Gikan sa Paglutos ngadto sa Pag-olo-olo

Ang dakung kaaway karon nanlimbasug sa pagdaug pinaagi sa lalang niadtong napakyasan niya pinaagi sa pagpugos. Mga linibo ang ginabilanggo ug ginapatay; apan adunay lain nga moilis sa ilang lugar. Ug kadtong ginamartir tungud sa ilang pagtoo nasiguro ni Kristo, ug maisip Niya ingon nga ma- nanaug. Nakig-away sila sa maayong pag-away, ug ilang pagadawaton ang purongpurong sa himaya sa pag-anhi ni Kristo. Ang mga kasakitan nga ilang ginaantus nagdala sa mga Kristohanon haduol sa usag usa ug ngadto sa ilang Manluluwas. Ang ilang bulling solondan ug ang pagkamatay sa pagpamatuod mao kanunay ang mga saksi alang sa kamatuoran; ug sa diin diotay lamang ang ginapaabut, ang mga ginsakpan ni Sa-tanas magbiya sa pag-alagad kaniya ug mahalista na hinoon sa ilalum sa bandila ni Kristo. Ang paglutos mihonong ug ang ilis kaniya mao ang peligrosong makabibihag nga pag-uswag sa kahilayan ug sa kalibutanong dungog. Ang mga diwatahan ginatoltolan sa pagdawat sa usa ka bahin sa pagtoo nga Kristohanon, samtang sila nagsalikway sa laing mga mapuslanong mga kamatuoran. Nagminaut sila sa pagdawat kang Jesus ingon nga Anak sa Dios, ug sa pagtoo sa Iyang kamatayon ug pagkabanhaw; apan wala silay pagbati sa kadautan sa sala, ug wala bomati sa kinahanglanon sa paghinulsul kon pagkausab sa kasingkasing. Uban sa mga pagtugot sa ilang bahin sila naghunahuna nga ang mga Kristohanon kinahanglan maggamit sa ilang mga katungud, aron nga ang tanan managhiusa sa usa ka plataforma sa pagtoo kang Kristo.ADA 35.5

Karon ang iglesia anaa sa iyang makalilisang nga katalagman. Ang mga bilanggoan, mga pagsakit, kalayo, ug ang hinagiban mao ang mga panalangin kon itanding ta niini. Ang ubang mga Kristobanon nag tindog nga malig-on sa pagingon nga dili sila makahimo sa pag-uyon. Ang uban miuyon sa pagtugot, kon pagusab sa dagway sa ilang pagtoo, ug nakigtipon niadtong nagdawat sa usa ka babin lamang sa pagkakristohanon, naghangyo nga kini tingali maayong paagi sa paghingpit sa ilang pagkakonbirtir. Kana mao ang panahon sa halalum nga kasubo sa mga matinumanong sumosunod ni Kristo. Sa ilalum sa taptap sa pagkakristohanon, si Satanas nagahinayhinay pagsulod sa iyang kaugalingon sa iglesia, sa pagdaut sa ilang pagtoo, ug sa pagliso sa ilang mga hunahuna gikan sa pulong sa kamatupran.ADA 36.1

Kadaghanan sa mga Krlstohanon miuyon sa pagkunhod sa ilang sumbanan, ug ang panaghiusa ginahimo sa Kristianismo ug Paganismo. Bisan ang mga mag-aampo sa mga larawan nagpakaaron ingnon nga nakonbirtir, ug mitipon sa iglesia, sila nagunit gihapon sa ilang pagkadiwatahan, ilang giilisan lamang ang ilang mga larawan sa pagampo sa mga larawan ni Jesus ug bisan pa ni Maria ug sa mga balaan. Sa ingon niini ang mahugaw nga labadora sa pagkadiwatahan nadala sa iglesia, ug nagpadayon sa ilang makapasubu nga buhat. Ang dili matuod nga mga pagtolon-an, ang mga diniwatahang mga tolomanon, ug ang mga seremonias nga makadiosdioson nahasagol sa iyang pagtoo ug pag-ampo. Sanglit ang mga sumosunod ni Kristo nakigtipon sa mga diwatahan, ang tinohoang Kristohanon nahimong dautan, ug ang iglesia nawad-an sa iyang kaputli ug kagahum. Apan dunay uban nga wala gayud madaldal niining mga limbonga. Sila nagpadavon sa ilang pagkamatinumanon sa Autor sa kamatuoran, ug nagsimba sa Dios lamang.ADA 36.2

Kini nagkinahanglan sa malisod nga pakigbisug alang niadtong matinumanon sa pagtindog nga malig-on sa pagbatok sa mga limbong ug kahugawan nga tinaptapan sa sinaeerdoting mga sapot ug gipaila sa iglesia. Ang Biblia wala dawata ingon nga sumbanan sa pagtoo. Ang pagtolon-an sa tinohoanong kagawasan ginanganlan nga herihia, ug ang iyang magtutukod ginadumtan ug ginaingon nga peligroso.ADA 37.1