhawon gikan sa mga minatay, ug magapakita sa atubangan sa Dios sa pagdawat “nahasulat nga paghukom.” Busa ang revelador, sa tapus sa pagsaysay sa pagkabanhaw sa mga matarung, na- gaingon, “Apan ang uban nga mga nangamatay, dili sila mabuhi pag-usab hangtud nga matuman ang usa ka libo ka tuig.” Ug si Isaias miingon, mahitungud sa mga dautan, “Ug sila pa¬gatigumon, ingon sa binilanggo nga ginatigum sa sulod sa gahong ug igasulod sa bilanggoan; ug sa tapus ang daghang mga adlaw sila pagasilotan.”ADA 499.2