Ang Dakung Pagmata sa Tinuhoan
ANG dakung pagmata sa tinuhoan sa ilalom sa pagmantala sa haduol nga pagbalik ni Kristo, gitagna sa tagna sa nahauna nga balita sa manolonda sa Bugna 14. Ang usa ka manolonda nakita nga nagalupad “sa kinatung-an sa langit, nga adunay walay katapusan nga balita sa mga nagapuyo sa yuta ug sa tanan nga kalungsoran, ug banay, ug sinultihan, ug nasod.” “Uban sa makusog nga tingug” siya nagpahibalo sa balita, “Kahadlokan ninyo ang Dios, ug ihatag Kaniya ang himaya; kay miabut na ang oras sa Iyang paghukom; ug simbahon ninyo ang nagbuhat sa langit, ug sa yuta, ug sa dagat, ug sa mga tuburan sa tubig.”ADA 228.1
Ang kamatuoran nga ang usa ka manolonda mao ang nagauna sa pagmantala sa balita, may kahulogan. Tungud sa kaputli, sa himaya, ug gahum sa langitnon nga sulogoon, ang langitnon nga kaalam nahimout sa pagdala sa gipataas nga kinaiya sa bulohaton nga pagahimoon sa mensahe, ug kon daw unsa ang gahum ug himaya nga maga-uban kaniya. Ug ang “paglupad sa manolonda” sa kinatung-an sa langit,” ang “hataas nga tingug” nga gibungat sa pagpahibalo, ug ang iyang pagsangyaw sa tanan “nga nagapuyo sa yuta,” — sa tanan nga kalungsoran, ug banay, ug sinultihan, ug nasod,” — nagahatag sa katin-awan sa kadali ug kadaku sa pagasangyawan sa bulohaton.ADA 228.2
Ang balita nagasulti sa iyang kaugalingon sa panahon kon kanus-a mahitabu kining bulohaton. Kini siya gipahayag nga kabahin sa “walay katapusan nga balita;” ug siya nagapahibalo sa pagsugod sa paghukom. Ang balita sa kaluwasan ginawali na sa katuigan; apan kining balitaa mao ang bahin nga igamantala lamang sa katapusan nga mga adlaw, kay niana lamang mamatud-an nga ang oras sa paghukom nag-abut na. Ang mga tagna nagpahayag sa nagasunodsunod nga hitabu, ngadto sa pagsugod sa paghukom. Kini matuod gayud sa basahon ni Dan¬iel. Apan kanang bahina sa iyang tagna nga may labut sa kata¬pusan mga adlaw, si Daniel gisugo sa pagtik-up ug pagpatik ni¬ini, “Bisan hangtud sa panahon sa katapusan.” Dili hangtud sa pag-abut ning panahona, nga ang balita mahitungud sa paghukom igamantala pinasikad sa katumanan ning mga tagna. Apan sa panahon sa katapusan miingon ang manalagna, “daghan ang magdalagan magbalikbalik, ug ang kahibalo mouswag.”ADA 229.1
Si apostol Pablo nagpahibalo sa iglesia nga dili magpaabut sa pagbalik ni Kristo sa iyang mga adlaw. “Kana nga adlawa dili moabut,” siya nag-ingon, “kon dili nga unang magaabut ang pagkahulog, ug igapahayag ang tawo sa sala, ang anak sa pagkawala.” Dili kita makapaabut sa pagbalik sa atong Ginoo hangtud sa daku nga pagbulag sa pagtoo (apostasia) ug ang hataas nga panahon sa paggahum sa “tawo sa sala. ” Ang “tawo sa sala” nga ginatawag nga “tinago sa pagkatampalasan,” “anak sa pagkawala,” ug “ang pagkatampalasan nagapahayag sa papado, nga sumala sa tagna magapadayon sa iyang pagkamakagagahum sulod sa 1260 ka tuig. Kini nga panahon natapus sa tuig 1798. Ang pagbalik ni Kristo dili mahitabo sa wala pa kini nga panahon. Si Pablo naglakip sa iyang pahibalo sa tibook nga katuigan nga Kristohanon hangtud sa tuig 1798. Kini mao ang dapit nianang panahon nga ang balita sa ikaduhang pagbalik ni Kristo igamantala.ADA 229.2
Wala pa’y balita nga gikahatag sukad sa katuigan nga nangagi. Si Pablo sumala sa atong nakita, wala magwali niini; siya nagtudlo lamang sa iyang mga kaigsoonan sa halayo nga pala- abuton nga pagbalik sa Ginoo. Ang mga Reformador wala magmantala kaniya. Si Martin Lutero nagbutang nga ang paghukom mahatabu mga tulo ka gatus ka tuig nga palaabuton gikan sa iyang kaadlawan. Apan sukad sa 1798 ang basahon ni Daniel nabuksan ug ang kaalam mahitungud sa mga tagna nagtubo, ug daghan ang nagmantala sa solemni nga balita sa paghukom nga haduol.ADA 229.3